Frans Veldman schreef op maandag, 1 augustus 2005, 23:55:
> Ik vraag me af of je ooit wel eens een straalbeentje in je
> handen hebt gehad en weet hoe een hoef er van binnenuit ziet.
>
Hoefkatrolonsteking]">HKO heeft weinig met gewicht te maken en nog minder met recht
> rijden.
Ja, dat heb ik en ja dat weet ik. Slijtage, botwoekeringen, peesbeschadingen hebben wel degelijk met overbelasting te maken (dus ook met gewicht)..
> Het is nog maar de vraag of het paard op de achterhand MOET
> lopen,
Wel als je er op wilt gaan zitten. En volgens mij is er geen paardenmens te vinden die dit met je eens is...
en of je dat alleen kan bereiken met rijtechnieken. Met
> grondwerk kun je ook een hoop bereiken.
Mee eens, beter zelfs om het hem eerst in onbelaste vorm te leren aan de hand.
Tuurlijk, de voorbenen
> zijn het eerst versleten, maar heeft dat ook niet veel met
> onjuiste bekapping e.d. te maken? De achterbenen hebben door hun
> vorm nog wel enige schokdemping, maar de voorbenen niet.
Daarom juist, je geeft het antwoord zelf. Daarom zouden de achterbenen ook meer gewicht moeten en kunnen dragen.
>
>> En ik wil ook graag zien waar Frans de bewering aan kan staven
>> dat rijtechniek en scheef richten niets te maken heeft met
Hoefkatrolonsteking]">hko.
>
> Lees
hoefkatrol.nl" target=_blank>www.
hoefkatrol.nl maar eens goed.
> Belangrijk gegeven is dat er in een hoef maar één diepe buigpees
> zit, en één
hoefkatrol. Voor de belasting van die buigpees is
> het totaal niet interessant hoe het gewicht precies wordt
> verdeeld, want uiteindelijk moet hij toch het hele gewicht
> tillen.
Oke, maar dit is toch je eigen verhaal Frans, en geen onderzoek. De laatste zin is toch alleen maar je eigen mening.
> Vergelijk het met een bezemsteel waaraan je aan beide uiteinden
> een emmer met water hebt hangen. Als ze evenvol zijn is het ding
> in evenwicht, anders niet. Nu binden we midden aan die stok een

> totale gewicht, de
verdeling van dat gewicht maakt niets uit.
> De diepe buigpees is het touw, en het
hoefkatrol het hekje boven
> aan de trap waarover het touw wordt getrokken...
>
Heel, heel hartelijk dank voor dit voorbeeld. En geloof me ik heb het geprobeerd.
Al klopt deze vergelijk mi niet helemaal. Omdat je de zaak letterlijk omdraait. Jij hebt het gewicht onder, daarboven de buigpees en daarboven de
hoefkatrol??? En het gaat ook niet om een gewicht op een buigpees/katrol, maar 1 gewicht of zeg maar 2 pezen/katrolen (beide voorbenen).
Betere vergelijking is: in het eve geval heb je een zware emmer op je hoofd (in het midden van je lichaam en in het ander geval zet je een emmer op slechts een schouder (dat is hoe scheefgerichtheid voelt in de praktijk).
Maar hier mijn uitkomst.
Beide emmers even vol (erg vol = meeste belasting op voorhand).
Dit is zwaar, maar het is te doen. Al zou het fijn zijn als ze iets minder vol zouden zitten (= meer belasting naar de achterhand).
Nu heb ik uit de ene emmer wat water gegooid. De ene is zwaarder dan de andere (= scheef gericht paard)
Dit voelt verdomd niet lekker! Ik moet me schrap zetten om in balans te blijven. De linkerhelft van mijn lijf heeft het veel zwaarder. Vooral in mijn schouder voelt dit niet fijn. Spanning.
Ook merk ik dat ik enkels, heup en schouders moeilijk op 1 lijn te houden zijn. Ik druk vooral mijn heupgewricht iets naar binnen.
Mijn conclusie: onevenwichte belasting geeft scheve belasting. De druk zit niet meer recht boven de gewrichten, maar drukt ze door het zijdelings schrap zetten naar binnen.
Voor een paard wat scheef is, ziet dat er lijkt mij ook zo uit. Het gewicht van de romp rust niet gelijkmatig op de 4 benen (dus beenderen/pezen/gewrichten) maar drukt zijdelings daarop. In stilstand niet fijn in beweging al helemaal niet.
>> Als hij dat mij mailt of hier plaats, dan lijkt het me dat de
>> hele discussie over kan zijn.
>
> Mooi zo.

>
>
> Duizelt het je allemaal een beetje?
Nee jammer genoeg niet Frans. Eigenlijk teleurgesteld.
Want je pagina over
Hoefkatrolonsteking]">hko heb ik 3x gelezen en je komt hier ook niet met iets nieuws, geen onderzoek waaruit blijkt dat rijden/scheefheid niets met
Hoefkatrolonsteking]">hko te maken heeft...
Misschien dat het volgende
> je aan het denken zet:
> 1) In de natuur komt
Hoefkatrolonsteking]">HKO totaal niet voor. Totaal niet, ook niet
> een klein beetje.
Mee eens. En ook in de klassieke dressuurscholen kwam
Hoefkatrolonsteking]">hko niet voor...
> 2) Als
Hoefkatrolonsteking]">HKO door "scheef rijden" kwam, zou het over moeten gaan
> door niet meer te rijden. Niet meer rijden is niet meer scheef
> rijden. Oorzaak weg, paard genezen. Maar dat blijkt niet zo te
> zijn.
Conclusie klopt niet. Die scheefheid is iets waar een paard ingroeit en niet iets wat er zomaar ineens is als je erop gaat zitten. En ook niet zomaar ineens weg is als je er afstapt. De scheefgerichtheid zul je hem dus áf moeten leren. Net als iemand die een zere rug krijgt omdat hij altijd scheef overhelt naar links bijvoorbeeld, en daardoor spieren ongelijkmatig ontwikkeld heeft. Hij kan niet zomeer ineens ophouden met dit te doen.
> 3)
Hoefkatrolonsteking]">HKO gaat wél weg als je iets doet aan de bekapping, en zorgt
> voor voldoende (natuurlijke) beweging. Ongeacht of je dan rijdt
> of het paard in de wei laat lopen.
Hoefkatrolonsteking]">HKO gaat dus ook weg als je een paard recht gaat richten. En ik heb ook
Hoefkatrolonsteking]">hko zien overgaan door een paard anderhalf jaar op de wei te zetten, zonder ijzers weliswaar. Maar wel met gewone hoge hielen, straal weg etc..
> Misschien dat de feiten 1, 2 en 3 je tot de conclusie kunnen
> brengen dat de oplossing van
Hoefkatrolonsteking]">HKO niet gelegen is in het
>
rijden, maar in het
bekappen.
Nee dus. Omdat dit deels geen feiten zijn maar jou meningen en ik ze kan weerleggen.
Overigens druppelen er meer en meer mails en onderzoeken bij mij binnen waaruit blijkt dat mijn 'stelling'prima standhoudt. Ik heb daar tijd voor nodig om het rustig door te lezen omdat het zoveel is.
Eentje wil ik je alvast niet onthouden uit een mail van de universiteit van Utrecht.
Ik heb deze paardenfysio/bewegingsdeskundige gemaild over mijn discussie.
Ze begrijpt werkelijk het probleem niet, zij geeft aan dat uit alle onderzoeken vooralsnog o.a. blijkt dat: - de hoeven spelen een grote rol (wijze van bekappen, landen, stand) - erfelijkheid speelt een rol, - meer en meer blijkt dat de wijze van africhting en training een rol speelt.
Ze is verbaasd want zij begrijpt werkelijk de discussie niet. Haar ádvies'is om een compromis te sluiten.
Van mijn kant ligt dit er. Ik zie het belang van natuurlijk bekappen, weidegang, voeding PLUS het gebruik.
Wat ik zo raar is Frans is dit. Je verzet je tegen hoefsmeden die heilig hun ijzers zien als de oplossing van alle problemen. Weet je dat je op mij dezelfde indruk maakt? Natuurlijk bekappen als de Grote Oplossing en niets anders?