Hier ga ik met Egon mee, Dieren geven wel aan als het genoeg is. Die ervaring heb ik ook. Een uitzondering was misschien een zwaar demente hond.
Ik geloof niet dat onze hond ellendig rondstrompelt. Of nee... ik weet zeker dat het niet zo is. Je mag komen kijken. Hij is het werkelijk nog lang niet beu.
Ik ook niet en toch functioneert mijn lijf bij tijd en wijle ook niet zoals het zou moeten.
Ik denk dat zowel mens als dier dat gemakkelijker accepteert, naarmate je ouder wordt. Ik geloof bv dat artrose bij een 20 jarig paard niet dezelfde impact heeft als bij een driejarige, die nog van top tot teen vol energie zit waar hij dan nergens mee naartoe kan.

Wat ik met mijn voorbeeld van de hond duidelijk probeer te maken, is dat bij chronisch pijnstilling gewenning optreed. Dat heeft bij onze hond plaats gevonden.Het haalde niets meer uit.
Ik weet het ook van mijzelf. Mijn paranoia voor geneesmiddelen en mn pijnstillers is ontstaan vanuit een tijd waarin ik er slecht aan toe was, langer dan een jaar aan een stuk. Ik had steeds meer nodig en op den duur was het de vraag wat de meeste problemen opleverde: mijn pijn of de middelen die ik daartegen kreeg.

Ik heb ook al eens gedacht om tijdelijk pijnstiller te geven om te kijken of het gedrag dan verandert. Maar ja... wat als dat gebeurt? Moet ik dan toch vast pijnstillers ertegen aan gooien, wetend dat die op den duur ook niet meer zoveel uithalen (denk ik dan) of dood laten maken, omdat ze blijkbaar pijn hebben?

Ik vind dit overigens wel een interessante discussie en niet eens alleen vanwege de huidige situatie.

Arabesk schreef op vrijdag 7 december 2012, 23:46:

Maak het niet zo principieel zwartwit en doe gewoon wat nodig is.

Christel Provaas schreef op zaterdag 8 december 2012, 8:23:


Of, als de deken te strak zit kan hij z'n vacht niet rechtop zetten en snap ik het dat hij het koud heeft. Kan dat een mogelijkheid zijn?

Arabesk schreef op vrijdag 7 december 2012, 23:46:


Misschien is de deken wat aan de kleine kant, ligt ie te strak en kan hij z'n haren niet overeind zetten?
Anders zou ik inderdaad eentje nemen met voering van 100 of 200 grams.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 7 december 2012, 18:50:


dit gaat toch over een specifiek voorbeeld. Ik begrijp niet dat de opvatting "pijn went" iemand verdrietig kan maken. Het is niet om pijn te bagataliseren maar om hoop te geven dat je leven niet perse bedorven wordt de pijn, (dan in de meest alegemene zin, ik weet natuurlijk wel dat er ook ondragelijke pijn is) Ik neem aan dat trainingsmethoden om met pijn om te gaan zijn bedoeld om mensen te helpen in geval ze al erge pijn hebben. Het is toch niet zo dat patienten die de operatie van het matje ondergaan meteen een cursus pijnomgaan krijgen? (Overigens lijkt me dit niet de aangewezen plek om over de operaties in discussie te gaan, ik weet daar verder niks van, maar het lijkt me dat de NL patienten en patientenverenigingen mans genoeg zijn dit soort dingen aan te pakken als het nodig is)

e m kraak schreef op vrijdag 7 december 2012, 20:28:


vanwaar dan de vaak voorkomende vraag: wanneer grijp ik in? Ik heb helaas al heel wat keren de beslissing moeten nemen, ik ben er de mens niet naar dan later nog te gaan piekeren: was het wel het goede moment? maar makkelijk wordt het nooit. In het ene geval is de timing misschien een kwestie van uren of dagen verschil, maar in andere kan het ook langer zijn. Zo zag ik een veulen dat ik zeker zou hebben laten inslapen omdat het te vroeg geboren was en slechts met behulp van kilo's AB etc in leven gehouden kon worden. Het is nu een vrolijk paardje. Iemand die ik ken heeft een veulen met een gebroken knie opgepept, 6 mnd op stal, dat had ik ook nooit gedaan. Hij is nu de lokale dekhengst en heeft een leuk bestaan, gewoon in de kudde. Zo is er altijd wel een voorbeeld te bedenken


in de natuur ben je al snel opgeruimd als je te veel kwakkelt met je gezondheid. Zeker als je het hoofd neerlegt.

Sterker nog... in de natuur weten roofdieren feilloos de prooidieren eruit te pikken die minder snel zijn. Ik heb daar eens een documentaire van gezien. Ze zagen veel wat ik niet zag. Een kleine hapering, iets minder snel reflex en voila... keuze gemaakt.
De prooidieren daarentegen deden alles om gebreken niet te laten merken, tot en met extra rennen en springen.

Zet dan toch aan het denken, als je paarden bekijkt.

Overigens is het altijd moeilijk te zeggen waar je de grens trekt. je weet nooit of je het juiste moment kiest.

Sandra ik denk dat de mensen die in dit geval hun paard laten inslapen wel mensen zijn die heel makkelijk denken, "paard functioneert niet meer, laat maar inslapen, dat is het goedkoopst en dan koop ik weer een nieuwe en kan ik weer rijden". Een heel egoïstische gedachte.
Ik denk dat de meeste mensen op dit forum wel wat meer om hun paard geven en er meer moeite voor willen doen.
Ik hoop dat je iets vind wat werkt voor jouw paarden.
Succes!
Groetjes Tali

Rillen doen ze om de huid te stimuleren meer vacht aan te maken. Rillen bij paarden heeft niet als doel om dáár warmer van te worden.
Mensen doen dat wel om warmer te worden.
Als ze het té koud hebben worden ze mager. Als hij blijft rillen én ook zichtbaar afvalt, dan zou ik pas een deken om doen

Natuurlijk eet het paard de brok op ook al is het niet gezond. Jij eet toch ook gewoon je McDonalds hambuger op? lol

Natuurlijk eet het paard de brok op ook al is het niet gezond. Jij eet toch ook gewoon je McDonalds hambuger op? lol