Lijkt mij dat de ernst van de pijn een belangrijke rol speelt? Als je links en rechts wat pijntjes hebt, vandaag in de rug, morgen in de schouders en overmorgen willen de benen niet zo, dan is dat vervelend, maar de meeste mensen die ouder worden accepteren het.
Het is geen reden om de stekker eruit te willen trekken.

Gaat het om een alles verterende pijn, dan is dat een ander verhaal. Er zijn dan idd mensen die zichzelf uit het lijden verlossen, terwijl anderen er gewoon psychisch aan onderdoor gaan.

Ik kan totaal niet inschatten hoeveel pijn mijn paarden ervaren. Persoonlijk ben ik geneigd te denken dat het niet in de tweede catagorie valt, zolang ze maar in hun eigen tempo en op eigen manier kunnen bewegen.
Hälga gaf bij mijn ijverige inspanningen haar te laten lopen (dus niet ohz) om haar in beweging te houden en hopelijk iets af te laten vallen, duidelijk aan dat ze er geen zin meer in had. Dat is eigenlijk niets voor haar.
Maar in de wei lijkt ze verder tevreden. Zelfde voor sil. En voor Billy (als we dan toch bezig zijn... hoewel billy mogelijk geen pijn ervaart)

Maar goed,,, kom ik op het volgende. In overleg heeft onze hond een tijd lang rheumocam gekregen ivm pijn in de gewrichten, vaak wat kreupel lopen etc (nooit meer de oude geworden na twee ernstige tekenziektes tw borrelius en erlichiose) In het begin was ik ervan overtuigd dat hij zich beter voelde.
Tegenwoordig krijgt hij het niet meer <(door toeval zo gekomen) en zie ik geen verschil met toen hij het wel kreeg. Hij is wat stijf, komt soms wat moeilijker overeind, maar kan ook nog behoorlijk wild met zijn zoon stoeien, rennen en praatjes maken.
Ik denk dat mbt het middel gewennig is opgetreden en dat hij er nu gewoon mee omgaat. Hij voelt zelf goed aan wat hij kan en als hij op een mindere dag niet zo ver wil wandelen, weet hij dat feilloos aan mij duidelijk te maken ( hij blijft staan, draait zich om, kijkt mij aan, kijkt richting huis, kijkt mij weer aan... totdat ik hem snap) en dan gaan we terug.
Zou dat met paarden -,mits niet dusdanig ernstig dat ze op drie benen gaan of niet meer overeind komen etc- niet ook zo zijn?

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 7 december 2012, 19:45:


Dit is toch hetzelfde rondje om de kerk of niet? Wat denk je dan? Dat de hond een touw gaat zoeken en zichzelf gaat opknopen? Kan hij veel meer dan van dag naar dag hobbelen totdat hij sterft? Ik denk van niet. Zo ook bij mensen, alleen kunnen wij mensen zelf nog aangeven 'genoeg is genoeg', maar er zijn ook mensen die rustig wachten op de laatste adem!

I don't have a short temper;
I just have a quick reaction to bullshit!