Martina schreef op zaterdag 6 april 2013, 15:13:
> Waarom wordt dit eigenlijk een 'defect' gen genoemd en niet een veranderd
> gen?
> Op zich geen onhandig defect lijkt me. In het terrein van IJsland komt het
> best goed uit om geen zweefmoment te hebben zo nu en dan.
> Wat is het verschil tussen een spontane mutatie en een defect?
je noemt het "defect" als het evolutionair géén verbetering blijkt, en dat liefst in selfsustaining terreinomstandigheden, dus zonder "hulp" van de mensheid.
Het natuurlijk uitwieden kan snel gaan, maar ook lang duren,
bijvoorbeeld om maaar weer een inkoppertje te noemen : appaloosaspotting.
Het is geweten dat homozygote apps nachtblind zijn, dwz bij een gegeven afname van lichtsterkte gaat voor zo'n paard het licht gewoon helemaal uit,
dat lijkt me voor homozygote veulens in het wild dus allesbehalve interessant,
je zal bij onraad je moeder maar niet kunnen volgen, en ten prooi vallen aan je predator of je pootje breken, in een ravijn storten, tgen een boom knallen .... je snapt het wel.
Een heterozygoot heeft dat probleem niet, dus die is in het voordeel dattie niet meteen in de afvalbak belandt so to speak.
maar vraag blijft of die heterozygoot misschien toch ook niet een wat minder nadeel heeft, bv ook een zichtprobleem maar overleefbaar onder de meeste omstandigheden, ook bij vlucht dus...... dan duurt het natuurlijk wat langer voor die er natuurlijk uitgewied zijn.
Zo vind ik dat er maar weinig appaloosagevlekte mustangs op fotomateriaal in het wild én in holding-pens te zien zijn, ik denk zelfs niet dat ik al ooit een homozygoot heb kunnen detecteren (dat is visueel goed mogelijk).
In een wet.sch.studie werd gevonden dat voor domesticatie alle paarden AA, Aa of aa waren in combi met altijd EE, de e die verantwoordelijk is voor vos, komt pas na domesticatie opduiken. Ook alle verdunningen als cream en silver kwamen pas later, net als de verschillende platen-patronen. Voor DUN is nog géén duidelijke test, dus daar kon niks voor bewezen worden. Wél werd het LP-gen gevonden dat verantwoordelijk is voor appaloosa-roaning (over de andere nodige spotting-genen werd dan weer met geen woord gerept, die zijn immers ook nog niet gevonden), dus werd besloten dat ook leopard tot de predomesticatiekleuren hoorde, met ref. naar de grottekeningen in .fr (Pech'Merle).
Daar zit nog vanalles in de mist !
een mutatie is eigenlijk altijd spontaan en random : het kan een voordeel zijn en het kan een nadeel zijn, als zo'n beest met een positieve mutatie toch voortijdig aan z"n end komt, dan is het wachten tot het misschien ooit nog een keertje voorkomt, maar dat is statistiek en dat trekt me eigenlijk niet.
Als het dus effektief een nadeel is, dan is het een degeneratie, als het een voordeel is dan heet het evolutie.
Alleen heeft de mens de gewoonte om alles wattie leuk, gezellig, en ooohh vindt een "verbetering" te noemen, daardoor zitten we nu met al die rotzooi in ALLE gedomesticeerde beessies.
De onvoorstelbare voorkeur voor bleekscheetpaarden, bv, vindt ik persoonlijk een ongeloofelijke idioterie, maar zolang er zalfjes en potjes, stalletjes en dekentjes bestaan, is er natuurlijk niks aan de hand......
en dat lateraal rondschuifelen, tja, heb je behalve de mens belangerlijke predatoren op ijsland ? ik geloof zelfs géén ijsberen.....dus dit is niet echt een evenwichtige situatie te noemen
Warboel
