Ria schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 15:39:


************************
Even op die bolle buiken ingaan.
Hoe bolle buiken? Je bedoelt dik in de zin van "vet", een gras/hooibuikje of echt een BOLLE ronde buik, alsof er lucht in zit?

Isabel van der Made schreef op maandag, 25 juli 2005, 23:21:


jeetje dit is wel heftig zeg. vind het heel erg om te horen. sterkte ermee.

liefs,

heleen.

Piet schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 9:05:


Mooi! Uitstekend!

Enne, bedankt voor de smilies-hulp, ze zijn soms best handig om een gezicht aan je mailtje te geven.

Groeten, Marleen

janna schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 12:59:

Als je hko.htm">hoefkatrolontsteking wilt zien als een verstuiking wilt zien is het omdat een paard met ondeugdellijk bekapte hielen zich bij elke stap verstuikt.
Als mijn paard ineens niet goed loopt controleer ik eerst zijn voeten, is daar niets mee aan de hand dan bel ik een dierenarts en daarna heb je kans dat ik misschien nog wel eens bij die meneer terecht kom.
Maar nooit andersom.
Net zomin als een goede doorbloeding van het been iets wezenlijks met de conditie van het paard te maken heeft.
Een natuurlijke bekapping zorgt ervoor dat het hoefmechanisme optimaal werkt en daar komt een goede doorbloeding van de benen en voeten van!
Ik laat het hierbij, het wordt een ja/nee verhaal met veel oneigenlijke argumenten.
Het ging over hko.htm">hoefkatrolontsteking, niet over of iemand paarden recht kan laten lopen.
Nogmaals: zonder goede pijnloze voeten zal een paard nooit blijvend goed lopen, al loopt er een rechtrichter, fysiotherapeut, acupuncturist en Bach therapeut mee! Laat staan een ruiter die hem in een "gezonde positie" dwingt.
Piet

Trudy schreef op maandag, 25 juli 2005, 23:19:


Trudy,

Ik vind dit vreselijk voor jou, echt waar ...
Je pijn verzachten kan ik niet, je verdriet verzachten evenmin, maar ik wens je wel alle sterkte en moed om dit verlies toch een beetje te leren dragen, verwerken, aanvaarden .... dit zal echt moeten slijten, en vergeten zal je dit nooit of te nimmer, maar ik hoop toch dat je een beetje soelaas en troost vind in de troostende en steun gevende woorden van iedereen op dit forum en je naasten uit je directe omgeving. Als het eens wat minder gaat denk dan vooral aan deze woorden en de mensen die aan je denken, en zoek je lieve dieren op, want zijn voelen en begrijpen als geen ander jouw pijn en verdriet. Als de lucht donker wordt boven je hoofd, sla dan je armen om die paardenhals en leg je gezicht ertegen te rusten, wedden dat het je kracht en troost geeft ...
veel liefs en ontzettend veel sterkte Trudy,

Sabrina

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 22:04:


Helaas, het paard is om half zes net ingeslapen, in overleg met de eigenaren hebben we geprobeerd het paard in leven te houden tot ze terug waren ( zaten in buitenland) De medicatie (vanaf gistermiddag) tegen de zwellingen sloeg niet aan, de benen waren zo vreselijk dik, tot overmaat van ramp is ze ook nog in de sloot terecht gekomen. Het paard leed vreselijk.

Esther

Piet schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 11:47:

Piet, hierin verschillen we dan van mening. De overbelasting die ik mijn paard gaf zie ik evengoed als een oorzaak. De medicijnen en rond/verhoogd beslag zie ik als symptoombestrijding. Maar die heb ik dan ook meteen laten verwijderen. Maar goed, eigenlijk is dit niet meer wezenlijk belangrijk. Mijn paard is ermee gebaat/gebeterd, dus met mijn ondervinding doe ik verder met wat ik bezig ben. En als iemand *aan mij* vraagt of training enig nut heeft blijf ik toch volmondig ja antwoorden. Van iets wat ik met mijn eigen twee ogen gezien heb moet toch niemand me komen zeggen dat het niet kan dat ik dat gezien heb!!


Zo is het.
Nou, dat van die voeten moet ik nog ondervinden, tot hiertoe gaat het in ieder geval goed. Zeg dan voor mijn part maar dat ik het in omgekeerde volgorde gedaan heb. Eerst dat beetje hulp en dat de voeten. Mij goed hoor.
Groetjes
Perdida

perdida schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 18:52:


Misschien nog zinnig om bewegingskreupel en belastingskreupel te scheiden?? Ik heb het gehad dat een paard beide tegelijk was, waarom zal ik nooit weten, in ieder geval was het geen HKO. Zelf vermoed ik dat het door de smid is geweest die hier toen nog kwam, die trok de benen zowat uit de kom, en mijn brave Falka heeft gebeten!!! Heb toen wel hulp gezocht, en na acupunctuur liep ze godzijdank weer. Maar ik heb wel goed in de rats gezeten, en voor ons was het de direkte aanleiding om zelf te gaan bekappen.

Groeten Esther

Trudy schreef op maandag, 25 juli 2005, 23:19:


Trudy,
Ik ken je niet persoonlijk, maar ik wil je toch graag vertellen dat ik met je meevoel. Iemand die zo dicht bij je staat verliezen doet erg veel pijn.
Maar geloof me, hoe onwaarschijnlijk al het nu ook lijkt, na verloop van tijd zal de pijn wat minder worden, en zal je rustig kunnen en willen terug kijken op de jaren die je samen hebt geleefd. Veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd Trudy,
en laat je ons horen hoe het gaat?
Groetjes,
Elke

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 22:04:

ik wens jullie veel sterkte, wat een verdrietige toestanden, ingrid

ElkeW schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 19:51:

Collane schreef op zaterdag, 23 juli 2005, 9:58:


Hi Esther en Collane, hoever zijn jullie met de coordinatie inzake JKK?
Ik kan zelf natuurlijk ook wel een e-mail sturen naar div. gemeenten, maar dubbel op heeft ook geen zin?
Vanmiddag BOSSEN JKK (duidelijk ingezaaid) gezien op een boerenweggetje, vanaf Ruinen richting Weerwille/Koekange, waarschijnlijk gemeente Ruinerwold/Oosteinde.
Ook gemeente Hoogeveen, wegbermen rijksweg en in de woonwijk De Drift.
Dit is veels te veel om uit te rukken... het staat vrolijk te bloeien...
Zal ik die gemeentes aanschrijven? Houden jullie een lijst bij van wie wat doet?

Groetjes,
Wil.

Ilona Kooistra schreef op maandag, 25 juli 2005, 23:13:


Hi Ilona, zou ik wel willen... Heb verdorie vanmiddag nog veel meer JKK ontdekt... staat al op PN.... Tsja... omdat ik inmiddels met paardmans wat verder weg zwerf....

Vraagje: jij hebt de foto van zijn r.voorvoetzool. Op die foto is een duidelijke bolling te zien richting de toon. Waar die 'lichtere' vlek zit... Nu zag ik vandaag met schoonborstelen (voordat hij z'n schoenen aankrijgt) dat vlak achter de bolling een holling begint te verschijnen... Het lijkt nu nog een deukje, je moet bijna met een vergrootglas kijken om hen te kunnen zien... maar het viel me wel op.... Nu weet ik niet wanneer de witte lijn weer zo ver gedaald (nieuw en vast) moet zijn om het hoefbeen omhoog te kunnen trekken? Ergens heeft Frans dat wel geschreven, 6 cm of zo?
En ja,.... je snapt het al. Zou het kunnen zijn dat dit het begin is van?
Eigenlijk had ik het idee dat dit nog maanden zou kunnen gaan duren en ging ervan uit dat de genezen witte lijn weer helemaal opnieuw zou moeten groeien, richting de zool, maar IS dat wel zo? Ik snap dat het genezingsproces gewoon doorgaat maar kan het zo zijn dat hij daarom nu ietsje beter loopt als vorige week?
Let wel: hij loopt nog lang niet goed hoor, oneffenheden in de weg merk ik meteen.
Op zandpaden gaat het beter, maar hij zoekt heel duidelijk het minst harde om te kunnen lopen. Is het een redelijk mul pad zet hij ook enthousiast flink de sokken erin.
Soms loopt hij uit zichzelf op straat (liefst vlak asfalt), dan krijgt hij kennelijk de balen ervan en zoekt de berm op.... Ik laat hem maar begaan. Hij voelt het zelf het allerbeste.

Maar zou het kunnen? Geduld is een schone zaak zeker )

Groetjes,
Wil.

Wendy-hb schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 9:41:


Weet echt niemand dit????

Isabella is dus echt bevangen bleek tijdens het onderzoek en ik vraag me nu dus af waardoor en vooral hoe kan ik het voorkomen ...

Ben geneigd nu om de hele wei om te ploegen ... dat rotgras