e m kraak schreef op vrijdag 5 april 2013, 20:32:
>
> Tegenwoordig nauwelijks meer. Eerder zeker wel, en daar heb ik mijn mening
> op gebaseerd dat er in verreweg de meeste gevallen geen enkel sprake is
> van niet kunnen maar des te meer van niet willen. Omdat er blijkbaar
> andere prioriteiten zijn, of zelfs omdat alle ratio lijkt te ontbreken
> want veel bedrijven kunnen 30% doelmatiger ingericht worden als die rijen
> isoleercelletjes verdwijnen.
> Zie verder
Nr:255235 richting Joop. Niet persoonlijk naar jou bedoeld dus,
> maar wellicht past je situatie in het kader. Dat kunnen rondscharrelen
> heeft nmm alles te maken met het holistisch welzijn van je paarden.
Ben ik helemaal met je eens. Het probleem bij mijn stalhouder is voor een deel een kwestie van niet willen dan wel niet nodig vinden. Wij kunnen de staldeuren niet openzetten, want dan lopen de paarden midden in het dorp. Onze stallen grenzen nl niet aan het weiland. Ik weet zeker dat ik hij niet mee wil werken aan het verbouwen van de stallen, deuren, erfopgang enz
Toen ik hier net woonde had hij nog "stands" en stonden de paarden in de winter 24/7 binnen. Mijn eigen paard (had er toen nog maar 1) stond toen ergens anders. Toen hij boxen heeft gebouwd en er voor zorgde dat ze in de winter op een afgezet stuk konden staan met hooi, ben ik verhuisd. Later is mijn 2e paard erbij gekomen. Voor mij is dit nu de meest haalbare en paardvriendelijke situatie. Zolang mogelijk 24/7 buiten en in ieder geval het winterseizoen overdag naar buiten. Zoals Els schreef, ik doe echt mijn best, maar heb ook met andere mensen te maken, mijn werk, partner, geld enz. Ook vind ik het erg prettig dat ik zelf alles kan doen, ik voer zelf, ik mest zelf, zet zelf binnen en buiten en kan zelf dus mijn paarden goed in de gaten houden. Dat vind ik persoonlijk belangrijk.
Warboel
