Huertecilla schreef op maandag, 9 mei 2005, 9:23:


Dit is nu de tweede keer al dat je me gebrek aan integriteit verwijt. Volgens van Dale is integer synoniem aan "eerlijk", dus je vindt me een oneerlijk persoon.
Waarom dan wel? Omdat ik een duidelijk standpunt durf te hebben?

Wat ik naar aard en letter van de betekenis weinig integer vind is de PR van o.a. de heer Cook die nogal weinig overeenkomt met de werkelijke ideeën en het gepatenteerde volledig ontwerp.


Ik wil bovenstaande nog wel een keer met nadruk herhalen hoor: "kan het me wel voorstellen maar vind het pertinent onjuist". Wat is daar nu niet integer aan? Ik kan me andere "werkelijkheden" dus heel wel voorstellen, net alsdat onze eigen werkelijkheid in de tijd aan verandering onderhevig is, maar... ik vind de manier van doen en beleven in een bepaalde andere werkelijkheid pertinent onjuist... om nog niet te vervallen in "achterlijk" en "middeleeuws". Er staat IK VIND !!!
Nogmaals, wat is daar oneerlijk aan?!


Je mag mij onkies vinden tot je een ons weegt, maar de reden die je hier nu vermeld zegt me slechts dat je de bedoeling en werking van Libra niet begrepen hebt. Dat is een geheel andere als die door Cook bedacht, en daarom alleen al is het een totaal ander ding dat slechts de onderkruisende teugels met het Cook-model gemeen heeft.
Als je dat niet begrepen hebt doordat mijn webpresentatie onduidelijk is, dan is dat mijn schuld en ben ik graag bereid dat te verbeteren als je kan aangeven hoe en waar. Mocht het zo zijn dat mijn persoonlijke zeer gekleurde blik hierop echt onjuist is dan sta ik ook open voor de bewijsvoering daarvan; afgelopen week ontving ik een mailtje van een mij onbekende waarin de Libra naar mijn smaak bijzonder bondig werd samengevat met "fiadorhalster gecombineerd met Cook waardoor de goede eigenschappen van beide optimaal benut worden". Weer es een andere invalshoek dus, die er minstens zoveel "touwhalster" in ziet als "Cookhoofdstel". Dat mijn beleving tijdens de maanden van knutselen een andere is geweest doet natuurlijk niet ter zake in hoe het eindresultaat gezien wordt, en ik vind dit echt een bijzonder ter zake doende recensie.
Verder zal ik proberen wat onduidelijkheden in antwoord naar Sandra ( Nr:24033 ) op te lossen.


Nogmaals, het is geen kwestie van niet kunnen voorstellen maar eerder een volkomen onverenigbaarheid van beleving en ideeën. En ik ben ook nog wel een klein beetje met de racerijwereld bekend from the inside - een van mijn beste paardenvrinden is het grootste deel van zijn leven professioneel TB hengstenman (Newmarket, Franse en Duitse stoeterijen) geweest. Daar mag ik m.i. een standpunt over hebben zonder als oneerlijk te worden bestempeld.
¿Comprendes?

Groeten, Egon

Beste Egon, zonder je tijdrovend evoutieontwerp van je vrijzinnige breidel of breidsel te niet te willen doen, heb ik toch een paar kanttekeningen te maken wat betreft de oogverblindende krachtenstudie op je webstek.
Waarschinlijk ben ik hier de enige die uiteindelijk toch de tijd genomen heeft, niet om het ding meteen te maken en te bejubbelen, maar om met enige koppijn je uitgelegde en zelfverklaarde inwerking te bestuderen.

Je theorie ivm de losse katrol zal ik niet betwisten, integendeel, ik zal ze nog wat aanschouwelijker voorstellen :
Stel dat je bovenop een muur staat en je wil een zak aardappelen van 50kg omhoog trekken, dan kan je hem (de aardappelzak dus) gewoon vastknopen en met 50kg tegenkracht omhoog proberen te hijsen. Voor heren zoals wij moet dat kunnen, veel dames en ook enkele ielpiepende heren zullen daarbij zo ongeveer hun eigen gewicht moeten optrekken. (sommigen kunnen ook als touw funktioneren, hé nick)
Maar gelukkig is daar de losse katrol : we knobbelen het dubbel zo lange touw daarbij bovenaan de muur vast, aan de aardappelzaak knopen we een ring waar we het touw doorheen halen, het losse eind daarvan houden we stevig in onze handjes. Nu kunnen we weer beginnen hijsen en hoezee, hoeraa, eureka ! onze aardappelzak weegt maar 25 kg meer, terwijl de ring over het touw glijdt (vandaar de losse katrol), dat we daarbij dubbel zoveel lijn inhalen weze ons worst.
Wat is er nu gebeurd : de 50 kg aardappelen heeft zich in tegenreaktie op de zwaartekracht opgesplits in 2 x 25 kg. Daarvan hebben wij dus 25 kg vast en trekken dit omhoog, jochei. De andere 25 kg trekt de muur inert omhoog, maw, we zetten de helft van de aardappelzakkracht over op de muur die ons dus een “handje” helpt.
Wat betekent dit nu voor ons nagelnieuwe halsterbreidsel : als we 2 kg druk op het paardenhoofd uitoefenen via de ring, vastgemaakt aan het neustouw, en waardoorheen glijdend de teugel loopt, dan splits deze kracht zich uit naar 1kg in onze hand en 1 kg naar ons vast punt (de muur weet je wel) in dit geval het “kopstuk” van het “hoofdstel”, dit is het stuk tussen beide zoeteliefjesknopen.
Hierbij heb ik voor de gelegenheid je hoofdstel wat eenvoudiger gemaakt door de teugels nog niet te laten kruisen onder het paardenhoofd, maar ze via dezelfde zijde te laten omhoog lopen.
Met andere woorden, voor 1 kg kracht in de hand, krijgen we 2kg ter hoogte van de ring én 1kg achter de paardenoren ter hoogte van de “pol”. Dus een druk van 3kg op het paardenhoofd. Als we nu met beide handjes elk 1 kg trekken dan krijgen we meteen een inwerkende kracht van 6kg op ons lievediertjes hoofdje.
De kracht op de ringen wordt daarbij uitgeoefend in tegengestelde bissectrice van de handkracht en de vast-punt-kracht (achter de oren dus) wat betekent dat de losse neusriem toch onder spanning komt, terwijl het kinstukje los zal blijven bengelen : 2kg op de neus dus.
De druk achter de oren wordt opgevangen door het paardenhoofd in tegengestelde zin maar evenwijdig (want enkelvoudig) aan het van de ring oplopend teugeldeel tot aan de zoetliefjesknoop. (eenvoudige wet van aktie en reaktie). We krijgen dus twee krachten die ondanks hun hoek tov elkaar toch tegengesteld werken, maw een knijpeffekt.

Als we nu de teugeltjes kruisen onder paardjes kin, dan blijft grossomodo de werking dezelfde met dit verschil dat de opwaartse kracht van de teugel nu opgevangen wordt door de verschillende raakpunten onder de onderkaak tot aan de zl-knoop. Een fenomeen dat alleen de wrijvingskrachten in de hand werkt.

Wat de drukverdeling van hand op touw betreft, hele mooie grafiekjes en schitterende tabellen en wat een pracht van een formule, maar eigenlijk doen ze niets terzake. Wat telt immers is het kontaktoppervlakte waarover de kracht verdeeld wordt en dat is NOOIT de volledige omtrek van de teugel noch de opp. van de halve cilinder (ter plaatse van de hand). Een dun touw is inderdaad scherper omdat het kontaktopp. kleiner is maar uiteindelijk blijft de druk (kracht) dezelfde. Hoeveel dikke touwen je dan ook over de paardenneus legt, steeds is 1kg in de hand, 2kg op de neus. Twee neustouwen ? ok, twee x 1 kg maar wel samen steeds 2kg.

Tot slot : ik hou het liever van kracht tot kracht als 1 op 1, laat voor mij maar alle katrollen achterwege.

Groetjes, Peter

Ps : wat betreft de fotos op de nieuwe bitloze pagina :
1-ik hou niet van neustouwen of –riemen die op het vrije uiteinde van het neusbeen liggen, en daarbij zijn jammergenoeg de bitloze uitvoeringen nog de gevaarlijkste.
Omhoog die handel !
2-is een paardenblik niet zwaar onderhevig aan antroposentimentalisme ?

trea hoex schreef op maandag, 9 mei 2005, 13:30:


Ik heb "maar" een shet maar ik wil toch even reageren: ik ben ongeveer een jaar geleden overgestapt naar het onbeperkt voeren. Ofwel op de wei ofwel hooi in de paddock (of wat er voor doorgaat).
Voor die tijd kreeg hij een beperkte hoeveelheid hooi, iedereen waarschuwde maar dat hij anders te dik ging worden...
In het begin van het onbeperkt voeren was dat ook zo, hij (vr)at de hele dag... ben hem toen ook meer beweging beginnen geven. Nu is hij gekomen tot een "normale" omvang en ziet er beter uit dan ervoor. Dus hij krijgt onbeperkt hooi en ik laat "de mensen" maar zeuren....

groeten,
Liesbet

sannie schreef op maandag, 9 mei 2005, 15:03:


Hallo Sannie,
Je bericht lezend denk ik dat je de site van Egon nog niet (geheel)gelezen hebt.
Ik vraag me af of dit door de stijl van schrijven komt? te droge materie ? te moeilijk geschreven? Laat ook dit horen, dan kan het evt. aangepast worden want het is toch de bedoeling dat iedereen (maar zeker de geintreseerde) het begrijpt wat daar staat.
Lees het eerst nog eens goed door en bekijk dan nogmaals eens dit berichtje dat je schreef, dan zul je merken dat je veronderstelling niet klopt met het Libra hoofdstel.
Beter nog is het ding te knopen en er mee aan de gang te gaan, ervaring zegt zoveel meer dan tekst!
In het kort komt het er op neer dat je nou juist met dit hoofdstel minimale signalen kan en moet geven, anders werkt het niet.
Je zou, zoals ook beschreven zelfs een vissnoertje als teugels aan dit hoofdstel kunnen maken (voor velen zou dit een "moeten" moeten zijn nmm.)
Ruis is bij goed gebruik vrijwel niet aanwezig, en hard trekken kan je vergeten, dan werkt het niet...
bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html" target=_blank>http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html
Gr, Nick

Huertecilla schreef op maandag, 9 mei 2005, 12:01:


Ik ga me in een hoekje zitten schamen voor mijn asociale gedrag.
Heb het Cook hoofdstel hier ook wel eens genoemd hoor (nl dat ik het prullepap vind), maar misschien had jij het toen ook al ontdekt, ik hoop het maar, hoef ik me minder schuldig te voelen.
Isabel