Een goed passende ruiter?

Aoife Berserik schreef :

Een goed aan de hulpen zijnd paard kun je overal en altijd, onder elke omstandigheid rijden. Als het niet gaat bij wind, of, zoals we hier wel eens tegenkomen, langs ruisende struiken, plastic, verkeer oid is het paard niet 100 % 'gehoorzaam' en is er dus nog werk aan de winkel. Ik vind dat je dat soort dingen eerst moet oplossen voordat je erop stapt.

Als je uitgesloten hebt dat er een lichamelijk, geestelijk, zadel- of leiderschapsprobleem is, kan het zijn dat je paard een natuurbokker is, die het (helaas) gewoon fijn vindt om te bokken. Zo'n paard zal dat altijd weer opzoeken en aangaan. In de USA selecteren ze dit soort paarden zelfs om als rodeopaarden te dienen. Vanzelfsprekend wil je zo'n paard niet als rijpaard.

Ik vermoed dat het een leiderschapsprobleem is, weet het eigenlijk wel zeker. Dus idd werk aan de winkel

Spirithorses schreef op donderdag 28 maart 2013, 17:43:


Pien, zie jij 90 kg ruitergewicht als grens?

Myriam schreef op donderdag 28 maart 2013, 7:31:


Tja, hoeveel heeft iemand zich verdiept in de materie?
En wanneer? (Is de kennis/ervaring van zo iemand up to date, of verouderd?)

Maar het belangrijkst vind ik, of iemand mij serieus neemt, met mijn kennis en ervaring.
Zo veel hulpverleners (van welke aard dan ook) gaan er van uit dat zij degene zijn die het weten, en dat de klant er onvoldoende van weet.
Voorbeeld: DA die mij zegt dat je een ouder paard geen bietenpulp moet geven maar slobber.
Want in bietenpulp 'zit helemaal niets'.
En als ik het daar niet mee eens durf te zijn, ben ik eigenwijs en lastig...

En nog een voorbeeld: na veel ervaring met het zelf bekappen (NB) van mijn paard, heb ik geconcludeerd dat het nooit zal lukken om haar helemaal van haar ondergeschoven hielen af te helpen.
Dat werd hier geïnterpreteerd als: zij doet het fout, ze moet het anders gaan doen!

En kijk, jaren later verschijnt hier een onderwerp waarin diverse ervaren paardenmensen beweren dat de eigenschap: ondergeschoven hielen, bij sommige paarden niet te genezen is...

Aoife Berserik schreef :


Weet je, hij is ermee weg gekomen. Nu moet je het zien om te draaien, stevig in je schoenen staan, opdrachtjes geven etc. En soms moet je door een confrontatie heen daarbij. Als je over jezelf twijfelt; haal er dan hulp bij...

Monique Meijer schreef:

Hier, op mijn lespaarden wel ja. Hoezo?

Yep, het is zeker aangeleerd.
En ik ben nu druk bezig met clickertraining en merk dat hij het erg leuk vind en ik ook trouwens.
Hij heeft ook wel dingetjes op de grond hoor maar dat bokken vind ik echt niet grappig. Nu eerste tijd grondwerk doen en binnenkort weer beginnen met lessen, beter voor mijn zelfvertrouwen want daar is niet veel meer van over als ik erop zit

Aoife Berserik schreef op donderdag 28 maart 2013, 18:54:


Ik vind dat heel begrijpelijk dat je je onzeker voelt met rijden.
Grondwerk is niet alleen spelen maar ook duidelijke afspraken maken over wat jij wel en wat jij niet tolerabel vindt. Zeker bij een paard dat graag z'n eigen dingetje wil doen en in opstand komt als jij eens doorvraagt. Voor mij is dat een teken dat er nog teveel ruimte voor discussie is. Vooral op zo'n moment niet stoppen maar standvastig en rustig doorvragen, stoppen op het juiste moment (timing) waarbij je heel goed let op zijn lichaamstaal en je bewust bent van de jouwe . Zoek de juiste persoon om jeerbij te begeleiden.

Ik ben op dit moment met mijn nieuwe merrie Dunya met dezelfde dingetjes bezig, zij is een verwende trucendoos maar wat een heerlijk wijf is het! Ik zie haar met de dag groeien en daar heb ik lol in want ze vindt het prachtig allemaal.

Merel Stoffers schreef op donderdag 28 maart 2013, 16:

Ja natuurlijk, maar het ging hier om gewicht.