Jammer dat er geen rubriekje lesverslagen op dit forum is anders ging ik daar mijn paard eens lekker ophemelen.

Vandaag les 2 gehad en het was weer zo leuk!!!
Ik vind dit misschien nóg wel leuker dan rijden. Je hebt zo'n mooi rechtstreeks contact met je paard, in de zin dat je zijn lijf en uitdrukking veel direkter kunt zien en lezen.
Het was ook zo gaaf om te zien dat hij er steeds meer lol in kreeg en op een bepaald moment gewoon vroeg om de volgende opdracht.
Hij reageert ook zo snel waardoor ik ook steeds sneller door krijg waar ik fout zit en waar het goed gaat.
Hij had zich lekker in het zweet gewerkt en ging meteen 2 keer rollen in het zand. Nadat hij weer was opgedroogd heb ik hem getrakteerd op een stevig lichaamsontharingsessie en een korte pedicure.
Perfect middagje lol met mijn geweldige knol

Dank je Karin voor je aanwijzingen en rustige les opbouw
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 24 april 2013, 7:31:


Dominantie en leiderschap zijn nu eenmaal twee verschillende, losstaande begrippen die weliswaar samen kunnen voorkomen maar daarom nog niet verward moeten worden.
Dominantie is eigenlijk geen moeilijk begrip, het gaat om (bij kippen) hoger op stok zitten en zoveel mogelijk aan de startlijn van een pikorde staan (de aloude beroemde onderzoeken van Schjelderup-Ebbe). De wolvenvarianten ga ik niet verder op in omdat, net als bij paarden, er grote vergissingen en foute aannames zijn gemaakt.
Bij paarden zijn de "bully's", de individuen die zo dominant doen, juist meestal geen leiders! Bij paarden is leiderschap daarentegen, ad hoc naar omstandigheden, zowel wisselend en ingewikkeld - waar een "leidende" hengst zijn familie drijft, volgt dezelfde familie de leidende merrie... om daar echt uit wijs te worden qua sociale structuren is denk ik nog veel meer geduldig maar vooral onbevangen onderzoek nodig.
Leiderschap is net als dominantie geen moeilijk begrip op zich: het dier wat door anderen gevolgd wordt nemen we voor "leider" aan. In praktijk blijkt dat dus vaak veel ingewikkelder qua sociale struktuur te liggen maar een zaak moet duidelijk zijn: leiderschap is totaal iets anders dan dominantie.

[knip]

Correct.
En daarbij, nogmaals en nogmaals, zijn wij nu eenmaal geen paarden! Een paard moet wel doof, blind en achterlijk zijn om ons voor paard aan te zien.
Ik kan het niet laten, zo juist gezien en zo leuk, nog eentje:

Zo zit het vanuit de optiek van paardmans en niet anders.

Het aangeven en indien nodig geacht afdwingen van wat een ander dier doen moet is evenmin een bewijs van leiderschap en/of dominantie. Wie wil mag zelf bedenken waarom niet. Doet zeer he, dat denken
Is een drijvende hengst nou dominant of leidend of allebei of allebei niet?
Dat "aangeven en indien nodig geacht afdwingen", is dat nu niet precies zoals er door mensen met paarden wordt omgegaan?

Een andere populaire "NH"-variant gaat er juist vanuit dat wij de roofdieren, de "leeuwen", zijn (vanuit paardse optiek). Hoewel nmm eveneens onjuist en feitelijk irrelevant maakt die variant tenminste niet de vergissing dat we als soortgenoten bezien worden.

Gracy schreef op zondag 21 april 2013, 21:15:


Hoi Gracy, lastig dat je niet verder komt met je paard. Helaas herken ik dit ook wel bij mij en mijn vorige paard.
Heb je wel les van iemand die jou en je paard misschien goed kan trainen en verder brengen? Staat je paard veel op stal of kan hij zelf naar buiten.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Talitha schreef op woensdag 24 april 2013, 12:27:


Yep, ik heb een vriendin wel eens een potje psyllium meegegeven

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

So true.
Jep, de minst dominante bepaald hier wanneer er gedronken en gegeten gaat worden. En als het eng wordt wachten ze tot hij het klusje opknapt De dominantste is zo'n beetje de grootste schijtlaars.
Ik voelde me bij het verzamelen van een mestmonster voor Het Woud laatst wel helemaal zo'n roofdier. Leuke herinnering lichaamstaal was dat. Het Woud wil dus van élk schaap een mestmonster als je koppel uit 10 of minder schapen bestaat. Nou, ga er maar aan staan... van de 8 schapen in mijn geval mest verzamelen. De schapen zijn redelijk tam maar ja... Je zit letterlijk uuuuuuren te observeren en als er net weer 1 voor staat kun je weer wachten tot je van schaap X weer iets krijgt.
Je zit dus wat een eeuwigheid lijkt met de schapen mee te meanderen of op je stoeltje bij ze, naar schapenkonten te staren. De grap is dat je ze je aanwezigheid prima vinden maar oh wee als je mest ziet vallen. Je moet je blik star op dat hoopje houden anders vind je dat niet terug, kom je al snel achter. En juist op dát moment, toen ik dus niets anders deed dan die blik verankeren stoven ze telkens onmiddellijk uiteen. Liet ik m'n blik weer over ze heen glijden kon ik naast ze mee lopen of liepen ze achter mij aan hahaha. Vond dat wel grappig. Normaal ben ik me niet zo bewust van m'n mogelijkheid tot jagersblik en vergeet ik vaak dat je die als mens wel kan hebben voor een prooidier.
Wij mensen zijn maar lomp in de wereld van lichaamstaal ook denk ik

2 wel en 2 dus niet hé!

Ik zou het wel weten hoor, een paar noodpaaltjes en een draadje zijn een stuk goedkoper dan die dazenvallen!
Groetjes Marlies

e m kraak schreef op woensdag 24 april 2013, 20:09:


Want "wij hebben onze ogen naast elkaar" en dat hebben roofdieren.

Christel Provaas schreef op donderdag 25 april 2013, 9:32:


En we lopen op onze achterpootjes dus zijn we ook vogels.
Roofvogels!

Ja, ondanks dat wij net zo goed communiceren via lichaamstaal, zijn we ons daar totaal niet van bewust!! Eigenlijk staan mensen ontzettend ver van hun natuur af.
Bestaat er niet een site mensnatuurlijk? Hahaha

Ik zou gaan werken aan het zelfvertrouwen, ga iets doen wat hij leuk vind, ander soort training, bijvoorbeeld met lange lijnen werken.
De pony van mijn buurvrouw (3 jarige), deed alsof hij overal bang voor was. Ik ben eens flink boos op hem geworden en nu doet hij het niet meer. Als er nu een trekker aan komt (waar hij eerst voor ging steigeren en opzij springen), kijkt hij nu mij aan en loopt braaf verder. Het was gewoon een spelletje van hem denk ik.
Hij is ineens een andere pony, minder stress, ontspant zich sneller na stress, loopt veel braver mee en let meer op zijn begeleider. De eigenaren waren al maanden aan het oefenen en eigenlijk ging het meer achteruit dan vooruit.
Het enige wat ik heb gedaan, toen hij in paniek raakte en opzij sprong, omdat er een trekker aan kwam, ben ik boos op hem afgelopen (roofdierhouding) en daar schrok hij heel erg van. Bij de volgende trekker keek hij eerst mij aan en negeerde die trekker.
Gisteren met de kar zijn we wel 5 trekkers tegen gekomen, maar hij springt dus niet meer opzij en steigert ook niet meer.
Waarom dit werkte, ik weet het niet, paarden mogen van mij best bang zijn, maar ze mogen geen reactie erop geven. Ik doe ook schriktraining, daarbij leren ze de paniekreactie te onderdrukken. Dus wegspringen is niet nodig, is ook gevaarlijk voor de kar.

Talitha schreef op donderdag 25 april 2013, 12:15:


Misschien ben jij enger dan de trekker.....