bart schreef op maandag, 29 maart 2004, 10:18:

Hoi Bram,
Mag ik dan ook het omgekeerde aannemen? Dat harde hoeven langzaam groeien?

Je weet dat de mijne erg harde hoeven heeft. En het lijkt wel of ze steeds harder worden. Als ik haar nu blootvoets over de weg laat draven, dan hoor je haar heel goed lopen, bijna net als met ijzers.

Maar ik heb altijd begrepen dat ik er juist van alles aan moet doen om die hoeven zachter te krijgen. Dat keihard ook niet goed is (vandaar dat ze ook scheuren zou hebben, maar ik blijf volhouden dat dat enkele en alleen door de ijzers kwam). Ik heb haar de hele zomer meerdere keren per dag in het water gezet en maar scheuren die hoeven (ijzers).
Nu doe ik dat niet en er scheurt niets. Dus is dat natmaken dan toch "flauwekul"? Of groeien ze dan beter (als ze dus weer zachter worden)?

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op maandag, 29 maart 2004, 10:20:

Ja en dan heb je nog geen eens de paarden gezien!
Haha, het gros is van het soort; ik ben niet moeders mooiste.

De eigenaar heeft als voorkeur tuigers. Voorheen stikte het daar van. Niet te rijden eigenlijk, want ze gooien altijd hoog op. Maar toch hebben die paarden wat. Groot ramshoofd, grote voeten en gewoon stevig gebouwd. Iedere dressuurstal ligt in een deuk als ze die boerenknollen zien.
Inmiddels zijn het wat andere paarden geworden. Een van die tuigmerries bleek nl. een goede fokmerrie te zijn en is continu door dezelfde hengst (dressuur/springpaard van mooie kwaliteit) gedekt. En ja hoor, de "kinderen" van deze merrie zijn de huidige manegepaarden. En ze zitten er tussenin, de ene is wat fors gebouwd en de ander wat slanker, maar alle 4 lijken ze bijna sprekend op elkaar.
Later is met "vreemde" merries en diezelfde hengst verder gefokt en daarmee zijn, op 5 paarden na, allen manegepaarden of volle broers of zussen of half broers of zussen van elkaar. Maar die van andere merries zijn ook anders van kleur. Maar een groot hoofd met grote ogen en oren hebben ze allemaal.

De nieuwste aanwinst is weer een echte tuiger. Zo'n mooi paard met kolossale hoeven, een enorm ramshoofd, wat lange, doorgebogen rug en enorme buiging in de knieen bij het draven.
De gelderse merrie vroeger was ook altijd zeer geliefd.

Verder staat er eigenlijk van alles. Van shetlander, fjord en haflinger, naar welsh en gewone rijpony en allerlei kruisingen daartussen. Vroeger stonden er ook nog ijslanders, maar na 32 jaar waren die op.

Het oudste manegepaard is 34 jaar geworden. Hij heeft tot het eind toe meegelopen. Niet omdat hij moest, maar omdat hij zelf graag wilde. Hij liep gewoon los op de manege en was de mascotte. Je moest niet raar opkijken als hij heerlijk in een gangetje ergens in het hooi lag te slapen.

Maar is alles goed aan deze manege ... nee helaas niet. De grootste doorn in het oog is (en nu zullen jullie ook "ach nee toch" gaan roepen) zijn de stands. Jawel, bijna alle paarden staan in stands. Dat is erg uit deze tijd en is niet goed te praten. Gelukkig zijn er inmiddels al 10 paardenstallen gebouwd en voor de pony's zijn er ook nog eens 4. Maar ca. 15 pony's en 6 paarden staan in stands.
Ze lopen wel veel in het bos, en mogen af en toe de wei of paddock in.

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op maandag, 29 maart 2004, 10:45:


Hoi Ilona,

in principe ben ik het met je eens - wat mij betreft kan een paard heel goed uit de voeten met alleen gras of hooi ( als de kwaliteit van dat spul tenminst goed is). Maar.... ik was even Pietje Praktisch want ik ben er van uitgegaan dat het paard waarover gesproken werd veel op stal staat ( gezien dat twee keer voeren per dag) en dan is 'onbeperkt hooi' geven niet alleen wat onhandig maar kan er ook toe leiden dat een paard - uit verveling - veel meer gaat eten dan goed voor 'm is. Of je moet je paard ergens gestald hebben waar mensen bereid zijn om je paard met regelmaat een dosis hooi te geven, verdeeld over de dag!

Als je zoals jullie en ik de paarden ruimschoots op het land kan zetten ( of voor mijn part in een paddock), dan kun je er een flinke baal ingooien en dan bepalen ze zelf wel of ze er weer eens aan gaan knabbelen.

En, met zo'n 'raar'voedingsschema ( veel brok, haast geen hooi) leek het me wel een risico om aan te bevelen dat de brok er meteen van af mag: de darmflora is tenslotte op een bepaalde voedingsmanier ingesteld en gooi je dat meteen om, dan krijg je problemen! En we weten allemaal waar dat toe kan leiden: bevangenheid of koliek!

Groet, Marianne

Karen Koomans schreef op Sun, 28 Mar 2004 23:31:56:

Je zou best eens gelijk kunnen hebben hoor! Ik weet het ook niet zeker en dat een mesthoop lekker warm wordt, daar zijn onze kippe ook achter! Die gaan op de koude winterdag lekker op de mestbult zitten!


Nou en of, helemaal gelijk!

Misschien, maar het is wel een stelregel dat je de paarden zo'n twee weken van het land afhoudt als er gemest is, zeker als je kalk en kunstmest gebruikt!

Groet, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 29 maart 2004, 10:47:


Met Daan werd in de tijd nog niet veel buiten gereden in het verkeer en hij zou naar een stal toegaan waar hij alleen nog maar in de bak bereden zou worden.
Daarom waren de hoefschoenen geen optie.
Aangezien we moesten aankijken hoe Daan zijn hoeven zich zouden ontwikkelen was een alternatief als de hoeven te veel zouden slijten kunststof ijzers.
De kunststof ijzers die ik hier voor gebruik zijn Easywalker (www.easywalker.at)
Deze stimuleren het hoefmechanisme en als de zool en hoef sterk genoeg is kunnen de easywalker eraf gehaald worden.
Deze manier gebruik bij paarden die na het afhalen van de ijzers te dunnen zolen hebben en hier gevoelig op lopen.

Bram

Frans Veldman schreef op maandag, 29 maart 2004, 10:33:


1) Wat is dan de engelse term voor 'waterlijn'? Ik heb op hoofcare.com bv er niets over kunnen vinden...

2) Ja, als we fantasienamen aan dingen gaan geven dan begint er wel wat verwarring te ontstaan..!

Ik ben benieuwd.. mijn smid had er ook nog nooit van gehoord..

Groet, Marianne

Petra schreef op Sun, 28 Mar 2004 22:10:46:


Tuurlijk heb ik jouw verhaal doorgelezen, 2 keer zelfs om het goed in me op te nemen. Ik ben wel wat nuchtiger denk ik, maar zelf ik kreeg er kippevel van. En mijn interesse is dan ook zeker gewekt.
Ik ga morgen denk ik maar eens een mooie foto van Chip maken.

Ik vertelde iemand (die hier stiekum meeleest) over deze overweging en dat ik weleens wilde weten of Chip parelli wel leuk vind. Natuurlijk kreeg ik de vraag terug met of ik daar dan aan twijfelde. Maar dat is het eigenlijk niet. Ik wil alleen zoiets zeker weten. Misschien kan ik door zo'n email wel me meer inbeelden hoe iets op een paard overkomt.

Ik heb heel wat vragen aan haar te stellen, vrees ik.
Ik heb namelijk een heftige discussie gehad met de eigenaar. deze zegt dat Chip net doet alsof hij ziek is. dat hij begint met hoesten zodra ik aankom met het zadel in de hoop dat ik medelijde krijg. Terwijl ik dat niet wil geloven.
Daarnaast zou ik graag willen weten hoe hij het vind dat ik hem verzorg... en waarom hij zo chagerijnig kan zijn op stal. of er iets is waar ik rekening mee kan houden.
Ik hoop dat ik daar een antwoord op kan krijgen. Helaas kon ik dit weekend niet naar dat evenement. Maar ik stuur haar deze week wel een mailtje.

Kijk, we discusseren hier veel op het forum en dat vind ik heel nuttig. maar het meeste kan je toch leren van je eigen (verzorg)paard.

groetjes sandra

bart schreef op maandag, 29 maart 2004, 12:05:


Hoi Bram,

ik ben 's ff gaan kijken op de site van Easywalker - dat ziet er op zich wel interessant uit. Opmerkelijk vond ik de stelling dat de verticale druk veel meer bepalend is dan de horizontale druk (ivm het stimuleren van het hoefmechanisme). Hebben al deze 'ijzers' een brug?
En waarom is dat? Haal je dan niet veel van de loopaktie weg door de voet rigide te maken? Heb jij ook met deze Easywalker gewerkt en wat zijn jouw ervaringen?

Groet, Marianne

Linda schreef op maandag, 29 maart 2004, 10:16:


Precies wat ik dacht dus, maar wat gek dat ervaren mensen in de westernsport zulke dingen zeggen he
Piet

Piet schreef op maandag, 29 maart 2004, 13:15:


Vooropgesteld dat ik geen western-ruiter ben: maar, denk je niet dat ervaren mensen ervaren hebben dat als je sliding-stops gaat maken, je de achterkant van de hoeven zó zwaar belast en beschadigen kan dat je dat beter kan doen mét een ijzer met lange takken, dan zonder?
ik vind trouwens dat hele gerouwd-douw met western-paarden maar niks, maar dat terzijde!

Die ijzers worden tenslotte alleen maar in deze tak van het western-rijden gebruikt en niet om gezellig een wandelingetje te maken. Dus misschien weten 'ervaren mensen'wel wat ze doen..?

Groet, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 29 maart 2004, 11:12:


---Hahaha, wij hadden vroeger, wonder boven wonder ook een tuigpaard op de manege staan. Was ontzettend goed in dressuur, won bijna alle onderlinge wedstrijden. Wel grappig dus...


---Dat is oud hoor! Wel heeeeeel lief dat ie af en toe in het hooi lag te slapen. Klinkt echt als een manege met sfeer hoor...hihihi...


---Dat is inderdaad heel erg jammer! Want volgens mij is het best een gezellige manege zo te horen. Nou ja, misschien dat de paardjes in de toekomst wat ruimere stallen krijgen dan?

Groetjes,
Linda

Al deze kunststof ijzers hebben een brug, om de vorm van de kunststof te behouden.
Als de brug er niet zou zijn dan zouden de takken te veel naar buiten gedrukt worden. plastic is immers niet zo stijf als metale ijzers.
Via deze brug heeft de straal grondcontact en wordt het hoefmechanisme gestimuleerd.
Bij een metale ijzer zonder brug heb je deze steun niet, tenzij je de straal tussen de ijzertakken plaatst net zoals bij het Natural Balance beslag.
De stijfheid tijdens het lopen valdt wel mee. het blijft een kunststof ijzer en het is natuurlijk niet te vergelijken met een paard wat zonder hoefbeslag loopt.
Het is een tussen oplossing.

Ik heb wel met deze kunststof ijzers gewerkt en het is me goed bevallen, alleen ze zijn wel duurder als gewone metale ijzers.

bram

Marianne schreef op maandag, 29 maart 2004, 13:34:


---Tja, het is dan natuurlijk sowieso niet echt natuurlijk voor een paard om lang door te 'sliden' zogezegd. Toch zie je paarden dit in de natuur ook wel doen, maar niet vaak achter elkaar. Als je het te vaak zou doen, zou je het paard ook gewoon kapot rijden heb ik me laten vertellen door de 'ervaren westernrijders'. Maar of het nu de achterkant van de hoeven zo zwaar belast...volgens mij waren de ijzers daar niet echt voor. Meer voor het langer door'sliden' dacht ik eigenlijk. Het blijft gewoon altijd een discussiepunt denk ik, maar mij kunnen ze niet gauw meer wijsmaken dat ijzers nut hebben hoor. Ook hier niet...
Misschien dat de ervaren westernruiters op dit forum wat meer toelichting kunnen geven over de ijzers en de sliding stops? Dit is weer echt zo'n: 'wat is nu wijsheid?'-verhaal hahaha...

Groetjes,
Linda

Linda schreef op maandag, 29 maart 2004, 14:44:


Er lijkt mij een soort logica in te zitten dat als je met je voet gaat glijden ( ga zelf maar eens met je voet 'sliden') dat het grootste gewicht naar achter op de hiel komt te liggen en daardoor de hielen en hoefballen over de grond gaan raspen.. en dan lijkt me een ijzer eronder eerder beter dan slechter! Maar goed, zoals gezegd ik vind het allemaal en drie keer niks - de handelingen waar western-ruiters hun paard soms toe dwingen zal ik zelf niet gauw doen; een paard zal in de natuur vast wel eens sliden maar nooit zo gedwongen als door een mens.

Marianne

Linda schreef op maandag, 29 maart 2004, 14:44:



Ik corrigeer mezelf maar even , ook nadat ik het artikel 'Het geheim van de sliding-smid' er even op nagelezen heb: je hebt natuurlijk gelijk dat dat ijzer eronder zit om makkelijker en langer door te glijden. Kun je nagaan wat er gebeurt met dat hoefgewricht en de rest van de benen/pezen/enz. als je er géén ijzer onder zet! Als je dan toch uit twee kwaden moet kiezen...

Marianne