Nils Vellinga schreef op woensdag 15 mei 2013, 22:21:


Goed punt, Nils.

Ik zie het ook bij Liltje. Loop ik prominent voorop, loopt ze in slaapmodus achter me aan en vertrouwt er helemaal op dat ik het wel regel. Loopt ze naast me, is ze al veel alerter. Zit ik erop, moet ze zelf opletten en stelt ze bij enge dingen heel subtiel de vraag of het goed is. Zolang ik de vragen beantwoord en daarmee aangeef dat ik ook oplet, is het goed. Doe ik het niet, draait ze op een gegeven moment om en gaat ze in ferme stap naar huis.

Troosten of aaien werkt bij Liltje averechts, in haar beleving bevestig ik dan dat het eng is en dat we van geluk mogen spreken dat we niet opgegeten zijn. Bij mijn vorige paard werkte aaien juist heel geruststellend.

Ciska Willemse schreef op donderdag 16 mei 2013, 8:40:


Misschien doe je te goed je best.....

Wel frappant dat ze het beide hebben. Dat moet toch op de een of andere manier te achterhalen zijn? Ik heb praktisch geen ervaring met rotstraal, die paar keer dat mijn vorige paard het had, was het wekenlang erg nat geweest en ging het snel over met egyptische zalf.

Heb met Player ook gesukkeld. telkens opnieuw. het begon elke keer met een nauwelijks waarneembaar speldenprikje in haar straal, wat daaronder zat was hallucinant. Het bleek een gat en dat gat liep door , het werd een tunnel naar haar hoefballen toe en diep naar binnen. Ze mankte er ook op.. Gebloed heeft het ook even, hard zelfs, zo ver zat het ineens.
Heb het raden naar de oorzaak maar ik denk dat ze het oploopt door straalkneuzingen. Haar stralen vanachter hebben nogal de neiging wat dik te worden en vrij zacht te zijn.
Ik heb de laatste keer de plek goed opengesneden, zo ver het kon telkens, gespoeld met soda om alle troep eruit spoelen en dan volgestopt met Egyptische zalf, twee keer per dag. net zolang tot ik heel de tunnel kon openleggen, dan nog één keer per dag ie Egyptische rommel erop en dan was het leed snel geleden, zuurstof moet eraan kunnen. Tot de laatste keer hield ik blijkbaar te snel op met de Egyptische zalf omdat ik telkens dacht dat het over was, blijkbaar niet want het kwam dan toch weer terug.
Ik teer nu, ze zijn genezen, haar stralen in, ze blijven daardoor droger, harder en kleiner en ik zorg dat haar middelste straalgroeve openblijft, die snijd ik open als het nodig is.
En het gaat nu weer goed.

Maar ondertussen heb ik weer een ander probleem, een scheurtje in haar voorste hoef waar een schimmel in zit die nogal hardnekkig is

zo ver mijn ervaring...

Elk paard heeft recht op een staart

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 16 mei 2013, 1:46:


hartstikke leuk, zo goed als het gaat, ik zou haar wel nog veel meer teugel geven, vooral bij de sprong.

zal daar opletten, ze heeft de neiging inderdaad haar nek kort te maken bij het afzetten, het landen is al wat beter maar het is nog niet wat het moet zijn.

Elk paard heeft recht op een staart

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 16 mei 2013, 10:01:


probeer haar eens te laten springen zonder ruiter, dan krijg je een beter beeld. Het lijkt mij dat jij haar nek te kort maakt ik ben maar een leek maar het lijkt of ze haar neus vooruit wil steken maar niet kan.