ja super goed filmpje! Délen délen délen :)

Myriam

Er is wel iets meer informatie nodig om goed antwoord te geven. Krijgt hij een schuilstal, staat hij nu met deken, krijgt hij kuddegenoten erbij, kan je (onbeperkt) hooi voeren?

Dat paarden hun maatjes niet vergeten klopt niet is mijn ervaring. Mijn merrie is altijd zeker een maand van slag als er een paard weg gaat uit de kudde en paarden die vier jaar geleden bij ons stonden kent ze nog steeds (ze hinnikt als we ze dan weer tegenkomen).

rini schreef op dinsdag 4 december 2012, 17:05:


Heeft ie het, daarna, nog gedaan?
We hebben een Friese hengst gehad (5 jaar toen) die moest ik van zijn kale wei naar de poetsplaats leiden. We kwamen daarbij langs de koeien wei. Het hek was open en Jouwe (de hengst) dacht dat het dáár veel beter was en stormde de wei op. IK wilde niet lossen tot ik plat ging in de modder. Jouwe stond direct stil en keek mij "schaapachtig" aan, met een blik van "zo had ik het niet bedoeld". Hij heeft het nooit meer op die manier gedaan

Moraal; paarden misbruiken hun kennis niet altijd

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

De voederwaarden lopen idd terug in de winter, dat kan een reden zijn voor de paarden om meer hooi te willen eten. Mogelijk dat ook het mindere Ds in gras (15%) in de koude maanden een reden is om meer hooi te willen eten.

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Ik heb al mijn hele leven 2 shetlanders gehad die elkaar niet konden missen voor een uurtje. ze waren echt de beste vriendjes. Maar mijn ene paardje heb ik laatst in moeten laten slapen vanwege ernstige dampigheid dat hij na 16 jaar niet meer aankon. Omdat ik bang was dat hij zich eenzaam zou voelen heb ik meteen de zelfde dag een shetlander van een vriendin er bij laten zetten. zij konden na dat de rangorde even was bepaald het ook erg goed met elkaar vinden. maar mijn shet wil me niet zien of een aanraking van mij hebben. hij legt zijn oren in zijn nek als hij me ziet en loopt weg. Ik denk dat hij boos op mij is omdat hij heeft gezien hoe zijn maatje in overleden waar ik bij was. Hij vertrouwt me totaal niet meer. is dit tijdelijk? en zal hij me weer gaan vertrouwen? ik benader hem zoals ik altijd bij hem heb gedaan...

Gevoelsmatig zoek ik het meer in de psychische kant, net zoals mensen in de herfst/winter ook depressiever kunnen zijn.

Letje, nee, rijden is geen optie meer. Zelfs grondwerk niet, net zo min als gewoon de straat op voor een wandeling, omdat de achterblijver tegenwoordig dusdanig gestresst wordt dat er risico's ontstaan. Had het nochtans goed getraind, maar het schijnt dat de problemen zorgt voor een gevoel van onveiligheid, waardoor ze elkaar te hard nodig hebben.
Ga daar dus geen risico's meer in nemen.

harpagophytum is duivelsklauw, neem ik aan? Ik zal mij er eens in verdiepen.
Paracetamol wist ik niet. Hoeveel mogen ze daar van hebben? Ik heb wel ooit aspirine gehoord...

Primeval.. ik weet het niet. Ik heb wel zelf met 3 paarden, hond, mijzelf en mijn man met zeer goede kwaliteit glucosamine gewerkt (lange duur, peperdure grap) zonder enig resultaat, anders dan de verbetering die te maken heeft met het diffuse beeld van artrose danwel milde beweging.
Glucosamine liet bij een onderzoek in vergelijk met placebo's ook geen verschil zien.

Is de werking van Gelatinaat wel bewezen en heb je daar info over?(over onderzoek over de werking dus)

Heb helaas de laatste jaren kapitalen aan supplementen uitgegeven die allemaal volgens hele wereldbevolkingen wonderen verrichtte maar ben voornamelijk van een koude kermis thuis gekomen. Derhalve ben ik erg nuchter geworden...
Heb ook al veel te veel geld uitgegeven om daarin risico's te nemen.

Bedankt allemaal voor het meedenken. Waardeer ik erg