harry11 schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 17:16:


Nou heb ik op 'mee eens' geduwt, maar is zo'n ventje daar nog niet een beetje jong voor?

Jet van Gulik schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 18:52:


in dit geval beter hulp vragen van iemand die handig en snel is met een tang.

Lijkt op gespleten hoefwand wat je daar omschrijft en dat is vrij makkelijk op te lossen.
Heb je hier een foto van?

Koen Theys

Vreemd...
Onze shet Mieke is nu een jaar bij ons.
In het voorjaar werd ze vaak net niet bevangen, omdat we er steeds snel bij waren.
Bij het eerste signaal meteen grasmasker op, van het gras af, op zandpiste en enkel hooi.
Meestal 2 dagen en dan kon ze mét grasmasker weer op het gras zonder problemen.
Zo heeft de rest van het voorjaar en zomer met een grasmasker op de wei gelopen.
Grasmasker een dag af en de volgende dag liep ze al weer wat op eieren.
Dus masker weer aan en volgende dag, of max twee dagen later, liep ze weer perfect.
Zomer is nu voorbij; ik doe grasmasker af en hups, twee dagen later begint ze weer op eieren te lopen.
Het fructaangehalte in het gras kan nu toch niet meer zo hoog zijn dat het onmiddellijk die klachten geeft?
Of kan ze insulineresistent zijn waarbij het minste extra gras de bevangenheid triggert?
Of mis ik me, en is onbeperkt grazen voor paarden met aanleg voor hoefbevangenheid nu nog steeds geen goed idee?

*******************
Eva Saegerman
clickertraining.be
paardentaxi.be

Hallo lieve mensjes,

Een keer in de week help ik mee bij de paardrijlessen voor gehandicapten bij ons in de buurt. De paarden worden hier 'normaal' gehouden en gereden maar ondanks dat zijn ze super goed verzorgd. Ze komen overdag wel een paar uurtjes op de weide of in de bak en worden goed in de gaten gehouden qua gezondheid.
Er is een merrie bij die op rubbermatten staat, ze is zeer koliek gevoelig en alle soorten bodembedekking leveren problemen op. Ze krijgt haar portie hooi of paardenkuil nu in een fijnmazig net, en dat net weer in zo'n hooizak met maar een gat.... Het is de bedoeling haar eet tijd zo veel mogelijk te vertragen maar langer dan een uurtje doet ze er echt niet over dan is alles op.

Ik ben eigenlijk op zoek naar een goed ontwerp slowfeeder wat ook goed in de stal past.
Ik heb zelf voor mijn haffie een groot watervat omgebouwd, half doormidden en dan een rooster erin. Deze staat ook in de stal maar neemt veel plaats in. Mijn haffie heeft een loopstal en kan doen wat hij wil dus maakt het niet zo heel veel uit.
Voor de dames shetlanders hebben we zo'n zelfde watervat omgebouwd, alleen hebben we daar gaten in gemaakt waar ze met hun hoofd in kunnen zodat het hooi droog blijft. Dit vat staat buiten en het weer heeft er dus wel vat op vandaar dat we proberen het zo droog en knoeivriendelijk mogelijk te houden. Het vat is wel nog in de proef fase en er moeten nog wat verbeteringen hier en daar doorgevoerd worden.
Ze kunnen nu gewoon ervan eten, we bekijken het dalijk in de winter even anders krijgen de dames er ook een rooster op. Ze zijn dan met zijn achten en er is plaats genoeg voor ieder om te eten...

Nu ben ik voor de gehandicapten manege op zoek naar zo'n soort ontwerp maar dan zo danig dat het goed in de stal past en dus niet te veel plaats in neemt maar wel zo dat ze tenminste met haar hoofd naar beneden kan eten en dat ze er lang over doet.
En het zou handig zijn dat het gebruiksvriendelijk is aangezien het bijna elke avond iemand anders is die de paarden voert. Elke maandag wel dezelfde en elke dinsdag etc, maar er werken zoveel vrijwilligers....

Eva Saegerman schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 21:53:


Hoefbevangenheid kan in de herfst net zo goed.

Spisty schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 22:31:


Spitsy, bovenstaand meen je toch niet echt??? Hoe kun je nu vinden dat die paarden super goed verzorgd worden? Die paarden staan dus (op een paar uurtjes na) opgesloten! Die paarden worden basisbehoeften ontnomen en worden dus uitermate slecht behandeld! Krijgen de paarden daar soms ook nog krachtvoer, worden ze soms ook nog met bit gereden?

Je weet zelf wel wat een paard nodig heeft, maak ik op uit de manier waarop je met je eigen paarden omgaat......................

Niek Kol schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 14:05:


Een U-vorm met een dakje erop is toch gewoon een inloopstal of lees ik verkeerd?


Waar paarden prefereren te staan heeft ook veel te maken met gewoontevorming. Daar kan ik eigenlijk niet al te veel mee; vorm een nieuwe gewoonte en ze "prefereren" ineens iets heel anders. Gaat voor mensen trouwens tot op lachwekkende hoogten ook op - denk alleen maar aan trends/mode

Ik heb nooit schuilen gebouwd maar indien voorkomend dan stel ik mij het bijv. zo voor:
Ik sla wat palen in de grond, in de ster of wat-dan-ook vorm die het schuilscherm moet worden en vlecht daar vliertakken door. That's it. Klaar. Ik ben reuze gecharmeerd van supersnel groeiende, zeer buigzame vlier als zowat de enige takkenleverancier die pony's echt niet lusten. Vlier is ook nog eens afwerend tegen allerlei insekten.
Een stapje verder gedacht zou je wat van die vliertakken tezamen met slee/meidoorn, wilg en braam in de grond kunnen steken onder je vlechtscherm, de doorn in het centrum (lusten ze wel, wordt aangevreten tot er een parapluvorm ontstaat - voilá het afdak van de naaste toekomst). Dat groeit dan vanzelf dicht en vormt naadloos je schuilbosje van de toekomst terwijl je tóch nu meteen een windbreker/schuil klaar hebt.

Het zal wel weer vloeken in de dierenbeschermingskerk zijn maar eigenlijk vind ik schuildingesen in de vorm van hokjes niet nodig. Wellicht wat herkenbaarder in context: als ik moet kiezen in graadmeters van dierenmishandeling scoort voor mij een eenzaam paard met schuilhokje met stip hoger dan een een groep zonder. De groep fungeert immers al als elkaars schuil!

Myriam schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 8:58:


Wat ze "paardnatuurlijk" doen 's zomers tegen steekinsekten is langs/door struiken heen lopen zodat de takken ze eraf vegen (onderzoek bij o.a. koniks in Polen). Het ethogram vormt zich dan zo dat ze voornamelijk in de nacht/ochtend grazen. Kant en klaar gemaakt voor onmiddelijk gebruik zou je dat bijv. kunnen simuleren door een poortjes met hangende kettingen.
Veel hangt uiteraard af van de biotoop waarin ze leven. Halfwoestijn steppeachtige gebieden zijn heel anders, vragen om ander gedrag dan een Hollandse veenwei of een meer bosachtige omgeving.

Spisty schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 22:31:


Ik ben geen lief mensje en je geeft me in deze post een bijzonder gebrekkige indruk van die gehandicaptenvoorziening, bezien vanuit de belangen van de paarden. De vele vrijwilligers en ongetwijfeld nog veel meer goede bedoelingen maken dat niet goed.
Ik ga géén slowfeeder bedenken die niet te veel ruimte in een toch al te kleine stal inneemt "waar ze dagelijks een paar uurtjes uit mag". Dit is PNforum!

Ja ik weet wel degelijk wat een paard natuurlijk gezien nodig heeft, maar ik weet ook dat het voor een instelling als deze, gehandicapte mensen een uurtje van pure ontspanning kunnen bezorgen, niet rendabel en haalbaar is om de paarden een paddock Paradise aan te bieden.
Van daaruit gezien zeg ik dat de paarden voor dat wat voor hun haalbaar is super goed verzorgd worden. Ik heb er best even aan moeten wennen, en ja ze worden met bit gereden en ja ze krijgen krachtvoer maar nee ze zijn niet ongelukkig, ze zijn niet onder of overvoed, ze hebben heldere vrolijke ogen, ze hebben goede hoeven, goede glanzende vachten, de nodige tijd qua rust tegenover het werken met een gehandicapte op je rug, waar ze overigens heel liefdevol en voorzichtig mee omgaan, maar dat hoef ik hier niet meer uit te leggen. Ieder heeft zijn eigen karakter en zijn eigen ondeugdjes maar ja daardoor zijn ze niet ongezond of slecht verzorgd. En ik ben ook niet van plan om daar iets aan te willen veranderen. De situatie daar is zoals ze is, als de paarden met pensioen mogen gaan ze naar een van de vrijwilligers waar ze wel de hele dag op de weide of paddock of iets dergelijks terecht komen. Daar kunnen ze dan hun resterende tijd in 'vrijheid' doorbrengen. En het ene paard leeft daar nog een paar jaar, er zijn er ook die inmiddels al 15 jaar daar met pensioen zijn.......

Ik kan de situatie daar niet veranderen, ik kan alleen maar mijn best doen en de paarden met respect behandelen en zo veel mogelijk tegemoet komen aan de mogelijkheden en opties die er wel zijn.

Spisty schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 23:45:


Een paardgerichte omgeving aanleggen is vele malen goedkoper dan een "normale" (lees: ouderwetse ballentent) manegevorm exploiteren.
Ik weet talloze benaderingen/activiteiten uit mijn mouw te schudden die geschikter zijn dan gehandicapten koste wat kost op een paard te hijsen en aan bitten te laten rukken.
Vanwege het krachtvoer zullen de paarden ook wel structureel te weinig ruwvoer krijgen; vandaar dat het te snel op is.
Eigenlijk zou ik in een naar ik aanneem toch wat meer ideële sociale omgeving meer aandacht voor ook het paardenwelzijn en innovatie verwachten. We sluiten gehandicapten toch ook niet meer in 19e eeuwse internaten op?

e m kraak schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 23:33:



Jij hebt IJslanders. Die hebben in hun hele bestaan (generaties lang) nooit een schuildinges gezien.
Ik heb Arabieren. Die hebben vele generaties lang altijd stallen gezien, en hun systeem daarop aangepast.
Ik zou mijn paarden echt niet zonder schuildinges kunnen houden!

Jij hebt dus helemaal gelijk, maar dat wil niet zeggen dat anderen geen gelijk hebben .

Heeft iemand al meer ervaring gekregen om mestbriketten te maken en verwarmen?
Ik heb een hele grote hoop pure paardenmest onder een afdak liggen, goed droog en wil ermee aan de slag gaan.
Ik las dat het:
- paardemest een sterk katalitische werking heeft op het verbrandingsproces en voor relatief schone rookgassen zorgt.
-je de as kan uistrooien op het land, goede meststof/bodemverbeteraar
Nog iemand tips om vaste briketten te vormen?
(er wordt geknutseld aan een mal om met een hydraulische pers, die hier al staat, de briketten samen te persen).

Spisty schreef op vrijdag 11 oktober 2013, 23:45:


Gelukkig zijn veel mensen al zo ver dat ze inzien dat dieren in de dierentuin niet in kleine kooitjes moeten zitten. Dat is niet diervriendelijk. Helaas zijn veel mensen nog niet zo ver dat ze inzien dat paarden niet in hokjes moeten worden opgesloten. Ze worden daar namelijk ziek van en raken zelfs vaak gehandicapt.


Onbegrijpelijk, alles verkeerd en dan die conclusie dat deze paarden niet ongelukkig zijn. Hoe meet je dat? ze kijken vriendelijk?

Wil iemand weten hoe die paarden zich voelen, ga dan eens een paar weken op de WC zitten en laat je via een luik eten aanreiken. Krijg je buikpijn vraag dan om pap. Elke dag mag je er een uurtje uit en ook nog af en toe een rondje lopen met een kind op je schouders. Na 3 mnd meet je je geluk.

Het zou me trouwens niet verbazen dat het gebrek aan normale gezonde beweging bij paarden net als bij mensen leidt tot minder goed functioneren van de hersenen. Paarden die zo gehouden worden sterven ook vaak voortijdig. Ze worden stram en de DA concludeert dan arthrose. dan mogen ze met hun pijnlijke ledenmaten met pensioen.
Wat is de zin van ziek maken van paarden om er gehandicapten een plezier mee te doen? Gehandicapten zouden als ze dit wisten misschien ook niet meer op die paarden willen zitten.

-knip-


je kan je best doen de ogen van die mensen te openen voor de realiteit. De realiteit is dat deze paarden niet goed gehouden worden en dat dat moet veranderen om verantwoord door te kunnen gaan.