Nel Gommans schreef op zaterdag, 23 april 2005, 13:28:


Bedankt voor de vertaling, klein vraagje nog, wat is het voordeel van voordroog voeren inplaats van goede hooi ?
Bij ons worden de koeien ook kuilvoer gevoerd iets wat ik beslist niet aan de paarden zou geven (bij ons is het gerst, niet mais),

loes

Loes Scheres schreef op zaterdag, 23 april 2005, 16:15:


Er is nog een verschil tussen voordrooggras en kuilgras :
kuilgras is jong gras dat amper een dagje na het maaien
al in kuil wordt gelegd, aangedamd en afgesloten met een plastiekzeil.
voordrooggras is ouder gras (langer) dat drie tot vijf
of voor paarden zelfs tot 7dagen gedroogd en gekeerd wordt als hooi
en dan pas geperst wordt tot grote balen en omwikkeld met polyethyleenfolie (wit, groen, zwart gestreept enz.)
Zowel kuilgras als voordroog hebben na het afsluiten van de buitenlucht
een periode rust nodig waarin een anaerobe gisting (dit is zonder zuurstof)
plaats vindt en dus natuurlijke chemische processen gebeuren
waarbij een en ander omgezet wordt (maar vraag mij ook niet juist wat).
Kuilgras is over het algemeen nog proteinerijker dan voordroog
en bevat ook nog veel meer water : het is vooral geschikt als wintervoer voor
runderen maar ook die krijgen er het 'vliegend schijt van' ......
(wegens te veel voedingsstoffen en té weinig vezel, kijk maar naar de
schijt-V-vorm onder hun staart, breeduit uitgesmeerd).
Voordroog bevat minder water en gaat van klef en sterk ruikend
naar hooi-achtig met een aangenamer anijsachtige geur.
Over het algemeen bevat deze voordroog meer vezels en is dus
beter geschikt voor paarden.
Als deze voordroog echter van monocultuur-raaigras afkomstig is
en bovendien ook nog eens rijkbemest, dan heb je 't ook weer schudden :
wat er vooraan ingaat, spuit er achter weer uit.
Voordroog wordt ook wel gesausd met een zoutoplossing om de houdbaarheid te verlengen en de smaak te verbeteren.
Dit gebeurt vooral wanneer grote balen worden omgeperst naar kleintjes
voor "partikuliere verbruikers".

Het voordeel van voordrooggras is dat je het niet "onder dak" hoeft op
te slaan zoals hooi, maar buiten kunt stapelen.
Achteraf blijf je wel zitten met de folie natuurlijk die je naar de geschikte
lokaties moet afvoeren ipv te verbranden of te begraven
laat ik jullie niet op ideeën brengen....
Voordroog biedt ook het voordeel dat het niet stoffig is als hooi kan zijn,
vooral een probleem in té afgesloten stallen ....
Nadeel van voordroog is dat het kan schimmelen
als er gaatjes zijn in de folie
of verhitten als je 't niet snel genoeg kan verbruiken (bij het openen van een pak, blootstelling aan de lucht brengt een anaerobe gisting op gang
die het hooi verhit en doet bederven.

kortom tov hooi : buiten opslaan en géén stof.

groetjes, Peter

Peter Donck schreef op zaterdag, 23 april 2005, 16:39:


Bedankt Peter,
dat klaart een heleboel op.

loes

Loes Scheres schreef op zaterdag, 23 april 2005, 16:15:


Hoi Loes, voordroog stoft niet, ik weet niet of dit het enige voordeel is.
Voor mij is ook het voordeel dat het handiger te bewaren is. (je kunt het gewoon buiten laten staan)

Groetjes Nel.

Esther schreef op zaterdag, 23 april 2005, 16:07:


Tja, domesticatie.
Ik denk dat de voorbeelden van veulende merries en honden met kleine kinderen alleen opgaan als ze met mensen samen zijn die ze kennen. Omdat ze geleerd hebben dat er van die mens geen kwaad is te verwachten dus vertrouwen.
Want in hoeverre zijn dieren door domesticatie werklelijk verandert?
Mooi voorbeeld vind ik altijd mijn kippen. Tamme kip? ja, als ik me van kuiken af er vreselijk veel mee bemoeid heb. Als het dier maar heel veel in handen is gewqeest zal het niet meer van je weg lopen en kan je het gemakkelijk pakken.
Een kudde kippen vertoont echt nog gedrag zoals het in het wild geweest moet zijn. De hen zoekt een schuilplaats om een ei te leggen, gaat pas tegen de wereld vertellen dat ze inderdaad een ei gelegd heeft als ze weer terug is bij haar roedel om iedereen op een dwaalspoor te brengen. Er is een strikte rangorde, De haan is te vergelijken met de hengst, heeft ook bijna de zelfde functies, behalve dat hij wel degelijk ook nog aanwijst waar gegeten wordt, dan hen 1 , 2 enz.tot en met de laagste kip die van ieder ander op haar kop krijgt.
Dus wat is gedomesticeerd.
Zet honden terug in het wild (als dat zou kunnen) en het worden jagers, zet paarden terug in het wild en het eerste wat er gebeurd is dat de dieren terugkeren naar pre-domesticatie gedrag.
Maar goed, wat was de vraag ook alweer ? :)
Piet

Peter Donck schreef op zaterdag, 23 april 2005, 16:39:


Hoi Peter.

Jij bent volgens mij de expert die ik zoek!!
Weet jij waar ik die kleine pakjes kan kopen??

Groetjes Nel.

Esther schreef op zaterdag, 23 april 2005, 16:07:


Omdat we heel veel tijd hebben gestopt in het vertrouwen krijgen van het moederdier. Als je nu een veulen krijgt, daar nooit bij in de buurt komt, dan wordt het een prooidier in optima forma, waarbij je het wel kan vergeten om dicht genoeg in de buurt te komen om vervolgens haar veulen te zien geboren worden. Tis toch niet anders als met de reeën in het bos? Daar kan ik ook niet lang dicht bij in de buurt komen, maar t schijnt dat als je een jonkie vangt en zelf groot brengt dat je daar dan ongeveer dezelfde verhouding mee krijgt als met een paard. Nog steeds een vluchtdier maar wel eentje die geleerd heeft dat mensen meestal niet zo eng zijn.


Zelfde verhaal. Bij een nest honden die 'buiten' zijn geboren en nooit door mensen zijn opgevoed zet ik niet graag onze 2 benerpuppies.

Katten? Die heb je niet genoemd, maar zijn zo ongeveer de dieren die het langst zijn gedomesticeerd, én bovendien de snelste voortplantingscyclus hebben. Je kan dus met redelijke zekerheid stellen dat katten de meeste generaties hebben doorgemaakt in de nabijheid van mensen. Maar als je niet gelooft dat katten nog steeds roofdieren zijn dan wil ik je dat graag een keer demonstreren...

Paarden zijn prooidieren, en dat is iets dat we telkens weer meemaken als we buiten mumsels tegenkomen. Honden en katten daarentegen zien geen kwaad in een brievenbus, plantenbak, wapperende vlag, iemand die zit te vissen, etc.

Groeten,
Frans