AMA schreef op vrijdag 29 maart 2013, 15:36:


Helemaal mee eens!!

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....

Succes met je aankomende les Aoife! Soms werkt het ook positief dat je paard sterk op je reageert, als je zelf kalm bent en vol zelfvertrouwen, zal je zien dat je paard ook op je zal leunen en je veel van hem "gedaan krijgt". Mijn paard stond ook meteen op twee benen als ik ook maar iets angstig was, maar langs de andere kant hebben we deze zomer een ritje door de binnenstad gemaakt, eenmaal het vertrouwen goed zit (ook jouw vertrouwen in hem!) kan er ineens veel

Talitha schreef op zaterdag 30 maart 2013, 18:14:


Ons 'veuen' Cool - inmiddels net 8 jaar - is zadelmak gemaakt toen ze drie jaar was. In één maand, toen kwam ze weer thuis. Ze lag en sliep veel, en daar waar ze op de rustige western manier leerde wat een zadel was, hoe een gewicht op haar rug voelde en na veel lange teugelen ernaast, met het zadel erop, was ons veultje moe. Thuis heeft ze toen gedurende twee maanden elke week mij (toen nog 55 kilo tijdens een staprondje 5 of 10 minuten door de wei of bak gedragen. Altijd afgesloten met een hand wandelingetje met zadel er nog op van hooguit tien minuten, want in het zicht van Siggy. Vond ik belangrijk. Toen gleed ze uit in de nieuwe schuilstal met haar achterbenen naar links en naar rechts. De korte bilspier rechts brak af, pijnstilling ondanks dat DA vond 'einde-oefening', en na bezoeken osteopaat, pijnstilling afgebouwd en een heerlijk puberale painthorse als maatje voor Siggy in bak en wei... Ze is happy. Een blij, nog heel jong paard dat genezen is, wel nog af en toe in haar slide-stop-in-vrijheid, trekt ze rechtsachter iets raar.

Ik overweeg met haar te gaan clickeren-zonder-voer, maar het 'grondwerk' dat ik met beiden doe, wat ik altijd beloon met kriebels en goedzo's (heel soms met een plukje hooi of gedroogde brandnetelstengel) gaat zo lekker en gemoedelijk - Sig is de makkelijkste niet - dat zelfs ik overweeg met mijn nieuwe cap op, op Cool te kruipen om te stappen.
Sig bokte vroeger, zelfs als ze dacht dat ze opgezadeld werd, en nu ze met Cool jaaaren niks heeft hoeven doen en er nooit meer een bit tussen haar overbeet geduwd zal worden, denk ik dat ook zij het leuk zal vinden dat ik vanaf het hek op haar blote rug ga zitten. Sig hoeft van mij nooit meer tuig te hebben als ze mij zonder alles, met een halstertje en touw ok vindt. Ik zou het leuk vinden met Cool iets meer te bereiken - ter meerder glorie van mijn eigen groei. Als dat niet gaat lukken, dan zullen ze bij mij nooit gaan verpieteren. Want samen naar de mestbult van buurboer lopen - in vrijheid, wij 3'en! - en de kruiwagen natuurlijk, en dan samen terug kuieren, volscheppen en als afsluiting 'los' via de weg weer terug... Ik vind het feest en beide meiden volgen al mijn regeltjes braaf. Nooit voorop, niet voorbij mij schouder, dáár niet grazen... Nu nog de Mastiff reu mee... Elke avond/nacht tijdens de laatste plas / voerronde zegt hij van 7 jaar de paarden gedag en accepteert Sig d'r overbeet voortanden zachtjes over z'n rug. Hij neusblaast ook met beiden! Daar haalt mijn kudde en halen mijn honden en ik ultiem plezier uit...

Hoezo verpieteren?

over die nieuwe massagetherapie? Misschien met de tijd wel, eerst wil ik de bekapcursus doen
Ik heb er wel vertrouwen in nu, ik weet dat het een paar jaar geleden met les ook goed ging, het kan dus dat weet ik
Dus kwestie van weer dat punt bereiken en nu volhouden en beter!

Talitha schreef op maandag 11 maart 2013, 14:17:


Hey Talitha, ik heb nog even een vraagje aangaande mijn magnesiumvraag. Jij hebt ergens genoemd dat je grasbrok voert. Zijn wiesencobs ook grasbrokken? Ik ben al een tijd aan het rondbellen, maar het is bij ons (Kop van Noord Holland) bijna niet verkrijgbaar. Bestel jij het op internet? En zo ja waar?

Alvast bedankt voor je reactie.

Groet

Hoi allemaal,

Ik heb een probleem en hoop dat jullie mij tips kunnen geven. Ik heb een franse draver gekocht en ik heb hem nu een dikke maand. Mijn doel was een fijn maatje te vinden waar ik lekker mee kan buitenrijden en genieten maar het loopt geheel anders. We zijn er achter gekomen dat ooit zijn tong bijna helemaal doormidden heeft gelegen waardoor hij uiteraard geen bit wil. Dit is niet zo'n probleem aangezien ik natuurlijk graag bitloos wil rijden. Maar ook heeft hij veel last van zijn rug waar donderdag een osteopaat voor zal komen.

Het grootste probleem is nu zijn gedrag... Hij kan niet in de kudde omdat hij de paarden doodsbang maakt. Hij trapt ze allemaal letterlijk de weide uit. Nu staat hij dus alleen. Ook wil hij zich absoluut niet laten pakken, als je bij hem komt is hij wel nieuwsgierig maar zodra je hem wil pakken loopt hij direct weg.In stal waar ze alleen s'nachts staan gaat het al wel beter en als je hem eenmaal hebt is hij ook braaf en luistert prima. Als ik met hem loop is hij enthousiast en volgzaam, stopt netjes als ik stop en doet geen gekke dingen. Maar als ik hem vervolgens los laat in de bak zodat hij nog even lekker kan rollen etc dan krijg je hem dus nooit meer te pakken. Tot nu toe komt hij pas na een hele tijd als de andere paarden op stal staan.

Hij wil ook niet graag gepoetst of geaaid worden, zeker niet bij zijn hoofd wat logisch is. De vorige eigenaresse komt dit allemaal niet bekend voor en wist niks van zijn tong en rug.

Hoe zouden jullie dit aanpakken?