Hallo Ik ben mary Dekkers, ben nog geen half jaar met paard rijden bezig en heb sinds twee maanden een leuke merrie, quaterhorse van 9 jaar. Ze heeft altijd op hoefijzers gestaan, maar ik wilde die eronder uit laten halen. Dit door een hoefsmid laten doen, die dit ook al bij een vriendin van mij bij haar paarden had gedaan, naar alle tevredenheid.

Nu na twee weken en het volgen van de cursus natuurlijk bekappen, werd aangeraden om de natuurlijke slijtage te helpen door lopen op harde (asvalt) ondergrond. Na twee ritjes asvalt loopt Josie mank. Aan de linker voorhoef. Er zitten geen steentjes in, De steunsels groeien niet boven de hoefwand uit. De kwartieren ook niet. De toon is aan de voorkant wat afgesleten.

Volgens de hoefsmid van de manage heeft de bekapper de hoeven te kort gemaakt en loopt ze op het leven en hij adviseerde gelijk om op de voorhand hoefijzers te zetten. Het genezen zonder zou drie weken duren zei hij. Met hoefijzers kon ze na anderhalf tot twee weken weer zonder pijn lopen.

De bekapper had dit zeker niet gedaan, want ze liep goed. Nu staat ze wel regelmatig zelf op steen en harde ondergrond te schrapen.

Kan iemand die ook de hoefijzers onder zijn paard heeft laten weghalen, mij vertellen, over zijn of haar ervaringen? Wat kan ik doen om het mank lopen te verhelpen?

Carla van der Deure schreef op vrijdag, 22 april 2005, 0:19:


Ik ben het met Esther eens, dat dit niet hoeven zijn, waar iemand zonder ervaring mee aan de gang moet. Als ik jou was, zou ik de hulp inroepen van een natuurlijke bekapper (zie lijstje), door hem of haar de eerste bekapping laten doen en uit laten leggen wat hij/zij doet en waarom, dan kan jij het heel voorzichtig gaan bijhouden, en na een maand de bekapper nog een keer laten komen, om te kijken of het allemaal goed gaat.
Als je dan ook nog de cursus hebt gevolgd, kan je met redelijk zelfvertrouwen aan de gang, maar bij twijfel is het wel verstandig er telkens weer een ervaren bekapper bij te halen.
Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 22 april 2005, 16:50:


zie jij een natuurlijke bekapper in Noord Holland????
Dat is nou het probleem!!

Carla van der Deure schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:02:


Ik weet niet waar in NH je zit, maar heb je al contact gezocht met iemand die althans een beetje in de buurt zit? Zo groot is Nederland nou ook weer niet, en bij mijn weten reizen sommige van de bekappers een aardig eindje zonder daar een probleem van te maken, het kost jou alleen wat extra reisgeld.

Nogmaals, dit zijn geen hoeven om zelf mee te beginnen, ze zijn schots en scheef, en hebben een ervaren oog nodig om dat weer recht te zetten.

Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:08:


Lieve Isabel,

Ik zit in het midden. Te ver van Groningen en te ver van Zuid holland. Net in 'niemands land' wat natuurlijke bekappers betreft. Wat steun zou wel goed voor me zijn hoor! Dan maar niets doen??? Dat is het toch ook niet?

liefs Carla

Mary Dekkers schreef op vrijdag, 22 april 2005, 16:40:


Hai,
heb je bericht nr.1565 van Pien gelezen? Daar geeft ze wel een mooie samenvatting van wat men verwachten kan.
En je hoeft je paard niet meteen weer op ijzers te zetten, gewoon even rustig aandoen, en het lopen op asfalt heel voorzichtig opbouwen, maar wat belangrijk is: met regelmaat. Dus niet eens in de 2 weken, maar elke dag een klein beetje langer.
Ik hoop dat het kreupel lopen vanzelf overgaat, maar ik kan natuurlijk van hier uit niets zeggen over het hoe lang en waarom.
Probeer te voorkomen dat ze met haar voorbenen staat te schrapen, is niet goed. Niet boos erover worden, maar hetzij de omstandigheden veranderen, hetzij haar uitleggen dat dat niet de bedoeling is. Maar dat is meer een onderwerp voor PN.
Isabel

Carla van der Deure schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:20:


Carla, als ik niets zou schrijven, wat voor mij een stuk gemakkelijker is, zou je me mogen verwijten dat ik je niet steun.
Ik stelde niet 'niets doen' voor, maar stelde voor dat je iemand opbelt. Volgens mij reist zeker Petra half Nederland door. Dus bel haar gewoon even.
Wat ik jou en Ronja wil besparen, is dat je deze moeilijke hoeven in dit stadium niet goed bekapt.
Als ze eenmaal netjes bekapt zijn, en jij daar met je neus bovenop hebt gezeten, om te zien wat er gedaan wordt, de bekapper uit laat leggen hoe je verder moet, en je de cursus volgt, dan denk ik dat de kans dat Ronja er vandoor dartelt als een jonge deerne erg groot is.
Maar de kans dat het niet goed gaat, als jij zonder ervaring aan de slag gaat, is echt heel duidelijk aanwezig, en als het mis gaat, zal dat voor jou nog veel moeilijker aanvaardbaar zijn, dan een mailtje van een vreemde.
Ik hoop op het allerbeste voor jou en Ronja,
Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:38:


Sorry Isabel,

Ik ben 'gewoon' een beetje van slag. Ik ben zo dat ik het dan niet meer zie zitten. De ponie is niet van mij. Ik wist ook eerst niet dat ze zulke slechte hoeven had. Daar kwam ik dus achter dat ik de foto's aan het maken was.
Het is een lieve ponie en volgens mij nog best wel lenig. Hoe oud ze is weet ik dus niet. En dan : wat kost dat , dat Petra dan langs zou komen....
Ik ga er nu als een beer tegenop zien, maar dat moet ik nu overwinnen.
Nog bedankt voor het reageren hoor!!

liefs Carla

Carla van der Deure schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:46:

Hai Carla,
ik snap het, en ik vind het geweldig dat je het wilt proberen.
Hoeveel Petra vraagt, weet ik niet, maar haar bellen, kost maar een paar dubbeltjes, toch, en dan weet je meer.
Niet er tegenop zien, want als het allemaal goed gaat, zal Ronja je erg dankbaar zijn.
Hou ons maar op de hoogte,
liefs,
Isabel

Peter Donck schreef op vrijdag, 22 april 2005, 15:01:


Tja, jij zoekt info en de link met paardrijden staat dáár duidelijk in.... Het was destijds een aardig innovatief boek en ook nu zeker de moeite waard om kennis van te nemen. Het heeft mij in ieder geval op drie verschillende voor mij nieuwe denkrails gezet.

Op de tauromaquia-link staat trouwens ook een fraai boek over de mediterrane stierencultuur in de oudheid en hun invloed op het heden.

Nee, ze heten estafadores of zoiets en het is uitsluitend acrobatiek inclusief paalspringen over de stier etc. Het is mooi, indrukwekkend, moedig en de stieren gaan weer de wei in. Heeft echter níets van doen met paardrijden en heeft mijn interesse niet. Mijn 'interesse' in het ganado bravo ligt uitsluitend in de link met het paardrijden.

Over de techniek van het spaanse 'western'rijden, het acozo e derribo is in '29 een juweel van een boekje geschreven door Antonio Miura wat tevens de basis is van het huidige reglement van de sportieve uitvoering ervan.

Erg amusant is overigens om te lezen dat de spaanstalige visie op de historie van het westernrijden nogal afwijkt van de amerikaanse. Dit terwijl de oorsprong en kurk ervan in Mexico en spaans Californië gezocht moet worden. De charro-'cult' is het moderne overblijfsel daarvan.

Het echte lange-afstands-drijfwerk vindt hier in Spanje nog steeds plaats; de trashumancia is het verweiden van vee van hun winterverblijf in andalucía naar hun zomerwei in castillia en gebeurt te paard.

Esther schreef op donderdag, 21 april 2005, 22:16:


telkens sta ik versteld als mensen op die manier laten zien wat ze kunnen met hun paard
zoals op shows door parelli-instructeurs/studenten
heel mooi
en tegelijkertijd
kan ik nooit de gedachte onderdrukken dat de paarden in dit soort gedrag meer op honden beginnen lijken.

kristel

kristel schreef op vrijdag, 22 april 2005, 20:21:


Tja, Kristel.... Geweldig toch?
De laatste decennia wordt meer en meer bekend dat een paard geen stom beest is, dat je daar dezelfde dingen mee kunt doen als met een hond. Eindelijk gaan wij nadenken, want waarom leuke dingen met een hond doen en niet met een paard ?
Piet