Michiel schreef op donderdag 13 oktober 2005, 23:06:
> Huertecilla schreef op donderdag 13 oktober 2005, 22:09:
>
> Ik begrijp je punt en zo als jij het opvat zo is dat citaat van

> mijn hond al overduidelijk bewezen in één jaar going with her.
> En met Shadow zijn we nog maar net begonnen.
>
> Michiel
Ik probeer de buitenrit ook zo gezellig mogelijk, maar wel veilig te houden. Mijn haf is een echte toerist. Ze kan dus echt al slenterend aan 'windowshopping' doen noem ik het. Ze heeft alles graag gezien, en staat er een poortje open of een deur, ze zou zo naar binnenstappen. Daar corrigeer ik, want dat kunnen we niet toestaan. Ze houdt er van om van de gewone weg af te wijken en de kleine bospaadjes in te gaan, dan laat ik ze, want dit is voor mij ook leuk. Ze kan evengoed van de weg afgaan en in de bosjes gaan staan om daar haar plasje te doen (beleefd beest he ?), of ze kan en wil dan aan allerlei dingen gaan snuffelen. Zo begaf ze zich tijdens een buitenrit al eens tussen een bende van zo'n 100 eenden, kippen en ganzen, om eens een kijkje te gaan nemen, en natuurlijk het oude brood mee te grissen, zo besnuffeld ze tegenwoordig ook steevast iedere grote hond die voorbijkomt (of die het nou leuk vindt of niet

En zo wil ze ook steevast kennismaken met iedere wandelaar of fietser die ze tegenkomt, en wil ze steeds weer op bedevaart in het kapelletje dat bij ons midden in het bos gemaakt is ! Ook waadt ze het liefste door de diepste plassen en meertjes, ze is best avontuurlijk en enorm nieuwsgierig, beekjes springen, boomstammetjes springen - alles op het gemakje, maar af en toe ook een robbertje cross populair met Yitta.
Ik laat ze, ik vind ze leuk zoals ze is, en ik zou er niks aan willen veranderen. Ik zou ze bijvoorbeeld ook rigoreus op de weg kunnen houden, maar ik breng wel nooit mezelf in gevaar. Zolang het maar blijft bij een gezonde dosis nieuwsgierigheid en een aanvaarbare portie avonturisme, daar kan ik perfect mee leven. Het is pure lol met je knol.
En zo zou het moeten !
Groetjes,
Sabrina