Ik wist het van Opal, zo ver was ik nog bij. Ben je happy?

Er is kennelijk alleen bloedonderzoek naar Lyme gedaan (door Uithof Utrecht), en de bloedwaarden van mijn merrie zijn wel wat verhoogd, maar niet dusdanig dat vaststaat dat het lyme is. Zowel de DA van de Uithof als mijn eigen DA zijn met zo'n waarde geen voorstander van uit voorzorg behandelen, omdat het een forse behandeling is (DA had het over 2 x per dag via infuus specifieke medicatie). Daarnaast gaf de Uithof DA aan dat zowel lyme als de andere tekenziekten nog steeds vrij weinig voor komen, dus de kans dat Iris dat heeft is vrij klein. Beide DA's zijn het erover eens dat de symptomen meer wijzen op een virus. Dat dit virus na een poosje medicatievrij zijn toch weer de kop op steekt is weliswaar niet gebruikelijk maar het komt wel vaker voor.

Als haar temp nu voor een derde keer weer gaat stijgen, dan is het voorstel om direct met de Uithof te overleggen en haar bij de afdeling Interne op te nemen.
Ik twijfel nu of ik begin volgende week toch alsnog op die 2 andere tekenziekten zal laten checken.

Ze wordt nu net als vorige keer iedere dag een beetje beter en fitter. Het lijkt bijna wel of ze na het stoppen van de medicatie juist opknapt: ze gaat weer beter lopen, kijkt weer frisser uit haar ogen, etc.
(haar temp daalt overigens wel zichtbaar door de medicatie).
Maar ja het is de vraag of haar temp ook na 1,5 week laag blijft. Dus we blijven nog even in spanning. Ik hoop zo dat iemand dit verhaal herkent van met name terugkerende koorts. En ik hoop zo dat ze niet weer koorts gaat krijgen: haar overbrengen naar een kliniek is het laatste wat ik wil: ze is erg gevoelig voor verandering en zo'n kliniek veroorzaakt alleen maar stress, wat haar weerstand helemaal onderuit haalt.

Ze oogt overigens verder erg gezond, had hiervoor een goed conditie, ze ziet er goed uit, glimt, heeft al die tijd goed gegeten. En naar aanleiding van mestonderzoek heeft zij voor de 3e keer geen kuur nodig, terwijl diverse paarden uit haar wei wormenkuur nodig hebben (bloedwormen) Dus haar weerstand lijkt ook nu gewoon goed.

Ik heb vorig jaar een koortspiek meegemaakt met mijn toen 22-jarige na een logeerweekend buitenrijden. HIj werd de 3e dag daar wat sloom, bleef liggen, en eenmaal thuisgekomen steeg de temp al snel naar 40 en bleef ongeveer een week fluctueren tussen 40.5 en 36,5 -ondertemp. De da spoot ontstekingsremming -ab heb ik geweigerd en hij kon er geen chocola van maken. Ik vermoed een virus, maar zal het nooit zeker weten. Hij is er op eigen houtje overheen gekomen.

Dank je hartelijk Christel!

Ik ga er ook vanuit dat mijn merrie er in principe zelf bovenop zou moeten komen. Ze is gezond, sterk en heeft een goede conditie. Maar toen haar koorts na 1,5 week (ruim) terugkwam, nadat de AB en virusremmers gestopt zijn, werd ik toch wat onrustig.
Dat is niet iets wat vaak voorkomt en ik vond het ook wat vreemd. Toen ik de anaplasma-symptomen las, herkende ik daar het nodige in. En omdat de DA's daar nog lang niet voldoende over weten, twijfel ik.
Dus dat maakt me gewoon wat ongerust, en ik wil dan goed voorbereid zijn voor het geval ze toch weer in temp gaat stijgen.

Groetjes,
Pauline

Pauline Besselse schreef op zaterdag 18 juli 2015, 0:27:


Hallo,

Ik wil even mijn 'tekenverhaal' schetsen.
Ik heb een paard dat vorige maand behandeld is tegen borrelia en anaplasma (was voor beiden positief), beiden door teken overgebracht. Heeft inderderdaad een week in de kliniek gestaan met 2x/dat antibiotica intraveneus en dan nog 3 weken thuis.

Mijn paard sukkelde al bijna 2 jaar met symptomen, op en af gaand, beterde telkens wel wat met kruiden voor de lever en een algemeen vitaminen/mineralensupplement, maar hij werd nooit meer helemaal de oude.

Hij heeft echter nooit koorts gehad, wel sloom, stijf, spieren die echt hard werden, niet willen meewerken, traag eten, geen levenslust, weglopen van mij.

Ik heb geprobeerd om wat op te zoeken, maar koorts kwam ik toch minder tegen dan de andere symptomen. Het lijkt me een minder typisch symptoom voor borrelia?

Dit voorjaar begon hij weer symtomen te krijgen en naar aanleiding van een koliek van een ander paard liet ik terug bloed nemen. De waarden swingden deze keer de pan uit en mijn DA (geen voorstander van AB, en zeker deze niet aangezien ze al enkele gevallen van dysbacteriose kende (darmflora om zeep met paarden die overleden)) zei dat het nu niet anders meer kon. En ze was echt niet happy dat ze me dit moest aanraden.

In de kliniek is dan ook nog eens een uitgebreid onderzoek gebeurd, met een grondige oplijsting van de voorgeschiedenis (dik 2 jaar geleden hebben de paarden hier echt 100-den teken gehad op hun hele lichaam.)

Dus daar 1 week AB intraveneus en ik ben naar huis gestuurd met de AB en er werd me op het hart gedrukt om zéér correct de dosis toe te dienen, liefst stipt om de 12u. Dus met een zeer secuur weegschaaltje aan de slag geweest en alle dagen tussen 7 en 8 's morgens en 's avonds kreeg hij zijn portie. Samen met iets wat de darmflora ondersteunde.

We zijn nu een maand verder en ik heb een heel ander paard, terug levenslustig, enthousiast.

Maar er is geen garantie dat hij het niet opnieuw krijgt, en ja... ik zou héél voorzichtig zijn om met zo'n behandeling te starten. Over een periode van bijna 2 jaar zijn er bloedonderzoeken gedaan, omdat 1 test echt niet sluitend is.
En die anaplasmasymptomen zijn ook erg algemeen, kunnen inderdaad ook bij virale infecties voorkomen.

Zelf zou ik alles goed in de gaten houden, zeker proberen alle andere dingen uit te sluiten.

Groetjes, Lena

Lena schreef op zaterdag 18 juli 2015, 15:18:

[knip]

Wat ik nu totaal niet snap is hoe behandeling versus borrelia bij paarden zo wonderwel kan helpen terwijl het bij mensen zo'n groot probleem is (als je er erg snel bij bent 50% kans op verbetering, oude(re) infecties max. 20%).

Vraag svp bij gelegenheid eens aan DA hoe dat zit (welke AB gebruikt worden e.d.).