Karen Drost schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 11:20:
> Echter, heb je te maken met een paard dat schijnbaar gezond is
> en niet kreupel, dan pas je de trim aan zodat je het paard zeker
> niet kreupel maakt.
Ik weet gelukkig dat de ene Strasser beoefenaar de andere niet is, maar ik heb heel wat mensen op cursus gehad die zelf de hoeven wilden gaan bijhouden, omdat iedere keer na de Strasser bekapping het paard wekenlang gevoelig was. Het merendeel van die mensen had paarden die al jaren prima zonder kreupelheid zonder hoefijzers liepen. Ik weet niet of de Strasser-methode nu veranderd is, maar als dat zo is dan zou ik daar zeker wat meer ruchtbaarheid aan geven, want het is iets dat nogal wat mensen weerhoudt om hun paard (weer) te laten Strasseren.
>> Probleem hierbij is dan natuurlijk wel dat ALS de hoek niet
>> klopt, dat je om de hoek volgens het boekje moet maken je
>> toevlucht moet nemen tot het snijden/raspen van de zool, of
>> ergens een losse hoefwand moet laten staan.
>
> Nee hoor, het bereiken van een 30-graden kroonrand zit hem
> vooral in het verlagen van de hielen.
Dat doen wij standaard, tot aan de zool. We houden gewoon in alle gevallen de zool aan. En nu vraag ik me dus af hoe je die 30 graden probeert te bewerkstelligen als "de zool aanhouden" niet tot dat resultaat leidt. Je moet dan wel of ergens een stuk zool weghalen, of ergens een stuk hoefwand laten staan. En beiden hebben zo hun eigen nadelen.
> Wij hebben daar een andere oplossing voor. We leggen aan de
> eigenaar uit waarom we de wand niet mooi afronden (vanwege de
> reeds genoemde grip op zachte bodem) en vertellen er bij dat het
> "chippen" van stukjes wand normaal is en niks om je zorgen over
> te maken.
Jij noemt de grip op zachte grond die beter zou zijn zonder mustang roll. Wij noemen de bescherming tegen hoefschade die beter is met mustang roll. Laten we aannemen dat beide stellingen kloppen, wat heeft dan voor de meeste mensen (en de paarden!) de hoogste prioriteit? Het is mij nooit opgevallen dat mijn paarden minder grip zouden hebben op zachte ondergrond (en ze zijn best wild bezig) maar ik kom bij de meeste paarden wel beschadigingen aan de hoeven tegen. Ik zie ook niet helemaal hoe een messcherpe hoefwand een betere grip zou geven. Als dat zo was dan zouden trekkerbanden geen afgeronde rubberblokken als profiel hebben maar hele scherpe overgangen, maar dat is niet zo.
> Op zachte bodem (weiland) is een paard beter af met een scherpe
> hoefwand omdat daardoor de hoef beter horizontaal blijft.
> Wanneer je de wand afrondt verklein je het oppervlak van de hoef
> en werk je in de hand dat het paard met de voorkant van de hoef wat naar beneden komt te staan (op zachte bodem). En dan is het hoefbeen weer niet parallel aan de bodem, met alle gevolgen van dien.
Bij mijn weten zakt op een zachte bodem juist de hiel iets verder naar beneden dan op een harde ondergrond, omdat het meeste gewicht nu eenmaal gedragen wordt door de achterkant van de hoef. Ik ben dus benieuwd waar het idee vandaan komt dat op zachte ondergrond de hoef voorover zou kantelen? (De volgende keer dat er hier modder ligt ga ik toch weer eens even kijken).
Ik hoop niet dat ik de indruk wek tegen de Strasser methode te zijn, ik vind het voor veel paarden een prima methode en over de grote lijnen zijn we het sowieso roerend eens. Maar uiteraard ben ik wel geinteresseerd in de kleine verschillen tussen de methodes, over de denkbeelden die erachter zitten. In beide kampen zitten onderzoekers die niet bepaald over één nacht ijs zijn gegaan, dus de waarheid zal wel een beetje van het individuele paard afhangen. Misschien dat dit er uiteindelijk toe leidt dat het al dan niet aanbrengen van een mustang-roll afhangt van het individuele paard en zijn leefomstandigheden. Als je hierover liever privé wilt discussieren kan dat natuurlijk ook.
Laten we in ieder geval scherp blijven en niet dezelfde fout maken als de traditionele bekappers deden: klakkeloos een bepaalde methode aanhangen zonder er zelf over na te denken.
Groeten,
Frans
Warboel
