Ik heb rubber matten (tweedehands van Marktplaats) in de schuilstal en daarvoor een groot stuk van 80m2 bestraat. Belangrijk is wel dat het bestrate gedeelte met stoepbanden omsloten is, anders zakken je tegels naar opzij weg. Ze staan er graag op en ik voer het hooi ook vanaf de tegels. De rest van de paddock bestaat uit zand, dat eerst grasland was maar in 2 weken tijd zwart getrapt werd (noordhollandse klei). Verharding is belangrijker dan gras!

Ik vind grindtegels van plastic (van die groene honingraatvormige) het beste om delen te verharden. Uiteraard is ook betegeling prima, maar bewerkelijker.
Aan blubber ga je niet ontkomen, de truc is om zo een stukken te maken dat ze wel droger kunnen. :)

Betongranulaat is een goedkope en simpele manier van verharde paden aanleggen

Misschien is de Tellington Touch methode iets voor je, dat kun je zelf leren. Het is een soort zachte massage, waarmee je paard lekkerder in zijn vel komt en vertrouwd raakt met zijn eigen lichaam. Er zijn op internet wel filmpjes van te vinden.

@e m kraak, dat is hij dus wel...

e m kraak schreef op zondag 16 november 2014, 14:51:


ik zou dat niet doen nee, kijk wel uit. maar FR boeren gebruiken het nog wel


weet niet, hier verandert de grond zo vaak, je kan er geen peil op trekken als je niet test. Mijn grond is heel vruchtbaar, de buurman heeft grond geschikt voor noten en 2 km verderop kan je truffeleiken planten.


ja de kleine club. Ik heb nog 8 paarden en 3 ponies, ook leuk hoor maar hopelijk zal ik ooit alleen nog mijn eigen 4 merries te verzorgen hebben. (ik zorg niet veel hoor maar wel 44 hoeven te bekappen)

Donna schreef op maandag 17 november 2014, 16:08:


Donna = Joep?

Myriamjullie commentaren lees ik met belangstelling...het vervolg of meer info dat tot meer inzicht en de juiste kalk (of niet) kan leiden moet even wachten...

Karin schreef op zondag 16 november 2014, 20:29:


Weet je wat, een volgende keer mag jij leuke hengsten voor me zoeken voor een eerste selectie. Kom je er wel achter hoe makkelijk dat is... maar ik ben niet 100% meer, rijden komt er nauwelijks meer van en Dyggur zal dus wel mijn laatste ijscoo zijn. Ik hoop maar dat ze nog heel oud bij mij worden, dan wordt ik het ook.

Zoals ik er tegenaan kijk is er niet veel veranderd behalve dat de professionalisering nog verder doorgezet heeft (nu ook op o.a. IPZV verkooplijsten gekeken en op hengstenlijsten en naar ruiters... wil je "leuk" probleemvoorkomend met de NL club meedoen dan koop je dus gewoon op IJsland een aldaar reeds goedgekeurd paard en huurt hier in voorkomende gevallen een profi ruiter in (citaat http://www.nsijp.nl/artikel/reactie-op-vragen-ledenraadslid-jaap-groven-en-toelichting-op-afgelasting-keuring-onder-het- ): "...voorstellen van paarden op een keuring onder het zadel vereist de nodige specifieke skills en ervaring. In vrijwel alle FEIF landen tekent zich een duidelijke trend af dat slechts een zeer beperkt (vaak slechts twee of drie per land) aantal voorbrengers echt is gespecialiseerd in het voorbrengen van paarden op een keuring en daarbij doorgaans goede resultaten boekt. Fokkers zien dit en kiezen er meer en meer voor om hun paarden voor te laten stellen door die voorbrengers die over het geheel genomen veel paarden voorstellen en daarbij in internationaal verband de beste resultaten boeken. In Nederland zijn er niet of nauwelijks voorbrengers voor wie dit geldt...".- die apenkermis staat wel heel ver van mijn leven met de pony's af, ik krijg niet de indruk dat ik iets bij die club te zoeken heb en ik denk daarbij nog steeds dat dit voor de meesten geldt.
Ook op de NSIJP site vond ik dat ze kortgeleden nog een enquete online gehouden hebben over wat ze voor "de recreatie" zouden kunnen betekenen... welnu, exact dat probleem speelde 20 jaar geleden ook al
Toch is het IFIJP als alternatief domweg mislukt