biancawaamelink schreef op dinsdag 22 november 2005, 19:09:


Even overnieuw beginnen?

Frans Veldman schreef op dinsdag 22 november 2005, 10:40:


Hmm, als je de regendeken opdoet als de vacht droog is, wordt ie ook niet vochtig. Dus dan heb je toch geen probleem met vocht wat niet weg kan?

jose schreef op dinsdag 22 november 2005, 20:10:


Eh, zweet misschien? Temperatuurswisselingen en dus condens? Mijn ervaring is dat alles wat je nu buiten onder een zeiltje legt binnen de kortste keren vochtig is (tenzij je het luchtdicht afsluit maar dat kan bij een paard niet).

Daarnaast is het een bacterie/schimmel die gruwt van zuurstof. Hoe meer je alles afdekt, hoe prettiger hij het vindt.

Groeten,
Frans

biancawaamelink schreef op dinsdag 22 november 2005, 19:09:


Ik kan ook niet meer stemmen, en het ontwerp van Ilona is mooi!
Zo'n t-shirt of weet ik wat zou ik zeker kopen.

Isabel

jose schreef op dinsdag 22 november 2005, 20:10:


Paarden met rainrot mogen absoluut geen deken op.

Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag 22 november 2005, 18:57:



Een afronding maken terwijl het been op je bovenbeen ligt is inderdaad niet verstandig, om de reden die jij noemt en bovendien heeft je rug het zwaar te verduren als het paard een beetje beweegt.

Ik heb liever een paard op een standaard dan een rug of een been van een mens kapot! Je moet een veilige standaard gebruiken en de paarden gewoon niet vastbinden tijdens het bekappen, dan kan er eigenlijk niks gebeuren.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ik heb voor een paar weken terug gemaild dat er een oude friese merrie bij ons staat die na de bevalling van haar laatste veulen naar de slacht moet.
Nu is gisteren de da geweest en die heeft ontdekt dat ze gust is en tja jullie raden het al, de slager is al gebeld!!!!
Ik heb gemaild met iemand die wel een tehuis voor haar wist, als dit nog geldt laat me dit dan alsjeblieft snel weten want de klok tikt maar door.
Ik hoop dat ze een fijn plekje kan vinden, ze is een oude dame die haar hele leven gebruikt is als dekmerrie en wel een mooie oude dag verdient!

Yolanda

Frans Veldman schreef op dinsdag 22 november 2005, 12:14:


Ja gedeeltelijk heb je gelijk Frans, maar heb je gezien WAAR de natuurlijke huisvesting aangeboden wordt?
In de randstad is er niets of zeer weinig.

Daarom ben ik aan het zoeken naar een andere plaats om te wonen. Zoadat mijn 2 paarden gewoon hun hoofd door mijn keukenraam kunnen doen :)

Maar in de randstad is het bijna onmogelijk om het paard-natuurlijk te doen.
Wat mens-natuurlijk betreft zit het hier al flink mis. Er zijn mensen die de stad nog nooit uit geweest zijn! Kennen koeien en paarden alleen van plaatjes. Geen wonder dat steeds minder mensen affiniteit kennen met de natuur. Ze kennen het niet!

De paardenpakhuizen zijn vreselijk, en de mensenpakhuizen ook.

Er is hier een tekort aan woningen. Den Haag kent een wachtlijst van gemiddeld 8 jaar voor een woning. Het zal onmogelijk zijn om hier land voor vee te realiseren. Paarden zullen dus uit de regio moeten gehaald worden. Ik verhuis dus maar naar een paardvriendelijke omgeving.

Gevolg voor de jeugd hier..alleen woningen, alleen mensen, nog minder binding met andere levende wezens..gevolg: er niet om geven.
Ik stel voor dat jullie daar ook een paar duizend hagenezen gaan huisvesten!
Dan geven wij de paarden en kinderen wat meer ruimte.

Maar ik betwijfel of de plattelanders in NL daaaar hun medewerking aan willen verlenen.

Wat ik alleen maar wil zeggen.. t ligt wat gecompliceerder.

Groeten
Cindy

Yolanda Kuitert schreef op dinsdag 22 november 2005, 21:44:


Fijn dat ze gust is! Was dit toevallig iemand van het friezenforum Yolanda?
Heb daar laatst wat over deze merrie gelezen. Volgens mij staat het aanbod nog. En ik geloof dat er inmiddels alweer zo'n reddingsactie is (de derde inmiddels).
Ik zal even voor je informeren.

trea hoex schreef op maandag 13 juni 2005, 1:35:


Dat over die paardenmarkten slaat natuurlijk helemaal nergens op. Die moeten er juist blijven om mensen van paarden te voorzien. En dat er soms wel eens een tik met een stok wordt uitgedeeld geeft helemaal niks.
Je had het over twee paarden die naar elkaar mepten een stok doet dan wonderen. En dat die handelaren kleine dikke walgelijke mannetjes zijn is een belediging. Ik denk dat u zelf bezopen was waardoor uw blik wat was vertroebeld. Jammer dat de handelaren daar weer de dupe van worden.

jose schreef op dinsdag 22 november 2005, 22:07:


Heel graag, hij heeft me tot morgenavond gegeven, heeft nl de slachter al gebeld.

Yolanda Kuitert schreef op dinsdag 22 november 2005, 21:44:


Dacht dat ik hierop net gereageerd had, maar i kzie het berichtje niet terug!

Was dit iemand van het friezenforum Yolanda? Heb daar laatst over deze merrie gelezen! Ik kan je vertellen dat het opvangadres nog steeds staat als een huis en dat ze welkom is! Ik had begrepen dat je contact had gehad met iemand van dit friezenforum?
Zal ik anders jou e-mail adres naar haar mailen?

Ik heb op het friezenforum net al even een berichtje geplaatst dat ze gust is en dat ze dus -joepie- naar de slager mag!

Spirithorses schreef op maandag 21 november 2005, 23:54:


"Ja zo min mogelijk beschermen en net zoveel als nodig is".

Daar krijg je sterke en weerbare individuen van. Antropo-logisch toch Als we zeggen dat we een paard paards moeten behandelen, dus een wintervacht laten groeien en zonder deken buiten zetten, dan vergeten we dat elke opvatting over paarden vanuit een menselijk gezichtspunt is. Dat kan niet anders. Met vacht en zonder deken is gewoon een iets diepgaandere menselijke kennis over paarden. Zo heb ik voor mezelf interessante parallellen ontdekt tussen mensen, paarden en honden. Opvoeding principes die voor mens en dier even goed werken.

"Vrijheid binnen grenzen", is er ook zo een.

Ik denk dat elk kind, elke mens en elk dier, welja alle planten en alles wat leeft, het best groeit en bloeit in harmonie met anderen, als het de hoogste vrijheid krijgt binnen grenzen. Pien je hebt zelf kinderen. Dus dan kun je zelf vast stellen dat ze het beste doen op alle gebieden als ze alle vrijheid krijgen binnen de grenzen die je aangeeft. Met paarden en honden wordt de vrijheid gereserveerd voor de weide. En als we wat met ze gaan doen, dan hebben ze te gehoorzamen aan al onze grenzen waarin nauwelijks meer ruimte is voor vrijheid. Dit zie ik dus anders, het universele principe, vrijheid binnen grenzen, werkt ook met paarden en honden het beste. En dat vereist dan een stuk going with je paard of hond.

"Verhinderen, zonder te verwijten".

Op de tv. zijn de laatste tijd opvoeding tips, waarin straffen zoals alleen op de gang zetten, aangeraden worden. Nu heb ik mijn kinderen nooit hoeven straffen, niet dat ze zo braaf waren, pittig zijn ze zeker. Met dieren weten we zo langzamerhand wel, dat belonen beter werkt. En straf het aller slechtste. Hier kunnen we in de opvoeding van onze kinderen iets leren van hoe we met dieren het beste omgaan. Verhinderen, zonder te verwijten, geeft de ruimte om direct daarna een creatief alternatief aan te bieden of het kind te helpen om even uit te huilen of even uit te razen. En zonder verwijt hé, mogen huilen met behoud van warme aandacht. Bij shadow is dit, verhinderen dat ze omdraait naar huis of stil blijft staan, zonder te verwijten. En haar humeur niet overnemen, laat haar maar mijn humeur overnemen. Zo ben ik ook bij mijn kinderen.


Ik denk dat er zo vele paarden zijn, die veel liever een buitenrit maken dan in de bak rondjes draaien. Misschien kun je een diervriendelijke manier bedenken en uitproberen die voor deze paarden geschikt is. Dat vergt wellicht een geheel nieuwe benadering, het zou al het normale bakgebruik kunnen hervormen, als je daar oplossingen voor vindt. intuïtie en uitproberen, intuïtie en uitproberen, ik hoor hier graag meer van.

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 22 november 2005, 23:04:


Nee, dat weten we niet. Het hangt namelijk geheel af van de situatie. Voor zowel belonen als bestraffen is een plaats.

Wat doe jij als je paard maling heeft aan de afrastering? Schrik op de draad zetten (= bestraffing zodra hij aan de draad komt) of hem belonen als hij van de draad afblijft? Het laatste werkt echt minder effectief!
En wat denk je dat beter werkt om te hard rijden aan te pakken? Een bekeuring als je te hard rijdt, of zo nu en dan een beloning omdat je niet te hard voorbij een controle reed?

Belonen werkt het beste om iets te leren.
Bestraffen werkt het beste om iets AF te leren.

Let wel, ik ben geen voorstander van bestraffen, en met bestraffen bedoel ik ook uitdrukkelijk niet agressie! Zie het meer technisch, het koppelen van een nare associatie aan ongewenst gedrag. Lik op stuk. Een schok als je aan de draad komt. Een elleboog als je in mijn arm probeert te happen. En de gang op als zoonlief aan de haren van zusje trekt.
Ik heb gewoon wat moeite met het idee dat "straffen" volledig achterhaald en overbodig is geworden. Er is een plaats voor beide.

Groeten,
Frans

Ik begrijp dat niet: ik dacht dat ik had gereageerd op het berichtje van de friese merrie, maar ik zie hem gewoon niet terug? Hoe kan dat? Of ligt het alleen aan mij hier...