Sabrina Adams schreef op woensdag 26 oktober 2005, 15:42:


Nee, het aantal gestorven paarden in Engeland schijnt niet precies te kloppen, en de bewering dat JKK wellicht giftig zou kunnen zijn bij huidcontact en dat je dus voor de zekerheid beter handschoenen aan zou kunnen trekken, is blijkbaar een argument om maar gelijk de hele pagina af te zeiken.


Fijn dat zij die tijd er voor hebben. Ik vind het alleen wat onnozel om daarna zo'n heibel te komen maken op een site die de eerste aanzet is geweest voor de bewustwording rond de JKK-problematiek. Ik vraag me ook af waarom ze uberhaupt hier discussieren over JKK en niet op hun eigen, ongetwijfeld veel betere, forum?


Zoals gezegd, uit toenmalige bronnen. Die waren verontrustend genoeg om de problematiek in Nederland bekendheid te geven. Over het exacte aantal gestorven paarden was toendertijd net zo min uitsluitsel als nu, maar de meeste Engelse websites spraken over zo'n 6500 paarden. Het was een geintrapoleerd getal, maar aangezien niet ieder dood paard onderzocht wordt leek dit cijfer toen plausibel. Hoe dan ook, voor ons leek het belangrijk om JKK bekendheid te geven in Nederland, los van de exacte hoeveelheid gestorven paarden.
Het lijkt me dat er veel belangrijker informatie staat op de betreffende pagina, en dat de focus van Collane en Esther op een onnozel getal (dat aan de gevaren van JKK niets af doet), alleen maar het gevolg is van arrogantie over het eigen succes. Als ik flauw zou willen doen zou ik ook hun website kritisch gaan bekijken, daar zal vast ook wel iets op staan dat over drie jaar mischien niet blijkt te kloppen, maar het lijkt me niet zo zinnig om op die manier mezelf te proberen op te waarderen.

Groeten,
Frans

Esther schreef op woensdag 26 oktober 2005, 15:59:


Ochgutte, is DAT het? Omdat wij, voor al het werk dat we met onze website verzetten, nu nog iets terug verdienen, omdat wij denken dat de Ragfork een goede oplossing is om JKK uit de wei de verwijderen?

Laat me niet lachen zeg! Wat een onzinnig argument haal je aan. Het is verdikkie geen ploeg of zo! Onze paarden maken honderd keer meer beschadigingen aan de wei dan ik in een dag tijd met mijn Ragfork voor elkaar kan krijgen. Een onnozel gaatje blijft er over, doorgaans kleiner dan een hoefafdruk. En als ik dan af en doe die sliding-sporen in de weide zie...

Frans

Piet schreef op woensdag 26 oktober 2005, 15:49:

Ik ga de site hier niet continu zitten lezen. Heb het vroeger gelezen en tegenwoordig heb ik een boek van Frans V. en daarin (pagina 241) adviseert hij een gemiddeld harde zandbodem, niet te hard en niet te zacht dus.

Heb je los zand, dan heb je een te slecht hoefmechanisme. En hoe maak je van los zand een prachtige gemiddeld harde zandbodem ?! Juist door het vochtig te maken. Dan krijg je een ideale bodem, in hardheid, voor het hoefmechanisme en je koelt tegelijkertijd de zere hoef.

Nou dan zijn we het dus uiteindelijk toch eens over de bodem, want ik neem aan dat je het dus ook met bovenstaande eens bent.

Piet schreef op woensdag 26 oktober 2005, 15:31:

Wat wil je hier nu eigenlijk mee zeggen?

Niemand hier kwam op het idee om op gevoelige zolen te wijzen, dus kennelijk was er wel een "geleerde" voor nodig.

Maar ik vind het wel een wat erg simpele conclusie, daar niet van. Ik zou niet alleen willen adviseren om X-foto's te maken, maar zeker ook een bloedonderzoek te laten uitvoeren.

Zeker ook omdat jij (Martien) schreef dat het paard om de dag spierpijn heeft. Dat is ook niet normaal. Laat het spierbeeld, de nieren en de lever eens onderzoeken. Tevens worden dingen als bloedlichaampjes dan bepaald e.d. zodat men kan zien of er ergens een ontsteking zit ja of te nee.

Nick Altena schreef op woensdag 26 oktober 2005, 14:20:


excuus als ik domme of al beantwoorde vragen stel maar ik vroeg me iets af. We hebben het juist uit een slootwal in de wei gekregen en het groeit juist op het stuk minst verstoorde deel , omdat de paarden strip begrazing krijgen is dit gedeelte juist het laatst aan de beurt om beweid te worden, verder word de wei er naast gebruikt als voerwei voor de koeien en dus royaal bemest. in de slootwal staat ook een flinke hoeveelheid gras omdat het maar 1 keer per jaar uitgemaaid wordt ongeveer om deze tijd. waar het dus weg komt is mij een raadsel ik heb wel een vermoeden, er is een militair oefen terrein in aanleg in de buurt waar mij nu opeens opvalt dat het bomvol met jjk staat natuurlijk valt mijn oog er nu op omdat ik het ga herkennen, maar als jjk nu van verstoorde grond houdt waarom komt het dan juist niet in het gedeelte waar de paarden veel lopen, maar juist in het gedeelte waar ze maar een dag de tijd hebben om het leeg te eten, dat zou ik dan verwachten bovendien mesten wij wel, niet royaal maar genoeg om gras te houden.
Ina

Isapaardje schreef op woensdag 26 oktober 2005, 17:33:

Hierbij de kopie:
Zorg voor een goede bodem. Een zachte bodem is prettig voor de hoeven maar té zacht is ongunstig voor het herstel doordat er op een erg zachte bodem nauwelijks hoefmechanisme plaats kan vinden. Dat kan dan ook weer voor extra pijn zorgen omdat gifstoffen zich ophopen in de hoef en daar niet vandaan kunnen worden gehaald omdat er weinig tot geen bloedsomloop is. Een medium harde zandbodem zonder steentjes en andere oneffenheden is het meest ideaal. Ook rubbermatten zijn ideaal voor paarden met pijnlijke hoeven. Ga zodra het paard niet meer heel erg veel pijn heeft zo vaak mogelijk kleine stukjes met hem lopen. Vermijd dan scherpe bochten, dat is niet goed voor het herstel van de witte lijn. Loop rechte stukjes en laat hem de snelheid bepalen. Bouw het rustig op, begin met een paar minuten, en bekijk hoeveel je paard aan kan. Als het terrein te veel oneffenheden bevat zou je een pad aan kunnen leggen van rubbermatten, of hoefschoenen aanschaffen zodat de pijn draaglijk wordt.

Helemaal mee eens. Maar wel wil ik in dit geval graag van Frans zelf weten waarom hij deze bodems adviseert.

Ik kan me van rubber matten nl. niet indenken dat deze nu een optimaal hoefmechanisme geven, want het paard zakt er verder in weg dan op harde vlakke ondergrond (bijv. asfalt); wat oa Piet ook schreef in het vorige stukje aan Twister (glad asfalt geeft de beste hoefmechanisme).

Rubber matten voelen zachter aan en geven net als hoefschoenen wat tegendruk tegen de zool. Net als een gemiddeld harde zandbodem.

Maar als het niets met "tegendruk" te maken heeft, waarom dan wel dit soort bodems?

Piet schreef op woensdag 26 oktober 2005, 15:31:


Hai Piet.

We lopen op de laatste 3 weken vooral op asfalt, en 1,5 uur wandelen gaat prima. Wij passen ons aan aan haar snelheid,gewilligheid etc.
Geloof me, dat als het echt moeilijk wordt dan gaan haar ogen op slot. Ik noem dat zo omdat ze dan eigenlijk, zelf het licht uit maakt en zich verbijt. Dat is het moment om een pauze te maken en de kortste en voor haar gemakkelijkste weg terug te lopen.

Die foto maken zou ik ook willen,maar tot een DA haal ik niet met haar, en de foto's die hij maakt zijn kwalitatief niet al te best.

Ik krijg tuttebel namelijk de trailer niet op.

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhh, nu niet aankomen met desensibil............blabla. Ik weet het, alleen de doos van pandora, die in haar hoofd zit mag NU nog niet open. 20 dingen tegelijk kan ik niet aan, ook Vero Maes niet. Vier knelpuntjes wel.

Ik heb namelijk een introvert paard. Heel veel in zichzelf gekeerd. Ze heeft nog al een verleden, is niet mishandeld in de zin van continu gewelddadig gedrag, maar sinds een paar weken is het kopschuw gedrag er helemaal uit. Dit heeft me 3 jaar gekost. De beloning is heel groot

Jacqueline komt net binnen. 50 % beter dan gisteren, het was nu geen treuzelen maar lekker doorstappen. Over steentjes gevoellig maar gewoon over het asfalt prima.

Maandagziekte is het niet hoor, want het gebeurde niet op maandag, het was op een woensdag
En hoefschoenen, vergeet het maar, of iemand moet mij maandelijks € 250 sponseren, want dat heeft geen nut. De hoeven nemen nu haar natuurlijke spreiding aan en dat wil ik niet belemmeren. Hoeven zo klein als die van een shet, dat heb je met veel quarters.

Ik blijf toch het gevoel houden dat voeding de boosdoener was en er een hoefkanteling gaande was.

Goh, Jacqueline zegt zojuist: die Piet zit ook de hele dag op PN, wat doet ie eigenlijk voor de kost.... hihi.
Ik zeg: waarschijnlijk evenveel als ik

Maar ik ben blij dat ik jouw hiero heb, en Pien en nog een aantal luitjes.

Gr. Martien.

Isapaardje schreef op woensdag 26 oktober 2005, 17:38:


Nee nee, nu ben je heelaas in de ruimte aan het ........Je weet totaal niet waarom ze spierpijn heeft. En spierpijn is helemaal niet erg, er is namelijk geen sprake van verzuring, het heeft alles te maken met algehele stijfheid.

In samenwerking met een hele goeie osteopate hebben we er samen voor gezorgd dat mijn paard zich weer zelf met haar hoofd op haar kont kan krabben. Een jaar geleden kwam ze nog niet aan haar schouder.

En wat je dan stapje voor stapje doet is het oprekken van de spiertonus, deze past zich vervolgens aan en dat oprekken veroorzaakt een bepaalde gevoeligheid. Dat kun je simpelweg constateren door de volgende dag na de rek en strekoefeningen simpelweg zachtjes met je vingertoppen over bepaalde spieraanhechtingen te strelen. Dan zie je aan de lichaamstaal, het orenspel en de spanning op de oogbal, met het yam yam gebeuren, wat je paard beleeft dat moment.

Er zijn ook mensen die een paard rijdend gymnastiseren, welnu als je dat op een verantwoorde en gezonde manier wilt doen, dan moet je toch verrekte goed kunnen rijden, plus je paard AANVOELEN en de lichaamsignalen van je paard juist kunnen interpreteren.

Ik doe dat manueel, ze ze laat het graag over zich heen komen, want ze gaat er alleen maar op vooruit.

Frans Veldman schreef op woensdag 26 oktober 2005, 16:50:


Het siert je Frans dat je inmiddels je website hebt aangepast.
Over de verstoorde grond en paardenweides zijn we het ook al eens.
Daar zou een ragfork niet zo veel kwaad kunnen, omdat die grond dus zowiezo altijd verstoord raakt. Dat had ik op deze site ook al uitgelegd. Waar ik wel moeite mee heb is inderdaad een financieel gewin bij een informatiepagina, want een ragfork gebruiken is niet zomaar zonder risico, das die zaadbank. Het komt een beetje over als toch wel gebruik maken van een probleem. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld het cursusboek, dat lijkt me wel zuiver.

De Brauchli papers zijn uit 1982 dus 3 jaar geleden was deze bron wel na te trekken.
Ook de plant zelf gedraagt zich al eeuwen hetzelfde, daar was ook meer info over te vinden. Wat mij nu zo bevreemd is gewoon waarom moet iedereen altijd met bronvermeldingen komen over van alles, en dan zeker de pionierspagina over kruiskruid die dus al 3 jaar bestaat niet? Er zijn mensen doodsbang geweest over de huidopname, op het moment dat je de primaire bronnen tot je beschikking hebt die we je gestuurd hebben, ( de Brauchli papers) dan maak je tijd om dat recht te zetten. En even voor de helderheid, het gaat ons niet om succes om enig persoonlijk belang, het gaat ons om eerlijke info.
In drie jaar tijd is er vast meer te vinden dan wij in korte tijd bij elkaar vergaard hebben. Dat je jezelf zo aangevallen voelt is "de ontvanger" bepaald. Kennelijk een gevoelige snaar geraakt.
Was bij mij ook zo hoor, ik heb altijd aangenomen dat hier alles dubbelblind nagekeken en bewijsbaar was, ik heb er in ieder geval erg veel van geleerd. Zoals zoek de primaire bronnen. Die kun je als feit neerzetten. Juist de Indianenverhalen waren voor ons een enorm struikelblok om binnen te kunnen komen bij bijvoorbeeld de faculteit diergeneeskunde, we hebben ons overal moeten bewijzen. Overal was men bang voor hysterie. En dat is ons gelukkig gelukt, en het uiteindelijk doel is voor iedereen hetzelfde, dat is meer slachtoffers voorkomen. Heeft niets met wel of geen succes van een aktie te maken, maar met bronnen goed natrekken.

Esther

van lennep schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 10:25:


hey ja hier ook maarja ik woon nu wel in een dorp (sins tjah minder dan een jaar) de richting die ik altijd opmoet om in het bos te komen (het zijn niet mijn eigen maar verzorgpaarden) staan net buiten de stad en moet een heel stuk langs de weg...en als je nou eenmaal met een jong paardje rijd ga je normaal gesproken (vooral dan met het rijden he) even naar rustige wegen zodat het rijden al vertrouwt word...en dan kom je soms zoon mensen tegen...heb ook al idd te overdreven mensen gezien van een man (wel heel lief hoor) en een oude man al grijs en vrij kaal :) die kwam met zijn automatische rolstoel en telkens stopt hij en zegt hij (terwijl hij nu al zowat verkeersmak is alleen schrikt hij sins kort voor landbouwvoertuigen die rammelen...ook pas sins kort maar dat kwam opdat de arabier die mee reed (weer die ene arabier) hier helemaal panies voor is en de mijne bleef lekker rustig maar uiteindelijk had hij haar toch aangestoken met zijn angstige gedrag (na zoon 3 buitenritten) maarja..is dus weer even laten wennen en gedult hebben...maar zeer zeker zijn er ook ruiters die er wat van kunnen en dat zij uiteindelijk ruzie kreeg met die jongen tjah sorry daar houd ik persoonlijk niet zo van...al is het erg uit de hand gelopen...het paard waar ik op reed...was wel bang en heeft meer moeite gekost het dier weer te laten wennen aan verkeer maar alles is nu oke....hij kon wel tegen tuteren maar...als zoon auto met een hele hoge snelheid en kabaal langsrijd en het dier is niet 100% schrik, verkeer en paniek vrij (nog niet altans) dan is het moeilijk...voor de rest zijn de meesten eigenlijk allemaal super aardig....(maar het is hier vooral als het om jeugd gaat...al ben ik zelf maar 17 hoor..) maar ze schelden de dieren uit enc..wat zeker niet zo erg is (gewoon negeren) maar vooral de jongens hier (en weer niet allen maar je hebt er een paard) gaan zich dan zogenaamt stoer gedragen tegenover hun vrienden en vele zijn van die mensen die het puur doen voor de vrienden en als je hem alleen zou zien zou hij waarschijnlijk bij elke wei even stoppen om ze even te kunnen aaien en wat lekkers te geven...maarja...

tis wat af en toe...ik denk trouwes als je op het platteland woont en in een drop of zo..waar veel akker is of ieder geval niet zo druk zoals dicht bij de stad dat je VEEL minder van deze mensen tegenkomt! hier in het drop heb je ook een paar gekken voornamelijk van die jeugt die hardcore luisters (ieder het zijnen hoor maar toevallig dat die wel degene zijn die zich hier misdragen) voor de rest meestal oudere mensen en iedereen kent elkaar...hier heb je met paarden ook veel minder problemen en meer respect dan als men in de drukke strad komt! (of daar in de buurt moet lopen) al moet ik zeggen dat in de wijk waar ik voorheen woonde (zoon 16 jaar net voor mijn 17 verhuist) er veel paarden omheen stonden en ze het daar net heel leuk vonden als een langs kwam met een paard....
maar oke genoeg gezeurt

Esther schreef op woensdag 26 oktober 2005, 18:20:


Nog even een aanvulling op de ragfork die ik ook wel erg belangrijk acht.
de ragfork verstoort niet alleen de bodem maar vooral de wortels ook maakt hem in stukkies t waar weer uitlopertjes uitkomen. Paardenhoeffies halen de wortels van juist JKK plantjes niet aan gort…. Die doen dat aselectief. Maar met de ragfork verbreek je selectief wortelstelsels die eigenstandig doorgaan met groeien

Esther

Esther schreef op woensdag 26 oktober 2005, 18:20:


Er is niks te "sieren", het is een kwestie van prioriteiten afwegen en tussen de diverse hoognodige activiteiten kiezen. Wat doet jou overigens denken dat het mijn pagina is en dat ik die heb aangepast?


1) Die pagina bestaat al drie jaar, de Ragfork is er pas het laatste half jaar bijgekomen. Je kan moeilijk stellen dat de JKK-pagina is geschreven om de Ragfork te kunnen voorkomen.

2) Financieel gewin? De voornaamste reden om de Ragfork te gaan verkopen is dat dit naar ons inziens de beste oplossing voor de weidebezitter is om JKK te bestrijden en dat er zoiets nog niet was in Nederland.

3) Over die zaadbank verschillen we van mening. Ik heb liever juist dat ik in korte tijd zoveel mogelijk zaad laat ontkiemen, dan dat ik over 15 jaar nog steeds weer nieuwe zaailingen tegenkom.


Waarom? Dat is precies hetzelfde. We schrijven een pagina over natural trimming, jaren later doen we de conclusie dat er behoefte is aan een boek, aan gereedschap, etc. en we geven invulling aan die behoefte. Natuurlijk blijft er wel iets over, maar de website draait ook niet voor niets. Met JKK is het precies zo gegaan.
Ik heb ook een hekel aan commercie, vooral in die gevallen (99%) waarin er EERST een product is, en VERVOLGENS een promotiepagina wordt gepubliceerd. Bij ons werkt het absoluut altijd andersom. Ik denk dat de website zo druk bezocht wordt dat we praktisch ieder product zouden kunnen slijten, maar dat doen we niet. We beperken ons uitsluitend tot dingen waarmee we oprecht denken op een zinvolle wijze in een leemte te voorzien. Waar vindt je tegenwoordig nog een informatieve website zonder allerlei flikkerende banners, buttons, en andere opdringerige reclame-troep? Het lijkt me dat we het wel heel zuiver houden, en daarom juist vind ik het bijzonder kwetsend dat je nou de schijn wekt dat we commercieel bezig zijn. Ik denk dat iedere commercieel mannetje ons als volkomen idioot beschouwt dat we geen commercieler gebruik maken van een website met 1000 bezoekers per dag.


Nou, indertijd was de informatie niet zo gemakkelijk voorhanden als nu. De informatie was vooral tegenstrijdig en verwarrend.

Afgezien daarvan, waar hebben we het nu over? Ik heb vooral het belang gezien van duidelijke informatie over wat het gif doet, en niet zozeer over statistische gegevens over het aantal gestorven dieren in een bepaald land in een bepaald jaar. De hele discussie lijkt me het gevolg van een "competitiedrang". Als je enige doel is om duidelijk te maken dat je meer tijd hebt gestoken in onderzoek (achteraf) naar exacte cijfertjes, dan heb je je doel bereikt. Wees er trots op. Voor ons is het JKK echter geen levenstaak, in diezelfde tijd zijn we bezig met natural trimming en allerlei andere zaken. ONS doel was om het toen, in Nederland nagenoeg volledig onbekende, JKK-probleem bekendheid te geven. Wat ons betreft alleen maar fijn dat anderen het nu overnemen, maar dat mag wat ons betreft wel met iets minder overduidelijke natrapperij. Wees blij dat wij er mee bezig waren op een moment waarop jullie nog nooit van JKK hadden gehoord.
En nogmaals, wat is er in deze weelde aan informatie nou eigenlijk precies fout? Het aantal dode dieren in Engeland? Tsjonge zeg... Als het nou over de werking van het gif ging of zo, of we de verkeerde plant voor ogen hadden, maar als je over zulke triviale dingen begint maak je jezelf volkomen belachelijk.
Hoogmoed komt voor de val. Leuk dat je contacten hebt met het ministerie van Landbouw, maar zet je pootjes weer op de grond voor het je de nek om draait.


Waarom zijn jullie dan niet jaren geleden al met die JKK-campagne begonnen? De plant gedraagt zich toch al eeuwen hetzelfde?
Soms heeft het verzamelen van de relevante informatie gewoon wat tijd nodig. En jullie hadden daar meer tijd voor nodig dan wij, dus waarom nou toch dat getrap naar ons?


Waar gaat het nu toch over? Is er iets anders dat je dwars zit behalve die statistische gegevens?


Tuurlijk. Maar voor ons was de JKK-pagina nou eenmaal niet het primaire doel. In diezelfde tijd waren we o.a. ook met Natuurlijk Bekappen bezig. Ook voor ons gaan er maar 24 uur in een dag. Houden jullie je naast dat JKK-gedoe ook nog bezig met het ontwikkelen van een cursus, het schrijven van een boek, het uitbrengen van een DVD, het opzetten van een veelomvattende website, etc. bezig? Voor ons was het JKK-probleem gewoon iets wat we deden omdat het nodig was, niet om beroemd te worden of zo of connecties te vergaren binnen de politiek.


Wat dat betreft zitten er veel ontvangers op deze lijn. Ik ben benieuwd of al die andere ontvangers ook verbaasd zijn dat wij ons "aangevallen voelen" als we niet binnen twee weken de "zeer ernstige fouten" zoals het aantal dode paarden in Engeland rechtzetten, naast de grote schat aan informatie die wél correct is?


Je weet gewoon niet waarover je praat. Ik heb het in dit verband altijd uitsluitend slechts over "onderzoeken" die zijn gedaan, nooit over statistische gegevens.

Frans

Ik schreef op woensdag 26 oktober 2005, 18:59:


Laatste woord moet natuurlijk "verkopen" zijn...

Hoefschoenen doe je niet 24 uur per dag om maar alleen dan wanneer het noodzakelijk is. Dus van belemmeren is geen sprake.
De hoef gaat wel veranderen, maar niet zo snel dat je iedere maand nieuwe schoenen nodig hebt.

De hoeven van mijn shet zijn ook erg veranderd en nu na dik 1,5 jaar moet ik inderdaad zeggen dat ze toe is aan nieuwe schoenen omdat deze echt te moeilijk aan gaan. En dan nog betreft het alleen haar voorschoenen, dus maar 110 euro. Maar goed, als je schoenen niet ziet zitten, dan doe je het lekker niet; ik heb geen aandelen in de schoenen, heb er alleen enorm veel plezier van

Twister schreef op woensdag 26 oktober 2005, 17:58:



Stop dan es met dat parelli joh :)


Gelukkig, het lijkt mee te vallen dan.

>
Piet vindt dat ie zat gesjouwd heeft in z'n leven en dat het nu tijd is voor de meer gezellige dingen, maar af en toe begint het hier verdacht veel op werken te lijken :)


Tof, dank je.