Spirithorses schreef op maandag 18 november 2013, 15:40:


Oh Pien, wat flauw dat je dat doet!
Nu is het paard niet uit eigen intentie daarlangs gegaan, heeft niet kunnen reageren en je beloont ook al niet... Bah...

Voor mensen die niet door hebben dat ze zelf getraint moeten is het trouwens best grappig om van paard te wisselen...

Spirithorses schreef op maandag 18 november 2013, 15:40:


vaak onder luid 'ho maar rustig maar' geroep om zichzelf te kalmeren


ik vind dat iemand die cursussen 'paardenfluisteren' geeft dit ook moet weten.

Merel Stoffers schreef :

Ach ach ach, ik had daar moeten staan blijven wachten natuurlijk, totdat het paard zelf besloot er langs ta gaan. En als hij liever terug naar huis gegaan was omdat hij het eng vond had ik natuurlijk mee moeten gaan. Heb ik het wéér niet begrepen....




Groet, Pien (die vandaag wel weer heel erg in de schrijfmodus is).

joop schreef op maandag 18 november 2013, 14:42:


Ben t er niet mee eens dat sterven door voedselgebrek 'gewoon' zou zijn bij dieren (en mensen).
Gewoon is, dat er een evenwicht ontstaat tussen de populatie en de omgeving.
Pas bij grote onverwachte ongunstige veranderingen in de omgeving verdwijnt het evenwicht, en ontstaat er ernstig voedselgebrek gevolgd door ernstige sterfte.

Dat dit evenwicht tussen populatie en omgeving in de OVP niet ontstaat, betekent volgens mij dat er geen sprake is van natuurlijke omstandigheden: de genen van de betrokken dieren zijn niet op deze situatie ingesteld.
Maar wie weet zou dat op den duur nog kunnen komen...?
Zoals het nu is, vind ik het iig NIET natuurlijk.

Coralie schreef op maandag 18 november 2013, 21:03:


Allemaal mooi en aardig maar onderbouw het dan ook.
Wat je, denk ik, eigenlijk vindt is dat je de confrontatie met hoe bikkelhard en onleuk natuur eigenlijk is verafschuwd en moeilijk kan accepteren.
Maar kun je het met me eens zijn dat het reilen en zeilen van een populatie altijd rekenkundig moet kloppen? Dat wil zeggen: geboortenoverschot geeft een groeipopulatie, sterfteoverschot doet een populatie krimpen en wanneer een populatie stabiel in aantal is zal er even veel moeten worden doodgegaan als geboren worden.

maar...?? als er minder voedselaanbod is zouden er ook minder geboortes zijn...?? dus vóor ze afgeschoten moeten worden of verhongeren - preventief :) ..is dat niet voor vogels zo of dieren die in grotere stukken natuur leven....

Myriam

e m kraak schreef op maandag 18 november 2013, 21:43:



Wel nee!
Dat zit zo in jouw hoofd, dat zo'n motief er altijd achter zit.


Ja, daar ben ik het mee eens.
En het is een bekend gegeven dat aanwezigheid van voedsel mede bepaalt hoeveel nakomelingen er geboren gaan worden.
In een stabiele omgeving zal dit redelijk stabiel zijn.
Natuurlijk is er altijd sterfte.
Maar niet ieder jaar 25% van de populatie. Dat is echt extreem!

Coralie schreef op maandag 18 november 2013, 22:52:


Ik dacht niet aan een bewust motief. Misschien wat onhandig geformuleerd.
Maar als je, bewust of onbewust, gewend bent aan de succesrate van paarden in de beschermde situatie van domesticatie en niet weet dat alle dieren in gevangenschap zoals dierentuinen gemiddeld veel ouder worden dan in de vrije natuur dan sta je op een onvergelijkbaar verkeerd been.


Blij dat je het tenminste met me eens bent dat het rekenkundig moet kloppen
Dat betekent echter wel dat het sterftecijfer stomweg is af te leiden uit het geboortencijfer, mits een stabiele populatie.
Als het geboortencijfer 20 of 25% o.i.d. van de populatie is, moet je dus een ongeveer even groot sterftecijfer verwachten en is dat niet extreem. Het kan dan gewoon niet anders zijn. Of, vind je het geboortecijfer soms net zo extreem?
Bij koolmeesjes bijv. is het jaarlijks sterftepercentage nog véél hoger omdat een succesvol paartje wel 10 of meer jonkies per nest voortbrengt. Als daar het komend jaar 5% van over blijft hebben ze geluk. Ze zijn territoriaal dus de ruimte is ook nog eens beperkt, helemaal volgepakt met hekken.
Veldmuisjes... zal ik het maar niet over hebben
Ik hoop hiermee duidelijk te hebben dat er biologisch echt geen sprake is van extremen.

Uiteraard kunnen we het demografisch ingewikkelder maken en er allerlei variabelen inbouwen die eventueel invloed hebben zoals voedselcyclus, generatieinterval, etc. maar nodig is dat niet. Het verandert hooguit wat aan de vorm van de curve maar niets aan het principe.

Lang geleden nog eens hier geweest Terwijl ik dit topic las dacht ik inderdaad aan Chris Erwin. Onlangs heb ik een eerste les NH zien geven door een instructrice die haar opleiding bij hem volgde. Dat aanraken aan het hoofd als zijnde een bedreiging of heel indringend kwam er ook in. Schudden of wiebelen als een fase met de koord ( beetje parelli)werd ook als grote druk aangegeven maar ik had heel erg de bedenking met de druk die in mijn ogen werd uitgevoerd om je paard op de cirkel te zetten. Ik ben eens te meer overtuigd in mijn mening dat elke manier van NH eigenlijk tot doel heeft dat de mens leert een paard te begrijpen. Je wordt een manier aangereikt waarmee je van start kunt gaan en zoals in dit geval zijn die soms heel uiteenlopend van uitleg qua begrip "paardvriendelijkheid" of "druk" . Eens die basis voorbij is vind ik het van belang je eigen gevoel te gebruiken in je omgang met je paard. Als de oortjes een gevoelige zone zijn en enig vertrouwen vraagt is het van belang dat je aanvoelt of het vertrouwen tussen beiden er is, daarna bestaat dat punt niet meer. Gelukkig kon ik gemeenschappelijke punten vinden bij de achterliggende idee dat we werken naar vertrouwen toe en dat met zo weinig mogelijke druk. Ik ben trouwens ook tot het vaste besluit gekomen dat we immers altijd "druk" uitoefenen maar meer rekening houdend met en zeker minder agressief!
grtjes
Myriam

e m kraak schreef op dinsdag 19 november 2013, 1:10:


Je vergeet de aanpassing aan de omstandigheden: dat er in stabiele omstandigheden nauwelijks méér jonge dieren geboren zullen worden dan er zullen sterven..

En je vergeet de populatie-dynamiek:
In de echte natuur worden de jonge mannetjes uit de kudden geweerd (net zoals de jonge hanen bij kippen). Die jonge mannen zullen onder slechtere omstandigheden moeten leven, en lopen meer kans om het niet te overleven.
Dat betekent dat er in stabiele populaties naar verhouding meer mannetjes geboren zullen worden.



Je noemt nu dieren die prooidieren zijn en tot voedsel dienen van diverse andere diersoorten.
Bij de grote zoogdieren is daar veel minder sprake van.


Het principe van de natuurlijke selectie vergeet je:
dat de handigste, slimste en sterkste dieren het overleven.
Daar is bij de OVP weinig sprake van: er wordt alleen geselecteerd op: zo lang mogelijk zonder eten in leven kunnen blijven .

Locanda schreef op maandag 18 november 2013, 13:49:


Hoe lukt het nu met je paard en zijn oren?
In feite heb je een paar opties wat het aanraken/behandelen van de oren betreft
voordat die DA komt en je werk (goedbedoeld) misschien weer om zeep helpt:

- Dwang. Wat moet gebeuren moet gebeuren zoals je zegt. Maar daarmee help je hem niet uit zijn trauma, sterker nog.....
- Verdoven (pasta) en die oren goed schoonmaken en het huidkrabsel eraf halen maar ook dat is eenmalig want je kunt slechts je paard elke keer verdoven.
- Desensibiliseren; In dit geval bijvoorbeeld hand erop leggen totdat hij stopt met reageren dan pas eraf. Het paard is echter hoog en zal met zijn hoofd slaan dus daar heb je hulp bij nodig, liefst een lang persoon die goed aan het hoofd kan komen en zijn hand er ook op kan laten liggen als paard onrustig is. Lijkt mij in deze omstandigheden niet niet ideaal tenzij je dat wel goed geregeld krijgt.
- Hem leren dat aanraken OK en fijn kan zijn. Zeker als hij eigenlijk jeuk heeft. Over het algemeen laten de paarden zich dan beter friemelen. Dus daar heel erg mee aan de slag gaan.
- Voerbelonen. In allereerste instantie hoofd laag en daarna stap voor stap aanraken. Is hij niet zo geïnteresseerd dan ga je op zoek naar wat hem wél interesseert. Misschien een andere beloning die hij heel erg lekker vindt?

Groet, Pien

Coralie schreef op dinsdag 19 november 2013, 9:40:


kip of ei?


waarom? de sex ratio bij geboorte is voor de meeste soorten rond de 1:1. Daarna kan de sex ratio veranderen.


iedereen dient uiteindelijk als voedsel voor een ander, van schimmel en bacterie tot roofdier en aaseter.


natuurlijke selectie houdt in dat wie het best is aangepast aan de omgeving de meeste overlevingskans en kans op nakomelingen heeft. Niks met handig, slim of sterk te maken.


tenzij er in vette jaren veel dieren dood gaan aan ziektes als HB, waardoor ze slecht ter been raken.

interessant ido

http://www.kennislink.nl/publicaties/wilt-u-een-jongetje-of-een-meisje

hoi
m'n Ijslander loopt gevoelig op dit moment, mede door het natte weer denk ik, dus zou ik terug een tijdje met hoefschoenen willen rijden. Echter met de modderige wegen, ben ik bezorgd dat ze zou uitglijden.
Kan ik in hoefschoenen van cavallo , studs indraaien, en daar vb ook een kort stukje over het asfalt stappen (aan de hand dan) , tot aan het bospad ?
Heeft er iemand ervaring met studs, of widiapuntjes ? Vooral dan of het ook lukt om even op het asfalt mee te stappen? Ik had al begrepen, dat eens die studs in de cavallo's zitten, ze er niet meer uitkunnen. Dat is niet erg, omdat ik maar tijdelijk met de hoefschoenen ga rijden, en dan vooral in natte periodes, omdat de hoeven dan blijkbaar veel gevoeliger zijn. Vb in sneeuw zou wel lukken zonder schoenen momenteel, maar er is nog geen sneeuw nu...
Alvast bedankt voor het delen van ervaringen,
mvg
Wendy

Wendy74 schreef op dinsdag 19 november 2013, 13:09:


Bij de Marquis hoefschoenen kun je de widiapuntjes er ook weer uitdraaien, dus die zou je bij het bospad aangekomen erin kunnen zetten. Waarom kunnen ze er bij de Cavallo's niet meer uit?