Yolanda Kuitert schreef op zondag 13 november 2005, 17:52:

Pferdegymnastik, Sako G. Solinski, Olms Presse.
Is een dík boek met 100 duidelijke illustraties. Kost nog geen 16 Euro en is het afrondende levenswerk van Solinski die na een veelzijdige en interessante ruitercarriére ruim 30 jaar alleen en uitsluitend op dwangloos 'freizeitreiten' gericht bezig is geweest.

Yolanda Kuitert schreef op zondag 13 november 2005, 16:40:


wat je ook kan doen is eerst je koetsiersbewijs halen dat zal op den duur toch moeten verzekeringstechniesch'' je leert dan hoe je moet bewegen in het verkeer. Het gaat wel met bit en ijzers waarschijnlijk maar je hoeft niet altijd met een eigen aanspanning te komen, verder is je paard wennen aan het feit dat jij achter hem leider bent een enorm voordeel, als je dat kunt, zeker met dubbele longe kun je bv ook naar buiten de bak wandelen toe werken, of nog later met het tuig op en aan de lange leidsels. Als je je bewijs hebt kun je altijd nog beslissen wat je doet wel of geen bit, je kan met allebei pijnvrij of niet werken, het hangt van jullie band en vertouwen af wanneer hij wel of niet op hol slaat, en van je eigen inzicht om goed te beoordelen wanneer een situatie zo bedreigend wordt dat je in moet grijpen voordat ie weg is. Aan de dubbele longe kan je hem overal aan laten wennen zonder dat er een kar aan zijn achterste hangt. het is gewoon grondwerk.
groetjes

Piet schreef op zondag 13 november 2005, 12:48:


piet er zijn zo weinig bitloze aanspanningen dat het bijna niet anders kan dat als er ongelukken gebeuren dit met bit is. Volgens mij is het even gevaarlijk met of zonder in het verkeer. Ik denk zelfs dat ik met mijn dunne touwhalstertje meer pijnprikkels af kan (niet dat dit een gewoonte is hoor, maar bij kiezen tussen dood of niet ga ik voor de pijn prikkel) geven dan met het bit.

Nel Gommans schreef op zondag 13 november 2005, 15:17:


heeft ze diaree gehad? ik,(filly) had het een keer en heb het behandeld met betadine spray /zalf. bij ons was het het randje waar precies de bilnaad aan elkaar kwam waar de dunne ontlasting in het zachte vellteje beet.

Ja maar je vergeet dat jij daar de mogelijkheid toe hebt en de meesten hier in NL niet.
Als je je paard wil leren wat je bedoelt dan doe je dat naar mijn idee niet langs de provinciale weg. Leuk als dat bij jou kan, maar hier (meestal) niet.

En wat ik al zei, het is geen domweg rondjes (of vierkantjes) lopen. Het is leren, werken, exploreren. Dat berijk je niet door domweg rondjes te lopen, dat berijk je door interactie.
Moeilijk met woorden te beschrijven. Ik geloof direct dat jou wandelingen extreem leerzaam en waardevol zijn. Super, maar je moet ergens beginnen en met de mogelijkheden die je hebt. Die zijn in NL nou eenmaal niet zo super. Bovendien beschrijft ze dat ze nog niet achter het paard kan lopen. Dat oefen je toch in een veilige rustige ruimte?

Groetjes Karin

Karin schreef op zondag 13 november 2005, 19:26:


Juist. Het ene is ook niet beter dan het andere. Juist voor jonge paarden zijn lange stukken rechtuit goed. Goed voor de balans, conditie, ervaring opdoen etc. Het longeren in het 'rondje' is een goede training voor het juiste spier- en balans- en achterbeengebruik bij stellling en buiging. Onmisbaar voor als je je paard ook onder het zadel wilt hebben. Dus alleen maar rechtuit is niet goed en het alleen maar in de ronde lopen ook niet. Afwisseling is goed.

Och vrij simpel, ik ben met bitloos rijden gaan expirimenteren en voordat ik de kans kreeg het verder uit te bouwen ging mijn verzorgpaard terug naar zijn baasje. Dus dan houd het op, je hebt er nog altijd een paard voor nodig Logeren deed ik hem weinig, als ik dat al deed, dan aan de enkele longe, puur om aan zijn draf te werken die hij onder het zadel niet in balans kreeg door mijn onkunde en dan wel.

Ja dat snap ik. Ik vind longeren een nuttig onderdeel van. Ik heb het idee dat de meesten "eindeloze rondjes draaien" voor ogen hebben en mijn ervaring is zo anders. Ik vind het leuk, combineer het met veel andere dingen en oefeningen en heb gezien hoe nuttig het is. Ik heb er mijn beperkingen als ruiter (waar ik uiteraard ook weer aan werk) altijd wat mee aan kunnen vullen. En ik vind persoonlijk het wel belangrijk hoe een paard zijn rug gebruikt ed. Niet heel traditioneel ingevuld, maar ik schenk er wel aandacht aan.
Om een voorbeeld te geven, de draf van mijn verzorgpaard, Fengur. Hij is een vijfganger, voorkeur voor tolt en door zijn vijf gangen wat de neiging om zijn rug vast te zetten. Zijn draf is vlak en wanneer hij fysiek niet zo lekker in zijn vel zit ook stijvig en kort. Ik als ruiter vind de draf een moeilijke gang om te rijden. Ik merkte dat wanneer ik hem tijdens de rit veel aan liet galoperen en dan of terugnemen of flink gas geven en dan 1 keer in de week in de "roundpen" die we met een draadje af hadden gezet een minuutje of 6 a 7 liet draven op beide handen, dat hij zijn draf onder het zadel veel ruimer en meer in balans liep. Ik kon dan als (slechte) ruiter deze draf beter rijden en zelfs ondersteunen. Misschien dat dit voor andere mensen onbelangrijk is, maar ik vind dat belangrijk. Want ik heb het idee dat wanneer hij zich fysiek makkelijker kan bewegen, hij zich ook gewoon beter voelt. Het lijkt mij niet prettig om een stijve rug te hebben, waar het ook door komt.
En zo gebruik ik longeren, op de volte lopen of hoe je het ook wilt noemen, als hulpmiddel en onderdeel van. Ik heb hem ook veel aan de hand zijn hals laten inbuigen, laten wijken voor de kuit (onder het zadel en vanaf de grond) enz enz. Het is een geheel.
Voor jonge paarden kun je het gebruiken om ze iets te leren wat ze later onder het zadel moeten gaan doen. Zoals HC al zegt kan dat ook tijdens wandelingen ed. Tuurlijk, als je daar de mogelijkheid toe hebt. Handpaardrijden is ook zoiets waardevols. Maar goed, longeren kan ook nuttig zijn, het is maar hoe je het aanpakt.

Groetjes Karin

Isabel van der Made schreef op zondag 13 november 2005, 17:07:


Op mijn eigen ervaring.
Als er nood of schrik is, waardoor je echt even niet meer doorkomt, dan vind ik een kort, fel ophoudinkje wat direct wegvalt zeer effectief. Hoef dat altijd maar 1x te doen. Met bitloos vind ik die overdracht 'trager' en dan in combinatie met mennen, waarbij die hulp via die lange leidsels moet, blijft daar voor niet zoveel meer van over.

ik heb helaas geen foto's er van kunnen maken, omdat het niet goed te zien is.

jose schreef op zondag 13 november 2005, 19:44:


Je komt niet door, maar een ruk aan het bit komt wel door, dus er komt wel wat door.

Paard is dus niet ongevoelig. Het ligt dus niet aan het paard.

Wie blijft erover, de mens. De mens kan niet duidelijk genoeg signaal overbrengen. Dan is het dus tijd voor de mens om aan de communicatie te werken.

In mijn ervaring is een bit alleen maar een storende factor in de communicatie.
In plaats van het paard op jou te laten concentreren, geef je hem een pijnprikkel in zijn mond, en is die pijn wat het paard zijn aandacht opeist. Niet handig in mijn optiek.

Isabel

Isabel van der Made schreef op zondag 13 november 2005, 20:30:


Een bit kan een storende factor zijn, net zoals een touwhalster dat kan zijn. Dat ligt niet aan het bit, dat ligt aan het gebruik.

Op een moment dat ik mijn paard niet meer op mij kan laten concentreren (en dat is dus een noodsituatie) en ik kom ook niet meer door met een schreeuw of met een tik met de zweep, dan vind ik die pijnprikkel juist om hem weer op mij te laten concentreren en die hem weer bij zijn positieven brengt errug fijn ja!

epona schreef op zondag 13 november 2005, 19:12:


Hoi Epona.

Nee voor de rest is er niets aan de hand. het lijkt eerder een allergische reactie. Ze eet verder ook goed. Ik heb er wondzalf op gedaan en nu lijkt het iets beter te gaan.
Het ziet er wel heel lelijk uit. Het is allemaal een beetje opgezet en de randen zijn een beetje rood en glazig.

Groetjes en bedankt voor je reactie.

Nel.

Nel Gommans schreef op zondag 13 november 2005, 15:17:


Is de plek ook heet en 'hard'?
In ieder geval is het goed om minstens een half uur lang de koud waterslang erop te houden. Net zo lang tot het weer wat koel (normaal) aanvoelt. Dit twee tot drie keer per dag doen.
Daarnaast kun je rondom de etterige plek (dus daar waar de huid niet open is), arnica-gel smeren.
Succes!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

jose schreef op zondag 13 november 2005, 20:47:


En ondanks dat het touwhalster niet liever is dan het bit, kom je beter door met het bit. (we zijn weer terug bij af). Want het bit is directer, want werkt in op 1 punt.
Ja, zo kunnen we nog wel een poosje in het cirkeltje ronddraaien, als het maar niet aan de longe is.

Nogmaals, het ligt aan jou, en jouw communicatie, als je zonder bit niet meer contact hebt met je paard.
Tik met de zweep vind ik helemaal een mooie, trouwens. Paard luistert niet, geef hem een kledder.

Ik denk dat we niet op dezelfde golflengte zitten.

Laat maar verder.

Isabel

De EU wil graag weten hoe wij denken over hoe er met dieren wordt omgegaan in de EU, grijp je kans om je ongenoegen eens te uiten!
10 minuten multiple choice invullen, waaronder de vraag of dieren buiten moeten kunnen komen, in contact met soortgenoten.

http://europa.eu.int/yourvoice/ipm/forms/dispatch?form=animalwelfareactplan&lang\
=en

Groet, Michiel