Hallo paardenvrienden,

Ik heb sinds twee jaar een eigen pony, Apollo , waar ik bijna elke dag op rij.
Apollo is energiek, schrikkerig, heeft een strakke hand en duidelijkheid nodig.
Hij is geen knuffelige pony.
Wie weet hoe dat komt?
Ik kan ook geen buitenritten met hem maken. Hij schrikt van alles zoals bloemen, straatsteentjes. Ik heb wel onder begeleiding van andere mensen en paarden buiten gereden. Maar hij blijft schrikkerig.
Ik kan na twee jaar rijden nog steeds niet zeggen dat ik hem kan vertrouwen .
Hij blijft onvoorspelbaar.
De ene dag kan hij "normaal"zijn en de andere dag is hij bijterig.
Het liefst zou ik willen dat hij mij kan vertrouwen en dat hij rustiger wordt. en dat ik zeg maar een met hem kan worden.
Wie kan mij hier duidelijkheid over geven?
Ik zou het leuk vinden als je hier op wilt reageren

Groetjes en hoefjes van Lisa en Apollo

Ineke Klootwijk schreef :

Ik begrijp het wel, maar ik wil het niet begrijpen!
O je kunt zoveel dwangmatig afdwingen.
Voor een tik, een mep of een aansporing doen paarden veel hoor.
En het kan er jááááááááren in blijven zitten.
Al wat je hoeft te zijn is agressief en het paard luistert de rest van zijn leven als een vinkje naar je

Ik hoef maar naar Holly te kijken, als ik zie wat ze allemaal kan, als ik zie hoe werklustig ze is (nouja normaal gesproken is, nu effe niet) .
Vraag het en ze doet het, op het onderdanige af, en ik ben er helemaal niet trots op.
Zie haar hoofd en zie hoe ze achter de oren in haar haren witte plekken heeft van het martelmateriaal om waarschijnblijk haar hoofd omlaag te krijgen, hoe ze onder haar kin een witte plek heeft van de kinketting.
En zo'n witte plek ontstaat niet zomaar hoor, daar moeten een hele tijd druk zijn geweest.

Een Cherokee die freakte van druk op de neus en constant met haar tong liep te flapperen, doodsbang voor een longeerzweep. Fijn zo'n dichtsnoerende neusriem, fijn ook dat ze haar mond niet kon openen en aan de onrustige hand van mijn voorganger ontsnappen.

Ow, als ik aan Holly een back up (achterwaarts gaan) vraag door alleen al met 2 vingers te wijzen dan stuift ze naar achteren, jaja, doet het erg goed, je kunt haar met een vingerwijzing slalommend achteruit los door de pionnen sturen, het ziet er erg mooi en goedgetraind uit, maar ik denk niet dat er iemand is geweest in al die jaren die zich heeft afgevraagd wat het paard daarbij voelde; hoe het in de belevingswereld van haar was om zo getreiterd te worden.

Voorbeeld van twee van mijn paarden die ik allebei nog niet zo heel lang heb. Het kost ons zeer veel tijd om de trauma's eruit te krijgen.
We zijn aardig op de goede weg, vooral met Cherokee.

Met Holly gaat het waarschijnlijk nooit meer helemaal goedkomen, als we haar maar zo krijgen dat ze weer een beetje vertrouwen heeft en niet altijd zo terugdeinst. Je kunt je hand niet gewoon op haar leggen of er gaat een siddering door dat lijf en 2 verschrikte ogen kijken je aan.
Het gekke is dat ze super- maar dan ook supercool is in het verkeer, buiten enzo, het is absoluut geen zeuwpees.
Ik heb zoveel vertrouwen in haar dat ik haar enkel met een riempje om de hals buiten rij, en als het wat ruiger wordt dan doe ik wel een haltsertje aan, meer niet - heeft ze helemaal niet nodig.
Ik wil zo graag dat ze weer plezier in werken krijgt, dat ze niet altijd op de automatische piloot gaat.

Dus ja, dit is een typisch voorbeeld van een afgedankt ex wedstrijdpaard dat niet meer helemaal voldeed en toen van eigenaar naar eigenaar is verhandeld, tot ze bij ons gekomen is.
Die eerste heeft allang weer een nieuwe genomen
En de vervolgrekening naast haar trauma's zijn een aantal lichamelijke letsels.

Dat is de prijs die wij betalen, ze is pas 15 en al helemaal op.
Om haar drachtig te krijgen hebben ze haar zelfs gedwongen met hormonen behandeld waarna ze letterlijk is 'volgestopt', verkracht.
Haar eerdere veulens werden al na korte tijd van haar weggeroofd.

Geen wonder dat ze nu niet loslaten kan.

Hier gaat ze het erf nooooooit meer af hoor , alleen voor wat buitenritten en wandelingetjes.
Pien

lisa bolman schreef op zondag, 22 mei 2005, 12:11:


Hoi Lisa, wat bedoel je met een strakke hand en duidelijkheid?
Groet, Pien

Frans Veldman schreef op vrijdag, 20 mei 2005, 22:57:

. Of de vaardigheid in het

In mijn optiek, iemand die zijn diensten verkoopt (want dat is zo) moet in staat zijn de volledige dienst te leveren.
Dit staat los van de bekwaamheid van de persoon als natuurlijk bekapper maar simpel omdat veelal de eerste keer dat je bij een nieuwe klant komt is de kans zeer groot dat het paard op ijzers staat.

Helemaal mee eens, dat bedoel ik dus...

Of belt een natuurlijk bekapper uit de lijst

spinnetje schreef :

Wat is het probleem met mul zand? Wegzakken van de hielen?

Toch volhouden he, veel wandelen, begin met asfalt, beton, of iets anders wat vlak en wel hard is. Ook al loopt je paard gevoelig, laat hem zelf zijn tempo bepalen, maar hij moet er wel overheen, al gaat ie voetje voor voetje, natuurlijk zonder een rijder op zijn rug, dat komt later wel.

Niet draven, galloperen, gewoon lekker kuieren.

Wat de leefomstandigheden betreft : Iedereen is wel in staat ergens een stuk te verharden of puin te storten, bijvoorbeeld een strook om de loopstal binnen te moeten gaan of rondom de waterbak.
Wij hadden bergen dakpanen (de hele familie spaart ze inmiddels op).
Het hele dak van mijn zus ligt in stukken geslagen in onze wei.
Het hoeft maar een strook te zijn hoor, voordeel is ook nog dat je veel minder last van modder hebt zo.

Wij hebben ook maar alleen weides, buitenbak paddocks en inloopstallen, niks verhard, dat hebben we zelf gedaan.

Ik heb nooit hoefschoenen gebruikt, heb ze wel, die van Smit, maar ze eigenlijk nog niet gebruikt. Is in mijn ogen uitstel van het hardingsproces.
Ik weet wel dat niet iedereen mij dit in dank zal afnemen, toch blijft discipline met het regelmatig wandelen en geduld (dan maar een tijdje niet rijden op het harde) in mijn ogen het allerbeste.

Wat ik wel merk, en daar ben ik zelf een beetje verbaasd over, is dat wanneer we een tijdje geen buitenritten hebben, de paarden voorzichtiger lopen de eerste keer weer dat we buiten zijn.
Valt me vaker weer op.
Dit geldt eigenlijk alleen voor de paarden die nog in het hardingsproces zitten.
Net alsof het knopje weer opnieuw moet worden omgedraaid want het kan niet zo zijn dat hun hoeven ineens zachter worden.

Dan, na een kwartiertje, ontdooien ze en lopen ze als vanouds.
Wie heeft ook deze ervaring?

Groet, Pien

Peter Donck schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 10:50:


Ieks, !!!! 50 km stappen met een paard dat niet gewend is om blootsvoets te lopen is vragen om moeilijkheden. Ik weet ook wel dat dit slechts een voorbeeld is van jou, Rik, maar als je in je rol gaat van Natuurlijk Bakapper dan heb jij een belangrijke taak, nl om die mensen ervan te vergewissen dat de hoeven van hun paard moeten wennen, harden en dat dat tijd en geduld kost (waarover ik in mijn vorige mail schreef). En dat vereist een intensieve begeleiding.

Ik vind het wat kort door de bocht om er dan maar ijzers onder te slaan, je hebt ook nog zoiets als hoefschoenen voor die mensen die zo nodig willen rijden op het harde.
Maar , toegegeven, ik merk om mij heen dat zo'n houding niet altijd samen gaat met Natuurlijk Bekappen, want velen blijven de instelling houden dat een paard is om op te rijden, en niet om te wandelen, waarvoor heb je dat paard anders.

Dan is het nog altijd zo dat een hoefsmid wordt geacht 'het te weten' en als hij zegt dat er ijzers onder moeten dan zal dat wel zo zijn.
Nog steeds, ik hoor het immers nog altijd terug.
Je kunt het ook omdraaien : Als jij als hoefsmid ( op dat moment NB - er) zegt dattie best zonder kan, dan wordt dat vaak voor waar aangenomen. Weer die intensieve begeleiding.

Het is wel zo dat je hebt op te boksen tegen een hoop vooroordelen en gelukkig beginnen de mensen zelf ook mondiger te worden hierin, mede dankzij een site als deze.


Ik kom uit de westernwereld en ik heb nog nooit een Westernpaard scheef bekapt zien staan, tenzij er een foute hoefsmid aan te pas gekomen is.
Wat je wel ziet is een andere hoek om de slidingijzers eronder te houden, lange toon, veel 'draagvermogen' om maar door te kunnen glijen.
Maar scheef, nee.


Ja, en ik vind het ook heel erg super dat je je "en plein publique"aan een experiment als dit gewaagd hebt, zonder te weten wat de uitkomst zal zijn.


Kijk, het woord smid komt van 'smeden, metaalbewerken'.
Dat is precies tegenovergesteld aan wat een Natuurlijk Bekapper doet.
Daarom zijn we hier zo fel op.
De hele theorie erachter staat haaks op het metaalbewerken.



Ja maar Rik, dat wéét je toch, als je je verdiept in de NB theorie


Waarom, waarom moeten paarden met bijna de hardste hoeven ter wereld beslagen worden om een showtje te geven?
Wat maakt het uit of dat Kampioenen zijn ? Het schillenpaard van de buurman is net zo waardevol, alleen op een andere manier.
En ze hebben nog een ding gemeen : Ze hebben allemaal recht op een zo natuurlijk mogelijke hoefverzorging. Jouw taak !
Naar de smid wordt geluisterd, getuige het feit dat er zoveel paarden op ijzers lopen .

Hee Rik, ik hoop echt voor jou, voor Hilde en voor haar paard dat het gaat lukken met het Natuurlijk Bekappen, want dat zou een mooi voorbeeld erbij zijn van dat het anders kan.
Ik hoop alleen (en ben er een beetje bezorgd over) dat je niet al te gauw je toevlucht gaat nemen tot het weer beslaan van Romantique, maar hem de tijd gunt om zichzelf te genezen.

Zou misschien betekenen dat je ooit afscheid kunt nemen van de titel hoefsmid

Succes ermee, blijf je hier af en toe op bezoek komen ? Dan hou ik mezelf op de hoogte door het verhaal van Romantique te lezen.

Groet, Pien

Peter Donck schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 17:07:



Niet alle hoefbevangen paarden gaan in die typische stand staan. En hoefbevangenheid kan zich ook voordoen in de achterhoeven. Mijn paard heeft 3 veeartsen een aantal dagen doen twijfelen. Uiteindelijk bleek het toch ernstige hoefbevangenheid te zijn. Bij haar begon het met extreem hoog optillen van de achterbenen, de dag daarna wou ze geen stap meer verzetten.Bij het testen met de tang op haar hoeven gaf ze zelfs geen gevoeligheid aan. Weer een teken hoe bikkelhard sommige paarden zijn.
Mijn advies...wacht niet te lang voor je een expert consulteert.

e m kraak schreef op zondag, 22 mei 2005, 4:29:

Negers zijn zwart ,en ruinen zijn geen Paarden????
Nee,je hengst op schoot ,en een kluizenaar!!
Schei toch uit,dat plaatje van jou ,egon,bevalt mij helemaal niet!!
trudy

lisa bolman schreef op zondag, 22 mei 2005, 12:11:


Is het nog een jong paard Lisa?
Hoe berijd je hem?
Ondanks de strakke hand en duidelijkheid kun je hem na 2 jaar nog niet vertrouwen zeg je, Misschien toch eens zoeken naar een andere behandeling?
Kun je hem gemakkelijk leiden aan een doorhangend touwtje, volgt hij je goed? Zo heb ik nog wel 100 vragen die je eigenlijk zou moeten beantwoorden om voor ons een goed inzicht te krijgen en je zo'n serieus mogelijk antwoord te geven.
Dus vertel zoveel mogelijk
Piet

Spirithorses schreef op zondag, 22 mei 2005, 7:55:


Ik niet.
In veel aspecten zullen het wel normale paarden blijven, in veel andere aspecten niet. Cumulatief dus NIET. Simpel.


"De realiteit is...". Ongeveer dezelfde redenering als "de meeste paarden worden beslagen".

Castratie heeft enorme, en grotendeels onvoorspelbare, psychische gevolgen. Dat is bekend bij mensen én bij andere diersoorten. Bergen onderzoek over.
Castraten zijn echt per definitie al geen "normale" dieren meer.

Wat Peter D. in bracht was wel juist; er is gerede statistische kans dat castraten docieler zijn. Daar is gemakkelijk tegen in te brengen dat het zinniger zou zijn, voor degenen die dan zo nodig moeten, om echt met paarden te leren omgaan. Ik blijf er echter bij dat het op de markt brengen van een SONY EQUIBO robopaard verreweg de meesten in die richting blij zou maken.


Echte veiligheid of schijnveiligheid, net als met die bitten?
De redenatie komt er uiteindelijk op neer dat je voor geruineerde zombies geen "horseman" hoeft te zijn.
Dat casteren onvoorspelbare resultaten geeft, vooral als het zo lomp wordt uitgevoerd als meestal met paarden, is vers 2. Neverending draden staan er op de diverse forums over de problemen met "mislukte zombies".


Nogmaals. EQUIBO
Equibo moet trouwens ook met verwisselbare hoefijzertjes, en dekjes, sokjes, etc. is kekke kleurtjes geleverd gaan worden. Zal velen eindeloos entertainment geven.


En zo heb ik een voorkeur voor hengsten, om op te rijden dan. Stomweg omdat het veel leuker (vind ik dan, he!) én makkelijker! Als het maar niet zo is dat de hengst vóór alles door zot doende mensen gedragsgefrustreerd is geraakt (zie zeker ook Parelli hierover).
Daar zit wel een probleem nmm; hengst "moet" lief zijn en betrouwbaar en rustig, maar tegelijkertijd worden ze weggestopt in eenzame opsluiting, en als ze daar dan uit mogen worden ze opgejut omdat ze macho gedrag moeten vertonen want dat imponeert andere mensen zo leuk... en als toppunt wordt ze aangeleerd dat merries (of de dummy) te verkrachten objecten zijn.

Tegen "beter weten" in heb ik er wel hoop op dat de casteercultuur doorbroken wordt. Er komen steeds meer hengsten die gewoon hengst mogen blijven.

Groeten, Egon

Trudy schreef op zondag, 22 mei 2005, 14:03:



Hoezo


Graag ietsepietsies beter lezen. Ik heb niet geschreven dat ruinen geen paarden zijn, maar dat ruinen geen complete, normale paarden zijn.

Ik herhaal mezelf nu maar (uit vorige post naar Pien):
Castratie heeft enorme, en grotendeels onvoorspelbare, psychische gevolgen. Dat is bekend bij mensen én bij andere diersoorten. Bergen onderzoek over.
Castraten zijn per definitie geen normale dieren meer.

Lijkt mij een onontkoombare logische conclusie... maar als het je geruststellen kan wil ik er wel aan toevoegen dat ik ook nog nooit een "normaal" mens ontmoet heb, en zelfs ik heb al wel eens in de spiegel gekeken. Het verschil is alleen dat de massale abnormaliteit bij de geruineerden door een nmm nogal achterlijk cultuurfenomeen komt vergelijkbaar met vrouwenbesnijdenis.


Neeeeee, is merrie op schoot hoor - ik ben toch niet ab-normaal!

Groetjes, en zeg tegen de dokter dat hij al bijna goed zit met de pillen. Alleen de recidive in het persoonlijk aanvallen en kwetsen bevalt míj totaal niet. Hou er rekening mee dat mijn geduld groot is maar niet oneindig.
Egon

e m kraak schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 14:56:


Het is zeker bondiger, dat kan niemand ontkennen.


Ik vind het over het algemeen duidelijk. Bij sommige stukken tekst moet ik heel erg proberen mijn aandacht erbij te houden en het goed te kunnen begrijpen/visualiseren. Andere stukken tekst zijn juist heel goed/toegankelijk/gemakkelijk geschreven, ik word daar door meegenomen en het leest soepel en snel. Een voorbeeld van een mooi stukje is:

"Het verschil tussen interpretatie van uitgeoefende druk, beweging en kracht.
Ik durf wedden dat ik een partijtje touwtrekken kan winnen van de sterkste man van de wereld, zolang ik maar mag bepalen dat het touw waar hij aan moet trekken flink dunner is dan dat aan mijn kant, bijvoorbeeld 2 mm aan zijn kant en 40 mm aan mijn kant - want daarmee ben ik 20 maal in het voordeel en maakt mijn tegenstander geen schijn van kans. Dat maakt hem niet minder sterk (kracht) maar zorgt dat het touw van mijn tegenstander pijnlijk door zijn handen snijdt (druk) als we er aan gaan trekken (spanning; beweging).
Het is vervolgens de pijnervaring van mijn tegenstander, veroorzaakt door de druk, die de reden is dat ik de weddenschap ga winnen; wanneer we het hebben over signaaloverdracht/communicatie geldt altijd dat de interpretatie van het signaal door de ontvanger maatgevend voor het resultaat is (mocht het zo zijn dat mijn veel sterkere tegenstander bij toeval een gevoelloze hand - ziekte, prothese, etc. - heeft, dan verlies ik dus mijn weddenschap!)."

Ik kan er niet precies de vinger op leggen wat ik minder toegankelijk geschreven vind, misschien dat je iets vaker een "dus: .." toe moet voegen na een stukje theorie. Hiermee zorg je ervoor dat ook al snappen mensen het niet in een keer goed, dat ze toch na het "dus: .." stukje in de gaten hebben waar je naartoe wilt. Dit zorgt ervoor dat het gemakkelijker te begrijpen is als men het niet direct zelf snapt.

Ook denk ik dat je, als je het voor een breed publiek toegankelijk wilt laten zijn, de gemakkelijk leesbare stukken moet laten opvallen tussen de (onvermijdelijk aanwezige) lastigere stukken tekst. Je doet dit al door een kader en toch oogt het nog wat rommelig, misschien kun je dat nog wat verduidelijken. Ook is het misschien handig om met een heel gemakkelijk te lezen stuk tekst begint (dat stuk over anatomische uitleg) zodat mensen vol goede moed verder lezen ipv afhaken. Het gemakkelijk maken kan met name in dat stuk door de "dus: .." toe te voegen

Ik vind het trouwens goed dat je die animatie over het maken van de libra hebt toegevoegd! Daar heb ik alleen wel een opmerking bij: kun je die animatie ook "klikbaar" maken zodat je dus zelf kunt weten hoelang een bepaald plaatje blijft staan? Het is nu wat irritant dat het floeps voorbij schiet als je net ff goed wilt kijken, en soms dat het juist wat lang blijft staan als je dat plaatje niet zo boeiend vindt om naar te kijken.


Dan kun je voortaan ook eerst het woord bitloos intypen en daarna pas de link, het woord wordt slechts 1 keer gelinkt. (moet je van te voren natuurlijk wel weten welke woorden hij allemaal heeft opgegeven als zijnde link )

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

e m kraak schreef op zondag, 22 mei 2005, 15:33:

Volgens mij ,moet jij zelf maar eens kijken,wat jouw frusto is ...
Paard op de bank???,en dan alle andere zienswijzen zomaar doodwijzen???
T lijkt godverdomme wel op iets????
Ik ga t niet uitspreken,maar verdom t om jouw uitgesprekendheid voor lief te nemen!!!!
Je begint te lijken op een rasistische asshole.!!!
OOIT een fijne ruin ontmoet!!!???
IK DUS VELEN!!!
SHUT UP YOU!!!!
TRUDY

Trudy schreef op zondag, 22 mei 2005, 17:51:

En trouwens ,een BIT in de donder ,van een merriei,hengst ,ruin,heeft voor alledrie ,dezelfde desastreuse gevolgen hoor!!!!
Gelul!!!
EEn paard Is een PAARD ,en dat jijj nou onderscheit ,poep ik altyd nog beter!!
N BIT ,of dwangmiddelhalstertje,is voor al die dieren ,de zelfde shit!!!
Ben nu behoorlijk boos!!
BAH!!!!trudy

Trudy schreef op zondag, 22 mei 2005, 17:51:


Trudy, volgens mij is er een misverstand hoor. Ik denk dat Egon de ruinen niet de "schuld" geeft, maar de mensen die als automatische pilootjes, of natte apen of whatever, alles was ballen heeft zomaar laten castreren. De ruinen kunnen er niets aan doen dat ze geruind of geruineerd, hoe je wilt, zijn, maar de mensen kunnen wel ophouden alles zomaar te castreren en daarmee te ontdoen van hun normale/natuurlijke gedrag gewoon omdat iedereen dat doet.

Ik denk dat jij het hier helemaal niet mee oneens bent als ik jou inschat.... Toch?

Ilona
--
let's keep on moving naturally!