Met "soupape" bedoel ik eigenlijk het luchtventiel.
Indien ze voor een hoef van 15,5cm passen ben ik wel geïnteresseerd!

---

Hein Remmerie schreef op donderdag, 9 juni 2005, 19:46:


Morrie heeft ook van die grote voeten en past in een aangepaste (door mijn bekapper) maat 5.

Het luchtventiel is inderdaad een zwak punt, ik heb ze allemaal met een drupje locktite (als je dat zo schrijft, talen zijn niet mijn sterkste kant, dat mag wel duidelijk zijn) en een steeksleuteltje goed aangedraaid.

Mijn bekapper wil graag dat ik bij iedere rit die schoenen gebruik, maar dan rijd ik liever helemaal niet, ik heb het er niet voor over. Morrie loopt nergens gevoelig, op geen enkele ondergrond, heeft ie nooit gedaan ook..... en hij heeft spijkerharde hoeven, heb getracht steunsels terug te snijden vanmiddag, is mooi niet gelukt......

Morrie schreef op donderdag, 9 juni 2005, 19:51:


Waarom zou je dan stoppen met rijden? Als je paarden in een goeie fysieke conditie staan laat je ze toch geen 2j. op rust?
Dat is toch niet hetgeen ik wil bereiken met natuurlijk bekappen;
Ik heb wel geduld, en véél geduld, maar mijn paard staat nu in een optimale conditie voor wedstrijden, dus wil ik wel zijn conditie op peil houden.
Ik ga hem zeker niet forceren in het springen; heb ik trouwens met ijzers ook nooit gedaan, maar de eerste periode wat "hulp" bieden is volgens mij toch wel aangewezen.

Hein Remmerie schreef op donderdag, 9 juni 2005, 20:06:


ik heb absoluut geen wedstrijdambities, daar ben ik zelfs fel op tegen, dus wat dat betreft kan ik mijn paard rustig 2 jaar lekker op de wei zetten.
ik heb geen rijpaard, maar een zwaar trekpaard, die er een behoorlijke hekel aan heeft als ie met een zadel op z'n rug met mens erop kunstjes moet vertonen.
Zijn ambities liggen, behalve bij grazen, bij boerenwerk: slepen en ploegen en daar wil ie wel zijn best voor doen!
Bij zijn vorige eigenaar heeft hij voor de wagen en de slee gelopen en 1 t/m 4-span, dat zou ik ook wel leuk vinden, om b.v. met een platte boerenwagen rond te rijden, maar daarmee wacht ik liever tot zijn hoeven goed gezond zijn.

Ik heb heel erg veel geduld als het om mijn paard gaat :) Hij mag rustig een jaartje of 2 paardje spelen op de wei!

Ienie schreef op donderdag, 9 juni 2005, 18:02:



cicatrisatie-proces is het helingsproces, eigenlijk het vormen van de "cicatrise" of litteken, dit kan normaal weefsel zijn, dan zie je achteraf niks, maar als de wonde groot is dan is dit weefsel wel iets anders en krijg je een litteken. Cicatrisatie is dus het gezond dicht groeien van een wonde in weefsel (vlees, huid, hoorn, been ...)
groetjes, peter

Piet schreef op donderdag, 9 juni 2005, 10:37:
********************
Nee, er was minder wind.

*******************
Ik denk op die manier die jij bedoelt misschien niet zo in doelen, ik vind het moment belangrijker dan het doel. Ik bedoel, een moment dat goed is, moet je zuinig op zijn. Ik neem dan liever niet het risico het te verknallen met nog meer te willen. Goed is goed, punt. Ook al is "het oorspronkelijke doel" misschien nog niet bereikt.

****************
Ja, wonderlijk he? Vin'k ook.

******************
Ik denk eigenlijk zelf niet dat "wat wil ze nou" de belangrijkste drijfveer is. Meer "wat IS het nou". Heel klein verschil hoor, maar ik denk eerlijk gezegd niet dat het het paard zoveel kan schelen of ik het nu wil als persoon, als dat fluitje maar klinkt. Maar daar kun je over discussieren natuurlijk. Ik weet het ook niet zeker, ik sta er ook maar bij en kijk ernaar.

*****************
Nou gewoon, door hem iedere keer rust te geven. Is inderdaad nogal een geduldwerk . Maar werkt ook (meestal) ook goed als beloning, voor een paard dan.

Vandaag heb ik dat nog gebruikt. In het "point to point" game. Ik rij nu in een nieuwe heel grote rijbak, en Torop heeft nogal moeite om daarin echt rechte lijnen te lopen. De eerste helft ging goed, maar op het eind begon hij echt te zigzaggen. Hij begreep het gewoon niet echt. Door hem aan heteinde van de lijn nadrukkelijk rust te geven, begreep hij het vervolgens wel. Je zegt daarmee ook "DIT bedoelde ik ja".

Ook dat had met clickeren gekund. Maar in dit geval vond ik rust geven handiger.

Ienie schreef op donderdag, 9 juni 2005, 18:02:


dat betekent vast iets van reconfalicent

Groeten Esther

Michiel schreef op donderdag, 9 juni 2005, 10:50:

**************
Neem je dit aan of denk je dat echt? Ik heb hier wel over nagedacht, maar ik denk werkelijk niet dat hij het doet om iets nieuws te leren. En spelen is hij al helemaal niet in geinteresseerd . Hij is geen speels paard, en houdt eigenlijk alleen van bekende, vertrouwde dingen. En daar horen geen dekzeilen bij

Als het Neel was geweest ipv Torop, dan had ik ja gezegd. Ten eerste vindt Neel het gezellig om samen iets te doen, ten tweede houdt zij WEL van nieuwe dingen, en is nieuwsgierig. Ik weet zeker dat Neel meteen op dat dekzeil afgedraafd was als ik het had neergelegd. Op z'n minst had ze het even willen bekijken: "Wa's dat voor ding???". En als ze het fluitje had gehoord bij aanraken, denk ik dat de kans groot was dat ze er uit zichzelf wel over heen gelopen was.

Maar Torop is een ander type paard (precies het tegenovergestelde eigenlijk). Bovendien, ... als hij van nieuwe dingen had gehouden, dan was hij er toch wel meteen wel op af gelopen? Dan had hij zich de moeite kunnen besparen om 3 kwartier met trillende beentjes op en neer te lopen toch?

Naar mijn idee moet er dus een andere reden zijn voor het feit dat hij er met clickeren wel opeens op afliep. Zie vorige, had ik het al over gehad.

**********************
Dat had ik best gewild ja, maar we stonden daar nogal ongelukkig, met vrachtwagen nog half op het kruispunt en paard midden op de weg. Dus daar heb ik maar van afgezien.

HannahFroukje schreef op donderdag, 9 juni 2005, 20:35:


wat ik zo jammer vind, is dat mensen het eindeloze geduld niet begrijpen, ik stond vanmiddag weer eens met Morrie ergens, voor hem een overwinning (klapperende pakken voordroog) dus even rust, begint er zo'n boer te schreeuwen achter ons: staat dat kreng alweer stil, geef hem toch eens een oplawaai.... Morrie schrok van dat geschreeuw en vlucht weer weg zucht kon ik wéér opnieuw beginnen.......

Hein Remmerie schreef op donderdag, 9 juni 2005, 19:27:


Hein,

nu zitten de ventielen (oftewel soupape) korter bij de hoefschoen, er waren nog geen officiële foto's van, maar ik heb die nu inderhaast gemaakt en probeer ze vanavond nog op de site te zetten http://www.hoefschoenen.be .

Als u nog vragen heeft: bellen, mailen, schrijven.. u laat maar iets horen.

Groeten

Hoefsmid Rik (ja, die van Romantique)