joop schreef op vrijdag 5 april 2013, 11:34:
> het argument dat paarden op stal moeten omdat nu eenmaal niet iedereen
> genoeg land heeft om ze altijd buiten te laten lopen heb ik alzo vaak
> gehoord. Naar mijn mening moet je geen paard hebben als je hem niet buiten
[knip]
'genoeg land' o.i.d. is géén argument op zichzelf nmm!
Want wat is dat nou eigenlijk, genoeg land? Hebben de begrazingen genoeg land? En zo ja, bij welk soort van beheer dan? OVP/SBB als voorbeeld, of Gron. Landschap (vanuit de optiek van paardenhouden dan, niet vanuit de optiek van 'natuurbeheer' waar de begrazers slechts een instrument bij zijn)?
In de diverse soorten van begrazing, met véél ruimte dus, komen ook in significante mate problemen voor als bevangenheid. Hetgeen volkomen los staat van al dan geen 'overpopulatie'.
Het gaat mij eigenlijk alleen maar om niet opsluiten, deuren open zetten, kunnen scharrelen, bezig zijn met allerlei nonsens die bezig houdt en dat met een ethogram als grove leidraad. En dáárom vooral snap ik het niet. Wat is daar nu zo moeilijk laat staan onmogelijk aan?
Hoe de situatie en gewenning historisch ontstaan is snap ik wel, maar dat hoeft toch niet langer te leiden tot meer van hetzelfde?