Karin schreef op zaterdag 22 juli 2017, 8:20:
> Als ervaringsdeskundige weet jij dan ook dat zelfs super goed afgerichte
> honden geen machines zijn en tijd nodig hebben om zich fysiek van hun
> locatie naar jou te bewegen. Een ruiter hoort ten alle tijden jou en je
> hond die tijd even te gunnen en voldoende afstand te bewaren. Een hond die
> niet binnen 1 nanoseconde naast je staat is geen hond die "niet voldoende
> onder apel staat" en geeft geen recht aan een ruiter om er in volle galop
> overheen te denderen.
>
> Ik kan om eerlijk te zijn geen enkele reden bedenken waarom je met je
> paard in volle galop over een hond heen mag rijden. Is de hond volslagen
> in de aanvallende modus lukt je dat niet meer en verder kan ik niets
> bedenken wat het zou rechtvaardigen.
Om het laatste te riposteren: een hond hoeft niet eens in "aanvallende modus" te zijn om stomweg niet te luisteren, niet onder appel te zijn. Dat is helaas eerder regel dan uitzondering, véél vaker dan dat paarden niet onder appel zijn.
Loslopende honden die vrolijk blaffend tussen de benen van mijn paard zigzaggen krijgen een probleem met mij, en hun baasje temeer.
Ook paarden en vooral hun geleider/ruiter/menner krijgen een vergelijkbaar probleem met mij wanneer ze mij schaden toebrengen.
Als ik mijn paard niet "onder appel" heb mag ik er de weg niet mee op, zo simpel ligt het, óók in de zin dat wanneer mijn paard schade aanricht en dat perfecte appel dus blijkbaar gefaald heeft ik daar in principe voor verantwoordelijk ben - we zijn in rechte gewoon verkeersdeelnemer en eenieder is daarnaast verantwoordelijk voor de levende have die onder zijn/haar hoede is. Ook als niet-ruiter/menner (=bestuurder van een voertuig) doch slechts als geleider, vergelijkbaar met de geleider van een hond. Als iedereen daar nu eens aan wende zou dat een massa trammelant schelen.
De variabelen tijd en afstand spelen bij dit incident allebei, net als het ontbreken van solide data over hoe het feitelijk in elkaar steekt. Daarom weiger ik partij te kiezen en vermoed ik sterk dat ook in rechte het op een gezamenlijke schuld (en verder niet zeurzakken en de tijd van de rechter verbeuzelen) zou uitdraaien.
Een hond kan volgens jou "niet binnen 1 nanoseconde" aan de voet staan, maar dat is de vraag niet; volgens mij is het zeer wel haalbaar dat je hond binnen kortere tijd aan de voet staat dan dat een groep ruiters, die je op een overzichtelijk open strand van honderden meters ver ziet aankomen, jou tegen komt. Als je zelfs dat niet voor elkaar krijgt hoort je hond nmm niet los te lopen. Een beetje slimme advocaat van duivels zou zelfs kunnen aanvoeren dat er van kwade opzet sprake moet zijn omdat aangenomen kan worden dat je het gedrag van je hond kent en het dus bij voorbaat verdomt daar op te anticiperen!
Aan de andere kant zou aangevoerd kunnen worden dat de ruitergroep de problemen opzoekt door op loslopende honden af te rijden c.q. te weinig afstand te bewaren, maar de vraag dient zich dan aan of dat op de overbevolkte, drukke randstadstranden (welk zinnig mens daar überhaupt wil zijn is weer een andere vraag
) wel vermijdbaar is. Ook de vraag of je daar wel moet willen of mag galopperen, vandaar mijn eerdere bemerking dat plaatselijke regelgeving vigerend is. Als het zo is dat je daar en dan mag galopperen, dan mag dat... ook daar weet ik niets van, net zoals ik geen data heb over de afstanden etc.
Warboel
