Isabel van der Made schreef op maandag 14 november 2005, 23:23:


Ik heb (vooral omdat ik ook in het onderwijs sta en me niet wil laten verrassen door mijn studenten dat zij iets gelezen hebben wat ik niet gelezen zou hebben) ondertussen al ongeveer alle boeken gekocht waarin het woord "paardenhoef" voorkomt. En telkens opnieuw moet ik vaststellen dat inderdaad "HET" boek niet bestaat. Simpelweg omdat er altijd van uit een ander standpunt geschreven wordt. Ik vind Adams Lameness in Horses een duidelijk boek, maar wat oudbollig. Daar tegenover is deze van Pollit heel mooi, fantastisch boek, maar het gaat hier enkel om foto's en micro-opnamen. Beide boeken samen zouden één mooi geheel vormen. Ik vind het boek van Ilona en Frans duidelijk voor hen die ermee moeten werken, maar er staan dingen in waarmee ik niet altijd akkoord ga (en dat weten ze ook). Maar dat wil nog niet zeggen dat het niet goed is.
Als iemand mij het boek der boeken kan aanraden, duidelijk en verstaanbaar voor een leek en toch informatief genoeg voor een hoefsmid en dierenarts. Please, let me know.
Tussen haakjes: je moet eens bij een dierenarts navragen wat het is : de waterlijn in een hoef: wedden dat de helft niet weet waar je het over hebt?
Dus waarover zijn we dan bezig...

Iedereen zal het hier wel goed bedoelen, en toch zit iedereen mekaar flink op de kop. Daar heeft niemand boodschap aan denk ik.

ik wacht dus op de ultieme tip

groeten

AH Rik

MizzPoeZ schreef op maandag 14 november 2005, 23:38:


Dat zou ik ook doen

Loes

MizzPoeZ schreef op maandag 14 november 2005, 23:38:


************************
Probeer in de tussentijd eens om een vuilniszak hooi van de oude stal mee te nemen naar de nieuwe. Misschien herkent ze de geur en wil ze't daarna wel eten.

Had je de rest eigenlijk gecheckt? Verhoging? Heeft ze nog steeds diarree?

Ik kan me voorstellen dat je er flink mee in je maag zit. Ik zou zelf dan zeggen: liever gelukkig op de ouwe stal dan ongelukkig op de nieuwe , hoe onbegrijpelijk dat misschien ook is. Ze is blijkbaar een paard dat moeilijk went aan veranderingen, wellicht moet je dat hier voor laten gaan.

klaas.feuth schreef op dinsdag 1 november 2005, 13:29:


************************

Ik vind de prijs die je vraagt heel redelijk hoor. Maar als ik jou was zou ik wel wat reiskosten rekenen, je zou b..v. dat in categorieen kunnen doen (afstand van 5 tot 20 km is zoveel, van 20 tot 40 is zoveel etcetera). Dit omdat je blijkbaar nogal eens een eind moet rijden om iemands paard te doen, je wilt natuurlijk wel dat dat uitkan! Je kunt dan het tarief samenstellen uit een basisbedrag per paard en reiskosten. Je moet dan alleen nog wel uitvogelen wie de reiskosten betaalt als persoon A belt, die 40 km verderop woont, en dat je daar zelf persoon B en C achteraan plakt omdat die daar in de buurt wonen.

Altijd lastig zoiets ....

Zal ik volgende keer maar even wat lekkers bij de koffie halen dan hahaha. Heb je wel verdiend na een paard als Neel. Hoewel, ... ik verwacht dat het de volgende keer echt soepel zal gaan, want Neel heeft inmiddels helemaal de lol (en het nut) van zelf haar hoef omhoog houden ontdekt en doet het de laatste keren superbraaf en heel licht.

Groetjes Froukje (die erg blij was dat Klaas het aandurfde om Neel te gaan bekappen )

van lennep schreef op maandag 14 november 2005, 23:06:


Het is niet echt een probleem.
Sneeuw en vorst verdoofd.
Je paard zal zich er alleen maar prettiger bij voelen.
Het wordt lastiger voor je paard als de sneeuw eerst dooid en dan weer brokkelig(hobbelig) opvriest.
Dan zie je je paard op eieren lopen.
Meestal kiest je paard dan een plekje om te staan en beweegt verder niet meer.
Zielig, ja.
Het alternatief is de hele dag binnen staan en dat is ook niet alles.
Je paard zal er door heen moeten.
Die platte hoeven verbeteren zich wel in de loop der tijd.

He he

Dat doe ik ook, ik heb er alleen nooit nummertjes aangehangen. Praat wel makkelijker, maar als je het vanuit je gevoel doet dan zal het het paard ook een worst wezen welk nummertje je het over hebt nietwaar


Eerst maar weer eens een paard. Want het ontbreken daarvan is de enige reden dat ik gestopt ben verder te exploreren. Ik heb met Fengur overigens met veel succes en plezier bitloos gereden. Alle vijf de gangen en onder verschillende omstandigheden. Ik heb alleen geen tijd gehad verder te gaan en dat komt wel weer hoe dan ook, met welk paardje dan ook.

Groetjes Karin

Frans Veldman schreef op maandag 14 november 2005, 23:16:



Het ging mij niet om je werk hoor Frans. Ik juich het alleen maar toe wanneer er meer paarden betere leefomstandigheden en blote voeten krijgen en hoefnatuurlijk draagt daar een steentje aan bij.
Maar wanneer je dan wetenschap hoog in je vaandel hebt staan zoals hier toch het geval is, vind ik wel dat op zijn minst je eigen tekeningen en anatomie moeten kloppen.
Ook al omdat mensen dan info die ze elders willen halen, kunnen gebruiken.
"Wij" worden al zo vaak niet serieus genomen, dan moet er ook geen reden zijn dat niet te hoeven doen, voor mij begint dat met correcte info die net zo goed vereenvoudigd kan worden.

Als een traditioneel smid of een veearts de "juiste" info niet heeft of geeft, dan is dat hier op het forum alle reden om te vertellen dat het ei.... zijn.......

Karin

van lennep schreef op maandag 14 november 2005, 23:06:


Hoi Esther,

Maak me over het zelfde zorgen. Hoop eigenlijk op een hele zachte winter, maar je zal net zien dat 'ie nu net streng wordt...
Als ik de reactie van Jo lees, hoeven we ons dus over sneeuw niet zoveel zorgen te maken. Bij mij is ook meer het probleem dat de klei altijd zo ontzettend hobbelig opvriest. Kostte Froukje ook met ijzers al de nodige moeite.
Denk, dat als het gaat vriezen ik haar maar zoveel mogelijk op de betonplaat voor de stal laat staan. Ga ik daar maar voeren. Met stal erbij (die staat open) hebben ze dan toch nog zo'n 30 m2.

Groetjes, Els

Karin schreef op dinsdag 15 november 2005, 8:55:


Het spijt de maar ben het daar níet mee eens: ik ben rostvast overtuigd van het essentiële belang van wat in Wenen de 'thinking rider' genoemd wordt.
Een ander citaat hierover staat onder het kopje 'the significance of theoretical knowledge' in http://home.earthlink.net/%7Eeponafarm/EthicsandMoralsforProfessionalRiders.htm

Dat je de kennis met gevoel moet kunnen toepassen is een ander punt dan op/vanuit je gevoel wat aanmodderen zonder vooraf te weten wat je wil bereiken en wat je doét.

La Guérinière meldde daarover al dat werken met een paard zonder helder doel en plan niet meer is dan zinloos herhalen of doelloos proberen.

Karin Haneveer schreef op dinsdag 15 november 2005, 8:56:


Uhm, bij iedere tekening erbij zetten: "Om de tekening gemakkelijker begrijpbaar te maken zijn de latijnse benamingen weggelaten. Verder hebben we niet alle pezen erbij getekend, alsmede alle bloedvaten, zenuwen, en diverse andere onderdelen. Ook kan het voorkomen dat we omwille van de duidelijkheid meerdere, aan elkaar verwante, onderdelen, als één enkel onderdeel hebben benoemd en afgebeeld."?

Zou dat je tevreden stellen? En zou dat de waarde van de informatie naar jouw inzien verbeteren?


Ik denk dat veel van die correctie info zo ontoegankelijk is dat je juist daardoor je doel voorbij schiet. De meeste mensen reageren met "ik snap er geen bal van" en zijn juist daardoor geneigd de hele boel maar over te laten aan "de vakman". Wie ze daarvoor uitkiezen moet je dan maar afwachten, maar de meesten gaan dan toch voor de, al dan niet rijksgediplomeerde, hoefsmid. Die heeft er immers "voor geleerd"...

Ik denk dat wij in korte tijd een vrij groot publiek bewust hebben gekregen dat het anders kan, juist door de informatie zo eenvoudig en helder mogelijk te brengen. Dat is iets dat we niet alleen maar zelf vinden, maar keer op keer te horen krijgen van "het publiek". Er waren al websites en boeken voordat wij ons ermee gingen bemoeien, vol met correcte details, maar om een of andere manier drong de info maar moeizaam tot de mensen door. We hebben niets nieuws gedaan, we hebben slechts de informatie toegankelijk gemaakt voor een breder publiek, waarbij we er bewust voor hebben gekozen om niet te veel te smijten met overbodige, vertroebelende, details.

Inzichten kunnen uiteraard verschillen; het staat je vrij om een eigen website, boek, etc. te publiceren met daarin de info op een manier die je goed dunkt. Vooralsnog denk ik dat je meer bereikt als je de mensen niet bestookt met niet ter zake doende details.

Groeten,
Frans

Isabel van der Made schreef op maandag 14 november 2005, 23:23:


Voor zover mijn info reikt hebben Marco en Karen beiden gesteld dat ze de term waterlijn niet in het blauwe boek konden vinden.

En, tevens voor Frans, het maakt niet zoveel uit, mijn enige punt was (en is nog steeds) dat als je een term noemt en er verder 'niks' mee doet je op enig moment vragen kunt verwachten. Ik heb geen enkele moeite met het vereenvoudigen van info t.b.v. leken of semi-leken, integendeel. Ik sluit me geheel aan bij wat Karin Haneveer stelt in bericht 5510.

Als het een vergissing is dat de waterlijn genoemd wordt dan stel ik voor um te verwijderen en dan maken we er verder geen woorden meer over vuil.

Groeten,
Dorien

Frans Veldman schreef op maandag 14 november 2005, 16:20:


Nieuwe inzichten? Dat valt toch ook wel weer wat mee?

Ik begin het me soms ook steeds meer af te vragen Frans:
als ik aangeef dat ik een zweep gebruik wordt direct aangenomen dat ik die gebruik om 'kledders' te geven.
als ik zeg dat ik een beginner met mennen met een jong paard niet direct aanraadt dat bitloos te doen, is dat maar dom en is het een kwestie van voorbereiding.
als ik zeg dat ik een bit directer in vind werken, neem jij gelijk aan dat ik tegen bitloos ben. en een ander neemt aan dat het me aan communicatie ontbreekt. (of zo iets).

Ik vond het best leuk om hier informatie te vinden en uit te wisselen. Eerlijk gezegd vind ik dat best wel wat tegenvallen. Het is vooral een kwestie van elkaar de loef afsteken lijkt het wel en alles wat maar naar traditiioneel riekt wordt afgebrand en daar moet je je voor verdedigen en uitleggen dat je een zweep echt niet gebruikt om te slaan. Eerlijk gezegd vind ik soms de traditionelere wijzen paardvriendelijker en meer getuigen van paardenkennis - met alle respect overigens, maar ik merk dat dat bij veel nh'ers ontbreekt -). Of als je gewoon ook nog met bit werkt dat je dan toch eigenlijk nog niet goed bezig bent want het hoogste goed is toch echt zo lang mogelijk op een halsring door de meest gevaarlijke bergen crossen lijkt het wel.

Ik vind die kijk steeds armoediger en 'oogklepperiger'

Hoi hoi

Ja vorig jaar had ik met Fen dezelfde angst. Hij liep op (redelijk) vlakke harde ondergrond perfect, maar hobbeltjes ed ietsjes gevoelig.
In de weide was het alleen maar een voordeel dat de grond hard bevroren was, ondanks de hobbeltjes. Harde grond= meer hoefmechanisme en ik zag zijn voeten vooruit gaan. Met rijden was het soms lastig als we over stukjes moesten waar de wielsporen van alle menwagens heel scherp bevroren waren. Daar gaf ik hem vrijheid zijn weg te zoeken in zijn eigen tempo. Was niet echt leuk, maar het waren steeds maar een paar meters en dan waren we eroverheen dus dat ging wel,

In het voorjaar toen de grond weer zacht was en we dus enkel met het rijden op harde grond kwamen zag ik zijn hoeven en dan vooral zijn stralen, weer minder worden.

Als je vlak voor het vriezen de bak sleept kan ie daar de hele vorstperiode zijn hoefjes op trainen, daar zou je veel baad bij kunnen hebben. Misschien zijn hier mensen met ideeen hoe je dat kan doen als je geen sleep hebt.

Groetjes Karin

Huertecilla schreef op maandag 14 november 2005, 23:26:

Elke definitie over "natuurlijk" is niet meer dan de bril
waardoor we kunnen en willen kijken.


Dat is duidelijk. Ik zie "natuurlijk" wel even wat ruimer.
Het is de natuur van een mens om op een paard te gaan zitten en het ligt in de natuur van een paard om dit toe te staan en zo mee te gaan met de ruiter zodat het hek omgezet kan worden. Heel veel van wat we doen met een paard valt dus binnen onze natuur. Het opjagen en bevechten van een paard zie ik als een klein uithoekje van mijn natuur, dat naar boven komt in nood. In harmonie samen werken met alles wat leeft, dat is het mooiste en grootste deel, zowel van de natuur van paarden als van mensen.

Michiel

Karin schreef op dinsdag 15 november 2005, 10:16:


Hallo luitjes

Waar ik vooral bang voor ben zijn de zoolkneuzingen die hij nu ook geregeld heeft , en de gevolgen daarvan.

Ik heb al zitten denken om de bak zelf maar aan te slepen met een gruprooster , hoop dattie zwaar genoeg is.Als ik de finacien had gehad dan had ik het hem mooi zelf laten doen!!!Zou wel de eerste keer zijn als hij dat rek zou trekken....

Voor sneeuw ben ik ook niet zo bang ,het is meer de bevroren ,niet vlakke ondergrond en ondanks dit probleem hoop ik dat het heel hard gaat vriezen om alle vliegjes dood te krijgen....Wat ben ik toch een dierenvriend hahaha

Groetjes Esther