Dank je wel voor je reactie Wil.

Wil schreef op dinsdag 28 juni 2016, 20:43:


Nou dat zou je niet zeggen als je een blik werpt in de oude groep.

Wieteke schreef op dinsdag 28 juni 2016, 12:56:


Je spreekt jezelf tegen en ik denk dat daar je oplossing zit.

Je geeft aan dat je vindt dat je veel tijd aan je paarden moet besteden omdat ze nu mogelijk niet optimaal gelukkig zijn. Vervolgens overweeg je er 2 paarden bij te zetten zodat ze in een kudde optimaal gelukkig kunnen zijn. Maar dat kan niet want dat kan je niet genoeg tijd per paard besteden.

Als het toevoegen van 2 paarden aan de kudde, jou paarden echt zoveel gelukkiger maakt, dan hoef je je mijn inziens niet meer druk te maken om dagelijks wandelen en aandacht geven. Daar doe je het toch juist voor! Dat ze elkaar meer te bieden hebben zodat ze jou minder nodig hebben!

Zolang je het idee van "met elk paard iets te moeten" niet los kan laten, zou ik het niet doen. Je moet niets, van niemand niet, je legt jezelf dit op. En zolang je jezelf dit op blijft leggen lijkt me geen enkele oplossing haalbaar, want dan blijf je het gevoel houden tekort te schieten.

rini schreef op maandag 27 juni 2016, 13:03:

Ja, herkenbaar. Ex-draver hier. Gratis gekregen van een stichting, super leuk paard, zou 'm voor geen goud willen missen, maar qua hoeven is de schade inderdaad al heel vroeg gedaan. Hij werd op z'n 3e uit die wereld gered en stond toen al op 4 'therapeutische' ijzers. Straalkussen is een futloze flodder in z'n hielen om maar ff 1 ding te noemen. Het is nu een kwestie van het maximale eruit halen wat er voor hem in zit. Nou heeft hij echt knalhard hoorn, wand en zool. Hij ramt zonder problemen van de wei de tegels op bijvoorbeeld. Maar hij woont nu in de Eifel, om daar met blote hoeven te kunnen lopen met je van betere huize komen qua voeten, dus heeft hij schoenen uiteraard.
Zo enorm jammer die hoevenverkrachting, prachtig paard, knalgoede basisconditie, super slim, nergens bang voor.

Heey hallo

Ik snap je verdriet heel goed

En daarom kan ik je misschien wel helpen

Wat zijn de vraag prijzen voor de dieren ?

En zou je mij wat meer volledige informatie kunnen geven per dier

Dan kan ik kiezen namelijk

Ben opzoek naar een pony / paard voor bij de shetlander

Heb een super goed thuis

En eigenlijk wel belang bij 1 van hun alleen wou ik graag meer informatie

Misschien nog wel nieuwe thuis vol met liefde en alles voor 2 lieferds van jou

Liefs ook een grote paarden liefhebber henrieke

Mocht je app makkelijker vinden mag je dit aangeven

Voor eventuele foto's als 1 van hun naar mij komt van de plek waar ze komen te staan en de stal

Henrieke schreef op zaterdag 2 juli 2016, 18:54:


Henrieke, dat topic is uit 2010, bijna zes jaar oud dus.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Nou ja.. Shetlander...
Kruising Falabella en Amerikaans miniatuurpaardje.
Met ADHD, ik kan er niks anders van maken.

Het is een beetje de chihuahua onder de Shetlanders, zo'n 80 cm, 100 kg.
Maar weet dit zelf niet en terroriseert de hele boel, zeg maar. Grote waffel dus!
Tja hij is lang hengst geweest, en als je dan ADHD hebt kun je er verder ook weinig aan doen. Sinds hij PN gehouden wordt helemaal opgebloeid, en niet meer rustig te krijgen.

Anyway, reeds geprobeerd om hem lichamelijk en/of geestelijk wat moe te maken. Zet niet echt zoden aan de dijk, dus ik dacht misschien zo'n rugzak?
Maar de paarden tassen verzuipt hij in, honden tassen gaan zo tot de 60 cm schofthoogte voor zover ik deze kan vinden? Fietstassen weinig comfortabel, iemand hier ervaring?

Of andere ingevingen, ook welkom.
Bij voorbaat dank! Lucia

Misschien kun je iemand vinden die handig is met een naaimachine en iets voor je op maat wil maken? Hoe oud is de pony? Misschien ook een optie om hem iets te laten trekken? Klein karretje met gewicht erop om het wat zwaarder te maken? Of een band laten trekken, of een lichte sleep door de bak of weiland?
Op de website van de Shetlandhoek of in de Minihorseshop kun je een mini tuigje kopen. Ik heb toen mijn minituigje gekocht bij de Shetlandhoek, dat was voor mijn minishet van 76 cm. Zij trok overigens wel een sulky met mij erop, maar was waarschijnlijk een stuk steviger dan jouw pony. We gingen dan ook niet lang, beetje rond het dorp, een half uurtje ofzo was al genoeg.

Dat is misschien nog de beste optie inderdaad, een custom made rugzak!

Hij is 6, dus in die zin kan het.
Hij ziet eruit als een sportpaard in het klein, vraag me inderdaad af of hij iets kan trekken. Alhoewel werk dus wel goed voor hem zou zijn. Maar lange teugelen op zich is niet voldoende, dus dan zit je met een factor om het iets intensiever te maken.
Ik vraag me daarbij af of hij in de nabije toekomst veilig iets kan slepen of trekken. Hij is wel echt 'one of a kind' pff... Nou is een trage shet ook weer niks, maar deze gaat alle kanten op en is ontzettend vlug.

Misschien maar eens kijken naar die Shetlander zadels (goede verdeling op de rug) en daar dan iets aan maken?

En met hem fietsen? Die van mij vindt dat heerlijk! Moet je met hem wel de regels van het fietsen afspreken natuurlijk....

Tja, de heersende mening is dat ze sneller lopen met een 'draversijzertje', aluminium dus.

Karin schreef op donderdag 30 juni 2016, 8:03:



Nog bedankt voor je reactie, Karin. En uiteraard heb je helemaal gelijk. Het gevoel iets te 'moeten' met ze, heb ik eigenlijk alleen in de winter. Als in de zomer de paden en wei lekker droog zijn en de pony's overal kunnen scharrelen, vermaken ze zich prima zonder mij en blijven ze redelijk in beweging. Dan vind ik het geen enkel probleem om bij wijze van spreken maanden de wei niet uit te komen met ze.

Het gevoel echt iets met ze te moeten doen speelt alleen in de natte perioden. Dan staan ze voornamelijk bij de hooibakken en is het zelfs op de verharding nog vrij nat. Ik heb 4 hooibakken die ver uit elkaar staan, maar meestal gaan ze pas naar een volgende bak als hun eerste vrijwel leeg is. Ik vind het dan wel belangrijk dat ze meerdere keren per week een beetje extra bewegen en even hun voeten kunnen 'drooglopen' op straat.

Voorlopig kies ik toch nog maar voor mijn eigen gemak, en houd ik het gewoon bij 2 pony's. Om te voorkomen dat op (hopelijk heel lange) termijn 1 van mijn pony's alleen overblijft, zullen er uiteindelijk wel 1 of 2 nieuwe bijkomen, maar dat kan nog jaren duren. Tegen die tijd heb ik misschien zelf ook wel weer echt zin om helemaal bij 0 te beginnen met een nieuwe pony, en zou het dus niet puur een vriendje voor mijn pony's moeten worden. Als ik er zelf ook echt iets mee wil wat rijden of mennen betreft, speelt dat natuurlijk ook weer mee bij de keuze voor een bepaald formaat, karakter etc.

In elk geval bedankt allemaal voor jullie inbreng! En mocht iemand nog nieuwe/andere inzichten hebben: kom maar op!

Tom.Toen we te horen kregen dat we een gedeelte van ons land moesten inleveren omdat dat verkocht werd zochten we een ander plekje voor Tom, een grote Noriker tiger ruin. Deze was in de tijd dat hij nog niet van ons was, zwaar hoef bevangen geweest. Wij hebben dit met de aankoop nooit geweten en toen wij Tom een tijdje hadden begonnen er allerlei problemen te ontstaan. De hoeven begonnen zo af te brokkelen en Tom begon kreupel te lopen. Op een gegeven moment konden er gewoon geen ijzers meer onder omdat er geen plek meer was om ze vast te maken. Mijn broer en schoonzus hadden op Paard natuurlijk een cursus gedaan, natuurlijk hoef bekappen. We hebben met hun hulp de ijzers er af gedaan en het paard op sokken laten lopen. Verder volgens deze methode bekapt indien noodzakelijk. Eerst liep Tom als of hij op eieren liep. Na 2 jaar liep hij blootsvoets in draf voor de kar over de weg. Zijn hoeven waren nog steeds niet mooi maar niet meer zo afgebrokkeld, hier en daar nog een scheur maar het paard liep weer goed. Toen we afscheid moesten nemen van Tom wilde we hem niet verkopen maar iemand vinden die door wilde gaan met Hoef natuurlijk bekappen en hem aan dit persoon weggeven omdat een lang en prettig leven voor dit super brave en betrouwbare grote paard voor ons het belangrijkste was. Al gauw hadden we iemand gevonden, het leek dat ze zeer belangstellend was in de Paard natuurlijk methode en Tom ging naar zijn nieuwe thuis. Door omstandigheden konden we pas na 3 mnd eens gaan kijken en vonden Tom terug....beslagen. Ja, de plaatselijke hoef smid had gezegd dat het best kon en dus had ze zich laten om praten door hem en de rest van de "beter wetende" mensen van de pension stal. Enkele dagen geleden hoorde ik ( Tom was nu 10 mnd weg) dat ze Tom had laten inslapen ( afmaken) Hij was zo kreupel geworden, het hoefbeen was door de hoef gezakt (?) er waren geen ijzers meer onder te krijgen. Ik had haar nog gezegd toen ik op bezoek kwam en Tom beslagen aan trof,....als dit maar goed gaat. Nee, het ging niet goed, Wat zonde, hij deed het zo goed op sokken, maar ja, dat hoort niet, een paard moet ijzers onder, zeker als hij voor de wagen moet lopen. Nu , dat kortzichtige en domme gedrag heeft het einde betekend van dit brave vriendelijke paard. Wat hebben mijn man en ik een spijt. Hij had nog geleefd als we hem wel hadden gehouden. Waarom luisteren mensen toch altijd naar de verkeerde raadgeving? Onze overgebleven grote maats shetlanders lopen allemaal blootsvoets voor de wagen met super harde sterke hoeven. Treurig is het ook dat ze hem snel hebben laten afmaken, niet eerst overleggen met ons, of was dat om dat ze dan hadden moeten toegeven dat ik gelijk had?.

Wat een vreselijk verhaal Linda
Het is inderdaad soms ongelooflijk hoe makkelijk mensen zwichten voor de gevestigde orde en niet een ander pad durven te bewandelen dan de rest doet. Kennelijk zijn mensen erg bang om er niet bij te horen.
Ik vind het erg sneu voor het paard, en zeker ook voor jou Linda, ik kan me goed voorstellen dat dit zwaar op je schouders ligt. Maar jij hebt je best gedaan, jij kon er ook niets aan doen dat de nieuwe eigenaresse zo slap was en niet naar jullie luisterde, maar wel naar de hoefsmid en de anderen op stal.
Veel sterkte met de verwerking van dit verlies, ik hoop dat je jezelf niet te schuldig voelt hierover, jij had ook niet verwacht dat ze Tom zo snel zouden laten inslapen. Ik denk dat niemand zoiets had verwacht.

Bedankt voor je reactie, ja, je voelt je eigen dan knap schuldig tegenover
het paard. je denkt het beste te doen maar het loopt verkeerd af. Erg jammer is het ook voor de nieuwe baas, zij had haar vorige paard in moeten laten slapen plus nog een hoop nare dingen in haar leven en dan dit.
Als ze maar eens meer naar ons had geluisterd en niet naar de hoefsmid ( die ten eerste aan zijn inkomen dacht ipv het welzijn van het paard) en de rest van de mensen van die pension stal,had dat arme beest nog geleefd en had zij het paard nog gehad want ze was er erg gek op. Helaas een beetje te lief en goedgelovig, en nu lopen ze daar in die pension stal allemaal te jammeren en te janken dat het toch zo erg is voor haar.

Tom, Noriker, tiger! Waar is hij geboren?