Hee!
Ik heb een tinkertje, ze is wel een tinker maar heeft het karakter van een arabier, heel gevoelig echt een waterpaardje. Nu is ze drie en wil ik eigenlijk een beetje beginnen met haar, maar omdat ze zo'n gevoelig paardje is wil ik niet alles in een keer doen, mijn vraag is, waarmee kan ik beginnen, en wat zouden jullie doen? Ik doe zelf wel aan freestyle en parelli, en dacht aan beginnen met wijken voor druk, veel grondwerk en vertrouwensoefeningen.
We zijn wel al enorm op mekaar gefocusd, ik neem haar los mee vanuit de wei naar de poetsplek, daar blijft ze stil staan en kan ik gewoon naar binnen mn spullen pakken. Als we het dorp door zijn en we lopen in het bos maak ik de leadrope los en loopt ze los mee (ik heb haar ((als ik haar vast heb)) alleen aan een leadrope om haar hals).

Hoe zouden jullie met haar beginnen?

Liefs melanie

Collane schreef op donderdag, 28 juli 2005, 21:14:


Hoeveel dioxine moet er in de melk zitten, dat moeten we onderzoeken denk ik. Niet de dioxine, maar hoe berekenen ze dan die marge?
Maar zeker moeilijk om bewijs te vinden voor mensen, maar voor dieren is er al bewijs genoeg, ze gaan dood. En de berekening van Egon lijkt me dus echt een doemscenario, als een gezondheidsdienst niet kan rekenen dan kan ik dus rustig honingwijn drinken, maar vraag me daarbij af hoeveel liter op 49 kilo al dodelijk is. Ik neem nog wat dioxine melk, pluk wat Jacobskruiskruidbloemetjes eet wat lever en het is klaar. Maar ik zal Veerman uitnodigen voor een dineetje hier. Als toetje krijgt ie een chip.
Ik heb al BSE denk ik, dat betekent volgens mij Behoorlijk Sarcastische Esther. AAAAARGH. Het kruiskruid stijgt me naar het hoofd

Groeten Esther

Decrock Hilde schreef op donderdag, 28 juli 2005, 20:55:


juist Hilde, maar eerst spoelen met HAC om er alle vuil uit te krijgen én te ontsmetten, daarna propje zinkzalf (inotyol of zo) erin tegen vuil en om sneller te genezen en klaar is keesje !
Voor de rest geef ik Isabel helemaal gelijk, de natuur weet ook wel raad,
wel in de gaten houden natuurlijk en dan eventueel een vinger helpen,
hoe kleiner het gat hoe beter.
Het (gezond) lichaam zorgt uiteindelijk zelf voor het afweerproces én de genezing...
Peter

Esther schreef op donderdag, 28 juli 2005, 22:08:

> Groeten Esther
Chip met aspartaam?

mrbakker schreef op donderdag, 28 juli 2005, 21:37:


Hoi,
klinkt als een superschatje, dat paard van je.
En wat bedoel je met beginnen? Je bent toch al begonnen, en zo te horen gaat het fantastisch. Je zou ook wat kunnen gaan klikkeren, zie Inge Teblick's site en boek daar.
Mijn eeuwige gezeur nog even aan het eind van dit bericht: ga er niet te vroeg opzitten. Is niet goed voor het paardenlijf. Esther heeft een mooie link, die ik nu niet kan vinden, maar daar wordt haarfijn uitgelegd dat je beter wat kan wachten.
Geniet van elkaar.
Isabel