Ben weer bezig geweest met de paardjes en ik heb hetzelfde probleem als op de cursus ; Ik kan niet goed zien of de hielen gelijk zijn.Ik ken de verschillende manieren om dat uit te vinden wel , maar ik zie het gewoon niet.
Maar nou zat ik zo te denken , ik haal de hielen weg tot aan de zool aan beide kanten . Ik moet met bekappen toch uitgaan van de zool , maar waarom moet ik dan ook nog controleren of de hielen gelijk zijn??

Ben niet slim maar kunnen jullie mij dit uitleggen?!

alvast mijn dank
Groetjes Esther

trea hoex schreef op dinsdag 1 november 2005, 13:36:


Thanks!!

Even voor mijn nieuwsgierigheid... gebruik je deze zelf ook? Dan neem ik aan dat deze ook goed bevalt? In het boek/dvd heb ik er een gezien met een beugel waar je dan ook de hoef in kan leggen om de onderkant te doen. Lijkt me erg prettig en minder zwaar. Zo eentje wel eens "in de winkel" gezien?

Is

iss schreef op dinsdag 1 november 2005, 14:15:


Ik hàd er eerst eentje met zo'n beugel, maar ik vond die beugel lastig als de hoef er gewoon bovenop stond om de afronding te vijlen, dan stootte mijn vijl er telkens tegenaan. Nu heb ik zo'n soortgelijke als op de site die ik je gaf (ik heb heb man die hééél erg zuinig is en handig met een lasapparaat, dus die maakt ze na van zulke plaatjes...) en deze bevalt super. Als ik de onderkant van de hoef ergens op wil leggen heb ik gewoon zo'n plastic krukje van de blokker, maar meestal houd ik de hoef in mijn hand.
Ik weet niet waar je die krukjes met beugel kunt kopen.

Trea

van lennep schreef op dinsdag 1 november 2005, 14:12:


Zo doe ik het ook altijd, vanwege de sokken bij mijn paarden kan ik het niet op de gewone manier controleren, zelfs niet als ik ze optil (de sokken). Ik houd gewoon de zool aan en kijk globaal eroverheen zo goed als het gaat, en heb nog nooit gezien dat het scheef is..

Trea

van lennep schreef op dinsdag 1 november 2005, 14:12:


Dag Esther,
Leuke opmerking.
Ik neem de hoefbal en de hiel tussen mijn duim en mijn wijsvinger en dan "voel" ik of het gelijk is. Is niet volgens de regels, maar bij mij werkt het prima. Je krijgt er al snel gevoel voor. Ik ben het er mee eens dat je de moeite moet doen om de hielen zo gelijk mogelijk te krijgen, maar aan de andere kant moet er ook niet te krampachtig gedaan worden wanneer je eens eens keer de hielen niet precies gelijk hebt. Mijn ervaring is dat de hielen al gauw weer gelijk zijn wanneer je een keer even op het verharde hebt gelopen met je kameraad c.q. vriendinnetje.

Groet,
Gregoor

Hoi Coralie, Michiel,

ik wil graag even inhaken op jullie interessante gesprek en dan wel bij de eerste vraag die door Coralie gesteld werd, wat neerkwam op conflicterende signalen van leiderschap enerzijds en going with anderzijds.

In "mijn going with principe" komt de term leiderschap in zijn geheel niet voor.
De eerste stap die ik met een paard maak is zgn Charaterbuilding. Door zijn lenigheid en evenwicht te vergroten en hem continu te vertellen wat een mooi paard hij is, maar dus ook door steigeren en lekker rondrennen te bevorderen, bouw ik aan het zelfvertrouwen van het paard. Signalen als lippen likken ten teken van overgave en het hoofd laten hangen zijn dus dingen die ik niet wil zien.

Mijn uitgangsprincipe is dat het paard volledig zelfstandig is en dus ook zijn eigen weg kiest, zijn eigen beslissingen maakt. Als ik daarin meega, is er sprake van going with en ik hoef mijn paard niet te laten blijken dat hij op dat moment zelf zijn weg mag kiezen, want dat mag hij van mij altijd al.

Eigenlijk is dit al de tweede stap, want de eerste is het opbouwen van wederzijds vertrouwen, maar dat acht ik vanzelfsprekend, want zonder dat, kom je helemaal nergens.

De derde stap heeft te maken met de situatie waarin ik wil dat het paard doet wat ik van plan ben en mijn idee daaromtrent is dat ik het gewoon leuk en interessant genoeg voor het paard moet maken om hem mee te laten doen.
Paarden zijn nieuwsgierig en experimenteel genoeg.
Zoals Luraschi zei: "er is geen limiet aan wat wij een paard voor zijn lol kunnen laten doen, de enige beperking is onze fantasie om het hem uit te leggen"
Zijn filmpaarden doen dingen dus omdat ze het leuk vinden, niet omdat ze hem als leider zien...

Ik lees graag wat jullie mening hierover is!

Groetjes,
Marlies

Morganhorse schreef op dinsdag 1 november 2005, 14:34:


Jamaar is het nog wel nodig om de hielen te vergelijken als je de zool volgt?

Morgen ga ik ook met de 'baas" praten ...



En ik zit er ergens tussen in.
Onze stalhouder is best schappelijk, heeft zelfs al lopen denken
hoe hij meer paarden buiten kan houden swinters. Dat hoorde ik deze week ... dat de paarden hier in de winter een maand of 5 binnen moeten om het land te sparen.

Nu zijn er best mogelijkheden, morgen ga ik vragen of onze 3 tot 5 paarden die bij elkaar in de schrale wei staan, bij de kapschuur mogen staan. Die open kapschuur dient dan als inloopstal en de ruimte buiten is ongeveer 15 meter bij 30 alles is verhard daar en zo ongebruikt dat het gras en de onkruiden er door de stenen groeit.

Bij een gladde bevroren ondergrond, hebben ze al eens met succes er de mesthoop (grotendeels nat stroo) overheen geschoven totdat de gladheid weg was.

Als hij wil dan zijn er nog twee van dit soort verharde ruimtes te gebruiken, waarbij de staldeuren (40 paarden) dan alleen maar open gezet hoeven te worden. Dat scheelt hem ook gigantisch aan stroo gebruik, want als je buiten hooi geeft, zal het stro in de stallen veeeel langer schoon blijven. Natuurlijk zijn er ook mensen (de meerderheid vermoed ik) die hun paard liever achter gesloten deuren hebben staan. Wel dat blijft gewoon mogelijk zo.

Jullie horen het wel.
Michiel

Marlies schreef op dinsdag 1 november 2005, 14:38:


Dit vind ik hele duidelijke stellingen die ik volledig snap, in tegenstelling tot het going with zoals eerder beschreven.
Of het door mij ten uitvoer zou kunnen worden gebracht is ten tweede; zolang daar geen duidelijke stap voor stap cursus zoals bij Parelli is, zie ik mezelf absoluut niet fantasie-rijk genoeg...

Trea

klaas.feuth schreef op dinsdag 1 november 2005, 13:29:


Hihi Klaas! Te paard!! Niks diesel! ))

van lennep schreef op dinsdag 1 november 2005, 14:38:


Ja dat is nodig. Als je de rasp aan de ene kant van de hoef iets anders hanteert dan aan de andere kant kun je zo een verschil van een paar mm tot een halve cm krijgen ook al volg je de zool.

Juist vanwege het recht maken vind ik dat controle nodig is, het is een van de lastigste dingen voor 'beginners' (samen met de echte zool vinden bij sommige hoeven).

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 1 november 2005, 15:02:


Daarnaast is het meten nmm. vooral belangrijk waneer je nog in het begin stadium bent.
Begin je net dan heb je natuurlijk niet de hielen meteen gelijk met die zool....dat ging geleidelijk weet je nog?
Dan staan de hielen dus vaak nog (te) hoog en kan je moeilijker zien aan de zool of je beide kanten even hoog hebt.
Tegen die tijd dat je op zoolhoogte zit met de hielen zal het makkelijker zijn om de zool als referentie aan de te houden....maar dan nog...altijd controleren...er kan bijv. ook nog oude kruimelige zool in die hoekjes zitten.

Gr, Nick
Kruiskruid waait met alle
winden mee.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 1 november 2005, 15:02:


Hallo,
De hielen gelijk te krijgen vond ik ook het lastigste! Vooral ook omdat mijn paard verschrikkelijk scheve achterhoeven had. Maakte ik de hielen gelijk dan moest ik eigenlijk in de zool raspen, volgde ik de zool waren de hielen weer ongelijk....... Steeds weer een middenweg vinden dus! Haar hoeven zijn nu zo veel rechter geworden dat de hielen gelijk maken niet meer zo'n probleem is.
Monique

Marlies schreef op dinsdag 1 november 2005, 14:38:


he Marlies,

ben er de laatste tijd veel mee bezig geweest, maar vind het toch op een paar punten moeilijk te bevatten, stap een en twee zie ik wel mogelijk maar in een afgepaalde ruimte als wei of bak want hoe doe je dat buiten op een gegeven moment komt er een situatie die je als mens in kunt schatten en als paard niet dan zul je toch duidelijk moeten maken dat de keuze nu bij de mens ligt en niet meer bij het paard dus neem je leiding over. Tja en lippen likken + hoofd naar beneden zie ik niet echt als overgave maar meer als teken dat er een boodschap begrepen is en nu een fase van onderhandelen ingaat over wat er mogelijk is. Ik merk aan mezelf dat ik me toch als leider blijf zien, hoewel er wel ruimte is voor eigen inbreng van het paard over richting en tempo. Als ik zeg dat het leren van nieuwe dingen aan mij is om intressant genoeg te maken om mijn paard mij te laten volgen, en als er iets anders gebeurt dan dat ik beoogd had ik het niet goed overgebracht heb en het aan mij is om mijn wens beter kenbaar te maken zit ik redelijk in stap drie? Toch???
Ina

Wil schreef op dinsdag 1 november 2005, 14:55:


Ja maar dan is harderwijk breda wel een rot eind hoor!