Nathalie Lagasse schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 16:31:


Leuke vraag, voor mij weer mijn stokpaardje Ik blijf altijd geloven dat door domesticatie er dingen veranderen in gedrag. Ik geloof heus dat de natuur van het beessie er in blijft zitten, maar ik zie het hier vaak zat dat ze allemaal liggen te pitten, en er niemand op "wacht" staat. Ik kan me gewoon niet meer voorstellen dat een paard een prooidier is, en wij als mensen het roofdier. Die discussie heb ik vaker gevoerd, maar het lukt me maar nooit goed om dat over te brengen. Toen hier een veulen werd geboren mochten wij helpen droogmaken van de moeder, ze voelde zich niet bedreigd door ons als roofdier, ik denk dat als het al generaties zo gaat, en ze niet meer met de hele kudde het ravijn in worden gedreven er een stukje geheugen verandert. Ook genen veranderen, de przwalski heeft bijvoorbeel net wat meer of juist net wat minder genen als het gedomesticeerde paard. Moet dat weer opzoeken, dat is altijd iets wat ik maar niet kan onthouden. Ik geloof wel dat als er iets enorm eng is een paard op de vlucht slaat, maar ik ken er ook zat die blijven staan. Het veulen wat hier is geboren heeft toen ze ongeveer een week oud was een heel gevecht geleverd met een slanghaspel, die daagde ze uit, kom maar op als je durft!!! Haar moeder keek er ook niet van op of om. Maarre tractors, brrrrrr dat vind mams maar niets, en het veulen inmiddels al 2, eet gewoon door.

Groeten Esther

Peter Donck schreef op maandag, 27 juni 2005, 8:01:


Het werkt best goed eigenlijk Peter.
Doordat het maar 3 poten heeft kan je hem altijd zo zetten dat de poten niet in de weg zitten bij het terug trekken van het been.
Overigens, voor de knutselaars onder ons....
Gezien in het nieuwste blaadje van de Gamma? de 3poot standaard (voor schotels) voor de prijs van net geen 15 euro?
Het *** moet je er dan nog wel op zien te krijgen, maar die 3poot is een stuk goedkoper dan mijn fotostatief!
Dat zegt ik...je ken niet zonder de gamma
Gr, Nick

Peter Donck schreef op maandag, 27 juni 2005, 8:07:


Waar een paardenforum al niet goed voor is, vooral wat je daar allemaal leert....
Een tok zoals ik het ken (in het nederlands dus) is een bescherming in de vecht/verdedegings-sporten, stop je dus wel degelijk in je broek en zet je zeker niet op je kop....tenminste...nah....lamaar....zitten ook kinders hier....
Gr, Nick

Nick Altena schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 16:56:


Vandaag voor het eerst een klein mokplekje gevonden op het witte achterbeen van Patchouli. Ze heeft vorig jaar juni mok gekregen en dit heeft tot januari dit jaar geduurd!! Het begon ook op dit zelfde achterbeen en breidde zich gestaag uit naar ook de andere benen (met uitzondering van het linker voor been welke, toevallig?, bruin is). Eigenlijk van alles geprobeerd; van zalven van de DA maar ook alternatieve zoals kootholtezalf, curemok van VSM en een drainagemiddel. Voor alle duidelijkheid, ze krijgt geen krachtvoer.
Ben een beetje huiverig voor wat er evt gaat komen als ik naar vorig jaar kijk. Begon dus ook in juni en heeft dus niet met nattigheid te maken of vieze stallen. Ze staat dag en nacht op het land. Wel met zonneschijn?
Ik baal...

Patchouli schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 20:55:


Hoi, kan ik me voorstellen! Jongens, is dit wel MOK? Want ook Chaser heeft 4 witte voeten en een superdroog weiland. Iedere zomer weer krijgt hij donkere plekjes die heel veel op mok lijken. Maar het is het niet. Het is een verbranding, door de zon.
Ik smeer er meteen wat uierzalf op en binnen 2 of 3 dagen is het gewoon weg.
Ik weet niet of het op bewolkte dagen uit zichzelf zou verdwijnen?
Misschien heb ik het gemakkelijk en hebben jullie wel degelijk Mok.... maar uierzalf is dan toch wel het proberen waard.... Ik denk niet dat echte mok door een forse lik uierzalf in de kootholtes verdwijnen zal.... en dit dus wel.
Groet!

Wil.