Karen Drost schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 15:38:
> De reden waarom je een zool dun snijdt is zodat
> deze kan decontraheren.
Ik weet het, en vind het in bepaalde gevallen ook verantwoord. Tis alleen niet iets dat ik standaard zou willen toepassen, maar als ik het goed begrijp doe je dat ook niet standaard.
>> Bij mijn weten zakt op een zachte bodem juist de hiel iets
>> verder naar beneden dan op een harde ondergrond, omdat het
>> meeste gewicht nu eenmaal gedragen wordt door de achterkant van
> hoofd naar beneden. Daarbij wordt het meeste gewicht door de
> voorhand gedragen en als je kijkt naar de gewichtsverdeling over
> de hoeven komt bij mijn weten het meeste gewicht op de teen en
> niet op de hiel.
Het gewicht zit op de voorhand, dat klopt. Maar als je naar de hoef kijkt dan zie je dat die vóór het been uitsteekt. Er zit een scharnier aan de bevestiging van de hoef, hij kan dus als het ware achterover vouwen. Het zwaartepunt ligt achter de hoef, omdat het been achter de hoef naar boven gaat en het gewicht dus achter de hoef terecht komt. Ik leg het misschien wat lastig uit, maar denk nog wel even over een gemakkelijkere uitleg.
> Als ik kijk naar de afdrukken die mijn paarden in het weiland
> achterlaten lijkt me dit ook te kloppen: de teen laat
> uiteindelijk meer indruk achter dan de hiel.
Dat komt door het afwikkelen. Dat is bij mijn voetsporen ook zo, maar dat gebeurt pas wanneer ik wegloop.
> Inderdaad. Overigens is dat ook de mening van Dr. Strasser. Ook
> zij blijft bijlezen en leren. Bij de jaarlijkse recertificatie
> hoort dan ook een document met de nieuwste inzichten.
> Recentelijk was dat het feit dat de openingcuts, die ze een paar
> jaar geleden nog van cardinaal belang achtte om decontractie te
> bewerkstelligen, minder belangrijk zijn dan de "scoop".
En zo worden de verschillen tussen de diverse bekappingsmethoden steeds kleiner. Uiteindelijk komen we toch met zijn allen uit op één universele bekapping, speciale "herstelbekappingen" daargelaten.
Groeten,
Frans
Warboel
