Dank voor je uitgebreide reactie!

Normaal gesproken zou ik haar gewoon zelf paard laten zijn, en laten lopen. Normale dingen (borstelen, vast staan ed) + normale omgangsvormen weet ze al wel, de basis. Maar ondanks geschikte huisvesting, terroriseert ze de hele boel. Ze wordt met name lastiger als ze een ander paard ziet wat gepoetst/gereden of wat dan ook wordt (aandacht van mensen) en zij niet. haha

Gezien ze echt op late leeftijd pas bereden gaat worden, had ik een beetje een 'planning' gemaakt, wat wanneer te doen. Had er geen rekening mee gehouden dat ze nergens van onder de indruk is, snel leert, en zich verveelt.

Dus ik dacht 'toe te voegen' aan de activiteiten planner, meenemen als handpaard. En het lijkt me wijs om dit nu te doen, gezien ze nu nog klein en schattig is. Als ze een wat grotere tank is geworden, wil ik het grondwerken gaan uitbreiden/moeilijker maken. (wil ook niet met meerdere dingen 'tegelijk' aan de slag gaan)

By the way, beoogde leidpaard doet nu gewoon vrolijk mee met project 'maak het moeilijk voor baasje' makkelijk beheersbaar hoor, maar hij doet echt dingen die hij 10 jaar al niet meer doet.
Zal zich wel goed voelen ofzo... *Baas, dat is humor! (en zij er naast) *

Maria Delavega schreef op dinsdag 25 december 2012, 18:37:


ja en wees vooral ook erg voorzichtig met je eigen spierspoeltjes

ik vind dit soort pseudowetenschap waardeloos en dat iemand met zo'n scriptie een diploma kan halen een aanfluiting. Deze student is wat mij betreft gezakt en ik zal haar niet in de buurt van mijn paarden laten komen.

Maria Delavega schreef op dinsdag 25 december 2012, 18:56:


ai,als dat paard maar niet op zijn neus gaat vallen, gelukkig zit er een ruiter op die met het bit (en zweep) het hoofd omhoog houdt.

Maria Delavega schreef op dinsdag 25 december 2012, 18:59:


profesioneel paarden mishandelen

Heeft iemand de gouden tip?

De dame is nu 1,5 jaar. Het eerste half jaar van haar leven heeft ze enkel op de weide gelopen, daar is iig niemand iets opgevallen. Maar verder is ze dus af en toe aan het kuchen. Het is niet dagelijks, en niet hevig. Ze mankeert verder niks, maar dat sporadische kuchje is er wel.
Verschillende DA's hebben haar gedurende dit jaar gecheckt, op haar longen is niks aan te merken. Het 'kloppen' op haar hoofd is ook niet afwijkend. Het zit hem in de bovenste luchtwegen. Als de DA in haar keel 'knijpt' zeg maar, geeft ze meestal zo´n kuchje. (en als ik er dan verder over wil praten met de DA, is het kuchje spontaan weg dus dan weten ze het ook niet meer) Maar de DA's kunnen er eigenlijk niet veel voor geven, behalve een hoestdrankje.
Eh verder... Staat ze in een loopstal (boxen die altijd open zijn, met vrije uitloop naar een 'plaatsje' een grote paddock (genoeg frisse lucht)) in de stallen liggen speciale stalmatten, dus geen 'stoffige' bodembedekking. (Tja, het is hier poldergrond, dus weidegang gaat lastig in de winter.) Ze eet onbeperkt mooi voordroog, en qua supplement probeer ik wel eens eea tegen dat kuchje. En natuurlijk een liksteen van hier, wordt weinig aan gezeten trouwens.
Zij is de enige in onze huisvesting die dit heeft, en om nou een 1,5 jarige sloopkogel naar een kliniek te zeulen, leek me niet direct verstandig.

Dank alvast!

Oh ja, mijn natural hoefsmid had het over druppels? Hij zou dit gaan navragen bij een klant, zelfde verhaal. Paard had dit al jaren, met de druppels was het met een paar weken weg, niet meer terug gekomen.

Locanda schreef op woensdag 26 december 2012, 10:42:


als alles is nagekeken zou ik me er maar eens een tijdje niks van aantrekken


het zou kunnen dat het toch met de woonomgeving te maken heeft. Het kuchje kan veroorzaakt zijn door allergie bv. Dat zou je kunnen uitproberen door dit paardje eens ergens een tijd lang op de wei te zetten waar alleen gras gegeten wordt.


niet als het echt alleen een kuchje is.


doordokteren of de oorzaak wegnemen (misschien toch de woonomgeving en het voer)

Even op z'n penny's; OMG! WTF?

Vond ik wel een mooie samenvatting, naast de separeercel, nu de electro-training. Welja... Nou daar zou mijn kleintje mooi geen boodschap aan hebben, want die springt gewoon over de halve staldeur uit de box duidelijke taal.

AMA die combi heb ik met drie paarden, 1 hond en bij mijzelf en mijn man gebruikt. Had een d.a. die daar erg voorstander van was (tja, verkocht het zelf), maar heb nooit echt heldere resultaten gezien. Er is ook onderzoek naar gedaan en er bleek geen verschil tussen het gebruik van gluco en/of combi en placebo.

Ik herken wel wat je noemt... op bepaald moment zul je ook naar je budget moeten kijken (of het gebrek daaraan). Na jarenlang paarden met problemen en nu geklooi vanaf juni, is hier ook de koek op.
Ik buig mij momenteel nog steeds over al dan niet pijnstilling of betaalbare wijze, maar vooralsnog lijken de paarden zich ok te voelen als ze wat in eigen tempo in de wei kunnen rondrommelen, dus ik heb er niet zo'n haast mee.
Maar als een van de paarden weer een serieus probleem krijgt, houdt het hier ook op. De problemen die ze al hebben zijn dusdanig ernstig, dat het zinloos is om weer allerlei onderzoeken en ingrepen door kliniek te laten uitvoeren, wat voor een paard toch ook geen pretje is.
Daar trekken we ook duidelijk een grens.

Dank!

Vind het zo lastig omdat het ook hele periodes onder dezelfde omstandigheden niet is. En altijd weiland gaat hier niet met de polderklei... DA's hebben eerder zoiets van ja, zijn kinderziektes. Maar uit angst dat het chronisch wordt, zou ik het toch graag weg hebben.
Oh ja, andere paarden hebben nergens last van, waaronder 1 die heel gevoelig is op de longen.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 26 december 2012, 11:13:


Misschien een opsteker: al jaren lang vang ik paarden op waar men mee is uitgedokterd. Klinieken, DA's, osteos, kruidenmengers, etc hebben alles wat ze in huis hebben geprobeerd en de koek is op. Die paarden zet ik gewoon in een grote wei met soortgenoten en kijk wat ze er van maken. De enige die ik uiteindelijk heb laten inslapen is Gigi met de sarcoides (dat is ook een van de weinige paarden waar ik wel aan gedokterd heb). De rest heeft het prima gered. Ze leven niet allemaal meer maar dat hoort erbij. Soms gewoon stokoud, en soms een andere oorzaak (bv door de bliksem getroffen!), maar van leven ga je dood en dat moeten we accepteren. Het enige wat je kan doen is zo veel mogelijk de oorzaak van ellende weghalen en een zo gezond mogelijk leven leiden. (trouwens, geldt dat niet ook voor ons mensen?)
Wat de financien betreft kan ik terugvallen op de stichting Phoenix. Die zijn altijd erg tevreden, want ik maak bijna geen kosten, horseresue on a shoestring. In veel gevallen komen de kosten niet verder dan het vervoer van de paarden.

Wat betreft die inenting, DA hier (kliniek 'stad en land' Amsterdam) had gewoon zonder problemen een Tetanus enting (wel een keer of 10 aan me gevraagd of ik echt geen influenza wilde, haha) en mijn DA in Utrecht (Schalkwijk) had dit ook gewoon op voorraad. Dus lijkt me dat dit in NL wel gebruikelijk en makkelijk verkrijgbaar is.
Hoe vaak geven jullie deze eigenlijk? DA heeft me wijs gemaakt dat het iedere 2 jaar moet, maar lijkt me sterk gezien het humaan minder vaak nodig is.

Doel van dit praktijkonderzoek: Meten hoeveel teugelkracht er nodig is om het paard te laten afbuigen bij het bitloos rijden en het rijden met een bit en wat de hieruit af te leiden krachten op het OAA gewricht zijn.
"Interessant" vind ik ook de vraag: trekt een rechtshandige harder met zijn rechterhand dan met zijn linker.... Wel 25% !!! doet dat met de de onverwachte linker !!!
Zelfs zo'n "holistische knijper" krijgt dan niet het idee wat verder te kijken dan de armen van dat mens... bv HOE zit dat mens op een paard? Scheeeeef? Is dat paard misschien zo krom als een krab? Enz. enz. Met Letje eens... Je moet toch iéts onderzoeken om te slagen....

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?