Manchita schreef op woensdag 12 december 2012, 18:57:


Ja, dat was een aardig lange weg.

Ze wilde zo ontzettend graag contact maken, maar durfde tegelijkertijd eigenlijk niet. Ze snapte niets van zachtheid en raakte van een lichte aanraking in paniek. Maar de klik was er. Ik zie haar nog omkijken toen ze haar af wilden zadelen na ons proef-buitenritje. Die blik in haar ogen, vol ongeloof dat ze weggebracht werd. Ik heb haar toen afgezadeld en terug naar de hal gebracht waar ze met een groot aantal andere paarden stond. Ze verzonk gelijk in haar eigen wereldje. Weer iemand die even gebruik van haar wilde maken en verder niets. Treurig, wat een leven. Een uur later was het contract getekend, een paar dagen later werd ze gebracht. Een verwaarloosd scharminkel dat angstig haar snor tegen mijn hand drukte toen ik haar naar het weiland bracht. Buren waren geschokt (waarom heb je geen mooi paard gekocht), mijn dierenarts boos dat ze zo verwaarloosd was. Maar ze was lichamelijk gelukkig gezond, afgezien van een enorme wormbesmetting en ongedierte.

We zijn nu drie jaar verder en ze is erg veranderd. Er zijn nog wat kleine dingetjes die met de tijd ook wel overgaan. Tijd zat.

Ik ben erg blij met mijn besnorde dame!

Spirithorses schreef op woensdag 12 december 2012, 19:33:


Indy had er ook eerst last van dat ze op een steeds hogere sneeuw/ijstoren stond, later niet meer zo erg toen haar hoeven verbeterden. Liltje en Kim verliezen steeds vanzelf grote stukken als ze lopen. Ik vind overal mooie afdrukken. Mijn huidige dames hebben heel andere hoeven dan Indy.

Ik heb bij Indy vaseline geprobeerd, maar dat hielp niet. Toen heb ik steeds een stuk voor de stal sneeuwvrij gehouden en daar bleef ze dan ook graag.

Monique

Ik denk dat je eens overdreven kwartier bogen moet maken. Dan krijg je meer hoefmechanisme op de hiel. Zijn de straal groeven echt open? Anders toch eens "ouderwets" de straal groeven open maken.

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Manchita schreef op woensdag 12 december 2012, 16:06:


Texas is nu toch wel 1 van de meest bekende staten van Noord-Amerika.
Bij Texas stel ik me gewoon glitter en luxe voor. Cowboyhoeden, cowboyzadels, sporen met wieltjes, rondborstige kunstmatige babes in pastelkleurige carnavalspakjes en van die testosteron cowboys die graag met klapdeuren wapperen, zulk volk een beetje http://www.celebuzz.com/photos/khloe-and-rob-kardashian-go-horseback-riding-in-texas/khloe-rob-kardashian-spend-day-in-fort-worth-texas-0/full-size/

Als ik ergens op vakantie ga wil ik vooral niet met uiterlijk gedoe te maken hebben, ga voor de rust en de natuur. Dat was het vooral wat me afschrok om naar Texas te gaan.
Misschien is het zo erg niet als ik me voorstel en is de natuur wel ok zoals jij het omschrijft.

Turkije heeft ook z'n herders, dus ook z'n herdershonden om de kuddes te beschermen tegen wolven (Turkije heeft wellicht een minder grote wolvenpopulatie dan Roemenië door het afslachten door de bevolking), dus deze herdershonden moeten wel tegen een stootje kunnen (onze herder vertelde dat op 1 seizoen tijd hij 8 honden verloren had aan de wolven die de herdershonden vanuit de rand van het bos aanvallen). Ik wist niet dat de herdershonden zo gevaarlijk waren, redeneerde als volgt: als ze loslopen zal dat wel zijn omdat er geen gevaar is. Niets is minder waar. Ik was getuige van bepaalde situatie's die heel erg verkeerd konden afgelopen zijn...

Ik zal ook eens zien voor puin, goed idee

Als jij een pennymuts bent, dan ben ik dat ook! lol
Nee, waar geld verdiend word aan paarden, word geen rekening gehouden met het paard. Vooral de sport is verschrikkelijk, die paarden zijn zo jong afgeschreven, zoals die dravers en die renpaarden.
Ik ben ook eens in een kliniek geweest waar ze heel goed met mijn pony omgingen. Daarwaren ze heel rustig en vriendelijk.
Ik hoor het ook van ziekenhuis personeel, chirurgen die flauwe opmerkingen maken over de patiënt, die onder narcose op tafel ligt. Een stukje gemis aan empathie denk ik.