Peet schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 11:30:


Hoi Peet, ik zou je willen vragen hoelang jullie over het gewenningsproces hebben gedaan, is de merrie zo in de groep geplaatst of één voor één geïntroduceerd bij de groep?
Wie zegt dat ze een alfamerrie is?
Groet, Pien

marjolijn schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 22:46:


Ik weet niet hoor, ik zou er niet blij mee zijn als het hele spul zou lopen te trappen. Dreigen, gillen, rennen, oké, maar liever geen ongelukken.

Wat wij hier doen is een nieuw paard eerst even apart een paar dagen kennis laten maken met draadje ertussen, dan gaan ze vanzelf naar mekaar en naar de groep verlangen. Vervolgens één voor één de groepsleden erbij, ik begin daarmee met het paard dat het meest in karakter (en kleur) overeenkomt met de nieuwe, maar soms ook met de laagste in rangorde, ligt er een beetje aan wat ik zie hoe zaken zich ontwikkelen.

Afgelopen jaar hebben we 6 nieuwe paarden erbij gekregen en we hebben niet zo heel veel plaats.
Op deze manier is het zeer soepel en zonder toestanden verlopen.
De groep is nu wel 's nachts in tweeen gesplitst omdat zowel Bay (de laatste nieuwe) als Cherokee dominant zijn en erg graag jagen op de koudbloeden, het zijn gewoon twee samenspannende hexen.
En de paddock is relatief klein voor zoveel paarden.
Overdag loopt het hele spul gezamelijk in de wei.
Overigens zijn Bay en Cherokee de beste maatjes, hadden we nooit gedacht, 2 van die dominante, maar ze hebben mekaar gevonden waarbij Cherokee de leiding aan Bay gegeven heeft.
Het heeft Cherokee ook een stuk zachter gemaakt, maar dat terzijde.

Paarden die erg op elkaar lijken; kleur, ras, karakter, worden vaak (niet altijd he) makkelijker maatjes.
En dan nog is het zeer vaak anders dan wij mensen nou weer zo leuk bedacht hadden.

Ik zou ze niet teveel laten vechten, dan liever de groep tijdelijk opsplitsen totdat de rust wedergekeerd is en de onderlinge verhoudingen bevestigd zijn..

Groet, Pien

Peet schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 11:30:


Hoi Peet, daar kom ik in de bocht,
ik sta al bekend om mijn antropomorfisme]">Antropomorfisme">antropodinges
Ik heb hier een groep van wel 6 alphamerries, tenminste dat zou ik errug graag willen. Maar zonder gekheid, ik zie het zo vaak gebeuren dat mensen zo graag zien dat hun merrie een Alpha is, maar dat is dus iets wat je niet weet. Wat ik hier in onze kudde zie is dat er 2 oudere merries zijn die het respect afdwingen, helemaal zonder geknok, gewoon door hun ervaring. Ze zijn ook niet alleen ze zijn vriendinnetjes, maar de andere paarden wachten wel af wat ze gaan doen. Deze 2 meiden werken erin samen. Knokken is onrust, maar onrust heeft niet zoveel met een natuurlijke rangorde te maken. maar met onzekerheid in een kudde. Ik heb een paard die in een andere groep wel knokt, die is niet een van de oudjes, ze is 6 jaar, in nadere groepen wordt door mensen gezegd ze vecht om de rangorde, ze is een alpha,ze is dominant, maar juist zij heeft de steun zo nodig van de ervaren merries hier. Ik noem haar altijd de afkijkmerrie, en dat doet ze echt, ze kijkt af bij de ervaren paarden. Dus wat is Alpha in mensenogen??

Groeten Esther

Esther schreef :

Ik ben het met je eens Es, onrust is iets anders dan rangorde uitvechten.
Toen Bay er nog niet was, was Cherokee een leidersmerrie, en dat terwijl ze er eigenlijk zelf doodzenuwachtig van werd, want ze is bij tijd en wijle een zeer onzeker paard dat juist heel veel leiding, lees steun, nodig heeft.

Ze kwam tot rust toen Bay arriveerde en heeft haar plek zonder betwisten afgestaan, waarschijnlijk omdat Bay ouder (21) en dus wijzer is.

Het heeft haar zachter gemaakt, zoals ik net al schreef, ze is rustiger, jaagt niet meer op Holly, en is veel meegaander in de les en met de andere paarden.

Bay daarentegen staat bovenaan, dat respect heeft ze nooit een keer hoeven bevechten, het was er gelijk, van alle paarden.
Eén scheef oor en alles wijkt, zelfs Cherokee.
Behalve Winner, onze ruin die denkt dattie nog hengst is, Bay is zijn lieverdje.

Ach, inderdaad, wat is Alpha merrie, zo'n groot woord....
Groet, Pien

e m kraak schreef :

Waarom ? Het zijn toch ook paarden? Bij mij hebben de ruinen een zeer stabiele plek in de groep, één staat bovenaan, en een staat een stuk lager, maar ze vervullen allebei een belangrijke functie en zijn niet weg te denken uit de sociale interactie binnen de groep.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 23:27:


Zo is t pien. Had een stuk Marsiaans voor je getiept maar laat maar. Op tijd herinnerd dat dát wel het laatste is waar jij iets mee kan als praktisch tiepje.
Maar ruinen zijn geen complete, normale paarden! En al zeker niet in combi met merries en hengsten

Groeten, Egon

e m kraak schreef op zondag, 22 mei 2005, 4:29:


Hoe denken jullie dat andere gehele paarden ruinen bekijken?
Als een vreemde merrie of als een vreemde hengst?
'k Heb hier nogal eens discussie over met ruinenberijders, of hoe zeg ik dat, als mijn hengst nogal wat interesse toont voor hun paard.
Ik denk (met m'n bescheiden kennis) dat een paard, hengst in dit geval
een ruin bekijkt als een merrie, dus al wat niet ruikt of zich gedraagt als een hengst is een merrie.

:-)jan.

e m kraak schreef :

Weet ik Egon, en ik geef je hartstikke gelijk wat dat complete betreft.

Maar de realiteit van deze tijd is nou eenmaal zo dat er verschrikkelijk veel ruinen rondlopen, wel meer dan hengsten, denk ik.
Ik vind het wat ver gaan om dan maar te zeggen dat dat geen normale paarden meer zijn.
Wat ik zie in mijn groep is dat de ruinen in staat zijn om een heleboel stabiliteit in te brengen, oké, er staat (nog) geen hengst bij, maar dat is op het moment bij de meesten mensen zo.

Mijn ruinen zien er blij uit en gedragen zich erg jolig.
De merries schurken tegen ze aan, en al helemaal als ze hengstig zijn is het hier een druipfestijn, af en toe klimt er eentje op een merrie, (Winner)en is die ook weer blij. De ruin zelf lijkt er ook niet bepaald onder te leiden.
Stef daarentegen is meer van het "goedige nonkel" type.
Soort van ongetrouwde inwonende peetoom aan wie je je geheimen kwijt kunt en bij wie je kunt uithuilen.

En nee, het is niet natuurlijk, dat vind ik zelf ook, maar voor velen wel een stuk veiliger.
Nu kun je zeggen dat als je niet met een paard om moet gaan je er geen moet nemen, maar de algemene tendens is dat iedereen een paard moet willen. Tja Daar kunnen jij of ik toch niks aan veranderen.

In mijn lessen kan ik bij beginnende rijders vaak beter vertrouwen op mijn gelijkmatigere ruinen vanwege hun stabielere karakter, ook al heb ik zelf een voorkeur voor merries omdat zij inderdaad veel sprekender zijn van karakter. Het is nou eenmaal zo. Ik weet het.

Maar je mag me best je Marsiaanse stukje sturen hoor....
Ik kan er vast wel wat van leren.

Groetjes, Pien

Esther schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 20:39:



He Ilona balen zeg.

Esther heeft dus het omgekeerde en haar paard staat op onbemest gras, natuurpark, dus waarschijnlijk ook ander grassoort (niet zijnde koeiegras zeg maar)? Dus ik zit toch aan overschot aan eiwit te denken ...

Jij hebt de wei toch ook bemest Ilona? En Trea ook?

Voor de hoeven kan het niet zoveel kwaad, als je maar oplet met het fructaan in het gras, dat zijn suikers; het gaat bij bijv. bevangenheid nl. niet om eiwitten in het gras maar om een te hoog "suiker" gehalte (koude nachten warme middagen).

Groeten, Dorien

jan seykens schreef op zondag, 22 mei 2005, 4:58:


misshien omdat die meeste hengsten
gewoon eigenlijk NIET weten wat een merrie eigenlijk is ....
hoe zouden ze ook .
bij mij weet alles wat alles is hengst - merie - ruin

jan seykens schreef op zondag, 22 mei 2005, 4:58:


Ze denken niet dat het een merrie is vanaf het moment dat hij weet wat een merrie is. Khani wist dat eerst niet en bekeek Jack als een soort van merrie, nu kent ie merries en weet hij heel erg duidelijk dat Jack er geen is.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Spirithorses schreef op vrijdag, 20 mei 2005, 22:46:


Ik ben niet opgegroeid in paardenland en rijd sinds augustus pas intensief op ons paard. Het is een ijslander en staat bij een particuliere stal met nog meer ijslanders, shetjes , een oude haf en een hele oude fjord. We zijn hier gewoon aardig tegen de paarden. We gebruiken wel een zweep. Niet als 'slastok' maar als aanwijsstok.
Verder lopen alle paarden op blote voeten en zijn we bezig met het zonder bit rijden. Alle veranderingen zoals zonder bit, op blote voeten en met boomloos zadel spelen pas vanaf vorige herfst en ik moet zeggen dat het ons goed bevalt. We zijn er met 5 personen mee bezig en niet iederen is al even ver maar er zit ontwikkeling in en de wil is er.
Ik heb ooit wat rijles gehad bij een reguliere manege (21 jaar geleden) maar na mijn zwangerschap ben ik daar niet mee doorgegaan omdat het mij niet aansprak. Nu weet ik waarom ik het niet echt leuk vond. Nu pas besef ik dat dat kwam door de manier waarop paarden werden gehouden. Ik houd er niet van om iets of iemand in een benauwde ruimte te zetten. Onze kinderen hebben nauwelijks in de box gezeten en we hebben ook geen sloten op de binnendeuren. Het idee dat je niet weg kunt vind ik benauwend en dat speelt ook door in de manier waarop wij met de dieren omgaan. Zoveel mogelijk de ruimte, ook onder het zadel.
Daarom begrijp ik niet dat je dwangmatig iets kunt afdwingen. of je krijgt het niet voor elkaar of je krijgt later de rekening of de tegenpartij laat het afweten (op welke manier dan ook).
Ik begrijp het niet en wil het niet begrijpen.

Ineke

Pascal de Boer schreef op zaterdag, 21 mei 2005, 15:20:


Hoe staat het paard? Ik bedoel, op welke manier ontlast hij zijn hoeven (en op welke manier bélast hij zijn hoeven dus). En hoe voelen ze aan, zijn ze warmer dan de andere hoeven (met name bij de kroonrand). Als het iets met hoefbevangenheid te maken heeft zul je zien dat de hoeven warm zijn en dat hij de toon ontlast. Maar het is uiterst vreemd dat hij aan 1 voor en 1 achterbeen bevangen zou zijn. Meestal zijn het de 2 voorbenen. Bovendien loopt een bevangen paard niet direct daarna weer goed.

Maar ik zou er toch voor proberen te zorgen dat hij géén gemaaid gras krijgt, dat is om meerdere redenen niet goed, ook vanwege het feit dat ze giftige planten zoals boterbloem (maar die is dan nog redelijk onschuldig) niet meer goed kunnen herkennen/sorteren. Boterbloem verliest zn giftigheid pas na 6 weken afgemaaid te zijn. Als hij al in zo'n volle weide staat moet hij sowieso niet bijgevoerd worden... Maar ja, vertel zo'n boer maar eens he...

Maar goed, het lijkt iets anders te zijn dan het gras. Kreupel aan 2 diagonale benen is meestal een indicatie op een rugprobleem.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

jan seykens schreef op zondag, 22 mei 2005, 4:58:

sorry hoor,ik vind t wel een beetje boel,kort door de bocht,om de ruin ansich zo ,als een niet normaal Paard te beschouwen..
Zelf ,ken ik 2 voorbeelden ,van ruinen ,die zeker niet onder doen voor de heren met ballen.En de dames zijn ,als ze hengstig zijn zeer gecharmeerd van hen,terwijl er dus ook een jonge ""echte hengst tussen liep.....dus de onzin,dat ze naar merrieen ruiken,gooi ik alvast in t prullenmandje.
Mijn merrie,als ze hengstig is ,staat ook fijn te knipperen ,voor haar 32 jaar oude maat ,en hij springt er bij tyd en wijle ,ook nog steeds op..
En jan,ik weet niet ,of jouw hengst buiten loopt met anderen,maar ik denk toch echt niet ,dat die zogenaamde""önechte""paarden zich laten dekken door hem..
Zou nog wel eens tegen kunnen vallen..
De ruinen ,die ik ken ,doen op geen enkele manier onder qua gedrag,spel en zelfs ook handelbaarheid..
Zo,ik kom even op ,voor de leuke ,speelse,ook nog dekkende,bijtende,hun mannetje staande ,ruinen van dit land!!
Niks mis mee,behalve ,dat ze geen kindertjes meer kunnen maken,zijn t voor mij ,nog steeds hele paarden..
Groeten Trudy

Bedankt voor jullie reacties. Ik haal er wat stukjes uit om op te reageren.


** Wat er "mis" is met deze situatie, is dat de eigenaresse van deze 10 paarden niet blij is met de ontstane onrust. Deze kudde is het afgelopen jaar gegroeid van 3 naar 10 paarden en volgens haar eigen zeggen is het binnenkomen van de nieuwkomers iedere keer probleemloos verlopen. De komst van deze nieuwe merrie blijkt dus anders uit te pakken dan dat zij gewend is c.q. verwacht had. Deze keer blijkt het dus meer tijd nodig te hebben. Daar is in mijn beleving niets mis mee, maar in haar beleving voelt dit niet goed. Het leek me een interessante topic voor het forum.


** De status komt dan inderdaad te vervallen en het zal moeten blijken of ze deze alpha-status behoudt of verliest/afgeeft.
De merrie kende 3 paarden van de kudde; ze heeft eerst met de 2 andere merries op een wei gestaan en 1 ruin was ze dikke maatjes mee.


** Dit zou inderdaad een goede manier geweest zijn om de merrie stap voor stap in de kudde te introduceren. Is niet gebeurd. Na anderhalve week samen met de 2 merries in de wei, zijn de merries gezamenlijk de kudde (weer) in gegaan.


** Aftuigen is een groot woord. Wel is er veel frustratie en nijd en zijn er verwondingen. De merrie zelf is nu kreupel....


** Dit was/is mijn gedachtengang ook.


** Klopt, dat zagen we inderdaad gebeuren.


** In mijn beleving is een alpha een leidende merrie met een natuurlijk of verworven overwicht. Ze is wel dominant, maar niet agressief, want ze hoeft zich niet te bewijzen. Ze hoeft er niet zonodig 'bij te horen', ze wil gewoon haar eigen plek, haar eigen gang gaan, rustig en ongestoord kunnen eten, rondbanjeren etc.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk