Nee. Gisteravond laat is Juliette nog geweeest en liep hij wat beter. 's middags is hij met zijn maatje nog buiten gezet ging het ook iets beter. juliette heeft kontakt gehad met de staleigenaar; samen kijken zij nu en besluiten of morgen de veearts of hoefsmid moet komen.
Ben benieuwd...
Groetjes
Ellen

Linda schreef op maandag, 29 maart 2004, 14:37:


Hoi,
Ja het is er een gezellige boel. Dat is ook de reden dat ik daar nog altijd rij. Ik zou het op een "gewone" manege al lang opgegeven hebben. Daar waar solariums hangen en de stalgang brandschoon is, daar zie je mij niet snel verschijnen.

In de toekomst gaan die stands inderdaad vervangen worden. Er staat al een bouw gepland voor enkele paardenstallen. Helaas moeten de pony's nog even in de stands staan.

Officieel is het een huifkarcentrum. Vandaar ook die tuigers natuurlijk haha. Maar ze zijn begonnen met een Fries. Die is "maar" 26 geworden. De meeste paarden worden er gewoon oud. Al lopen ze wat minder, de eigenaar zal nooit zomaar een paard wegdoen omdat hij te oud wordt, tenzij hij erge mankementen gaat vertonen. De oudste pony is op dit moment zo'n 24 jaar en het oudste paard 22. Dus niet extreem deze keer eigenlijk. Dan is er nog 1 paard dat kreupel was, maar een 2e kans krijgt en nu in een stal is gezet met prive-verzorging en weidegang. Zodra hij beter is mag het meisje dat hem nu verzorgd hem kopen. Maar tot die tijd kost het haar geen cent. Het paard wordt nl. niet verkocht als hij kreupel blijft. En dat vindt ik zo goed aan die man. Hij geeft echt om zijn paarden.
Ze hebben ooit een "mismaakt" veulen gehad. Als geintje een haflinger met een KWPN-er gekruist. Ahum, haflingerformaat kwam eruit met het hoofd van een paard. Geen gezicht. Maar ontzettend lief en braaf.
Dit paardje is geschonken aan een tehuis voor verstandelijk gehandicapten.

Groeten,
Ingrid

bart schreef op maandag, 29 maart 2004, 14:37:
Hoi,
Dat is dan wat anders dan mijn vorige hoefsmid aanraadde. Die had het over siliconen ijzers. Die spuit je als het ware onder de hoef. Het "ijzer" moet ook drogen, dus de hoef mag een tijdje niet op de grond (2 minuten geloof ik).

Maar ik heb hier verder niets meer van vernomen. Hij had maar 1 paard ermee behandeld. En dat was dus zonder succes.

Groeten,
Ingrid

sannie schreef op maandag, 29 maart 2004, 16:05:

Hoi Sandra,
Tja wat is wijsheid?

Ik zelf denk dat een paard het hoesten en het benauwd hebben niet kan "feaken". Wel zou een zekere spanning bij het paard het hoesten kunnen verergeren. Misschien is hij wel gespannen als hij mee naar buiten moet, doet hij dat liever niet. Maar express gaan hoesten ... nee gaat er bij mij niet in.

Ik ken je verhalen ook nog van yahoo, toen stond hij in zijn stal toch al met uitpuilende ogen het vreselijk benauwd te hebben? Ik denk dat Chip (helaas) echt ziek is.

Het is inderdaad wel zo dat een paard kreupel lopen kan nadoen. Die ken ik wel een aantal hoor. Maar het is wel ooit ontstaan uit een echte kreupelheid. Een Fries op onze manege ontdekte zo eens dat hij onder de lessen uit kon komen. Buiten in het bos of voor de huifkar was er niets aan de hand. Maar zodra hij in de binnenmanege rondjes moest lopen, was hij erg kreupel. Het duurde even eer ze het door hadden, maar het was echt "zogenaamd" want hij mankeerde niets.

En een nog niet zolang geleden aangekocht (echt) dressuurpaard heeft het omgekeerde. Die is in de binnenmanege niet kreupel en zodra hij het bos in moet ineens wel. Ga je dan weer binnen rondjes rijden dan merk je er niets aan. Van deze weten ze nog niet 100% zeker zelfs of hij zich aanstelt, of dat hij echt gewoon moeite heeft met ongelijke grond. Van die Fries was het echt nep.

Maar ik ken hoestende paarden, dat kunnen ze nooit doen zonder dat ze echt hoeven te hoesten. Ik zou toch oppassen hoor met hem.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 29 maart 2004, 19:31:


---Kijk, daar houd ik van! Iemand die echt om paarden geeft...dat zul je hier op de manege niet gauw tegenkomen hoor. Die verkochten de paarden en pony's al als ze niet goed in de krul konden lopen op een gegeven moment!...Nee, de sfeer is daar echt helemaal verziekt...

Groetjes,
Linda

Elzaliene Proost schreef op maandag, 29 maart 2004, 19:06:

Hoi,
Ha gelukkig, toch nog een reactie. Ik ben het ook helemaal met je eens. Ik vond voorheen dat ik niet slecht reed. Althans dat is dus maar hoe je het bekijkt. Als ik een dressuurproef zou moeten doen, al was het maar B dan haalde ik het denk ik niet.

Maar wat je zegt; de omgang met het paard is belangrijk. Maar het moet toch niet zo zijn dat een paard maar door enkele personen te rijden is omdat deze gewend is aan een bepaalde manier van rijden van die ruiter op zijn rug.

Ik zag gisteren iemand op een Fjord, zonder zadel. Lekkere bungelbenen zeg maar en beide zo te zien volop genietend van het mooie weer. Dat is mijn manier van rijden. Niet dat spierpijn kweken van vorige week. Maar ja, dat is dus wel een luie manier van rijden en kennelijk niet op ieder paard toepasbaar.

Dus is toch mijn rijstijl niet helemaal zoals het hoort??

Groeten,
Ingrid

Ellen Juliettes moeder schreef op maandag, 29 maart 2004, 19:30:

Hoi Ellen,
Oh in dit geval ben ik dan heel anders hoor. Ik heb vrij snel een dierenarts erbij (soms wel eens voor niets hoor ).
Ik zou het niet aanzien, vooral omdat je zelf geen oorzaak kunt bedenken. Stel dat hij bevangen is (kan best van dit gras inmiddels; koude nachten en mooie zonnige dagen). Dan is zo snel mogelijk ingrijpen gewenst (om erger te voorkomen).

Maar goed dat is jullie keuze natuurlijk.

En eh, die hoefschoenen. Je schreef: desnoods hoefschoenen". Dat klinkt wat negatief. Hopelijk niet zo bedoeld? Wij krijgen nl. toch vaak te horen; oh heeft ze wat aan haar hoeven? Er wordt nog teveel gedacht aan hoefproblemen als je het over schoenen hebt. Maar gezonde paarden kunnen ook uitstekend op hoefschoenen (althans wel de echte schoenen; niet die nooddingen natuurlijk).

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op maandag, 29 maart 2004, 20:04:

Hoi,
Ik kan nog wel even doorgaan hoor (hihi). Er staat nl. ook een blinde shetlander (aan 1 oog). Duidelijk zichtbaar want dat oog is helemaal naar binnengeklapt. Volwassenen vinden het er "naar" uitzien.
Het leuke is, kinderen zien het niet. Pony is lief en daarmee basta. Je moet kinderen erop wijzen dat hij een ziek oog heeft.

Het is ook nog eens zijn linker oog (kant van opstappen). Maar die pony is zo super braaf en lief voor de kinderen dat hij voor geen miljoen te koop is (aldus de eigenaar; hij is goud waard zegt hij altijd).
Die pony kunnen ze het zadel achterste voren leggen en het bit tussen zijn ogen, hij sleept "zijn" ruitertjes er altijd doorheen.

En verkopen bij niet in-de-krul-lopen. Hahaha, dan kan hij bijna alle paarden verkopen. De 2 jongste (4 en 3 jaar) die kennen het nog, maar de rest, ach lekker neus over de grond. Hoewel die van 3 jaar dat ook al gaat doen hoor, lekker stofzuigeren. Het liefst in volle galop.

En ze organiseren ook dagritten. 4 tot 6 uur, met soep en brood en "aanmeren" bij een restaurant voor een bakje koffie. Lekker door het water plonzen, enz. Nee ik zou niet graag op een andere manege rijden. Ik hoop ook dat hij nog lang kan blijven bestaan (alleen die stands nog).

Groeten,
Ingrid

Hoi Ingrid en anderen,

Je schreef:
manegepaard. Nog niet verpest zeg maar, maar nu valt het me op dat ik niet
goed op dat paard kan rijden. Door de jaren heen is mijn zit niet goed meer
om zo'n paard de juiste hulpen te kunnen geven. Ik merk dat als ik echt goed
erop let dat ik op de "KWPN-manier" zit (zo noemden jullie die geloof ik)
dan gaat het goed. Maar ga ik op mijn eigen manier zitten, dan vliegt dat
beest er steeds vandoor.<
----

In een e-mail van een poosje geleden schreef je dat je toen je op dit jonge
paard reed merkte, dat je onbewust telkens drijft of aanspoort. Als dat zo
is, dan is dat inderdaad jouw "fout". En logisch van een paard dat met
zachte hulpen is ingereden, dat hij daar op reageert.
Wel een begrijpelijke "fout" hoor, als je jarenlang gewend bent geraakt aan
paarden waarbij je continue moet inwerken omdat ze anders niet voldoende
vlot lopen (bij veel paarden waarop veel verschillende mensen inclusief
beginners rijden is dit het geval, helaas). Het kan ook nog zo zijn dat je
soms op een paard rijdt dat wel degelijk vlot door zou lopen als je niet
continue drijft, maar die toch ook geleerd heeft niet meer te reageren op
een stroom van onduidelijke hulpen. Ook bij zulke paarden leer je jezelf
gemakkelijk 'verkeerde' dingen aan; het paard reageert er immers niet op dus
wordt je er niet opgewezen.

Maar ik ben het dus wel eens met jouw woorden, dat dit jonge paard juist nog
niet 'verpest' is. Het reageert nog op alles wat jij als ruiter doet, en dus
op de lichtste hulpen. Dat jij die bewegingen onbewust maakt en niet als
hulp bedoeld, dat kan het paard nog niet weten. Dat zal hij gaan leren als
er veel ruiters op gaan rijden die veel onbewuste hulpen geven, want dan
wordt het paard immers telkens teruggenomen (gecorrigeerd) als hij reageert
op iets wat hij als een hulp/signaal opvat. Hij reageert nu nog natuurlijk
(vanuit zijn natuur).

Het is wat anders als je bedoelt dat een paard leert om niet meer te
reageren op bewegingen die echt niets te maken hebben met rij-hulpen. Bijv.
als je je arm omhoog steekt (om naar iemand te zwaaien of wat dan ook). Dat
moet een goed rijpaard wel leren vind ik, maar vanzelfsprekend kost dat
training, dus tijd.

Dat een paard wordt ingereden in 1 stijl is heel normaal. De hulpen bij
westernrijden zijn fundamenteel anders dan bij de engelse rijstijl.
Natuurlijk kun je een paard desgewenst omscholen, maar ik vind het logisch
dat een paard in 1 stijl wordt ingereden. Dus inderdaad, iemand die gewend
is om met neckreining te sturen (western) zal moeite hebben met een engels
geschoold paard. En andersom.

Klinkt trouwens wel heel leuk hoor, die manege waar jij rijdt!

groet,
Karen

Hoi,

Marian schreef:

en Maaike reageerde:
waar dressuurruiters hun paard soms tot dwingen vind ik ook drie keer
niks...Kijk dat er een hoop eikels tussen zitten dat zal ik van harte
beamen, <knip>

Ik ben het daar mee eens Maaike. Een goede westernruiter neemt veel tijd om
het paard stap voor stap en op een vriendelijke manier te leren wat de
bedoeling is. Een demo van een goede westernruiter vind ik fantastisch mooi!
Hij/zij vormt dan een fantastisch team met het paard; het paard doet de
moeilijke oefeningen op niet of nauwelijks zichtbare aanwijzingen en met
veel plezier.
Het is niet de rij-stijl die wel of niet 3x niks is, het is de manier waarop
een individu die stijl gebruikt, of misbruikt, wat voor mij maakt dat ik
iets ontroerend mooi of juist weerzinwekkend walgelijk vind - of iets daar
tussenin natuurlijk. Dat geldt in de klassieke dressuur, de western, de
springsport, de endurance, maar ook voor de "vrijetijdsruiter", etcetera.

groet,
Karen

Hihi, waar heb je ze ergens gezien? Zou mij kunnen zijn namelijk .
Nu ik sinds kort aan de loonse en drunense duinen sta (en mijn eigen paard heb Ga ik wel eens zo buiten rijden. Eén teugel, halster en geen zadel, lekker genieten van het mooie weer en de natuur !

Kwam laatst een meneer tegen toen ik zo reed (op een zenuwachtige KWPNer, met slof rijdend) Die vroeg "goh rijd je altijd zo op een halster?" Ja maar soms rijd ik ook met twee teugels hoor . Maargoed later bedacht ik me dat ik ook had kunnen reageren "goh rijd u altijd met slof?" . Liever relaxed zo dan al stuiterend met je paard door het bos. Hoewel ik moet zeggen dat het met zijn paard ook wel zou kunnen na wat training natuurlijk.

Greets Maaike

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 29 maart 2004, 19:50:


Een paard kun je ALLES leren, dus ook hoesten. Vraag het maar eens aan de clickeraars onder ons. Maar ik maak wel bezwaar tegen de termen "aanstellen", "faken", etc. Een paard doet gewoon wat je hem aanleert, zijn verstandelijke vermogens schieten te kort om te beredeneren of het logisch is wat je hem wilt leren. Als je je paard beloont (en dat doe je al ongewild als je hem voert of naar de wei brengt) dan beloon je hem voor het gedrag dat hij op dat moment uitvoert. Iedere beloning draagt ertoe bij dat het laatst uitgevoerde gedrag op de nominatie komt te staan om te worden herhaald. Als dat iets wenselijks was of iets rijtechnisch dan zijn we natuurlijk blij, maar als dat iets onwenselijks is dan is dat natuurlijk niet "aanstellen" of "faken". Voor wat het paard betreft is er geen verschil tussen leren zijwaarts lopen of tussen leren "hinkelen" (lees: kreupel lopen). Wij willen dat het paard op een bepaalde manier loopt, en als we op het verkeerde moment belonen denkt het paard dat "kreupel lopen" datgene is wat we van hem willen: waarom zouden we anders belonen???

Met hoesten is het natuurlijk niet anders: als je iedere keer dat je paard hoest een brokje geeft kun je er na een tijdje een commando aan koppelen en heb je je paard geleerd op commando te hoesten.

Als je dan ook nog begrijpt dat rust geven ook een beloning is dan ligt het voor de hand dat je je paard kan leren hoesten. Het enige wat je moet doen is als je paard hoest hem onmiddellijk even rust geven...

Maar als dat gebeurt is dat niet de fout van het paard maar van de mens. Het paard heeft geen idee wat we van hem willen en voert alleen maar datgene uit waarvoor het beloont wordt.

Groeten,
Frans

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 29 maart 2004, 20:09:


Nou, het lijkt toch allemaal wel mee te vallen. Daan ging aanvankelijk wel in zijn "hoek"in de stal staan; toen Juliette kenbaar maakte dat hij echt tevoorschijn moest komen stóóf hij zijn stal uit; liep wat gevoelig op het harde naar de longeerring.
En daar gaf Daan zijn show.... publiek bestond uit 2 veulens in de paddock grenzend aan de longeerring, 2 paarden in de buitenbak.
Een mooi uitgestrekte draf; staart de lucht in; kop op een steel en steeds slidings maken vóór de veulens (die hem geweldig vinden). Ondeugend koppie en heel mooi draven zónder struikelen of willen stoppen zoals vrijdag en zaterdag het geval was. Ook heeft hij keihard gegaloppeerd en was weer helemaal vrolijk.
Overdag heeft de staleigenaar ook goed op hem gelet. Hij was vandaag vrolijk en in tegenstelling tot zaterdag kwam hij onmiddelijk op zijn voer afstiefelen om lekker te schrompen
De kroonrand was wel warm maar niet extreem.
Niets te zien aan de hoefjes.


Ik kan me jouw reactie voorstellen hoor; ik was ook sneller geweest. Gisteravond Juliette op het hart gedrukt dat ze er niet op moet bezuinigen maar voor de zekerheid iemand erbij moest halen.Wij zijn financieel verantwoordelijk voor Daan dus ze had écht volkómen carte blanche om in te grijpen hetgeen zij ook zónder valse bescheidenheid en terecht ook doet. Maar nogmaals, ze zag weer een stijgende lijn.
Zelf denkt zij dat het een reactie op het bekappen is geweest.


Hij eet (nog) geen gras en er waren helemaal geen andere veranderingen (dieet of belasting).


Zéker ...


Nee, ikzelf ben absoluut niet afwijzend over hoefschoenen. Het kan een prima oplossing zijn. Juliette vind het niet "mooi"maar zegt dat zij het zéker zou doen als het nodig is.
Kijk, Ingrid, Daan hééft zachte hoeven maar ze zien er steeds beter en steviger uit, en hij hád géén hoefproblemen tot deze paar dagen durende (inderdaad akelige) gevoeligheid. Dit lijkt op zijn retour te zijn.
Stel dat de situatie onverminderd gevoelig en akelig was dan had Juliette nu de veearts erbij gehaald en kwamen de ingrepen, beslag of hoefschoenen die nodig zouden zijn.
Maar als klachten op zijn retour zijn..... dan begrijp ik Juliette dat zij het nog even aan wil zien.

Groeten
Ellen

owja? waarin zit dit fundamentele verschil volgens jouw dan? ben erg benieuwd


Toch ken ik mensen die beide stijlen doen met hun paard en daar weinig moeite mee hebben (hun paard ook niet)en in beide stijlen ook wedstrijden rijden zonder problemen met omschakelen te hebben. Ze leren hun paarden gewoon verschillende hulpen aan voor één oefening en zelfs daarbij vraag ik me af of het zoveel uitmaakt.
Ben erg benieuwd waarom jij de stijlen zo verschillend vind...

Groetjes maaike

hallo,

zondag was ik op een show van friese paarden, en dan zie je pas dat sommige mensen zichzelf voorschut zetten.
in een tent gaf een vrouw een show met een fries(piaffe, passage en spaanse pas) de fries kon ze alle drie niet, en zij was zichzelf maar aan het ophemelen en dat de fries het zo perfect deed. het was gewoon waardeloos. als je dan toch iets aan het publiek wil presenteren, doe het dan met lange teugel (piaffe en passage)
dan heb ik er respect voor, maar niet met veel kracht aan de teugels trekken(stang en trens) en dan ook nog eens met van die scherpe sporen in het paard zitten te prikken. ik heb me dat even bekeken en ben vlug naar huis gegaan.

daar heb ik mijn paard gepakt en ben ik samen met mijn dochter (beide alleen met halster en zonder zadel) door het veld en dorp gestapt, en dat gaf me pas een lekker voldaan gevoel en ik heb toch nog even aan die arme fries moeten denken, die waarschijnlijk 's avonds in zijn box wordt gezet en er de komende 23 uur niet meer uitkomt. dit moest me even van het hart.

groetjes monique