Hoi allemaal,

Sorry, al een tijdje niets geschreven.., maar heb nu toch een vraag. Ik ben intensief bezig geweest met het lezen van de site . Ik wil Doon al heeeeeel erg lang weg hebben bij de boerderij waar we nu staan en ik heb eindelijk de eigenaar weten over te halen om te verhuizen naar een plek waar Doon het hele jaar op het land kan staan :)). We zijn gaan kijken op die boerderij en op 1 stuk land krijgen de paarden onbeperkt hooi/kuil ( gewoon paardenkuil, ziet dit er trouwens net zo uit als hooi, want bij de boerderij waar Doon nu staat hebben we dan weer erg stoffig hooi, en dan weer kuil dat er niet stoffig uitziet. Het is absoluut GEEN koeienkuil, want ik weet hoe DAT eruit ziet maar dit heeft meer kleuren groen, soms wat bruin, het komt erop neer, dat stoffige hooi heeft 1 kleur, lichtbruin denk ik en dat andere heeft dus meerdere kleuren en is niet zo stoffig. Is dit dan ook gewoon hooi maar dan anders, of paardenkuil? Hoe kun je het onderscheid maken? ). In ieder geval, de eigenares zei dat ze Doon niet op het stuk wilde waar hij onbeperkt eten krijgt omdat hij dan te "dik" wordt. Hij moet nu helaas nog een maand op stal staan maar ik geef hem als hij op stal staat enorm veel eten. Hij eet het blijkbaar niet allemaal op want de boer begon te zeuren dat de stal er wel mee leek opgestrooid. Dus hij is op een gegeven moment 'verzadigd'. Dan kan hij toch wel in dat weiland met onbeperkt hooi ( er staat helaas niet zoveel gras meer maar je kunt niet alles willen toch ) ? Na een tijdje houdt hij er wel mee op. Oja..., hij is wel een haflinger dus dit is misschien een ander verhaal dan een arabier bijvoorbeeld. Maar jah... hij eet niet alles op al verveelt hij zich rot natuurlijk in die stal.
Ik weet alleen niet hoe ik de eigenares kan overtuigen. Ik wil hem natuurlijk het liefst in dat stuk en het is ook het grootst + grootste schuilstal.
Verder wil ik ook al erg lang zn ijzers eraf, maar ik ga maar niet meteen over alles zeuren want dan worden ze gek van me , dat komt over een paar maanden wel. Ik vraag de eigenares al eeeeeeuwen of ze eens deze site wil bekijken maar tot nu toe heeft ze het NOG steeds niet gedaan . Ik wil haar graag overtuigen dat de ijzers eraf moeten maar als ik er zelf over begin, dan wordt ze geheid gek van me want ik klaag altijd dat van alles beter MOET voor Doon. Ik kan haar ook niet vragen eens deze site te gaan lezen want dat doet ze toch niet. Vandaar dat ik me afvraag, is er geen informatieboekje dat je kunt opvragen en dat ik die vervolgens in haar brievenbus stop. Een boekje waar concreet in staat wat de nadelen zijn van ijzers en hoe je kunt overstappen op blote voeten.

Alvast bedankt!

Groetjes Sophie

cornelie schreef op vrijdag, 19 maart 2004, 20:19:


ik snap wat je bedoelt en het is inderdaad jammer als mensen zich laten meeslepen door ambitie of drang tot presteren, en daarmee het eigenlijke doel uit het oog verliezen!

Ik kan je van harte feliciteren! Misschien moet je, op het moment dat je daar 's aan toe bent, je eigen berichtjes van 'vroeger' nog 's doorlezen! Ik herinner me je 'frustratie' omdat bepaalde dingen ( zoals dressuren) misschien niet zouden lukken.. in die tijd heb ik wel eens gedacht je te zeggen 'joh, dat is ook niet alles..' maar ja, wie ben ik? Je hebt een opmerkelijke ommezwaai gemaakt en dat is goed!
Probeer het vast te houden Cornelie, dat zal jou en je paard goed doen.

Mooi zo!

Marianne

Klopt Marianne,
hij heeft inderdaad telefonisch spreekuur, heb hem tijdens Kinke haar logeerpartij eigenlijk iedere dag gesproken. Ben het helemaal met je eens, een aardige man met engelengeduld volgens mij, hihi.
Daar komt nog bij dat onze dierenarts de hoefsmid van Emmeloord een topper vindt, die regelmatig "wonderen" schijnt te verrichten. Daar vertrouw ik voorlopig maar op en ik wacht braaf op ons controlebezoek.
Dan ga ik me nu maar weer eens verdiepen in het hoofdstuk "natuurlijk bekappen", weet er nog niet zoveel van en heb het nog nooit mogen aanschouwen. Gelukkig kan ik al jullie ervaringen en de info van Frans op deze site lezen, dat houdt me voorlopig van de straat
groetjes,
Marina

Marianne schreef op vrijdag, 19 maart 2004, 16:12: