Talitha schreef op zaterdag 16 november 2013, 12:32:


Wat een vreemde stelling. Bij Liltje is het precies anders om. Is iets heel eng, leg ik mijn hand op haar schouder en dan kalmeert ze duidelijk. Liltje heeft er een hekel aan als je haar zomaar aan haar flank aanraakt, na aankondiging is het geen probleem. De rest van haar lichaam mag ik zonder aankondiging aanraken. Liltje en Kim staan dagelijks met de neuzen tegenelkaar, raken elkaar echt niet eerst achter die zogenaamde centrale as aan. Ze beginnen elkaar vaak te kroelen aan de hals en werken zich zo langzaam naar achteren.


Kimmie is nergens bang voor, een trekker met een nog zo enorme aanhanger er achter kan zo achter haar kont langs rijden. Liltje is wat meer ruimte nodig, maar geen enkel probleem. Waarom zou je een paard niet over angsten heen kunnen helpen?

Wat is dat voor een rare paardenfluisteraar? Mijn viervoeters zullen in haar ogen dan wel niet normaal zijn....

Talitha schreef op zaterdag 16 november 2013, 12:32:


als vreemde paarden elkaar ontmoeten gebruiken ze juist hun hoofd bij kennismaking. Neusgaten op elkaar, snuiven, voorbenen hoog opgooien en als het niet bevalt omdraaien en trappen. (ik heb hier wel eens 2 paarden een kwartier met hun achterwerk tegen elkaar zien staan drukken als 2 boxers die niet willen opgeven)
Bij vriendschap wisselen paarden veel uit aan de voorkant, bij rusten gebruiken ze graag elkaars staart.


hoe mensen bij dit soort theorien komen weet ik niet maar mijn ervaring is eerder dat je in 1e instantie voorzichtig moet zijn met de achterkant aangezien daar trappen kunnen worden uitgedeeld. De voorkant kan welliswaar bijten maar daar gaat toch een waarschuwing aan vooraf (kan soms bliksemsnel, dan ben je toch de klos )


Je kan elk dier wennen aan van alles en paarden zeker aan trekkers. Het is wel zo dat wennen aan trekkers op een erf geen enkele garantie geeft voor het passeren van andere trekkers op de weg.


misschien moet de buurvrouw nog eens naar een andere cursus.

joop schreef op zaterdag 16 november 2013, 13:51:


Een cursus waar de buurvrouw leert over háár trekkerangst heen te komen.
Want zo zit het, weet ik zo goed als zeker.
Of uiteraard, situaties die je eng cq. risicovol vindt omzeilen; doe ik ook.

Wie geeft die cursus? Altijd handig om te weten waar je al weer niet heen hoeft te gaan

Wat mij betreft is het door de overheid georganiseerde grootschalige dierenmishandeling. Het heeft niets met natuur te maken en al helemaal niks met veeteelt. Dieren op deze schaal bewust laten creperen is nooit te rechtvaardigen.

Mijn voorstel: In de herfst een goed georganiseerde jacht en dan alle nederlanders die dat lekker vinden een mooi stuk door de belastingdienst gefinancieerd wild. Niet dat ik enthousiast voor de jacht ben maar als je niet bijvoert of geen functionerend ecosysteem hebt waardoor dingen in evenwicht blijven lijkt me de hongerdood een slechter alternatief.

Peter Donck schreef op zaterdag 16 november 2013, 11:00:

En daar gaat iedereen de mist in. Zo is het niet gegaan en daarvoor moet je iets van de OVP weten. Toch maar een stukkie natuurverhaal?

Het huidige OVP-gebied bestaat eigenlijk uit 2 delen:
1) Het moerasgebied, dat stuk langs de Oostvaardersdijk van ruwweg Almere tot Lelystadhaven. Dit is het stuk dat maar niet droog wou worden en dus geen industriegebied werd maar rietmoeras. Door de waterstanden juist hoog te houden (ingezet door de RIJP ten tijde van botulisme uitbraken) i.p.v. laag is de grens tussen plassen en rietvelden logischerwijs steeds scherper geworden. (Ik heb gelezen dat SBB de waterstanden nu echter opnieuw wil gaan verlagen om het gebied weer aantrekkelijk te maken voor steltlopers dus NL mag zich voorbereiden op hernieuwde botulismeproblematiek - heeft het journaille weer wat omhanden want mij lijkt de combi van botulisme en grote grazers een nieuw "hoogtepunt", goed voor maanden entertainment... met wat geluk zelfs een noodtoestand om de komkommertijd door te komen... half flevoland in quarantaine, ik zie het al helemaal voor me).
2) Een veel droger gedeelte dat er later aan toegevoegd is, onttrokken aan akkerbouw als wat toenmaals als "bufferzone" gedacht werd om de OVP-ganzen op te laten grazen en daarmee veel boerenschade te beperken. De (grauwe) ganzen zijn de enige echte spontaan-natuurlijke vormers en grazers.


De trendbreuk in beheer kwam met de ontbinding van de RIJP, de Rijksdienst IJsselmeer Polders en daarmee het onderbrengen van de OVP bij SBB, StaatsBosBeheer. Daarmee kreeg vooral beleidsbioloog Frans Vera een speeltje wat hij zelf verwoordde als "Afrika in de polder", de begrazingsdierentuin.
Het gaat hierbij m.n. om gebied 2 (2000ha)! Dat is belangrijk, want gebied 1 (4000ha) is nauwelijks toegankelijk want veel te nat.
Qua natuurbeheer gaat het echter m.n. juist om dat gebied 1, dat is het unieke stuk dat maar niet wou opdrogen om mooie fabrieken op neer te zetten.


Inderdaad. Maar de oorspronkelijke bedoeling en verwachting was het niet.
Noch is SBB de bedenker van "begrazing" want dat was mijn oude vrind v.d. Lans met zijn beheersbedrijf Ecoplan, die de eerste koniks invoerde t.b.v. het Groninger Landschap. Koniks en uitheemse koeien want het moest er allemaal toch "wild" blijven uitzien, de recent toegevoegde wisenten passen ook in dat "plaatje" net als de damherten in de duinen.
Maar begrazing als beheersinstrument dus, grote beesten die een boel vernielen wat je als beheerder vernield wil hebben, bijv. om verruiging te bevorderen of verbossing tegen te gaan, etc. en zonder dat je daardoor aldoor duur personeel voor moet inhuren. Ik zie geen verschil met een extensieve boer die zijn normale koeien, paarden en geiten mag loslaten... en voor begrazing zijn echt geen zelfredzame populaties nodig.
Waar het echter op uitdraaide, en dat onderscheidt de OVP begrazing van alle andere, is dat werd besloten de begrazingsdieren te verklaren tot "wilde dieren". Onzin natuurlijk, een grover faunavervalsing valt nauwelijks te bedenken (ik weet er toch 1: waarom laten we er geen zebra's los, en leeuwen? Waarschuw even als een groep leeuwinnen achter Frans Vera aanzit; kom ik ook kijken ).


- Die "zieligheid" is het argument van de diereninnoodzieligheidsfreaks.
- Jagers willen dolgraag paarden en koeien opblazen, geeft vast meer voldoening een paard een lading dumdums toe te dienen dan een nijntje.
- Natuurliefhebbers vinden het ook niet leuk voor de vlindertjes...
- ...de rest van NL zal 't 1 biet wezen, behalve als het journaille weer even fijn los kan op een berg dooie paarden, lekker emonieuws scoort.

Het willen van zelfredzame populaties dierentuindieren is niet nodig voor begrazing als instrument voor natuurbeheer. Nogmaals, natuurbeheer levert geen valide argumenten en zou, pro dan wel contra, voor het onderwerp niet gebruikt moeten worden.

Zoals ik het zie blijft alleen het willen of niet willen van een zelfredzame populatie paarden (of koeien, of herten, of nog wat anders...) in NL over als argument. Die populatie is bij tijd en wijlen zielig, net als alle andere populaties (zoals die van mensen) die niet slim genoeg zijn om hun eigen populatie te reguleren.

Ik vind, als paardenliefhebber, dat er heel wat voor te zeggen is dat wel te willen:
- omdat nergens anders te zien is hoe een sociaal complete populatie functioneert binnen de draagkracht van een areaal;
- omdat aan het eind van de rekening feitelijk geen "zieligheidsdebet" is! Als de zieligheid buiten zicht van de opinie gemanipuleerd wordt doet dat niets af aan de hoeveelheid zieligheid.
- alle beheersinbreuken (zoals fertiliteitsmanipulatie of jacht) op de zelfredzaamheid van die populatie het functioneren ernstig schaadt.

e m kraak schreef op zaterdag 16 november 2013, 15:17:

tja, hangt ook af van hoe je "faunavervalsing" definieert, los van het verschil tussen gedomesticeerd en net-niet, maar dat vind ik uiteindelijk het punt niet,
ik vind het vooral boeiend ivm die zelfredzaamheid, zoals jezelf aanhaalt,
maar waarom is die FV altijd weer kop van jut, wie niks probeert, niks ontdekt,
het is/was een project, een studiesituatie, gewild fo niet, daar komt het wel op neer,
en niks zegt dat dat alleen maar voor alles en iedereen "positief" moet uitdraaien toch ?!

daswatikzei ! en die lui vind ik dan zelf weer hoe langs om zieliger


jip

harry11 schreef op zaterdag 16 november 2013, 15:11:


en wàt ga je dan laten afschieten ? want zieke, ouwe magere dieren vinden die jagers niet lekker,
ik bedoel, die raken ze aan de slager niet (meer) kwijt

harry11 schreef op zaterdag 16 november 2013, 15:11:


Dan is de hele natuur volgens jou niet te rechtvaardigen. Of maak je je ook zo druk om alle doodgevroren en verhongerde vogeltjes? Vogeltjes zijn toch ook leuk en lief en schattig en mooi?


Dat is nmm zo ongeveer het domst mogelijke voorstel. De sneaky jagerijen van de boswachter met zijn speciale geweer met geluidsdemper zijn al schadelijk, duidelijk te merken aan het gedrag van vooral de herten.


Juist als je wel gaat bijvoeren veroorzaak je een niet functionerend want overbelast systeem.
Het 'systeem' werkt duidelijk wél, want anders zouden er geen dooie beesten liggen.

e m kraak schreef op zaterdag 16 november 2013, 14:05:


was ook het eerste dat ik dacht


Perceptie? IK vind het meestal en uitdaging Op af dus.

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Sinds meer dan een jaar werk ik aan een documentaire film over communicatie tussen mens en dier - in casu mens & paard. (www.facebook.com/ESSENTIE.the.project)
Ik heb het grote voorrecht gehad om IN de Oostvaardersplassen te mogen filmen.
Niet zoals elke toerist vanuit de bolderkar een paar kiekjes kan schieten.
Neen, we worden tot bij de konikpaarden gebracht. We verlaten dan de bolderkar en krijgen ruim 2uur/sessie de tijd om ons letterlijk tussen de 100den konikpaarden te begeven.

De beeldjes die dierennood.nl toont stroken niet met de realiteit die ik inmiddels al voor de derde keer met eigen ogen heb mogen aanschouwen.

Dat door de "komst van de grote grazers" de vogels bijna allemaal zouden verdwenen zijn is een pertinente onwaarheid. Het krioelt er nml van een enorme diversiteit aan vogels. Dit wordt zelfs bevestigd door vogelbescherming.nl, die zegt - citaat: "In de Oostvaardersplassen bevindt zich de grootste kolonie van lepelaars binnen Nederland. Voorts komen hier roerdomp, grote zilverreiger, bruine kiekendief, blauwe kiekendief, porseleinhoen en blauwborst tot broeden. In het voor- en najaar doen veel sterns en steltlopers het gebied aan, hoewel de waterstand er soms zo hoog is dat voor deze soorten geen foerageer- of rustgebieden te vinden zijn. Voor ruiende grauwe ganzen is het een van de belangrijkste gebieden in Noordwest-Europa. In de winter kunnen grote aantallen eenden (wintertaling, krakeend, pijlstaart, slobeend, tafeleend en kuifeend) de plassen bevolken" - einde citaat (te lezen op de website http://www.vogelbescherming.nl/vogels_kijken/vogelgebieden/zoekresultaat/detailpagina/q/gebied/44)

Ik woon op wandelafstand van een natuurgebied dat +/- 2.000Ha groot is. Dit is nog niet 1/3de van de oppervlakte van de Oostvaardersplassen. verbindingswegen, dorpskernen, weilandafrasteringen van privé-eigenaars, ... allemaal barrières die ervoor zorgen dat de bos- en natuurbewoners ingesloten blijven in hun territorium.

En ook hier gaan de dieren dood. Zoals E.M. Kraak terecht stelt: De natuur bestaat vooral uit doodgaan.
_______
Herman
"Art in Nature ~ Nature is Art"

Eerlijk gezegd geloof ik niet in scheuren door schimmels in gezonde paardenvoeten en kan me niet voorstellen dat de meeste mensen op dit forum dat wel doen. Als je scheuren en/of schimmels in je paard zijn voeten vindt, is er meer mis dan 'alleen maar een scheur of een schimmel'. Ook als de zogenaamde reden van de scheur met schimmel een hoefzweer is, of eigenlijk juist dan, zijn je problemen groter dan de zichtbare scheur.

Je kan bij paarden de meest ingrijpende schimmelbehandelingen uitvoeren, uitfrezen van van alles wat schimmel bevat en de eigenaar met een heel scala aan middelen laten soppen, weken, inspuiten, etc. Wat beter en op de lange termijn werkt is het aanpassen van de manier van houden, de voeding, de bekapping, etc. Spijtig genoeg betekent voldoende aanpassingen vaak meer aanpassing dan van de meeste paardeneigenaren en hun accommodatie verlangd kan worden. Dan ga je een symptoomoffensief aan met antischimmel middeltjes en hoefwandresecties, maar vaak duurt dit langer, werkt het soms gewoon niet of is het maar tijdelijk en komt het terug. Ergo, streven naar een gezonde hoef waarin schimmel geen kans heeft, werkt beter.

Een voorbeeld van mijn eigen ruin: niet vanzelf perfecte voeten, maar aardig netjes te krijgen met veel verharding en veel beweging over verharding. Afgelopen winter is hij behoorlijk ziek geweest (waarschijnlijk iets giftigs gegeten met zelfs zenuwuitval als resultaat), de rode stressringen in zijn hoeven laten mooi zien wanneer precies (nu zo goed als uitgegroeid) inclusief via de kroonrand uitgebroken hoefzweertjes. Dit in combinatie met omstandigheden waardoor er weinig verharding op de weide was en zowel het rijden over verharde ondergrond als de bekappingen even iets minder consequent uitgevoerd werden, resulteerde in verdrietige voeten met iets verbrede witte lijn en een startende schimmel. Geen scheuren, alleen schimmel.
De schimmel heb ik echter nooit behandeld met middeltjes, twee maanden geleden heb ik de ondergrond aangepast (grote oppervlaktes tegels, beton en straks een kiezellaag in 1 van de schuilstallen), veel beweging over alle soorten verharding en heel hard hopen dat hij niet ziek wordt deze winter. De schimmel is niet verder gegaan en inmiddels verdwenen.

Daarnaast heb ik een jonge merrie geadopteerd sinds januari dit jaar. Ze heeft nog redelijke voeten, maar kreeg een kilo per dag aan muesli, slobber en andere rommel en stond in een natte stal met blubber paddock. Haar hoefwand is inmiddels bijna helemaal vernieuwd en de nieuwe wand is mooi aangesloten. Gelijk met de uitgroei van de 'mueslievergiftiging' ontstaan er holtes in de zool en bij de kwartieren. Ook zij had een schimmel inclusief toonscheur in een voorhoef. Deze is aan het uitgroeien en zal ongetwijfeld uitgroeien zodra de gezonde hoef gearriveerd is.
Die beter aangesloten hoefwand is puur door de eliminatie van alle zooi uit haar voeding, alleen nog maar gras, hooi en een liksteen.

Een laatste voorbeeld is een ezeltje van iemand anders. Bevangen en de hoeven compleet om zeep door schimmel. Een goede bekapping, het weghalen van de reden van bevangenheid en het instrueren van de eigenaar omtrent zelf onderhoud plegen, huisvesting, ondergrond en voeding maakte dat de schimmel uitgroeide samen met de slechte wand. Schimmel weg, ezel blij en doodvermoeiend energiek vergeleken met 'zijn rustig karakter' toen hij nog zo bevangen was zonder ooit de schimmel zelf aangepakt te hebben. Ze had gewoon geen kans in de gezonde witte lijn.

Bedankt voor de tip!

Ik heb Pien gemaild!

Groetjes Jolanda

Bedankt voor alle tips! Helaas zijn we al jaren bezig met allerlei opties/pogingen/verbeterpunten. Het een met meer succes dan het ander. Alleen komt het er toch telkens weer op neer dat bij het minste geringste de hoefbevangenheid terug komt. En Happy dus voor de zoveelste keer weer apart moet staan. We zijn dus op zoek naar een plekje die zo ingericht is dat de kans op hoefbevangenheid nihil is. We zijn ervan overtuigd dat dit voor Happy zelf de allerbeste keuze is. Ik besef dat het niet eenvoudig is om zo'n plekje te vinden, maar nooit geschoten is altijd mis.

Groetjes Jolanda

Goede bekapping is denk ik ook zeer belangrijk. Maar heb nog geen NB gevonden in regio Eindhoven. Kan op internet geen vinden. ( iemand idee waar ik er 1 kan vinden? Heb geen beschikking over trailer) ondanks dat mijn paard geen last leek te hebben na de smid vind ik wel dat hij vooral achterhoeven zeer schuin bekapt heeft.
Maar ben van plan zelf de cursus NB te gaan doen. Tot die tijd zal ik nogmaals zoeken naar goede NB smid en ook de hier aanbevolen middeltjes proberen.