marjolijn schreef op zondag 30 oktober 2005, 19:30:


bedankt voor de tip,
Belinda

marjolijn schreef op zondag 30 oktober 2005, 19:30:


Ik kan je geen merk geven, want ik woon niet in NL.

Maar ik koop mijn veiligheidsschoenen bij een winkel met bouwspullen.
De mannen in de bouw dragen ze en daar heb je ze in alle soorten en maten en vaak ook redelijk goedkoop......omdat het bij hun geen "mode"verschijnsel is, zoals bij de paardensport.

Isabella heeft overigens haar eigen mening over dit onderwerp en ik kan me inmiddels bij haar aansluiten en ga dit topic dan ook hiermee beeindigen



Groeten, Ingrid

"Als je met alle winden
meewaait, heb je nooit tegenwind"

Ingrid den Ouden schreef op zondag 30 oktober 2005, 18:55:


Hallo,
Zo ken ik er ook nog een. Indy had een peesblessure en liep enkele dagen ontzettend mank. Ik wreef haar been drie keer per dag in met een speciale soort klei-mengsel die een buurman volgens een oud huismiddeltje samengesteld had. Overigens geheel naar goedkeuring van mijn dierenarts, die dit volledig ondersteunde. Toen ze niet meer zo erg mank was, wilde ze erg graag even op de weg kijken, want steeds weiland-bak-stal is ook niet echt interessant. Ik dus met haar voorzichtig de oprit af, zij nog wat hinkend maar met gespitste oortjes. Begint ineens een mevrouw tegen mij te schreeuwen wat voor een dierenbeul ik ben. Geen wonder dat dat paard niet kan lopen, die heeft mok, schandalig om dat beest zo in de blubber te laten staan...... Ze dreigde de politie en de dierenbescherming te bellen, die zouden mij dat paard wel even afnemen.

Isapaardje schreef op maandag 31 oktober 2005, 8:05:


Ingrid, een allerlaatste poging omdat ik nog steeds niet weet of je het nu niet begrijpt en ik niet in staat ben geweest het je uit te leggen of dat je het gewoon niet wil begrijpen maar je gelijk probeert te halen....

Je kunt het , ongeacht de oorzaak, voorkomen door zo snel mogelijk het hoefbeen grondparallel te zetten, (dus hielen laag genoeg!) en te zorgen voor een ondergrond die dat hoefbeen dan ook grondparallel kan houden en waar het niet alsnog voorover staat.

Karin

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 1:27:



Kijk, dat doe ík, die dus niet het 'going with met open geest' omarm, héél veel. Ik rij nachtritten zonder maan op een halsring door het terrein, dus zonder énig pad.
Ik vertrouw dan letterljk blind op mijn paard en toch ben ik de onbetwiste leider die er onvoorwaardelijk voor haar is. Doordat zij in mij vertrouwt kan ik op haar vertrouwen. Ik geef de navigatie aan en zij voert dat uit; zij weet dat ik een verstandige route aangeef en ik weet dat zij die het beste kan invullen. Dat heet samenwerking.
Blijft dat ik ONVOORWAARDELIJK leider en veilige haven ben. Op die manier ook weet ik zeker dat bij een val mijn paard bij me zal blijven en kan ik ook afstappen en pauzeren zonder het vast te hoeven zetten.
Dit is ook de enige mogelijkheid echt bergklims te maken. Zaterdag op de CONCAB (paardenevenement) in Granada geweest en daar een ervaren spaanse organisator van paardentoerisme gesproken. Die was al 6 keer overrichte zaken teruggekeerd van een poging de Gibalto te beklimmen. Ik ben er de eerste keer gelijk op en over gegaan. De afspraak is dat ik hem ga gidsen.

Voor wie het niet helemaal helder heeft nog: denk aan een soho- of een blindegeleide-hond.

Piet schreef op maandag 31 oktober 2005, 7:24:


Trea, heel leuk verhaal! Fijn dat jij, als 'ervaringsdeskundige' ook deze voetjes in de gaten kunt houden. Lijkt me super als je dit met z'n 2-jen kunt doen, veel gezelliger en vooral, de broodnodige steun!
Lekker he, gisteren zo'n buitenrit? Wij ook, 4 uur lang... en gaan met die voetjes!
) Ik denk dat er heel weinig mensen zijn, die als ze eenmaal blootvoets kunnen rijden, en dus doorgezet hebben, teruggrijpen naar hoefbeslag... Ik kan me het althans niet voorstellen.

Piet: je kweekt geen beunhazen! Ik denk, als je eenmaal je eigen paard goed kunt doen en je wordt ook nog continu begeleid door een natuurlijk bekapper, waarom zou je dan niet ook eens andermans paard doen? Er moeten natuurlijk geen problemen zijn.. dan maken ze ook maar een afspraak met een bekapper.
Maar van de loge's van de afgelopen zomer, heb ik de voeten ook bijgehouden en de eigenaar kan wel zelf bekappen, maar traditoneel. Hij was best geinteresseerd in de verschillen, zoveel zijn dat er niet... Ik heb laten zien hoe je een afronding maakt en een mustangrolletje. Zijn 25-jarige merrie liep daarna gewoon al beter. Zo'n oud paard mag best wat gemakkelijker over de toon rollen, daarbij plaats zij haar voorbenen voor elkaar, net als een mannequin. Het is gewoon een kwestie van proberen en het werkt.
Ik praat over een misschien een paar mm, en ik kap echt niet de zool uit of doe iets aan de stralen... Dus: hij 2 voeten, en ik 2 voeten. Het was gewoon leuk om te doen!
Nee, ook geen broodroof. Ik denk dat de bekappers het al druk genoeg hebben en blij zijn als 1 van hun klanten het zelf in ieder geval bijhoudt.
Ik doe trouwens die nieuwe merrie, Noa, ook zelf. Maar eerst heeft Fred haar goed op de voeten gezet. Nu is het een kwestie van bijhouden.
Meestal probeer ik wel 1 x per week eventjes te raspen.

Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik weinig zin heb om 'vreeemde' paarden te doen.
Als iemand serieus interesse toont dan mogen ze van mij eerst deze hele website lezen. Daarna zelf een natuurlijk bekapper gaan vragen en leren... of de cursus volgen. Maar ik wil wel iedereen helpen en uitleg geven. Dat wel.

Hihi... het is toch gewoon een sport om het zo goed mogelijk te doen? En ik had een 'eenzame' leerschool hoor... en geen gemakkelijke voeten. Maar wel een superbraaf paard, dus we komen er wel...

Groet!
Wil.

jo schreef op maandag 31 oktober 2005, 8:39:


Dat is exáct wat ik dus al schreef en ik gaf wel een merk omdat ik op slechts 40 km. van haar woon.....
Hier in het dorp zijn overigens zonder meer sportieve modellen bij. Het is onontkombaar dat de neus grover is omdat daar nu eenmaal een stalen boog in moet, maar voor de rest zijn er juíst in die bouwhoek moderne schoenen te vinden voor normale prijzen.

Hallo,
Kwam dit toevallig tegen.
http://www.distanzreiter.de/sattelmess.htm
Monique

belinda defraene schreef op zondag 30 oktober 2005, 18:43:


??????? Op Hoefnatuurlijk en per email vroeg je om raad omdat jouw paard mank loopt?!

Monique Meijer schreef op maandag 31 oktober 2005, 11:39:


Dit is al weer enige jaren oud en een vrij dure 'oplossing' die weinig antwoord biedt. Een voor iedereen makkelijk te bekomen wasplak van de fysiotherapeut doet hetzelfde en kan je gewoon doorsnijden om de dikte of wat ook te verifiëren.
Als pasmal om een zadel uit te zoeken heb je er ook niets aan.
Voor dit laatste is er: http://www.equimeasure.com/html/kit.html

Huertecilla schreef op maandag 31 oktober 2005, 11:51:


Denk dat het het gemakkelijkste zou zijn als paard kon praten en vertellen waar het schuurt of pijn doet.....
Monique

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 8:15:


Het is in tegenspraak met elkaar, die twee begrippen: Natuurlijk bekappen en groot onderhoud.
We werken naar een ideaal, dat is een hoef met zoveel mogelijk onbelemmerde doorbloeding en maximaal mogelijke schokabsorptie. We hebben daarbij een bepaald uitgangspunt, een bepaalde vorm, voor ogen.
Om deze vorm zoveel mogelijk te benaderen, passen we het principe van het nabootsen van slijtage, die een voet zou hebben als hij op een ideale bodem zou lopen toe.
Dat wil dus zeggen dat je daar, wanneer je paard niet heel veel op een harde onregelmatige bodem loopt, zeker eens in de 2 weken aandacht aan moet besteden.
Wanneer je dit (ik heb het dus niet over deze Haflinger, want daar zit Klaas kort op), overlaat aan een professional die eens in de 2 maanden komt, is er in mijn ogen geen sprake meer van natuurlijk bekappen, maar van een voet revisie. De zool zal elke keer weer moeten wennen aan contact met de ondergrond en de groei zal afnemen (en dat willen we niet omdat we juist zo sterk mogelijke hoefwand willen) omdat de straal niet meer in staat is om te reguleren.
Reken maar uit, 2 maanden is bijna 2cm hoefwand. Trek daar dan nog eens een halve cm af omdat de wand wel iets zal slijten en je houdt dan 1,5 cm hoefwand over. Wat is dan het verschil met de traditionele hoefsmid? Ja inderdaad, het ijzer.
Mensen die hun paard zelf onderhouden hebben het over een paar millimeter weghalen en even aandacht voor de steunsels enzovoort.
Dan is het een minuten klusje. Vandaag 2 voorhoeven, volgende week 2 achterhoeven. Hoewel me vaak wordt verweten dat ik het te eenvoudig voorstel, kan ik het bij een gezonde voet en met wat ervaring in het omgaan met gereedschap, niet moeilijker maken. Een prof heeft dan alleen nog werk aan zulke hoeven door nog eens een keertje te komen controleren of er geen fouten insluipen. Hij kan nooit, door eens in de zoveel tijd groot onderhoud te plegen, eenzelfde kwaliteit krijgen als die we zelf kunnen bereiken met echt regelmatig onderhoud.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Monique Meijer schreef op maandag 31 oktober 2005, 11:39:


Hoi Monique, wat wilde je hiermee doen? Een afdruk van je eigen zadel op je paard maken?
Het ziet er behoorlijk profi uit... de prijs is er dan ook naar.
Er bestaat ook een systeem bij jou in Duitsland met een alu frame. k hoop dat ik het goed schrijf: sattelpassmesser.... Een soort aluminium band die je over de rug van je paard legt met flexibele 'zijtakjes'... die zijtakjes maak je op maat door de over de romp aan te drukken. Zo kun je ook een pasvorm maken.
Als je klaar bent leg je dit profiel omgedraaid in je eigen zadel. Je kunt op die manier precies zien hoe je zadel wel of niet goed ligt.
Omdat het 'open' is, heb je een goed beeld. Met zo'n pad als waar jij nu naar zit te kijken kun je toch nooit de binnenzijde van je zadel meer zien?
Of ben ik nu hardstikke blond(t)?????
Wil.

Huertecilla schreef op maandag 31 oktober 2005, 11:25:


Blinde geleide hond is wel een goed voorbeeld , maar soho hond??
En signaalhondje , voor doven , is ook wel een goede vergelijking , denk ik

Probeer het eens uit te leggen van die soho AUB. Ik probeer het allemaal te bevatten wat hier staat . Moet alle berichten wel een paarkeer doorlezen en dan nog vind ik het moeilijk om er voorbeelden bij te bedenken...is meer mijn bekrompen geest , weet ik....