Ellen Helmigh schreef op Mon, 15 Mar 2004 20:36:37:
> De grens is duidelijk evenals het wederzijds vertrouwen.... da's
> belangrijk.
> Dus het komt bij mij ook hoor, dat grens en vertrouwen.
---Hahaha, je zult zien, nu het begin er eenmaal is gaat het 'grensgebeuren' heel vlug. Het vertrouwen duurt meestal nog wel wat langer. Maar het is leuk als je het echt ziet groeien bij je paard
> Léuk hoor dat het zo goed gaat. En het gaat écht goed he?
> En ja, Daan is (ook bont en) ongeveer even oud als jouw Tamara
> (nét 4) en
> speelt en rommelt ook behoorlijk (ineens in het bos gaan rollen
> als Jet
> wandelt (naast) met hem. Daar heeft ze 1 x toestemming voor
> gegeven ooit.
---Ja, het gaat echt heel goed. Natuurlijk zijn er wel mindere dagen, maar ik ben al lang blij dat ze dan toch weet wat ik bedoel, dat er geen boosheid en frustraties meer zijn (zoals ik vroeger met mijn vorige paardje had) e.d. Hahaha, wel grappig dat Daan in het gaat rollen tijdens een wandeling. Tamara rolt bijna nooit (weet niet eens of ze wel weet hoe het moet hahaha), en zeker niet buiten. Hoewel ze laatst wel aanstalten maakte om te gaan rollen ineens. Misschien dat ze me nu buiten ook meer vertrouwt...wie weet zakt ze nog weleens door de beentjes en gaat lekker uitgebreid rollen langs de rijksweg hahaha (zo is ze wel)
> Als Tamara steigert... hoever sta je dan van haar af?
---Ik sta ongeveer een meter of 3 van haar af, maar 2 meter is toegestaan hihihi
Ik heb haar ook nu op commando leren steigeren (uiteraard alleen doen als het verder allemaal goed zit) en dan houd ze nog meer afstand omdat ze zich dan 'voorbereid' op het steigeren. Hahaha, wel grappig, dan moet ze ineens na gaan denken: "Uh, hoe ging dat steigeren ook alweer?"...ze heeft dan ook meer moeite om haar gewicht op de achterhand te verplaatsen, maar tis wel een goede oefening (ik vraag het overigens niet te vaak hoor, een keer in de twee weken of zo)...ze leert dan echt nadenken over haar gewichtverplaatsing. En daar heeft ze altijd best veel moeite mee (behalve als ze zelf in een los in de wei in een speelse bui is hihihi, dan gaat het vanzelf)
Groetjes,
Linda
Warboel
