> Jambette : hij gooit ‘m hoog op (altijd met gebogen knie maar ik begrijp
> ook niet hoe je ze kan leren die te strekken; Plinseman strekt wel maar
> dat heeft hij zelf bedacht) en dan KNALT hij ‘m op de grond neer.
> de achterpoten die problemen geven. De bewegings-testen zijn oa kleine
> cirkels lopen (dan gaat de achterhand naar buiten bij wobbler-paarden) en
> ook achteruit lopen (dat alles NATUURLIJK op een zachte ondergrond)… dat
> doet Tytse HEEL RAAR nu.
Tja, bij Jack lijkt alles maar half te gelden. Zo kan hij die kleine cirkels wel heel normaal lopen (mits hij éénmaal op gang is). Achteruit lukte dus in het begin helemaal niet en ziet er tegenwoordig nog steeds raar uit. Maar hij kan het best goed nu.
Zou Tytse zich bezeerd hebben bij het opstaan na de narcose? Omdat hij nu zulke klachten erbij heeft gekregen... Een nare val bij het proberen opstaan op wiebelbenen...? Dat gaat er ruw aan toe. Mijn paard zat toen onder de wonden aan z'n hoofd toen. En die is altijd verdomd handig op z'n 4 benen.
>
> Oh ja, je kan ook (met de hand, niet overstappen vragen) de linkerpoot
> voor de rechterpoot neerzetten (ook achter en ook andersom natuurlijk,
> alle pootjes testen). Een “gewoon paard” corrigeert meteen. Een
> wobbler paard blijft rustig “een tijdje” zo staan; geen minuten lang
> hoor, vergelijk met je andere paarden om te kijken wat “normaal”
> ongeveer is enneh als je een hete kikker hebt : draag een helm, haha.
Grappig, Jack heeft zelf een soort voorpootje-over-techniek ontwikkeld bij het maken van een hele korte wending (op het erf of zo, waar het smal is). Vond dat ook altijd al een afwijkend iets. Het ziet er echt niet uit als hij vanuit stilstand op het erf langzaam een hele krappe bocht moet maken (hij is ook nog es 1,76m... helpt op zo'n moment ook niet). Ik probeerde zoiets al vaker op film te zetten maar is nog niet gelukt.
>
> Bovendien weet ik niet of wobbler door stress wordt beïnvloed (oh ja wel
> : Tytse loopt een stuk beter met stress / in een andere omgeving !)...
Verkrampt Tytse ook op zulke momenten van raar lopen? Dat lijkt bij Jack meer het geval. Dát, plus het verliezen van z'n evenwicht dat er vaak aan vooraf gaat.
Als ik hem heel zachtjes achteruit vraag, en echt contact met z'n hoofd heb in alle rust doet hij mooie ontspannen stapjes achteruit. Moet hij opeens vanwege een ranghoger paard achteruit lopen bijvoorbeeld gaat dat eerder in een soort verkrampte voorbenen naar voren gestrekte achteruit-schuifmethode.
Het lijkt dus wel te kunnen, maar onder stress of als als het langzaam moet gebeuren niet.
>
> Maar hoe dan ook, als een diagnostiek zo simpel zou zijn zou iedereen DA
> zijn…
> Om Wobbler te kunnen diagnosticeren moet je naar een kliniek. Ik had echt
> een diagnostiek nodig want ik wist echt niet wat hij had, en het ging
> slecht…. Maar als je paard steeds beter gaat is het misschien niet nodig
> om een diagnostiek te hebben (plus ze nemen wel “ruggemerg /
> nekmerg-vloeistof” af voor de definitieve diagnostiek… ook niet
> zonder risico).
Ga je het laten doen, dat diagnosticeren? Het lijkt me doodeng. En wat eraan te doen áls het al wobbler is... Ik heb er nooit echt iets aan laten onderzoeken, wel es met wat DA's over gehad. Maar ja, Jack is verder gezond en een erg happy, altijd speels paard.
Warboel
