Hallo Jean Pierre,

Ik denk dat ik de Mirella ben uit het bericht van 2009.
Mijn paard heeft in het verleden voor het van mij was zijn collateraalband gescheurd.
De diagnose was gelijk aan wat je schets.
Er valt niets aan te doen behalve opereren uit zich zelf zou het niet kunnen genezen.
Storm mijn paard heeft toen ook een half jaar op het land gestaan.
De prognose was dat het niet goed zou komen en Storm heeft een zomer de tijd gehad om te genezen.
Aan het eind van het weide seizoen liep hij al bokkend door de wei en zijn we weer langzaam aan het werk gegaan.
In het begin hebben we wel angst gehad dat het weer kapot zou gaan.
Nu 5 jaar later heeft hij nooit meer last gehad van deze blessure en heb ik van alles met hem gedaan.
Wat we nauwelijks hebben gedaan is in de bak rijden dus ik durf niet te zeggen of hij dagelijks in de bak zou kunnen lopen zonder te gaan manken.

Mijn advies is volg je gevoel. Bouw het langzaam op als het paard goed loopt en blijft lopen dan heeft een scan in mijn beleving niet zo veel meerwaarde.

Daarnaast hebben veeartsen zoals gezegd vaak adviezen waar ik me niet zo in kan vinden zoals box rust etc. Dus volg je gevoel en ga lekker weer aan de slag met het paard.

Succes Mirella

Beste,
Ik onderhoud momenteel (gelukkig tijdelijk) 3 aanpalende paardenweiden, en ruim de paardenmest elke morgen op tussen 8.30u en 10u. Daarbij zie ik echter hoe er dagelijks grote en kleinere molshopen bijkomen, die ik soms moeilijk herken in het gras tussen de "andere hopen". Ik las al veel over "verjagen" of "definitief" verwijderen, maar moet uiteindelijk besluiten dat dit voor een dergelijke grote oppervlakte een verloren strijd is. Gifbollen, rook, waar begint men en waar eindigt dit, en waar gaat de mol naartoe, en wanneer komt hij terug. Anderzijds zijn klemmen te gevaarlijk voor de paarden. Ik zal dan maar de positieve forumreacties geloven dat mollen ook echt wel véél goed doen, en de weiden "wormvrij" houden, en nuttige beschermde dieren zijn. Alleen had ik ze liever bij de buren zien delven.
Hopelijk komt na de winter en enige bewerking van de weide, het gras toch mooi terug zonder veel kale plekken. Daarvoor trappel ik die nu ook dagelijks weer plat.

jean-pierre de paepe schreef op maandag 10 november 2014, 20:04:

2 jaar geleden hadden we hier veel mollen én woelmuizen op de wei. O jee... dacht ik, overal gaten waar de vossen de muizen uitgraven (soms 40cm diep) + molshopen + gaten van de muizen. "Shit m'n hele wei wordt overhoop gehaald", dacht ik, en keek jaloers naar de bovenburen die helemaal geen mollen hadden. Tot ik een jaar later zag dat juist dáár waar die mollen en muizen hadden gezeten echt prachtstukjes gras en wei tevoorschijn kwamen. M'n wei is dus van onderen luchtiger gemaakt, 'bemest'. OK, doe mij maar mooi bodemleven dus
De 'bovenweideburen' hadden weer een jaar eerder de hele wei volledig vol gegooid met dat spul dat alle eitjes en wormen moet doden (weet ff de naam niet meer). Geen enkele molshoop of gat van een muis te zien daar. Maar ook veel eerder geel gras in de winter, dode boel. Die hele wei viel op door een andere kleur en vegetatie (barstte van de zuring) als je op de heuvel aan de overkant ging staan en de lappendeken van je eigen heuvel kan zien. Dode boel, niet goed...
Nee, sinds ik de hele cyclus van omwoelen en mooi spul dat weer terug komt heb zien gebeuren zijn de mollen en muizen m'n vriendjes.
Dit jaar barst het hier nóg meer van de muizen. Ik hoor en zie ze overal op de wei springen en zelfs de hond is als een gek aan het muizen jagen geslagen. Mollen valt mee. Wel, van mij mogen ze

mirel schreef op maandag 10 november 2014, 20:01:


Als ik "goed aangeschreven paardendierenarts" lees of hoor is m'n 1e reactie 'de andere kant op rennen' Een chirurg wil in 1e instantie alles oplossen met snijden...

jean-pierre de paepe schreef op maandag 10 november 2014, 19:12:


mirakuleus? gewoon normaal fenomeen dat een gescheurde pees geneest. Bij mensen wordt er bij gescheurde pees ook lang niet altijd geopereerd. Vanzelf genezen werkt vaak nog het best. De scheur wordt meteen dichtgemaakt met speciaal weefsel, om dat de beste kans te geven moet je een paar dagen rustig aan doen, en daarna voorzichtig weer gebruiken.

jean-pierre de paepe schreef op maandag 10 november 2014, 20:04:


Mollen moet je juist houden, wees blij! het zijn de natuurlijke ploegen die de grond helpen verbeteren. Je ziet nu veel molshopen omdat het kouder wordt, dan komt er meer graafaktiviteit. Je kan tzt eens een sleep over de wei halen en zo de molshopen wat kleiner krijgen, je verspreid de prachtige aarde waaruit molshopen bestaan over je land + de mest wordt netjes verspreid, dan hoef je die ook niet meer te verwijderen. Mollen betekenen gezonde grond, ze eten regenwormen, waar ze veel zitten zitten ook regenwormen, onmisbaar voor gezonde grond. Fijn he, je denkt een plaag en nu kan je ineens met plezier naar al die molshopen kijken.

jean-pierre de paepe schreef op maandag 10 november 2014, 20:04:


Wij hebben ook regelmatig veel mollen op ons terrein. We doen er niks aan behalve de aarde van de molshopen uit elkaar schoppen zodat de bodem wel vlak blijft. Er komt gewoon gras voor terug. Ik zie er verder geen nadelen aan, wel de voordelen die Joop beschrijft in haar vorige post.

groet, Pien

Wij laten ook alles zitten, we barsten van de muizen, de mollen zijn wat minder. Maar het is ook een feest om deze dieren te hebben. We hebben uilen, roofvogels en ook een vos, af en toe kom ik uitwerpselen tegen. Dit allemaal bij elkaar zorgt ervoor dat je een wei hebt wal leeft, dus ook voor je paarden.

Jestica schreef op dinsdag 11 november 2014, 10:29:

Barsten jullie elk jaar van de muizen of is het dit jaar bij jullie ook opeens mega veel geworden? Soms denk ik dat ze me zo in m'n jaszak springen
Ja, de roofvogels kunnen zich dit jaar kogeltjerond vreten.
Goeie tekst 'wei die leeft'. Moet je niet vanaf willen.

Ik ben een jong paard aan het trainen die eigenlijk wat angstig blijft voor de ruiter. Ik ben heel rustig begonnen met grondwerk, daarna longeren en eigenlijk is het best een dapper paard. Het rijden gaat inmiddels ook goed, behalve als de ruiter dan weer net iets draagt van kleur of materiaal wat heb angst geeft. Dan begin je dus eigenlijk weer helemaal opnieuw.

Molshopen zijn perfecte aarde, ik ga geregeld rond met een kruiwagen en doe zaadjes in potjes in deze lekkere zachte kruimige omgewoelde aarde. Perfect die mollen
Wees niet bang voor kale plekken, het gras komt er zo doorheen.

Mollen en muizen zijn welkom bij mij. Dankzij hun is mijn ponyweitje enorm verbeterd! Eerst was het een heel nat weitje, bleef vaak echt een zwembad aan water op staan en daardoor kon ik er niet zoveel gebruik van maken. Ook erg veel onkruid en het gras kon slecht tegen droogte en vorst. Sinds begin vorig jaar is het weitje echt van mij, ben ik begonnen met organisch bemesten, bodemleven (EM) toevoegen, compost. En langzaamaan kwam er steeds meer leven in de wei en daarmee ook mollen en woelmuizen. Mijn weitje word steeds beter, duidelijk minder onkruid, beter gras, beter bestand tegen droogte, staat nooit meer water op.
Ik zou zeggen, heet ze welkom die mollen en muizen

Hier 3x een pees gescheurd (beide enkels). Wel telkens andere plaats. Was zelfs eens een stukje bot mee af. Paar dagen rustig aan moeten doen en kinesist heeft mij oefeningen mee gegeven en ik mocht (moest!) rustig aan beginnen joggen. Niks boxrust Was paar jaar terug en heb ik nu geen last meer van Wel een tip: Loop niet rond met te grote schoenen. Zeker niet als er ijs ligt en ge een beetje dronken bent. Niemand heeft mij ooit geopereerd :)