Hoi Allemaal,

Sinds vandaag heb ik deze site 'ontdekt' en ben erg enthousiast over alle informatie en tips die erop staan. Ik ben al van jongs af aan helemaal gek van paarden. Vanaf een jaartje of 10 heb ik met mijn verzorgpony altijd zonder hoofdstel en zadel gereden. Gewoon omdat er geen zadel was en t zonder ook prima ging. Raar is het dat je later een hoofdstel en zadel gaat zien als 'logisch of beter' ...
Nu ben ik de gelukkige verzorgster van een Friese merrie die sinds goede vrijdag '05 een veulen heeft. Ze was net vier jaar toen ze haar veulen kreeg. Het gaat erg goed, het veulen is een schat en erg nieuwsgierig.
Maar goed ik schrijf hier omdat ik een paar vragen heb aan jullie.

Want: vanuit het niets is de merrie aggresief geworden. Tuurlijk heeft ze nu ineens een veulen dat ze moet beschermen, maar ze is echt 180 graden veranderd.

Mijn vragen aan jullie zijn:
- Is dit normaal?
- Vanaf welke leeftijd van het veulen kun je weer met de merrie aan de slag?
- Hebben jullie tips of ideeen voor mij om het paard beter te begrijpen?

groetjes

Femke

Hoi Alline,

Ik heb hetzelfde. Als ik flink krap met de botte kant
van hoefmes of hoefkrabber haal ik een heel klein laagje
met moeite weg. Wit poeder, zo lastig als vastgekoekt cement.

Ik wil die wasachtig uitziende zool zien, maar zit dus ook met die
harde laag erover.

Normaal werk ik elke week de hoeven bij. Dat is het
minste werk. Dus kom ik niet iedere dag bij het paard van
mijn dochter.

Toevallig wilde ik vanaf deze week elke avond maar even gaan om
steeds een beetje van die witte laag weg te schrapen.

Als er een snellere manier is hoor ik het ook graag.

Hoeven verder perfect. Dat paard loopt als een trein.
Van de week dacht ze op Duindigt te zijn i.pv. Loosdrecht
waar ze in een keiharde galop over een losgebroken schaap
was gesprongen die uit het hoge gras op dook en op het ruiterpad
was gaan staan te blere

Rend vervolgens gewoon door alsof er niks aan de hand is en staat even later op het asfalt te dribbelen met die grote zwarte arabische ogen en neusgaten als afzuigkappen

Groetjes Rijk

Rijk Janssen schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:00:


Zolangzamerhand word ik erg nieuwsgierig, waarom jullie het zo belangrijk vinden om de 'wasachtig uitziende zool' te zien.

En zoals ik eerder schreef, probeer het eens met een staalborstel.

Isabel

Femke schreef op woensdag, 29 juni 2005, 17:41:


Sinds wanneer 'vanuit het niets agressief'? Vanaf het moment dat het veulen geboren was, of is het veranderde gedrag recenter?


Wat houdt 'aan de slag' in?


Weinig antwoord, maar als je wat meer vertelt, zal het misschien gemakkelijker zijn een oplossing te vinden.
Isabel

Zieltje schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 23:46:


Tja Suzanne, dan wil ik natuurlijk ook graag weten hoe jij de mok aanpakt van binnenuit?

Met geweld kan je een hoop
bereiken,
met geduld, vertrouwen en
liefde meer !
Gr. Nick

Femke schreef op woensdag, 29 juni 2005, 17:41:


Is de agressie gelijk begonnen?? Of na een dag of 10?? Hoe staan ze?? Staan ze in het land met een oppastante in de buurt?? Staan ze met zijn tweetjes?? Hoe is ze naar het veulen zelf??
Heel veel vragen voor ik iets zinnigs durf te zeggen.
Wil je iets meer vertellen over hoe en waar de merrie en het veulen staan?? Groepssamenstelling e.d.

Groeten Esther

Isabel van der Made schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:11:


Tja, wordt daar niet zo over gepraat in het boek en de cusus: "tot je de mooie wasachtige zool ziet", dus nèt als alle andere veranderingen die een hoef ondergaat na het natuurlijk bekappen, wilde ik het plaatje graag compleet zien. Wat niet wegneemt dat ik bovenstande adviezen graag ter harte neem :)* (zoals jouw staalborstel, ga ik zeker proberen; weet echter niet of ze daar niet te gevoelig voor zijn), tot en met; het gaat er vanzelf een keer uit.
Gr. Trea

Beste Isabel,

Ik zal mijn verhaal uitbreiden, sorry dat ik niet helemaal duidelijk was.
( ben ingelogd onder andere naam omdat 'Femke' problemen gaf)
Sinds het veulen is geboren is de merrie 'aggresief'. De merrie is vanaf haar 2e levensjaar bij ons en tot de geboorte van het veulen was ze super lief, attent en enthousiast. Daarna is het veranderd. Oortjes in de nek als je in de wei op haar wacht (ze komt wel gewoon naar je toe), dreigen met haar benen als je bij de flank borsteld, af en toe gericht naar je happen.
Er zal denk ik een link zijn met haar 'moederschap'.
Onder 'aan de slag' versta ik: een eind met haar wandelen, longeren, wellicht een kwartiertje rijden. Dus licht werk, weer een beetje conditie opbouwen.
Hopelijk ben ik nu volledig genoeg,

groetjes Femke