Pieter Pelser schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:59:


Dank je Pieter

Esther schreef op zondag 23 oktober 2005, 21:06:


Ze realiseren het wel, alleen de baas brieft het door naar zijn medewerkers, en dan is het de vraag hoe verantwoordelijk die ermee omgaan.

JKK : ik zie 3 dagen in de week hoeveel JKK er verbrandt wordt, best veel hoor. Elke auto van de provincie Limburg heeft het materiaal om JKK te oogsten zeg maar. En Vestjens is de grote baas die zelf paarden heeft. Wee hun gebeente als ze hun werk niet goed doen. Maar dit is provinciale wegen. Veel weidelanden liggen ook binnen gemeenten en ik weet niet hoe deze ambtenaren hiermee omgaan. Wel weet ik dat velen onder hen 's avonds moe thuiskomen van het niets doen

Martien.

Collane schreef op zondag 23 oktober 2005, 21:06:


Zie reactie aan Esther

Een vervolg reaktie van de friese nationalistische partij (nav een aantal e-mails in de tijd van de bloei van JKK)

Hallo,

Fan it simmer hiene wy efkes kontakt oer de pleach oangeande it Sint Jacobskruid. It die bliken dat op en nij it krûd rûnom stie en de provinsje – al wer – neat die. Dit yn tsjinstelling ta de provinsjes Grins en Drinte dy’t de driging foar – benammen – hynders wol serieus nimme.

Wy as FNP hawwe wer fragen steld en dêr in pear wiken ferlyn antwurd op krigen. It docht bliken dat men him wol gewaar is dat it krûd skealik is mar noch net fuortendaliks der wat oan dwaan wol. Wol wurdt yn it lêste antwurd skreaun dat hja mei belied komme sille.

Ik ha dêroer mei de ferantwurdlik amtenaar belle. Hy hat tasein dat hja begjin 2006 mei foarstellen komme sille dêroer.

Ik sil him hjir oan hâlde. As bliken docht dat men yn februari / maart noch neat dien hat, dan sil ik mei inisjatyf yn de Fryske Steaten komme om de provinsje wol safier te krijen dat hja de driging fan it Jacobskruid serieus nimme. Der moat dus foar takom jier konkreet aksje ûndernommen wurde.

Taheakke de scan fan de antwurden. Mochten der noch fragen en/of opmerkingen wêzen, dan hear ik dy graach!


Mei groetnis



Johannes Kramer

MAW: in tegenstelling tot de Provincies Drenthe en Groningen neemt de provincie Friesland de dreiging niet serieus (genoeg)
Johannes Kramer heeft dringend om een beleid gevraagd en de provincie zegt toe begin 2006 met een voorstel te komen. Zoniet, dan zal de FNP konkreet aktie ondernemen.
Eventueel heb ik nog de onderliggende bijlagen per e-mail (voor geinteresseerden)
Johannes Kramer (voorzitter FNP) houdt ons op de hoogte!

Pieter Pelser schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:08:


Hallo Pieter, toename van JKK in de regio. Goede vraag, antwoord: geen idee!
Het vermoeden is toch: overgewaaid vanaf minder goed beheerde plekken en indertijd nog onwetendheid van kant. Althans: in onze eigen weilanden.
Ik kan me nog herinneren dat ik deze plant langs de afrastering zag staan en dacht: he, leuk! Boerenwormkruid ) Natuurliefhebber als ik ben laat ik het dan rustig staan.. resultaat: een prachtige gele bloemenzee langs het draad....
Een plant waarvan ik dacht dat ze niet schadelijk was heeft aldus de gelegenheid gekregen om uit te zaaien. Ik moet voorop stellen dat op dit hele land, ca. 2 hectare, niet gespoten wordt met een herbicide. Dit omdat we ook fruit hebben, en zuinig zijn op alle pinksterbloemen, fluitekruid etc.etc. die hier gelukkig nog voorkomen.
Ik voer al 16 jaar betreffende dat een 'creatief' maaibeleid, het resultaat is er dan ook naar. B.v. ridderzuring wordt er met een spade handmatig uitgestoken.
Mochten er toch planten overblijven in het hooiland, worden die door mij bij de 1e en tevens enigste maaibeurt, er met de hand uitgehaald als het versgemaide gras nog op zwad ligt. Anders schieten ze alsnog zaad en verspreid ik ze zelf met het schudden van dit gras....

Nee, wij hebben absoluut geen zaadmengsels gekocht danwel gebruikt.
Dit is 'oud' grasland.
Er zijn een paar locaties hier in de nabije regio waarvan ik bijna zeker weet dat JKK moedwillig gezaaid is. Stukken waarvan ik zeker weet dat daar vorig jaar geen bloeiende planten stonden. Dezelfde bermen, o.a. langs de Drentse AA, stonden nu volledig geel van het JKK. Geen handmatig uitroeien aan, want ik praat over heel grote stukken.
Realistisch gezien denk ik niet dat het zelfs mogelijk is om deze plant geheel en al uit te roeien. De expandiekracht lijkt mij te groot. Het maaibeleid is prima, maar deze plant schiet zelfs na afmaaien, nog gewoon in het zaad. Op die plekken zullen dus brandhaarden van JKK ontstaan. Vlak na het maaien zou het maaisel meteen ook opgeraapt en afgevoerd dienen te worden, liefst meteen naar een verbrandingsoven.

Maatregelen die deze maatschappij zou moeten nemen: VOORLICHTING!!
Wat wij eigenlijk al doen. Maar nu van overheidswege uit. + een bestrijdingsPLICHT voor ALLE landeigenaren. Duidelijker kan ik het niet zeggen!

Een gevaar voor de mens? Ja. Ik denk het wel, alhoewel ik de studiecases naar de uitwerking van dit gif bij opname via de huid zou moeten lezen om daarover te kunnen oordelen. Maar ik weet wel dat er b.v. in Hoogeveen JKK gezaaid is in een bloemperk middenin een woonwijk... En ik weet dat kinderen bloemen plukken voor hun moeder.
Ook in Nieuw-Balinge stonden hectares met JKK vrolijk te bloeien. En ook daar liepen kinderen met armen vol JKK naar huis.... De toekomst zal het leren.
Het zal mij niet verbazen dat via huidcontact, dus plukkende kinderen, toch ook leverbeschadigingen optreden.

Ik vind de vragen niet erg. Ik denk dat we met z'n allen moeten proberen om JKK zoveel mogelijk bekendheid te geven, voorlichting te geven over de gevaren en onze dieren en kinderen te beschermen.

Tot slot: het aantal dode dieren wat onderzocht is op JKK-vergiftiging, is alleen het topje van de ijsberg. Hoeveel dieren zijn er gestorven zonder dat de eigenaren dit lieten onderzoeken? Ik besef terdege dat er natuurlijk nog heel veel meer planten hoogst giftig zijn voor vooral paarden, zoals b.v. dollekervel, wat heel moeilijk is te onderscheiden van fluitekruid, taxus, maar ook b.v. een simpel blaadje klimop wat in een weiland gewaaid is...

En die kiemkracht, daar was ik al bang voor. Zo blijft er werk voor mij aan de winkel, niet alleen op ons eigen land, maar ook in deze regio.

Groetjes,

Wil.

Pieter Pelser schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:11:


Hallo Pieter, ja, het is gemakkelijk om jonge JKK planten te herkennen. Mijn JKK-oog valt soms op een zaailing van slechts 2 blaadjes. Ja, ik herken ook andere kruiskruiden.
Als ik een plant zie (op dit terrein) die ik niet ken denk ik dat ik het internet op zou gaan en net zolang zoeken totdat ik hem gevonden had... Daarna zoeken op toxische eigenschappen in een goed boek of datzelfde onvolprezen internet.
Als deze plant schadelijk zou zijn, zal ik het verwijderen, althans: uit de weilanden.
Als het niet schadelijk is mag ze blijven staan.
Maar nieuwe inzichten zijn altijd welkom. Ik denk, en dat zal ook voor andere forumleden gelden, dat we nooit genoeg weten en nooit uitgeleerd zijn...

Ik heb met dit JKK een stevig lesje gekregen, niet alles wat er mooi uitziet is zo onschadelijk... Daar ondervind ik nu de gevolgen van. Het kost mij uren tijd om dat weiland nu nog steeds 1 x per 2 weken volledig te controleren en zaailingen te verwijderen. Want ik heb een verantwoordelijkheid t.o.v. de dieren die daar eens weer op zullen grazen. Die moeten veilig zijn. En ik wil het al helemaal niet op mijn geweten hebben dat ik ervoor gezorgd heb dat een plant zich weer kon vermeerderen..
Vandaar....

Wil.

Martien van Schubert schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:33:


Hele goeie Martien! Je pakt precies het goede punt! Juist, als je wilt weten waaraan je dier gestorven is... zul je dit moeten laten onderzoeken. Maar: laten we ons wel realiseren dat er veel mensen zijn die dit, door wat voor redenen dan ook, niet kunnen of willen bekostigen! De allereerste signalen dat mensen die op zoek zijn naar een paard, maar dit paard NIET gekocht hebben omdat er JKK in datzelfde weiland staat, hebben mij al bereikt!

Enne Martien... wederom gelijk met goedkoop rothooi kopen! Oh ja... zeuren om een paar dubbeltjes de baal... ze kunnen het ergens 'anders' goedkoper krijgen...
Zelfs bermhooi wordt nog steeds als voer aangeboden... Ik krijg daar echt de rillingen van. De fourage-handel koopt ongezien partijen hooi op... zonder te kontroleren of zelfs maar te vragen (ja, eigen ervaring)... Hoe kunnen ze dit nog verkopen naar hun klanten?
Dat is iets wat ik van sommige mensen echt nooit zal begrijpen. Dat ze domweg maar 'ergens' hooi kopen zonder te weten van wat voor land het afkomstig is en of er JKK inzit...

Punt voor jou!

Wil.

Pieter Pelser schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:59:

Niet Martien, maar Wil. En als reactie op bovenstaande: dat is jammer!

Helemaal juist.

En hiervan is inmiddels het tegendeel bekend? Dus wel opname door de huid?
Nu, deze kan ik zelfs ontkrachten.... Die enkele meters is beslist niet waar.
Windsnelheid en richting hebben er zeker mee te maken...
Wat mij is opgevallen is dat de zaailingen zeker in het 'spoor' van de meestal waaiende westenwind staan! Dus: je ziet een zaailing... steekt hem eruit... 10 cm. verder, oostwaarts dus, staat de volgende... etc.etc. Vaak ook kleine groepjes bij elkaar.
1 JKK zaailing staat praktisch nooit alleen.
Het verspreidingsgebied is hier, als het tenminste nog steeds van die ene plant afkomstig is, meer dan enkele meters.... Doe maar minimaal 50 meter!

Collane schreef op zondag 23 oktober 2005, 21:08:


Even grof gezegd: op sommige maneges worden dieren, die hoogstwaarschijnlijk aan JKK overleden zijn, zo snel mogelijk, zonder ruchtbaarheid, verwijderd....

Beste Wil,

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Het is te prijzen dat je geen herbiciden gebruikt. Ik heb gelezen dat dit trouwens voor JKK niet werkt omdat de meeste herbiciden juist de concurrenten van JKK uit de weg ruimen en JKK dus een grotere kans geven. Ik ben het helemaal met je eens dat het niet reeel is om te proberen om deze plantensoort uit te roeien. Mijn stelling is zelfs dat hoe meer je dat probeert, des te meer je de verspreiding van JKK in de hand werkt. Het is nu eenmaal een pioniersoort die zich prima op zijn gemak voelt in verstoorde omgevingen en uit zichzelf verdwijnt als er een climax vegetatie ontstaat. Voorlichting is inderdaad het belangrijkste, vind ik. Voorlichting aan de burger, zodat deze op de hoogte is van de gevaren en de planten kan herkennen. Voorlichting aan de overheid, zodat zij maatregelen kan treffen om de onnatuurlijke verspreiding van JKK d.m.v. zaadmengsels tegen te gaan en er voor kan zorgen dat hooi bestemd voor de verkoop geen JKK meer mag bevatten. Gelukkig toont wetenschappelijk onderzoek aan dat het gevaar voor de volksgezondheid van mensen veel minder is dan vaak gedacht wordt. Natuurlijk moet je het niet in je eten hebben, maar dat is in onze moderne maatschappij ook niet zo waarschijnlijk. Opname door de huid van de giftige pyrrolizidine alkaloiden (PAs) blijkt uit onderzoek aan ratten (Brauchli et al. 1982) niet erg effectief te zijn en is, gezien de opzet van het experiment, zelfs niet waarschijnlijk als de planten aangeraakt worden door mensen als ze de plant uit de grond trekken of de bloemen er van plukken. Bovendien zijn de PAs pas giftig als ze in de darmen omgezet worden in vrije alkaloiden. Dit gebeurt niet of nauwelijks bij opname door de huid (Brauchli et al. 1982).

Wil schreef op zondag 23 oktober 2005, 22:06:

Wil schreef op zondag 23 oktober 2005, 22:27:


Geloof dat maar, vrachtwagen komt, opladen de handel, verzekering bellen als je die hebt, tranen met tuiten en dan krijg je schouderklopjes en knuffels met de mededeling: triest, heel triest maar aan alles komt een eind. Sterkte

En dan mag je ook nog oppassen niet te kritisch te zijn want dan kijken ze met de nek aan en hebben ze het liefst dat je zwijgt of vertrekt.

Helaas de realiteit bij veel maneges.

Het stalle van paarden gaat alleen nog maar om die 235 euro per box en dan maar hopen dat er niet al te veel fout gaat.

Martien.

Diestelmans Liesbet schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:35:


Hallo Liesbet.

Vanaf het moment dat de hoeven hol waren, ging je paard toen ook beter lopen, minder gevoelig ?

Martien.

Beste Wil,

Je observatie dat planten in het spoor van de westenwind staan zal zeker kloppen. Dat je op 10 cm afstand van een plant een zaailing vindt is ook logisch. Het feit dat je vaak groepjes van JKK aantreft is een ander logisch gevolg van een beperkte verspreidingscapaciteit. Maar als je planten op 50 meter afstand vindt. Hoe weet je dan dat deze afkomstig zijn van de populatie waarvan je denkt dat ze komen? Ze kunnen daar ook gekomen zijn door het verstoren van de plaatselijke zaadbank. Natuurlijk kan het best dat zaden zich over een grote afstand kunnen verspreiden. Dat spreekt het onderzoek van Poole & Cairns (1940) ook niet tegen. Feit is dat het merendeel van de zaden dicht bij de moederplant terecht komt. Tussen de 120.000 en 327.000 zaden werden er binnen een populatie opgevangen. En zelfs met windje mee werden er maar 23 zaden opgevangen op zo'n 40 meter afstand van de populatie.

Wil schreef op zondag 23 oktober 2005, 22:25:

Pieter Pelser schreef op zondag 23 oktober 2005, 22:35:


Dank je Pieter, voor je reactie. Als ik JKK verwijder, heb ik altijd handschoenen aan.
Tijdens buitenritten had ik een plastic tasje bij me, daar ging de complete plant in. Thuisgekomen gooide ik het tasje met inhoud in de zwarte container.

groet,
Wil.

Twister schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:15:

Het is juist erg 'leuk' om te merken hoe paarden hun pas en gang aanpassen aan de ondergrond als ze onbeslagen lopen.
Wij hebben hier écht veel slechte, stenige ondergrond en zeg de helft van wat we rijden is granietsplit. Relatief ruw, want tegen mega-hoge temperaturen bestand, Asfalt is voor onze paardjes bv. een lekkere ondergrond
Een equivalent van een ruiterpad hebben wij hier niet. Als het hier wat ruller is, is het ook gelijk vol met stenen en keien.
Ook in de rijbak hebben wij vrij grof split liggen.
Op een gemiddelde rit komen we een breed skala aan zeer uiteenlopende soorten ondergrond tegen en het is écht met je ogen dicht aan de gang en houding van het paard te voelen.

Ik vind zoals al opgemerkt onze paarden nu wat gevoeliger lopen, maar op asfalt veren ze in een mega-komfie draf en gaan op een gefluísterd 'toe maar' in galop. Beiden houden ze aan tot je wat anders zegt. Geen 'moelijker lopen'.

Dit punt wijd ik bewust wat over uit omdat het nu exact dít is waarom sommige mensen weer terug op ijzers overgaan: doordat ze meer gevoel in de hoeven met overgevoelige hoeven verwarren.