Karin Haneveer schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:15:


Was ook niet serieus bedoeld van me, dat ze dan beter kon glijden, had er een bij moeten zetten.


Ik vermoed dat ik het heb zien gebeuren: ze waren haar in de bak aan het longeren, en ze was redelijk dol, omdat haar weidemaatje haar aan het roepen was. I.p.v. haar te kalmeren, lieten ze haar als een wilde woesteling in een kort cirkeltje rondvliegen. En zoals ik net al schreef, ze zijn te vroeg met haar begonnen, en deden te zwaar werk met haar.


Ik weet dus niet of ze altijd al zoveel struikelde, ik heb het idee, dat ze last heeft van die zware klompen aan haar benen. Als het mijn paard was, waren die ijzers er nooit onder gegaan, dan maar geen geld van de verzekering.
Maar ik ben alleen maar eventjes haar kameraadje.

Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag, 14 september 2005, 19:20:


Ik denk dat de hoef dan iets meer steun krijgt en meer gefixeerd wordt = minder beweging en dus steviger stap. (net als jouw enkel in het verband wordt gezet).
Maar zodra het paard genezen is, kan je weer verder op natuurlijk bekappen.

Rik

Isabel van der Made schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:23:


Stalrust, ijzers, 20% kans op blijvende kreupelheid, en een half jaar lang alleen stappen? Nou, da wee'k nie hoor.... Stalrust en ijzers doe ik sowieso niet aan en die andere twee zijn dan wel sombere vooruitzichten voor Jovarna... Mij is geadviseerd de komende weken in ieder geval alleen maar te wandelen, liefst op harde ondergrond. Wanneer het na die weken goed gaat, ook weer lekker in het bos wandelen. En pas daarna erop en dan slechts 10 minuutjes stappen, en alles heeeel langzaam opbouwen. Het herstel wordt ondersteund met homeopatische druppels.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Hoefsmid Rik schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:32:


Ja, dat is geloof ik ook wel het idee, dat over een maand of wat de ijzers er weer onder uit mogen.
Maar het fixeren zie ik niet, ik snap het gewoon niet. Maar ik neem direct van je aan, dat dit de gedachtengang is. Mij lijkt het echter beter zonder ijzer, meer gevoel met de bodem, minder geglibber juist. En dat onhandige met die zware dingen, dat is toch juist niet prettig, als je pijn in je poot hebt?
Ik hoop maar dat ze er weer snel af mogen.

Isabel

Christel Provaas schreef op woensdag, 14 september 2005, 20:57:


ik geef ook al msm zwavel, voor o.a. de huid en pezen, ik durf niet zomaar ook nog calcium erbij te geven. voor t eerst dit jaar heb ik nl. bij mijn ruin niet hoeven smeren en doen bij allerlei bultjes . normaliter heeft ie die zomers altijd. gek wordt je daarvan. hij heeft een paar plekjes gehad en that's it. ben met die zwavel in de winter begonnen. in de winter mest ie ook minder, lijkt net of zijn spijsvertering wat minder goed loopt. daarom begonnen met die zwavel en het mesten kwam weer normaal op gang. gek he? het andere paard heeft daar allemaal geen last van gelukkig.

Peet schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:38:


Stalrust en ijzers vind ik ook beide onzin, en zou daar niet aan mee doen, zelf.
Stappen is toch niet zo erg? Had ooit een merrie die afgeschreven was vanwege peesblessure. Heb haar een jaar lang alleen maar gestapt, eerst er naast inderdaad, langzaam opgebouwd, en het kwam allemaal weer goed. Nooit meer last gehad van haar pees.
En Jovarna is nu toch drachtig? Dan is stappen toch juist heerlijk?
Geniet er van.
Het komt vast wel weer goed, met beweging en geduld.

Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:52:


Nee, stappen is helemaal niet erg! En bovendien vinden we wandelen samen ontzEttend leuk en doen we sowieso al vaak. En ja, Jovarna is zwanger ( ) en ook daarom mag ze het best wat rustiger aan doen. Nee, wat dat betreft is de komende periode helemaal niet erg nee.
Wanneer Jovarna blijvend last zou blijven houden, dàt vind ik wel erg, voor haar. Maar ik ga me vooral geen voorbarige zorgen maken, daar hebben we niks aan. Je hebt gelijk, lekker genieten!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Hoi Christel,

Pagina 66, het laatste deel van het hoofdstuk "De behandeling van de aseptische gewrichtsontsteking" door E. Offereins: "Een belangrijke les uit dit hoofdstuk: wees blij dat je paard met een acute distorsie van bijvoorbeeld kroongewricht met een tamelijk ernstige kreupelheid door een nat verbandje (met wat voor geneesmiddel dan ook) de volgende dag alweer rad loopt. Dit is gelukkig vaak het geval. Gebuik het paard dan nog niet. Ga nog een paar dagen door met de behandeling. Stap de patient aan de hand nog enige dagen een of twee keer zo'n 10 a 15 minuten af en wees gelukkig met de wetenschap dat het paard rad is, en stap daarna af onder de man. verheug je dan nog eens een paar dagen dat stappen onder de man best fijn is en dat het zo goed is afgelopen, en ga dan heel geleidelijk weer met het werk beginnen. Op deze manier hoeft een distorsie van het hoef- of kroongewricht nooit uit te draaien op een artrose in deze gewrichten, oftewel een hoge of lage overhoef."

Christel Provaas schreef op woensdag, 14 september 2005, 22:04:


Dankjewel Christel.
Zou dit overigens wel te vergelijken zijn met verrekking van de hoefgewrichtsbanden? Bij Jovarna is er nl. geen sprake van een ontsteking.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Stalrust is slechts in 1 geval aan te raden en dat is in het geval van een peesblessure. In alle andere gevallen is het beter het paard te laten bewegen en zo zijn eigen herstel te bevorderen. Maar een peesblessure -en een weke delenblessure zoals de lipizzanermerrie waarschijnlijk heeft- moet altijd met rust en stappen op harde bodem opgelost worden. Het feit dat er een half jaar voor is uitgetrokken doet vermoeden dat het om een peesblessure gaat, is ze gescand? Harde bodem is voor het herstellen van een peesblessure (en dus ook een aanhechtings- of bandenblessure) noodzakelijk, omdat het taaie peesweefsel door stappen op een harde ondergrond geprikkeld wordt om zich te herstellen, meer dan door het uitrekken op zachte bodem, wat de zaak alleen maar verergert. In dat verband zou ik ook het beslag kunnen verklaren: de klappen zijn harder, wat nu in dit specifieke geval de pezen/banden nodig hebben om zich te herstellen.
Christel

delinde schreef op woensdag, 14 september 2005, 10:14:

Knip


Hallo Kris, een NAET of 'n JMT-behandeling beschrijven is zeer moeilijk. Het komt erop neer dat je een subsistuut gebruikt, een plaatsvervanger die de daadwerkelijke behandeling ondergaat. In dit geval Jette, de andere therapeut.
Jette ontvangt de behandeling, en geeft, door huid-op-huid contact de behandeling door aan het paard. Alle protocollen worden als vraag gesteld, d.m.v. een sterke of zwakke spierreactie van een arm. Klink heel vaag, maar zo werkt het wel.
Heb je veel weerstand in je arm en kan de therapeut de arm niet makkelijk naar beneden drukken, heb je geen allergie voor de stof die je op dat moment in je hand hebt. Heb je helemaal geen weerstand, nou.... dan ben je knap allergisch...
Een allergeen kan van alles en nog wat zijn....
Ook trauma's zoals de boosheid, verdriet, hulpeloosheid. D.m.v. dezelfde spiertesten wordt het aan het lichaam 'gevraagd', je onderbewuste reageert hier meteen op door zwak of sterk te zijn.
Ik hoop dat ik niet zelf aan de trauma's van mijn paard heb bijgedragen! Dat dit dus al in een verder verleden, in de USA ligt..... De kwikvergiftiging kan hij, onbedoeld, wel hier in NL opgelopen hebben door de landbouwbestrijdingsmiddelen...
Dus nee, ik zal er niet aan meewerken dat de problemen terug komen maar hem zo goed mogelijk verzorgen, Paard Natuurlijk!

De hoeven spelen al veel langer, en waren al 1 jaar ijzerloos... En ook hard op weg om te verbeteren. Toevallig vallen de JMT behandelingen samen met zijn nu goed gaan op de verharde weg. Maar: omdat zijn imuumsysteem zo ontzettend gaat verbeteren zullen ook de hoeven nog sneller verbeteren... Dit was dus geen proces van 2 weken maar van 1 jaar.... )
Toen hij nog op ijzers stond, voorheen dus, liep hij altijd gevoelig... Wij denken dat hij al drie jaar hoefbevangen is....

Groetjes,

Wil.

Wanneer er een verrekking is die gepaard gaat met zwelling en/of warmte, is er sprake van een ontsteking. Aseptisch, dus van binnenuit.

Hoefsmid Rik schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:28:

knip

Op zich heb je gelijk, Rik, maar ikkrijg wel griezelbeelden voor ogen.
Jantien, niet nu nog meer weghalen. Flink lager klinkt mij al als teveel in 1 keer. Doe het rustig aan, en nog beter, zoals Piet ook al zei, haal er iemand bij die dit eerder voor handen heeft gehad. Voor je het weet heb je een veulen de vernieling in geholpen.
Isabel

Christel Provaas schreef op woensdag, 14 september 2005, 22:12:


Het "waarom" een harde ondergrond is ook wel 'es interessant om te weten, thanks!
Christel, ik heb je naam zojuist even aangeklikt en las dat jouw paard revalideert/de van een geirriteerd hoefgewricht (slijtage volgens de da?). Is hij inmiddels van de ijzers af? Hoe gaat het nu met hem?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Peet schreef op woensdag, 14 september 2005, 12:19:


Hi Peet... even nog een reactie van mij hierop: met de JMT techniek bereikt met zeer goede resultaten in de psychologische trauma's....
Even m.b.t. Chaser: van een paard waarvan ik de laatste maanden uitsluitend de fraaie achterkant mocht bewonderen heb ik binnen 2 weken weer een vrolijk en opgewekt paard wat mij in ieder geval weer begroet en ook weer naar mij toekomt!
Hij wil weer geknuffeld worden, hij wil aandacht, hij wil z'n Boett-deken op en komt als ik hem roep.... Nou.... voor mij staat als een paal boven water dat hoe JMT dan ook mag werken.... het voor mijn paard in ieder geval flink wat gedaan heeft!
Buiten dat: heel erg off-topic: zal ik aanstaande zaterdag ZELF een JMT-behandeling ondergaan, om de laatste restjes 'weet-ik-veel' op te ruimen... en daarna persoonlijk als subsituut voor mijn eigen paard te dienen.
Als jou immuumsysteem goed werkt en je lichaam in balans is, worden ziektes, trauma's, allergien... etc. veel beter en sneller verwerkt....

Groet,
Wil.