Esther schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 16:10:


Maar feit blijft denk ik dan toch wel de verstoorde bodem, waar JKK toch goed op gedijt. Ik heb er een hard hoofd in eigenlijk of dit wel zal werken.

Esther

Wil schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 16:02:


Hallo,
Een bom-proof paard is inderdaad een goede oplossing. De haflinger van mijn collega is er zo een, alleen varkens zijn zo verschrikkelijk eng.....
Zondag kwamen we er weer langs. De varkens hadden ons al lang gezien en kwamen er in draf met wapperende oortjes aan - wat een gezicht. Omdat de haflinger bij varkens het liefst rechtsomkeert maakt en naar huis galopeert, toch een eng idee, als je eigen paard nog niet helemaal bom-proof is. We maakten ons al op wat gevat, maar het gekke was dat onze paarden op elkaar vertrouwden, hoewel ze 'em beiden verschrikkelijk knepen. Steeds weer aan elkaar snuffelen, bevestiging en steun zoeken en doorlopen. Voordat we het wisten waren we er voorbij....
Monique

Isapaardje schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 15:14:


DA is al op de hoogte, op de harde ondergrond loopt ze beter dan het zand.

Voeding is aangepast (alleen hooi) en veel beweging.

Hoefschoenen: nog niet, dat zou je eigenlijk snappen wanneer je haar hoeven zou zien.

Dank voor je reactie.

Martien.

Isapaardje schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 15:16:


Geeft niet, ik denk en lees verder dan mijn neus lang is

Isapaardje schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 15:14:

Ik kan me voorstellen dat het koelt maar
nat zand geeft tegendruk aan de zool Ingrid?
Er is geen macht in de wereld die kan voorkomen dat wanneer de verbinding, de witte lijn, loslaat van het hoefbeen en de hoefwand, kan voorkomen dat de hele boel naar beneden zakt of de hoefwand vooruit gaat staan en/ of het hoefbeen met de punt naar beneden zakt. Vergeet niet dat in een normale hoef het hoefbeen aan de hoefwand hangt en dat dus het volledige gewicht van het dier via de witte lijn aan die wand hangt.
Er is een tijd geweest dat smeden dachten dit op te kunnen lossen met ijzers. Deze moesten er voor zorgen dat het hoefbeen op zijn plaats bleef zitten.
Wat er dus in feite gebeurde is dat de zool tussen het hoefbeen, of de punt ervan en het ijzer bekneld raakte en zo voor nog meer pijn en nog slechtere doorbloeding zorgde.
Zand wat tegendruk aan de zool geeft komt m.i. hiermee overeen.
Piet

ah' tuurlijk Natuurlijk!

Cathy Post schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 14:12:


Piet neemt wel contact met jou op Cathy :)

Valt niet mee he, zo'n forum.
Ik zal je bericht even hier voor je neer zetten, hoewel het eigenlijk een onderwerp is voor paardnatuurlijk. ( wat je vindt als je hier links kijkt en dan op paardnatuurlijk klikt en dan als het beeld verandert is op forum klikt)

Dit is Cathy's vraag :
"Ik heb een 9 jarige appaloosa op het oog die in 's-Gravenlande staat. Nou is dat voor mij nogal ver om zomaar heen te crossen. Maw: Woont er iemand in, of in de buurt van 's Gravenlande ( bij Delft) die voor mij eens wil kijken of misschien het paard kent en mij er iets over kan vertellen?"

Ik denk dat je mensen wat meer info moet geven Cathy.
Ik vraag dan ook aan diegene die in staat is om Cathy mogelijk te helpen haar even wil mailen.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 17:10:


Wij hebben het volgende gedaan.

Op de wei waar ze stond, kan en wilt ze niet meer staan, letterlijk, daar staat geen gras meer en de klei welke onder de hoef blijft plakken levert zoveel tegendruk dat ze kreupelt als ze loopt, of gaat stilstaan.

De andere weide die van een ander behulpzaam mens is mag ik alleen maar overdag gebruiken. Nog een andere weide is een echte vette koeienweide. Daar zet ik haar dus niet op.
Welnu, we zijn helaas genoodzaak van een erbarmelijke buitenstituatie het beste te maken. Overdag staat ze op de weide waar nog voldoende knabbelgras staat, en 's avonds op stal.

Daar waar wij staan met ons paard was de gelegenheid een schitterende grote betonnen paddock te maken gecombineerd met watergeul en zand.

Die mensen zaten met dat stuk gazongras in de maag. Ik heb getracht ze de noodzaak uit te leggen van een paddock wanneer je 15 paarden huisvest, en ik heb aangeboden om een groot gedeelte ervan te sponseren.

Het antwoord was NEE, dan knagen de paarden me aan de vensterbanken van het huis.

Daar sta je dan met je goed fatsoen.

We zijn gewoon nog zoekende naar een eigen toko met voldoende grond voor 2 paarden. Wie weet misschien winnen nog in de loterij

Martien.

Piet schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 17:22:


Hoi Cathy, denk dat je 'sGravezande bedoeld, ik woon daar wel in de buurt, maar ken het paard niet hoor. Veel sucses Groetjes Rini

Esther schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 12:27:


Ik reageer even op mezelf, deze gegevens hebben we gevonden door primaire bronnen na te trekken.
Wat ik me nu afvraag is: hier op deze website moet alles wetenschappelijk bewezen worden, waarom wordt dan de kruiskruidpagina niet aangepast? Die gegevens zijn 2 weken geleden al toegespeeld door ons. Naar aanleiding van deze gegevens, die we voor waar hebben aangenomen, juist omdat hier alles wetenschappelijk bewezen moet zijn, zijn er een hoop mensen in verwarring gebracht, misschien wel onnodig ongerust omdat de plant met blote handen is aangeraakt, dat vind ik ernstig.
Gebeurt hier wat aan? Wordt de pagina aangepast ?
Er zijn ook provincies die naar de site verwijzen voor informatie, maar dan moet de informatie wel kloppen lijkt me.

Esther

Sabrina Adams schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 15:46:


Dus hoort niet alleen niet iedereen op de openbare weg ook niet iedereen kan de verantwoordelijkheid voor een paard aan.


Wat jij je wel/niet kan voorstellen is geen wetmatigheid.

Ík vind dat iemand zonder goede kennis van de regels niet in het verkeer hoort.
Ík vind dat iemand met een niet verkeerszeker paard niet in het verkeer hoort.

Om de regels te leren moet je sturderen, om een paard verkeerszekerl te maken moet je opvoeden en beleren.
Niemand die beweert dat dit makkelijk is, maar het zijn wel voorwaarden.
Zolang je daaraan niet voldoet geeft het geen pas een ander waar dan ook van te beschuldigen.

Wat betreft de vraag wáár dan: wees creatief. Begin met wandelen, dan met een ander, bomzeker, paard. Begin klein. Zoek 'problemen' op onder gecontroleerde omstandigheden. Vraag niet te veel van een jong paard.

Verder vraagt de wet niet om 100%, maar dat je er als bestuurder alles aan doet. Ook mag jij er vanuit gaan dat de óverige verkeersdeelnemers zich aan de regels houden en er alles aan doen om een gevaarlijke situatie te voorkomen. Indien niet, zijn ze daarop aanspreekbaar; dat is verwijtbaar gedrag. Zij, maar ook jij....

Piet schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 17:10:


Niet te nat zoals ik vertelde. Daarbij koelt het de hoef wat bij een ontsteking ook wenselijk is.


Gelukkig wel, anders zou ieder bevangen paard een gekanteld hoefbeen gaan krijgen. Het is daarom ook zaak om te voorkomen dat dit gebeurd. Tuurlijk kun je een gekanteld hoefbeen niet terug duwen. Dat moet door de tijd heen gebeuren (en ik weet uit ervaring dat dit ook lukt). Met goed bekappen ... ijzers zeker niet nodig.

Ik begrijp echter uit jouw verhaal Piet dat jij dat van dat zand en tegendruk en zo wegwuift. Geef mij eens aan waar je dit dan vandaan hebt, of berust het alleen maar op een "aanname" van jezelf (beredeneert van uit je gedachtengang).

Vooralsnog adviseer ik mensen om bevangen paarden op nat zand te zetten, mede ook omdat dit destijds bij Isabella, maar ook bij Wendy goed heeft geholpen. Ik weet ook niet of het met beide pony's net zo goed zou zijn gegaan als ze niet op nat zand hadden gestaan.

rini schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 18:28:

Ik bedoel 's-gravenpolder, kan Piet ook niks aan doen, had het verkeerd doorgegeven. Dus als er iemand is die daar in de buurt woont...Graag
gr. Cathy

Huertecilla schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 19:09:


vandaar dat ik een grote witte L op blauw veld op mijn buik en rug heb als ik met nog een vers paard(paard kan ook een sticker op zijn kont krijgen) op pad ga, we kunnen alles wel geoefend hebben maar de echte situaties kom je pas tegen als je alleen bent, de meeste keren kunnen we rekenen op voorzichtig gedrag van de andere mede weg genoten. Bij vragen leg ik altijd vriendelijk uit waarom, hoe en wanneer en idd dikke duim bij meedenkend gedrag ! al ben je van alle regelgeving op de hoogte en heb je van alles geoefend vooral op plotselinge geluiden klapperende wagentjes losse zeilen enorme landbouwmachines, paarden blijven vluchtdieren, eigenlijk zijn de makste de gevaarlijkste want dan verslapt de aandacht nog wel eens; ter illustratie mijn dikke kameraad van toendertijd rond de dertig had alles meegemaakt hij liep in zijn jongere jaren midden in amsterdam zijn huurkoets te trekken tussen de trams en alle verkeer door, hij stond zelfs letterlijk in de klas als paard van sinterklaas, je kon niet verkeersmakker vinden, maar toch zijn we een keer op de kletter gegaan met koets en al en om gekieperd, een ander paard ging op de vlucht omdat hij van iets schrok en die ouwe schrikt zich helemaal dood springt vooruit en wijkt uit en we worden gelanceerd over een boomstronk. Ik kies voor de meest voor ons veilige weg en als ik me aan de regels kan houden zal ik het niet nalaten maar als uit veiligheid een ruime interpretatie beter is kies ik daarvoor, en als ik daarvoor op de bon geslingerd wordt ,het zij zo. Ik ben ongeveer drie jaar niet meer aktief geweest in het verkeer met mijn paard dit jaar weer voor het eerst en ik moet zeggen dat het gebrek aan tolerantie naar paarden toe enorm is toegenomen, ik ben daar wel van geschrokken eigenlijk. De agressie die ik tegen kom terwijl ik boven op een viaduct over een snelweg sta ruim van te voren gebaren maak als rustig aan aub , en er vol naast mij op de toeter gedrukt wordt plus een middelvinger toe vind ik ten hemel schreiend (en dat is niet eenmalig helaas). Mijn paard is verkeersmak voor eigenlijk alles maar er blijven rare mensen die in hun blikkie zich eigenaar zich eigenaar van de wereld wanen. Ik stap af en loop met haar aan de hand over het viaduct als ze eventueel over de railing gaat dan maar liever zonder mij. Ik kan natuurlijk ook altijd in de bak blijven rijden dan heeft het overige verkeer ook geen hinder. Ze is trouwens wel een dame in het verkeer ze poept nooit plast nooit, en tikt ook nooit met haar hoef tegen haar voorhoofd.
Ina

Wil schreef op maandag 24 oktober 2005, 23:59:


Ik zie de resultaten van je wetenschappelijke studie om aan te tonen dat het merendeel van de zaden van JKK verder komen dan 50 meter graag tegemoet in een internationaal, peer reviewed wetenschappelijk tijdschift. Tot die tijd hou ik vast aan de bronnen waarnaar ik eerder gerefereerd heb.

Wil schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 0:09:

Wat zijn je criteria van een ecologische ramp? Zo zou ik de aanwezigheid van een soort die van nature in NL voorkomt en geen bijzondere negatieve invloed heeft op flora en fauna absoluut niet noemen. Het houden van paarden heeft een aanmerkelijk grotere ecologische invloed dan de recente uitbreiding van JKK. Of dit nu op een onnatuurlijke manier is gebeurd of niet.


Er is geen enkele wetenschappelijke studie die aangetoond heeft dat JKK gevaarlijk voor kinderen is als het niet gegeten wordt.


Of je het nu accepteerd of niet, bestrijding van JKK werk averrechts. Het is volgens mij beter om je te richten op het bannen van JKK zaden in zaadmengels en JKK delen in hooi en goede voorlichting omtrend de plant te stimuleren.