Spirithorses schreef op donderdag, 14 juli 2005, 17:16:
> Marlies schreef :
>>> Alles goed, tot daar aan toe, totdat er een opzij sprong voor :
>>> Jawel...... een wit frietenbakje....
*********************
Ik vind schrikken eigenlijk ook wel redelijk normaal. Heb mezelf nooit kunnen afleren om van knallen, wappers of rare dingen te schrikken dus ik vind het een beetje raar als ik dat dan wel van m´n paard zou eisen. Maar redelijk vind ik het wel om te vragen dat hij NA de eerste schrik eerst even nadenkt of het wel de moeite waard is om voor weg te rennen. En dat gaat eigenlijk best goed! Dus de meest voorkomende volgorde is nu: Torop schrikt - ik schrik van Torop - hij kijkt naar mij - ik kijk naar het enge en kijk dan terug naar Torop - en dan blijft het meestal bij een rare beweging o.i.d.. Als hij het echt eng vindt, wordt er vaker heen en weer gekeken, maar hij zal er niet zo heel snel meer vandoor gaan. Dan beloon ik hem uitbundig, want ik weet maar al te goed hoe graag hij dan was weggerend, dat hij blijft staan doet hij echt omdat ik het vraag (hetgeen ik zeer waardeer als ik net doende ben bareback op te stijgen of zo .... scheelt ook weer een kunstgebitje)
Warboel
