ja jongens er bestaan echt wel verschikkelijke mensen of ze het nu bewust of onbewust doen en mensen die wat stoer doen..of een hekel hebben aan paarden (of alleen doen alsof ze een heken hebben) vind ik vaak echt domme actie's uithalen...zo ben ik een keer met een jong paard en de arabier van mijn vriendin in de nesten gekomen....(al vaker gebeurt maar dan met een ander paard...logies ook zoon dier schrikt en de reactie kan vanalles zijn van het dier...ookal kan het gevaarlijk en tevens soms minder leuk zijn voor de automibilist)
ieder geval houd ik meestal mijn mond en erger me van binnen bedoel er lopen gekken rond ...voorbeeld is al een kind gooit een sneeuwbal tegen een auto hij stapt uit en schiet hem dood ja hallooooo!!

dus denk dan maar houd mn mond laat ze hun gang gaan al geef ik jou helemaal gelijk..maar een "vriendin"(mijn oude buurmeisje) die is meer een type die er wat van zegt...rijd vaak op haar arabier (schat van een beest maar pittig en een ECHTE arabier.) en vaak rijden we dan samen ik op eentje en zij op die arabier...komt er een automobilist en die scheurt voorbij (op een veldweg nog wel!!!) het ergste was dat hij een paar keer extra langsreed en HOE en dus mijn paardje in paniek...die arabier was tjah paniek kon je haast niet zeggen eerder boos ofzo...dus de volgende keer kwam hij en zij trekt haar mond open (wat beetje verkeerd afliep...en ze scholt niet ze zei er gewoon wat van) hij toeteren en geeft die arabier een volle mep op zijn achterhand (echt HEEL hard) die arabier van schrik (logies want opgefokt was ze al een tijdje door die auto ) trapt vol tegen de auto aan..paard had niks mijn paard was weer beetje rustig. maar die man (jongen knul) natuurlijk boos terwijl er niet veel te zien was bij zijn auto maar goed hij dus kwaad weg gereden na wat gescholden tegen haar te hebben...en is doorgereden evenlater komt hij terug echt met 100 ofzo ieder geval echt super hard (gevaarlijk voor hem zelf daar op zoon zanderige weg!) ik kon nog net mijn paard de struiken insteuren maar haar lukte het niet...en ja hij heeft het arme dier geraakt (arabier) lopen kon ze nouwelijks maar ja ze zou toch naar huis moeten he (gelukkig vrij dicht bij haar wei) operatie gehad en al..heeft echt heel lang geduurt voor het dier weer berijdbaar was...nu is alles weer goed met haar maar een zwakke plek is het nu toch...die man gelukkig NOOIT MEER GEZIEN
ow we hadden wel zijn nummerbord onthouden en dus aangegeven..het enige dat hij kreeg was een waarschuwing en een belachelijk lage boete (als je geflits word voor een paar kilometer te hard of verkeerd gepakkeert moet je nog meer geld betalen) maja...voor de rest kan ik idd helemaal met je mee spreken hoor!!! en ik denk dat ik met de fiets op scooter toch wel bij de 3e val en als ze vraagt even te stoppen blijf ik wel zeker stilstaan en anders gewoon lekker rustig beetje voorzichtig enzo...maarja wij weten allemaal hoe het is als ruiter...of als je een paard aan de hand hebt (vaak nog moeilijker want als het echt schikt of bang word zijn ze veel sterker dan hij met het halstertouw in je handen!)

Pieter Pelser schreef op maandag 24 oktober 2005, 22:45:


Nee Pieter, dit ben ik absoluut niet met jou eens.... Het zijn de wegbeheerders + Natuurmonumenten, Rijkswaterstaat en de gemeentes die ons deze Ecologische ramp bezorgd hebben door het zonder een goede studie maar lukraak overal uit te zaaien!
Is het normaal dat midden in een Hoogeveense woonwijk waar kinderen lopen te spelen een veld helemaal vol met JKK gezaaid wordt?
Is het normaal dat in Mantinge en Nieuw Balinge hele velden overwoekerd worden door JKK?

Nee Pieter, gewoon heel reeel zijn. We zitten met z'n allen, niet alleen de paardenhouders, met een ecologische ramp opgescheept. Maar ONZE dieren sterven!
Als vroeger de oude boeren nu al wisten dat dit giftig was en deze plant vernietigden, zijn we nu dan verstandig bezig om 'het maar te accepteren' dat het in onze verschraalde weilanden terecht komt?

Niet in mijn weilanden. Punt.

Twister schreef op maandag 24 oktober 2005, 23:20:

Zijn de voeten warm Martien, vooral bij de kroonranden? Heeft ze koorts? Dat kunnen tekenen van hoefbevangenheid zijn. Is haar vachtgroei normaal? Van mij kreeg ze nu zeker geen ander eten dan hooi. Als ze bevangen is dan komt er vocht in de voorvoet en dat is natuurlijk ontzettend pijnlijk.
Zo gauw mogelijk een DA er naar laten kijken, pijnstillers en een bloedonderzoek laten doen o.a.om Cushing uit te sluiten en een bekapper met verstand van zijn vak erbij halen. Vaak wordt een deel van de voorhoefwand weggehaald zodat het vocht naar buiten kan "drainen"
Mogelijk zijn er nog andere symptomen die ik nu even over het hoofd zie, maar in ieder geval zo snel mogelijk goede professionele hulp erbij en het systeem zo min mogelijk belasten door hooi te geven.
Ik hoop dat het meevalt !

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Hoefsmid Rik schreef op maandag 24 oktober 2005, 23:40:


De mensen van deze website schrijven ook regelmatig in een Amerikaanse mailgroup Rik. Ik ken ze al een poosje. Het adres is barefoothorsecare@yahoogroups.com .Veel Strasser, Jackson en Ramey


Ik vind dat eigenlijk helemaal geen nadenkertje, maar zo logisch als wat. Het geeft precies de veranderde mentaliteit tegenover paarden, eigenlijk tegenover huisdieren in het algemeen, aan.
We zijn er ons van bewust geworden dat ook een paard een dier is wat in onze leefomgeving hoort en daar wordt vaak op voet van gelijkwaardigheid mee om gegaan. (Hoe hypocriet we ons ook gedragen tegenover over dieren die geen huisdieren zijn). Een paard, dat wanneer het niet meer kan lopen " bij het grof vuil gezet" dient te worden, is verleden tijd. Er wordt gezocht naar wat op termijn de beste oplossing voor een paard is om een zo lang en gezond mogelijk leven te hebben. En het gekke is dat nou juist dat "de oude traditionele hoefsmeden" zoals die uit jouw anecdote, er voor zorgden dat paarden een half jaar mank lopen omdat ze niet meer op hun eigen voeten kunnen gaan.


Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Pieter Pelser schreef op maandag 24 oktober 2005, 22:45:


Eigenaardige conclusie vind ik dit. Ik loop al wat langer mee in de paarden, maar ook in natuurliefhebberij. Ik kan me nog donders goed herinnereren dat rond 1990 ongeveer niet alleen de kruiskruiden nog niet voorkwamen in onze "schrale" paardeweiden, maar eveneens dat diezelfde kruiskruiden gretig werden verwelkomd door o.a. Natuurmonumenten. Die rotdingen waren verdomd schaars toen nog, en de geitewollesokkenlui waren er als een kind zo blij mee!
Wat je hier nmm beweert is dat we ons er maar bij moeten neerleggen dat onze dieren creperen omdat de natuurhobby belangrijker gevonden wordt. Dat is een of/of stelling die ik toch liever in een win/win situatie verander... en nmm is dat mogelijk.


Weet je wat? Reken me je mening dan maar voor.
Ook als je vindt dat mijn simpele berekening, op grond waarvan ik de voorlichting door o.a. de Gezondheidsdienst voor Dieren misdadig volksbedrog vind, onjuist is verneem ik dat, eerlijk waar, ook graag.


En dat is nu net het grootste probleem....


Weer verschil ik fundamenteel van mening. Het is nmm WEL mogelijk JKK (e.a. ongewenst onkruid) te "bestrijden", of op zijn minst beter in de hand te houden, nml. door met het grootschalig (en daardoor geografisch als netwerk verbonden) wanbeleid in verschralend natuurbeheer in combi met (onontkoombare) verstoring te stoppen.
Zolang dit niet daagt helpt frequent maaien/branden/etc. nmm de zich vormende zaadbank en uitstralingseffecten nog wat te belemmeren. Nieuw is dit echt niet. Het is gewoon terug naar "ouderwets" beheer. Hetzelfde beheer dat het NL van voor de grootschalige éénvormigheden zulke grote natuurwaarden gaf, en dat is niet het beheer van verschraling en niets doen zoals dat door de momenteel op het pluche zittende burobiologen is bedacht.


Hoe zie je dit? Waar moet het hooi geproduceerd worden als we volgens jou maar moeten accepteren dat alle geschikte areaal voor paarden vergeven wordt?

Groeten, Egon

Twister schreef op maandag 24 oktober 2005, 23:20:


O jeetje Martien.... shit! Dat arme dier! Het kwaad is nu al gebeurd. Dat kun je niet meer veranderen. Wat ik gedaan heb samen met mijn natuurlijk bekapper is de toon zo kort mogelijk raspen. Echt tegen de witte lijn aan. Van Ilona kreeg ik toen het advies om de voet op een bok te zetten, en ook nog loodrecht naar beneden te gaan raspen, zodat er echt een fikse mustangrol ontstaat. Dit zul je moeten volhouden totdat het er weer helemaal is uitgegroeid! Helaas zal dat weer een fikse tijd in beslag nemen.
In die tussentijd zou ik haar niet belasten, maar ga inderdaad ernaast wandelen.
Als het echt niet gaat kun je hoefschoenen overwegen. Bedenk wel dat bij eventuele maatschoenen de vorm van de hoef weer zal gaan veranderen.
En ja... de hielen moeten laag blijven... maar dat wist je allemaal al.
Verder zou ik het qua voeding ontzettend sober houden.
Beslist geen brok of ander 'krachtvoer.
Ik zou alleen een goede kwaliteit hooi voeren, zoveel als ze lust. Misschien kun je dit verdelen over b.v. 4 a 5 keer per dag....
Jullie zullen dit gewoon weer uit moeten zitten... Leuk zeg... als andere mensen hiervoor verantwoordelijk zijn... Wat heb je daar nu aan?
Laat je ze ook zien wat een pijn dit paard heeft? En waar ze nu eigenlijk schuldig aan zijn?

Sterkte, arm dier!

Wil.

Hoefsmid Rik schreef op maandag 24 oktober 2005, 23:40:


FANTASTISCHE OPMERKING!!


Dag, anatomisch hoefverzorger! Bedankt voor je bijdrage! )

groetjes,

Wil.

Michiel schreef op maandag 24 oktober 2005, 21:48:


*****************

Ik kijk dan ook maar naar de goeie dingen. Ook weleens meegemaakt dat mensen zich keurig aan de fatsoensregels houden, hun hand opsteken en ZONDER toeteren wegrijden.

Maar ja, dan denk ik ook weer een collega die blijkbaar dacht: "hey daar heb je Frouk op d'r peerd ... (kop uit het raam) Hallooooo Frouk! TOET TOEEEEEEEEEET" (z'n dochter heeft een paard notabene, die zou toch beter moeten weten?????). Torop stokte even, maar stapte gewoon door, schrok verder helemaal niet , Maar ik schrok me zelf echt helemaal wezenloos van die onverwachtse herrie vlak naast me. Ik kon 'm wel wat doen! Idioot. Heb sowieso een hekel aan dat nodeloze lawaaierige getoeter.

Ik zit toch maar liever vlakbij een leuk stukje natuur, zodat je niet zo ver over de weg hoeft. Ook al is je paard goed verkeersmak , er kan zoveel mis gaan vooral als mensen zich misdragen.

Horsewisper schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 0:03:


****************

Jeetje wat een idioot. Als ze daar nou es wat meer mee gedaan hadden, had toch wat meer indruk gemaakt.

Nog geluk dat je z'n nummerbord had kunnen onthouden.

Echt jammer voor je paard, kan daar zo kwaad over worden!

Fr

Wil schreef op maandag 24 oktober 2005, 23:59:


Even over maaibeleid of handmatig uittrekken of de ragfork. In het licht gezien van de zaadbank die in ieder geval nu is ontstaan door de explosie lijkt maaien toch verstandiger dan uitrekken, het is beter de grond niet weer te verstoren juist om die zaadbank. Met uitrekken maak je het probleem erger.
Enorm probleem natuurlijk, paarden spelen en trappen de grond ook stuk, dus een onverstoorde bodem is niet helemaal haalbaar.
Voorkomen dat de planten weer zaad maken lijkt in ieder geval de beste optie. Met maaien van bermen maai je idd ook de andere plantjes mee, lastig dus, maar om de zaadverspreiding terug te brengen zal er echt iets moeten gebeuren. En iets wat de bodem niet weer verstoort, want die zaadbank, die is er nu in ieder geval wel.
Er zou in ieder geval ook een verbod op die zaadmengsels moeten komen. Die zaadbank die in ieder geval nu is ontstaan kan nog wel een jaar of 20 mee, zolang kunnen de zaden kiemkrachtig blijven.
In goed bemeste dicht begroeide grond kiemen de zaden niet. Groot probleem dus voor paarden, die moeten juist weer schraler dan koeien. Het probleem hooi is er natuurlijk ook, waar haal je nog goed hooi als je in een besmet gebied woont.

Esther

Piet schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 0:11:


Dank je Piet.

Hallo,

We hebben de knoop doorgehakt en een shetje als gezelschapspony erbij gekocht. Nu zijn er een aantal problemen met het diertje, veroorzaakt door de vorige eigenaar. Ik zal bij t begin beginnen en hoop op veel tips.

Om te beginnen is hij pas 4 maanden. Ik ben er helemaal niet blij mee dat ie nu al bij zn moeder weg is, ik heb mijn jaarling zelf pas met dik 10 maanden gespeend en dan nog omdat zijn moeder zo mager ervan werd en niet omdat ik t wilde.
Het shetje, hij heet Badjar, moest van de vorige eigenaar weg. Geloof me maar dat er geen andere optie was dan t dier hierheen te halen, anders was ie aan een andere boer verkocht.

Nu, hij heeft altijd met de rest van de pony`s buiten gelopen en kent alleen gras als voer. Ze werden daar allemaal aan hun lot overgelaten. Er werd verder niet naar omgekeken en het diertje is dus verkouden. Ik heb tegen de boer gezegd dat hij bij zijn moeder moest blijven, maar dat mocht niet. Dus heb ik gisteren de DA laten komen. We hebben samen besloten om hem geen spuitje te zetten omdat t arme dier ontzettend schuw en bang is, waardoor zal ik zo wel uitleggen.
De DA heeft een siroop gemaakt om onder zijn eten te doe, maar hij kent dus alleen gras. Mijn idee is dus om vandaag nijn andere pony`s erbij te zetten zodat hij hun ziet eten uit een bak en ik neem aan dat hij dat wel na zal gaan doen. Ik heb het met de DA erover gehad wat de risico`s zijn als ik die andere 2 erbij zou zetten en het enige dat zij zouden krijgen is hooguit een loopneus. In eerste instantie zou ik een paar dagen wachten ivm die verkoudheid.Ik vind het voor Badjar toch het beste als hij zijn vriendjes erbij krijgt, dan zal hij een stuk gelukkiger zijn.

De rede dat hij dus zo bang is is dat hij nooit in handen is geweest. Wat heeft die boer nu gedaan.... Het diertje gevangen en met een touw (het was meer een strop) om zijn hals in de trailer gestopt. Weg van de kudde, weg van zijn moeder. Toen hij de trailer hier opende stond hij helemaal bang achter aan in de trailer. Ik wilde hem geruststellen, maar voordat ik iets kon zeggen had die boer hem aan het touw naar buiten getrokken. Ik wist niet hoe snel ik hem zijn halstertje aan moest doen om hem van dat touw te verlossen.

Iedereen kan zich natuurlijk voorstellen wat dat voor zo`n jong diertje moet betekenen. Het enige wat ie met mensen heeft meegemaakt is gewoon heel erg eng. Het enige dat ik nu doe is in de paddock erbij zitten en wachten tot ie naar mij toe komt. Ik hoop dat als die andere 2 erbij staan hij vertrouwen in mij gaat krijgen. Dat zijn namelijk echte knuffelberen.
Ik zal wel een touwtje ertussen laten zodat Badjar eventueel kan vluchten.

Ik hoop dat iemand mij kan helpen met hoe ik het beste met hem om kan gaan. Ik wil hem toch wat veulenbrokjes bijvoeren omdat hij nog zo jong is.
Ook zijn hoefjes zijn te lang, maar dat komt nog wel, hij moet zich eerst eens op zijn gemak gaan voelen en niet meer zo bang zijn.

Alvast bedankt voor de reacties,
Natasja